Μάχη τηλεπαθητικών, βία, ισορροπία τρόμου και scifi, αλλά και μια γερή δόση από Cronenberg. Το Scanners έχει τη συνταγή της επιτυχίας!
Μια ταινία τρόμου/φαντασίας που δυστυχώς δεν παίρνει όση αναγνώριση της αξίζει. Ας μιλήσουμε για το υποτιμημένο Scanners.
Το μεγάλο κυνήγι των τηλεπαθητικών
Η ταινία μας ξεκινάει με τον άστεγο Cameron Vale, σε ένα εμπορικό κέντρο. Εκεί ο Vale κάθεται σε ένα τραπέζι. Όμως την ίδια στιγμή έχει τη δυνατότητα να ακούει πεντακάθαρα τις σκέψεις και τις λέξεις δύο κυριών που κάθονται πολύ μακριά από αυτόν. Εκείνη τη στιγμή κάποιοι μυστηριώδεις τύποι αρχίζουν να κυνηγάνε τον πρωταγωνιστή, τη στιγμή που αυτός προκαλεί κάποιου είδους επιληπτική κρίση στη μία από τις δυο κυρίες.
Στην επόμενη σεκάνς, βλέπουμε μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές στην ιστορία των ταινιών τρόμου. Ο κατά τα φαινόμενα ασυνήθης Darryl Revok, εισχωρεί σε μια παρουσίαση τηλεπαθητικών της εταιρείας ConSec. Εκεί ένας τηλεπαθητικός προσπαθεί να εισχωρήσει στο μυαλό του μοναδικού εθελοντή, Daryll. Αυτό όμως που δεν γνωρίζει είναι ότι ο Daryll είναι από τους πιο ισχυρούς τηλεπαθητικούς που υπάρχουν. Στη συνέχεια… ε λοιπόν, τη συνέχεια της σκηνής πρέπει να τη δείτε μόνη σας!
Αργότερα, η εταιρεία ConSec επιστρατεύει τον Cameron Vale, ώστε να κυνηγήσει τον Revok και την μυστική του σέκτα. Μαθαίνουμε ότι όλοι οι τηλεπαθητικοί ονομάζονται Scanners.
Αυτό που ακολουθεί είναι μια μοναδική ιστορία με ανατροπές, βία και μοναδικά special effects της εποχής!
Μια υποτιμημένη ταινία
Είτε είστε λάτρεις των ταινιών τρόμου, είτε όχι, μάλλον θα έχετε ακούσει το όνομα “David Cronenberg”. Ο δημιουργός πίσω από τις κλασικές ταινίες Η μύγα, Η νεκρή ζώνη, Videodrome και Επικίνδυνες Υποσχέσεις, που έγινε γνωστός για τις στιβαρές, βίαιες και πρωτοποριακές ταινίες τρόμου στη δεκαετία του ’80 και όχι μόνο.
Ωστόσο, η ταινία που έκανε ευρέως γνωστό τον θρυλικό πλέον σκηνοθέτη και εκτός Καναδά, ήταν το Scanners. Η ταινία αυτή αν και μια από τις πρώτες του και αυτή που όπως είπαμε έκανε γνωστό τον σκηνοθέτη στο διεθνές κοινό, είναι ένα φιλμ που πολλοί άνθρωποι παραβλέπουν ή δεν ασχολούνται καν μαζί της.
Παρόλα αυτά το Scanners πετυχαίνει σχεδόν σε όλες τους τομείς αυτό που θέλει να κάνει. Είναι μια ιστορία με μπόλικη βία, κυρίως body horror για το οποίο έγινε γνωστός ο Cronenberg. Μέσω του πρωτότυπου σεναρίου, ο δημιουργός καταφέρνει ταυτόχρονα να επιδείξει τα πραγματικά τρομαχτικά και αληθοφανή (για την εποχή) ειδικά εφέ, να σοκάρει, αλλά και να προσφέρει μια ιστορία με ανατροπές και υπόβαθρο πολύ υψηλότερο από τις ιστορίες των περισσότερων ταινιών τρόμου της δεκαετίας εκείνης.
Μιας δεκαετίας, που προσέφερε στο κοινό κατά κύριο λόγο φθηνές και πρόχειρες ταινίες τρόμου, με φθηνά ειδικά εφέ, κακές ερμηνείες και κακογραμμένα σενάρια. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής αυτά τα στοιχεία περίμενα να δω και στο Scanners. Όμως κάθε λεπτό που περνούσε στη ταινία, ευτυχώς με διέψευδε πανηγυρικά.
Οι χαρακτήρες στη ταινία δεν είναι και οι πιο καλογραμμένοι, ούτε έχουν το backgroung και την ανάπτυξη που θα επιθυμούσε κάποιος. Περισσότερο λειτουργούν σαν γρανάζια για να λειτουργήσει το σενάριο.
Ωστόσο, οι ερμηνείες των Lack και Ironside, όπως και του υπόλοιπου καστ, είναι πολύ-πολύ καλύτερες του μετρίου και δεν λειτουργούν απλά ως υποκριτικά δεκανίκια.
Για να συνοψίσω, το Scanners είναι ίσως η πιο υποτιμημένη ταινία του David Cronenberg. Δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τη Νεκρή Ζώνη ή Τη Μύγα, αλλά αν είστε λάτρεις των ταινιών τρόμου του ’80, πραγματικά θα εκτιμήσετε αυτά που έχει να δώσει το Scanners!
