Γνωρίζοντας λίγο καλύτερα την Tina Aumont…
Όντας μοναχοκόρη του γάλλου ηθοποιού, Jean-Pierre Aumont με την συνάδελφο και σύζυγό του, την εξωτική María Montez, η καριέρα της στην υποκριτική, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αποτελούσε φυσικό επόμενο. Η λατινο-γαλλικής καταγωγής αμερικανίδα (που όμως έκανε καριέρα στον ιταλικό κινηματογράφο), Tina Aumont, έχοντας στην κατοχή της τα φόντα και την ομορφιά στο DNA της, ξεκίνησε την καριέρα της σε δεύτερους ρόλους («Texas Across the River», «Pardon, Are You For or Against?»), υπό το όνομα του -τότε- συζύγου της, Christian Marquand (στους τίτλους αναγράφεται ως Tina Marquand). Το ρομάντζο με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη (αλλά και κοντινό φίλο του θρυλικού Marlon Brando), διήρκησε από το 1963 έως το 1966, ενώ ξεκίνησε όσο εκείνος ήταν 36 και η Tina μόλις 17 ετών.
Το 1966 πρωτοεμφανίστηκε στην κατασκοπική κωμωδία, «Modesty Blaise», με πρωταγωνιστές την Monica Vitti και τον Terence Stamp. Συνέχισε τις εμφανίσεις της σε διάφορες κωμωδίες και western της εποχής, ενώ κέρδισε το ντεμπούτο της ως συμπρωταγωνίστρια, στο spaghetti western, «Man, Pride and Vengeance» (1967) υποδυόμενη την όμορφη Carmen, στης οποίας το όνομα, γίνονται «τέρατα». Συνεργάστηκε με άπειρους τρανούς σκηνοθέτες (Roberto Rossellini, Francesco Rosi, Bernardo Bertolucci, Tinto Brass, Federico Fellini) και ηθοποιούς (Alain Delon, Stefania Sandrelli, Catherine Deneuve, Liza Minelli) του ιταλικού, του γαλλικού αλλά και του αμερικάνικου κινηματογράφου (ακόμη και του γερμανικού κρίνοντας από τις επανειλημμένες συνεργασίες της με τον Klaus Kinski).
Υπήρξε πάντοτε εκείνη η γλυκιά παρουσία, που παρ’ ότι δεν ήταν πάντοτε πρωταγωνίστρια, ο «χώρος» θα ήταν άδειος χωρίς εκείνη. Συμπρωταγωνίστησε στο πλάι πολλών μεγάλων σταρ της εποχής, σε μια λαμπερή στιγμή της δεκαετίας (του ’70) στον κινηματογράφο. Είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει σε western και διάφορες ευρωπαϊκές ταινίες διασήμων σκηνοθετών, ενώ παράλληλα μας μύησε στον υπέροχο κόσμο του underground σινεμά, όπως είχε εξελιχθεί εκείνη την εποχή. Από το 1966 έως το 2000, ήταν ενεργή στον κινηματογράφικό χώρο, μέχρι και την τελευταία της εμφάνιση στην ταινία «La mécanique des femmes», στην ηλικία των 54 ετών. Από τότε και έπειτα δεν ξανασχολήθηκε με την υποκριτική, ενώ έξι χρόνια αργότερα, «απολύθηκε» και από τον ρόλο της ζωής σε ηλικία 60 ετών.
Παρακολουθώντας την αισθησιακή και ταλαντούχα Tina Aumont, αντιλαμβανόμαστε ότι μας διδάσκει ένα νέο είδος πρωταγωνίστριας, που δεν αλλοιώνεται από την εκάστοτε παραγωγή παρά διατηρεί το δικό της προσωπικό και εξαιρετικά ιδιαίτερο στυλ, αφήνοντας καμία άλλη επιλογή από το να μας κινήσει το ενδιαφέρον να εξερευνήσουμε λίγο εκτενέστερα την δουλειά της.
Μερικοί από τους διασημότερους ρόλους της…
Man, Pride and Vengeance (1967)
Η Tina Aumont, υποδύεται μια επικίνδυνα όμορφη τσιγγάνα, που θα λειτουργήσει ως πέτρα του σκανδάλου. Ο Don José, θα κηρύξει πόλεμο για τα -όχι και τόσο αθώα- μάτια της και από εδώ και ύστερα, θα ξεκινήσει μια ατελείωτη μάχη αγωνίας, δράσης και αιματοχυσίας. Αποτελεί την δεύτερη κατά σειρά αλλά και μια από τις λίγες ταινίες στην φιλμογραφία του σκηνοθέτη, Luigi Bazzoni (κινούμενος κατά κύριο λόγο σε western και μυστηρίου) αλλά και μια πιο σύγχρονη μεταφορά του μυθιστορήματος «Carmen».
L’urlo / The Howl (1970)
Πηγή εικόνας: mubicdn.net
Ο εκκεντρικός Tinto Brass, ανέμεινε την ερχόμενη δεκαετία (του ’70) για να αποτυπώσει την κοινωνική, πολιτική και σεξουαλικοποιημένη ζωή των 60’s. Η Tina Aumont (μούσα του και στο μέλλον στην ταινία «Salon Kitty»), ως μια νύφη που εγκαταλείπει το μυστήριο, συμμετέχει σε ένα ιδιόρρυθμο ψυδελικό ταξίδι, όπου θα ανακαλύψει την μαγεία και παράλληλα την τρομακτική πλευρά της τρελής εποχής των 60’s. Η «Κραυγή» («L’urlo»), υπήρξε μια από τις πιο περίεργες κωμωδίες του underground σινεμά, κερδίζοντας επαίνους, κατακριταία σχόλια αλλά και μια θέση για την συμβολή του στο φεστιβάλ του Βερολίνου την ίδια χρονιά.
Torso (1973)
To 1973, ενσάρκωσε την Daniela, μια μαθήτρια αλλά και μια από την πληθώρα πιθανών θυμάτων του μανιακού δολοφόνου που έλκεται στο να στραγγαλίζει νεαρές κοπέλες, στο giallo του Sergio Martinο. Υπήρξε μια από τις πιο δυναμικές παρουσίες της ταινίας, αναδεικνύοντας με ήπιο και ήσυχο τρόπο το υποκριτικό ταλέντο και την επιβλητική της παρουσία.
Lifespan (1975)
Ένας ψυχοπαθής επιστήμονας, επιχειρεί να δοκιμάσει το σχέδιό του για ένα πείραμα επέκτασης της ζωής στα ανυποψίαστα «θηράματά» του. Ένα από τα δολώματά του είναι και η Anna, υποδυόμενη από την Tina Aumont, η οποία συμπρωταγωνιστεί για δεύτερη φορά με τον Klaus Kinski στο ολλανδικό θρίλερ. Η ταινία, παρ’ ότι απέσπασε κυρίως κακές κριτικές, παραμένει αρκετά αμφιλεγόμενη και ιδιαίτερη, απεικονίζοντας εξαιρετικά τολμηρές σκηνές για την εποχή.
Fellini’s Casanova (1976)
Ένας από τους διασημότερους ρόλους της (και στο ευρύ κοινό) είναι αναμφίβολα εκείνος της Henriette, στο αριστουργηματικό έργο τέχνης του επικού Federico Fellini, απέναντι στο Donald Sutherland. Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης, μετέφερε εν ολίγοις την αυτοβιογραφία του Casanova, σε ένα από τα ονειρικά του κινηματογραφικά έπη, εντυπωσιακά ντυμένo με την «μεθυστική» και χαρακτηριστική μουσική του ανεπανάληπτου Nino Rota.
Σύμφωνα με μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, εξέφρασε την δυσαρέσκεια της για την «πτώση» των ιταλικών παραγωγών στα τέλη της δεκαετίας του ’70 οπότε και στράφηκε στις γαλλικές. Εμφανίστηκε σε πολυάριθμες ταινίες (δράματα εποχής, κωμωδίες και μυστηρίου), πολλές εκ των οποίων υπήρξαν αρκετά τολμηρές και αμφιλεγόμενες στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, αποδεικνύοντας περίτρανα το εύρος και το ιδιότυπο ταλέντο της.
Αποτέλεσε ένα σημαντικό fashion icon, παρ’ ότι δεν ευνοήθηκε στην mainstream κουλτούρα. Σήμα κατατεθέν της, τα έντονα μαύρα μάτια της, το σκούρο βάψιμο σε αντίθεση με το λευκό της δέρμα και τα εξωτικά κοσμήματα και ρούχα αλλά κυρίως η μυστηριώδης προσωπικότητά της σε συνδυασμό με το ελαφρώς θλιμμένο βλέμμα και το vampy look της, ήταν εκείνα που την κατέσησαν μοναδική.
Tina Aumont
1946 – 2006
