Ο Umberto Lenzi είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες φυσιογνωμίες του ιταλικού σινεμά. Ο Umberto Lenzi ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός σκηνοθέτη σε πολλές παραγωγές ώστε να μπορέσει να μπει στο κύκλωμα. Το πρώτο του σκηνοθετικό ντεμπούτο ήταν η ελληνική ταινία Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα (1958). O Lenzi συνέχισε την καριέρα του με διάφορες πειρατικές ταινίες, όπως το Queen of the Seas (1961) και Pirates of Malaysia (1964), ενώ έφερε στην μεγάλη οθόνη και πολλούς θρυλικούς ήρωες όπως τον Ζορό, τον Ρομπέν των Δασών, τον Σάντοκαν και πολλούς άλλους. Το 1966 ο Umberto Lenzi σκηνοθετεί το Kriminal (1966), βασισμένο στο υπέρ-ηρωικό ιταλικό σύμπαν από επιτυχημένα κόμικς που ξεκίνησε ο διάσημος αντιήρωας, Diabolik. O Lenzi ήθελε να φέρει στο σινεμά τον Diabolik αλλά εξαιτίας δικαιωμάτων, συμβιβάστηκε με τον Kriminal, έναν σατανικό απατεώνα και δολοφόνο που φοράει μια κιτρινωπή στολή που έχει την μορφή και την υπόσταση ενός σκελετού. Η ταινία κατάφερε να κάνει τον Lenzi αρκετά δημοφιλή και του έδωσε το βήμα για να καταπιαστεί με πιο τολμηρά έργα.
Εικόνα από το Kriminal (1966)
Το 1968 φέρνει στον κόσμο, το πρώτο του giallo, το Orgasmo (1968), ένα ερωτικό θρίλερ με την Caroll Baker, που έγινε εισπρακτική επιτυχία και καθόρισε το μέλλον του Lenzi. Μετά την διεθνή επιτυχία των giallo ταινιών του Dario Argento, ο Lenzi συνεχίζει να παράγει το καλύτερο του έργο με εξαιρετικά θρίλερ όπως το Spasmo (1974) και το Eyeball (1975). Το 1972 φέρνει στον κόσμο το Man From Deep River (1972), η πρώτη ταινία «ιστορικά», που δείχνει μια γραφική σκηνή με κανιβαλισμό. Ο Lenzi θα ξεκινήσει ένα νέο υπό-είδος, το Cannibal Boom, όπου Ιταλοί σκηνοθέτες δημιουργούν σπλατερικές περιπέτειες στην ζούγκλα με κανίβαλους και γυμνό. Το grindhouse σινεμά θα συναντήσει τον exploitation ιταλικό κινηματογράφο και τα εισιτήρια θα εκτοξευτούν.
Εικόνα από το Man From Deep River (1972)
Την δεκαετία του ’80, ο Umberto Lenzi δημιουργεί τα πιο αμφιλεγόμενα του έργα και ταυτοχρόνως αυτά που θα του χαρίσουν τον τίτλο, του cult σκηνοθέτη. Ο ιταλικός τρόμος βρίσκεται στα καλύτερα του, από την μια έχουμε το Zombie 2 (1979) του Lucio Fulci και από την άλλη το Cannibal Holocaust (1980) του Ruggero Deodato. Οι Ιταλοί παραγωγοί ζητούν να δημιουργηθούν παρόμοιες ταινίες για μια διεθνή αγορά που ήταν απίστευτα διψασμένη εκείνη την περίοδο. O Lenzi δημιουργεί την υπέρ-βίαιη ταινία του, Nightmare City (1980), όπου ένα άγνωστο στρατιωτικό αεροπλάνο γεμάτο μεταλλαγμένους μανιακούς δολοφόνους με τσεκούρια και πολυβόλα, προσγειώνεται σε μια πόλη και το αίμα θα τρέχει νερό. Η επιβίωση της ανθρωπότητας εξαρτάται από έναν αντισυμβατικό δημοσιογράφο, που τον υποδύεται ο Hugo Stiglitz. Το Nightmare City είναι το σπλατερικό έπος του Umberto Lenzi, η ταινία παρόλο που εκ πρώτης όψεως θυμίζει b-movie, στην πραγματικότητα είναι μια πολύ έξυπνη ταινία που αγγίζει θέματα όπως την μόλυνση, την ξενοφοβία αλλά και τον φόβο μιας επικείμενης τρομοκρατικής επίθεσης. Θέματα τα οποία φοβίζουν τον καθένα από μας. Με μια εκπληκτική μουσική από τον Stelvio Cipriani και με ένα λαμπρό cast από τους καλύτερους του cult σινεμά όπως τον Mel Ferrer και τον Francisco Rabal, το Nightmare City είναι η πρώτη ταινία όπου βλέπουμε τα «ζόμπι» να τρέχουν και να κρατούν όπλα. Μια από τις αγαπημένες ταινίες του Quentin Tarantino, ενώ δεν δίστασε να βαφτίσει και έναν από τους ήρωες του στο Inglourious Basterds (2009), με το όνομα Hugo Stiglitz.
Εικόνα από το Nightmare City (1980)
Μετά την επιτυχία του Cannibal Holocaust του Ruggero Deodato, ο Lenzi αποφασίζει να πάρει «εκδίκηση» και να επιστρέψει με τους κανίβαλους. Αυτός δημιούργησε το είδος και μόνο σε αυτόν ανήκει ο θρόνος, ήρθε η ώρα να τον πάρει πίσω. Ο Lenzi φέρνει στον κόσμο το Eaten Alive! (1980) και μαζί του επιστρέφουν και οι αστέρες του Man From Deep River, ο Ivan Rassimov και η Me Me Lai. Ο μεγάλος ντόρος, όμως, θα γίνει ένα χρόνο μετά, με το Cannibal Ferox (1981). Ένα ακόμα υπέρ-βίαιο έργο που προσπάθησε να ξεπεράσει το Cannibal Holocaust, θέτοντας παρόμοια κοινωνικά και υπαρξιακά μηνύματα, ενώ ο Lenzi κράτησε και την θεματική της πρωτόγονης βεντέτας που θα χτυπήσει τον πολιτισμένο και ταυτοχρόνως απολίτιστο άνθρωπο της πόλης, που με την απληστία του οδηγείται σε μια κτηνώδη καταστροφή. Για μια ακόμη φορά ο Umberto Lenzi συνεργάζεται με τους καλύτερους της ιταλικής cult σχολής, όπως την Loraine De Selle, την καυτή Zora Kerova και τον John Morgen (Giovanni Lombardo Radice). Το Cannibal Ferox απαγορεύτηκε σε 31 χώρες και έγινε τεράστια εισπρακτική επιτυχία. Η ταινία διαφημιζόταν ως η πιο βίαιή που έχει φτιαχτεί ποτέ, ενώ έξω από τους κινηματογράφους, έδιναν στους θεατές σακούλες εμετού σε περίπτωση που δεν αντέξουν. Αν και πλέον θεωρείται ως η πιο γνωστή ταινία του Umberto Lenzi, καθώς και μια από τις καλύτερες ταινίες με κανίβαλους, ο Lenzi αφού μπήκαν τα ζεστά χρήματα στο πορτοφόλι του, την απαρνήθηκε. Δεκαετίες μετά, η ταινία κατάφερε να κυκλοφορήσει σε dvd και blu-ray και να αποκτήσει ένα φανατικό κοινό. Μέσα από αυτό το φανατικό κοινό, ο Lenzi αγάπησε ξανά το Cannibal Ferox.
Εικόνα από το Cannibal Ferox (1981)
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, η εποχή του ιταλικού τρόμου οδηγείται στο τέλος της και o Umberto Lenzi συνεργάζεται με τον Joe D’Amato, για να φέρει κάποιες λαχταριστές ταινίες με φαντάσματα. Στο Ghosthouse (1988) ένα δαιμονικό κοριτσάκι με την σατανική κούκλα της εξολοθρεύει όποιον μπει στο στοιχειωμένο σπίτι της, ενώ στο The House of Witchcraft (1989), μια σιχαμερή γριά μάγισσα βασανίζει τα θύματα της μέσα από εφιάλτες. Την ίδια χρονιά ο Lenzi μας προσφέρει ένα καυτό slasher που ακούει στο όνομα Nightmare Beach (1989). Το 1991 ταξιδεύει στην Βραζιλία για να γυρίσει το Black Demons (1991), όπου θα βυθίσει τους θεατές σε έναν κόσμο γεμάτο βουντού και ζόμπι. O Umberto Lenzi είχε δηλώσει πως το Black Demons είναι το αριστούργημα του. Το 1992 σκηνοθετεί το κύκνειο άσμα του, το Mean Tricks (1992), ένα αστυνομικό θρίλερ, από αυτά που τον είχαν γοητεύσει από την αρχή της καριέρας του.
Εικόνα από το Ghosthouse (1988)
Ο Umberto Lenzi παραιτήθηκε από την σκηνοθεσία το 1992, όταν το ιταλικό σινεμά ήταν στα τελευταία του. Μέχρι το τέλος της ζωής του, αφοσιώθηκε στην συγγραφή αστυνομικής λογοτεχνίας. Ο Umberto Lenzi αν και δεν είναι ευρέως γνωστός, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς και ταυτοχρόνως παρεξηγημένους σκηνοθέτες της χρυσής εποχής της ιταλικής σχολής. Οι ταινίες του αξίζουν να επανεκτιμηθούν και αυτός είναι ο σκοπός αυτού του άρθρου. O Umberto Lenzi γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1931 και έφυγε από την ζωή στις 19 Οκτωβρίου 2017. Αυτό το άρθρο είναι μέρος της πολύτιμης κληρονομιάς του.
(Δείτε και τα άλλα αφιερώματα της σειράς «ιταλικός τρόμος», όπου εκεί θα γνωρίσετε τον Ruggero Deodato, τον Lucio Fulci, τον Michele Soavi, τον Sergio Martino και τον Bruno Mattei.)
