Η Λίνα Καμπούρογλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Στην Αθήνα ήρθε για σπουδές τις οποίες και ολοκλήρωσε. Το 2013 εισήχθη στη δραματική σχολή “Δήλος”, της Δήμητρας Χατούπη. Από το 2016 είναι μέλος της χοροθεατρικής ομάδας «Απλά Βήματα» που πραγματοποιεί παραστάσεις σε Βόλο και Αθήνα. Η Λίνα Καμπούρογλου έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις ως ηθοποιός, αλλά και σε ντοκιμαντέρ και διαφημίσεις. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην «Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό» και το πτυχίο της νοηματικής γλώσσας. Σχεδιάζει και υλοποιεί θέατρο-παιδαγωγικά προγράμματα σε σχολεία.
1)Γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Βόλο. Ήταν εύκολα τα πράγματα για σένα στην Αθήνα; Πόσο εύκολα βρήκες δουλειά;
Τα δύο πρώτα χρόνια ως φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο όλα ήταν πολύ ωραία. Μετά ήρθε η κρίση και όλα άλλαξαν. Έχω κάνει πάρα πολλές και διαφορετικές δουλειές για να μπορώ να ανταπεξέλθω. Ποτέ δεν ήταν εύκολο και ούτε τώρα είναι…
2) Μπορεί ένας νέος ηθοποιός να βγάλει τα προς το ζην για να επιβιώσει στην Αθήνα;
Όχι, με τίποτα! Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες…. Οι περισσότεροι νέοι, αλλά και παλιοί ηθοποιοί πρέπει να κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
3)Ήθελες από παιδί να γίνεις ηθοποιός ή προέκυψε στην πορεία;
Όχι όταν ήμουν μικρή έλεγα πως θέλω να γίνω γραμματέας, δεν θυμάμαι όμως γιατί μου είχε κολλήσει αυτό! Στο δεύτερο έτος των σπουδών μου στο πανεπιστήμιο συμμετείχα σε μια ερασιτεχνική ομάδα. Και κάπως έτσι μπήκα στη διαδικασία και ήθελα να σπουδάσω υποκριτική.
4)Σε ποια ηλικία αποφάσισες να ασχοληθείς με το θέατρο;
Μετά από τέσσερα χρόνια σε διάφορες ερασιτεχνικές ομάδες, αποφάσισα πως το μόνο επάγγελμα που θα μπορούσα να ακολουθήσω είναι αυτό του ηθοποιού. Ήθελα να εξελιχθώ και να πάω ένα βήμα παρακάτω. Αφού λοιπόν πήρα το πτυχίο του πανεπιστημίου, έδωσα εξετάσεις στη δραματική σχολή.
5) Θεωρείς τον εαυτό σου ανερχόμενη ηθοποιό; Και ποιος είναι ο στόχος σου;
Είμαι απλά μια ηθοποιός που προσπαθεί να εξασκήσει το επάγγελμά της. Έχω σκεφτεί αρκετές φορές να τα παρατήσω και να ακολουθήσω το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Παράλληλα με το θέατρο, τελείωσα και το μεταπτυχιακό μου πάνω στην εκπαίδευση και τον πολιτισμό. Ασχολούμαι με παιδιά μέσω θέατρο-παιδαγωγικών προγραμμάτων. Είναι διαφορετική διαδικασία από αυτή του ηθοποιού, αλλά είναι εξίσου δημιουργική και αποκαλυπτική. Θα ήθελα να βάλω το δικό μου λιθαράκι στην εκπαίδευση για το πώς μπορεί να γίνει αλλιώς. Και το θέατρο έχει τις τεχνικές να το καταφέρει. Γι’ αυτό και πιστεύω πολύ σε αυτήν τη διαδικασία. Στόχος μου λοιπόν είναι να συνεχίσω να κάνω πράγματα που αγαπάω, γιατί μόνο έτσι μπορώ να είμαι δημιουργική και αποδοτική.
6)Τι αγαπάς στη δουλειά σου και τι σιχαίνεσαι;
Αυτό που αγαπάω είναι ότι μέσα από τους ρόλους που καλούμαι να ενσαρκώσω, αγγίζω ποιότητες χαρακτήρων που εγώ δεν έχω. Αυτό που σιχαίνομαι περισσότερο είναι η ιδέα που διατρέχει πολλούς από τον χώρο μας, ότι είμαστε ξεχωριστοί και άξιοι θαυμασμού. Η έκθεση στο κοινό δεν σε κάνει πιο σημαντικό από οποιονδήποτε άλλο εργαζόμενο.
7) Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι σε κάθε δουλειά να συνεργάζεσαι με διαφορετικούς ανθρώπους;
Εξαρτάται. Υπάρχουν συνάδελφοι που χαίρεσαι να δουλεύεις μαζί τους, υπάρχουν και άλλοι που σου κάνουν το «βίο αβίωτο», όπως και σε όλες τις δουλειές νομίζω. Η οριοθέτηση είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία σε τέτοιες περιπτώσεις.
8)Ποιος ήταν ο πρώτος σου ρόλος και τι θυμάσαι από αυτόν;
Ήταν στη χοροθεατρική παράσταση που έκανα με την ομάδα «Απλά Βήματα», το 2016 στον Βόλο. Μιλούσε για τις γυναίκες και τους πολλαπλούς ρόλους που τους έχει «φορέσει» η κοινωνία. Εγώ λοιπόν ενσάρκωνα τον ρόλο της νέας γυναίκας μέχρι τα γεράματά της. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι μετά το τέλος της παράστασης έρχονταν νέες και λιγότερο νέες γυναίκες και μου ζητούσαν μια αγκαλιά.
9)Σου έχει συμβεί το λεγόμενο “σεντόνι” πάνω στην σκηνή και πως το αντιμετώπισες;
Ναι! Και ήταν μονόλογος… Για λίγα δευτερόλεπτα πρέπει να άσπρισα… Μετά είπα συνέχισε σαν μη συμβαίνει τίποτα και αυτοσχεδίασα.
10)Ποια είναι η άποψη σου για το κίνημα “metoo”;
Έπρεπε και όφειλε να ξεσπάσει ένα τέτοιο κίνημα. Παντού όχι μόνο στο θέατρο. Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που έχουν δεχτεί καταπιεστικές συμπεριφορές και κάποια στιγμή τα πράγματα έπρεπε να μπουν στη θέση τους. Από την άλλη φαίνεται πως η δικαιοσύνη έχει άλλη άποψη… Θέλω να πιστεύω πάντως πως μέσα από όλο αυτό που έγινε με το κίνημα “metoo” τα πράγματα θα αλλάξουν και οι «μικρές» φωνές θα «μεγαλώσουν»!
11)Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;
Υπάρχουν προτάσεις, αλλά είναι υπό επεξεργασία. Αυτό που θέλω σίγουρα να κάνω του χρόνου, είναι να έρθει στην Αθήνα η χοροθεατρική παράσταση «Το μονοπάτι της γυναίκας» που έχω φτιάξει μαζί με τις δύο αδερφές μου, που είναι χορεύτριες και χορογράφοι. Θέλουμε λοιπόν να μπορέσουμε να την ζωντανέψουμε ξανά, για περισσότερες παραστάσεις.
12)Τι ευχή θα έκανες για το μέλλον;
Να αποτινάξουμε κάθε ζυγό από πάνω μας!
