Σιμόν ντε Μποβουάρ: «Δεν γεννιέσαι γυναίκα. Γίνεσαι.»

Στις 9 Ιανουαρίου 1908, στο Παρίσι, γεννιέται η γυναίκα που άφησε τη δική της σφραγίδα στο φεμινισμό, η Σιμόν ντε Μποβουάρ. Ήταν μια γυναίκα πολυπράγμων, που ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία, τη συγγραφή, επηρεάστηκε έντονα από το κίνημα του υπαρξισμού και πάλεψε για τα δικαιώματα των γυναικών. Θεωρήθηκε από πολλούς η «Μητέρα του Φεμινισμού». Σε όλη τη ζωή της καίρια θέση είχε ο σύντροφός της και γνωστός Γάλλος φιλόσοφος και λογοτέχνης, Ζαν-Πωλ Σαρτρ.


Τα χρόνια του ιδεολογικού προσανατολισμού

Στις 9 Ιανουαρίου του 1908 έρχεται στον κόσμο η Γαλλίδα συγγραφέας και μητέρα του φεμινισμού, Σιμόν Λισί Ερνεστίν Μαρί Μπερτράν ντε Μποβουάρ (Simone-Lucie-Ernestine-Marie Bertrand de Beauvoir). Προερχόταν από βαθιά θρησκευόμενη, καθολική και συντηρητική οικογένεια, με γονείς της τον Georges Bertrand de Beauvoir και την Françoise (née) Brasseur και είχε μια νεότερη αδερφή, την Hélène. Η διαπαιδαγώγηση που έλαβε από τους γονείς της η Σιμόν ντε Μποβουάρ είχε ως κύριο πυλώνα της το συντηρητισμό και την βαθιά πίστη στη θρησκεία. Οι θρησκευτικές καταβολές που της εμφύσησαν και ειδικότερα η μητέρα της, την έκαναν να επιθυμεί να αφιερώσει τη ζωή της στο Θεό, να γίνει δηλαδή καλόγρια. Μια υπαρξιακή κρίση στα 14 της ωστόσο, ήρθε για να της αλλάξει τα μέχρι τότε δεδομένα στην ιδεολογία που της είχαν χτίσει οι γονείς της. Τότε ήταν που άρχισε να στρέφεται σιγά σιγά στη φιλοσοφία, ενώ απαρνήθηκε την ύπαρξη θεού και έγινε άθεη.

Σιμόν ντε Μποβουάρ
Πηγή: koutipandoras.gr

Σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξη της Σιμόν ντε Μποβουάρ έπαιξε και το γεγονός ότι από μικρή ηλικία κιόλας, ο πατέρας της, την έκανε να αγαπήσει τα βιβλία. Έτσι αναπτύχθηκε ένα έντονο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία που τη συνόδευσε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της. Κάπου στην εφηβεία της ήταν, όταν μετά τον ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό της, αποφάσισε πως δε θέλει να ακολουθήσει το μοτίβο των γυναικών της εποχής της. Στόχος της ήταν να αφοσιωθεί στις σπουδές και την επαγγελματική της πορεία. Ειδοποιός διαφορά για τη Σιμόν σε σχέση με τις άλλες γυναίκες, ήταν ότι επιθυμούσε να γίνει πετυχημένη συγγραφέας ή δασκάλα, και όχι μητέρα, ενώ ήταν αντίθετη και με το γάμο. Γι’ αυτόν το λόγο είχε εμβαθύνει στη μόρφωση της, ειδικότερα στον τομέα της φιλοσοφίας.

Διαβάστε επίσης  Κλαίρη Θεοδώρου: "Η ζωή όλων θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, αν συνειδητοποιούσαμε πόσο σημαντική είναι η αγάπη."
Σιμόν ντε Μποβουάρ
Πηγή: iefimerida.gr

Οι σπουδές της ξεκίνησαν με μελέτη στα μαθηματικά στο Institut Catholique και λογοτεχνία και γλώσσες στο Institut Sainte-Marie. Εκεί, μέσω πετυχημένων εξετάσεων κατάφερε να πάρει πτυχία ανώτερων σπουδών στη γαλλική φιλολογία και στα Λατινικά, το 1926. Τον επόμενο χρόνο άρχισε να σπουδάζει φιλοσοφία στη Σορβόνη. Εκεί, οι εξετάσεις της έδωσαν τίτλους στην ιστορία της φιλοσοφίας, στη γενική φιλοσοφία, στα Ελληνικά, στη λογική, στην ηθική, στην κοινωνιολογία και στην ψυχολογία. Το 1929 ήταν που πέρασε τη σημαντικότερη εξέταση στη φιλοσοφία και ήρθε στη δεύτερη θέση, με τον Ζαν Πολ Σαρτρ να της κλέβει την πρωτιά. Τα επόμενα χρόνια, από το 1931 μέχρι το 1943 δίδασκε φιλοσοφία σε βαθμίδες της μέσης εκπαίδευσης. Παράλληλα άρχισε να χτίζεται μεταξύ της Σιμόν ντε Μποβουάρ και του υπαρξιστή Ζαν Πολ Σαρτρ ένας πολύ ισχυρός ερωτικός δεσμός που τους κράτησε μαζί μέχρι το τέλος της ζωής τους.


«Το Δεύτερο Φύλο» (The Second Sex)

Το 1949 εκδίδεται «Το Δεύτερο Φύλο» με πάνω από 50.000 αντίτυπα να εξαντλούνται σε μια βδομάδα και το έργο να επανακυκλοφορεί. Ο λόγος για το βιβλίο που αποκαλέστηκε ως η «Βίβλος» του φεμινισμού και μπήκε στη μαύρη λίστα με τα απαγορευμένα βιβλία του Βατικανού (Index Librorum Prohibitorum). Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο που επεδίωκε να ανατρέψει τα μέχρι τότε δεδομένα για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Μέσω αυτού του βιβλίου η Σιμόν ντε Μποβουάρ έγινε πολύ σύντομα γνωστή στο αναγνωστικό κοινό και ξεχώρισε για τις πρωτοποριακές, αλλά και ριζοσπαστικές αντιλήψεις που είχε για εκείνη την εποχή. Η Μποβουάρ θέλησε να αναδείξει πως τα δύο φύλα είναι ίσα, σε αντίθεση με την γενικότερη πεποίθηση που διέκρινε την εποχή, ότι οι γυναίκες παρεκκλίνουν από το κανονικό.

Είναι ενοχλητικό όταν κατά τη διάρκεια μίας αόριστης συζήτησης ακούμε έναν άντρα να λέει:σκέφτεσαι έτσι επειδή είσαι γυναίκα. Γνωρίζω ότι η μόνη μου άμυνα είναι να απαντώ: “σκέφτομαι έτσι επειδή αυτή είναι η αλήθεια”. Με αυτήν την απάντηση μειώνω την υποκειμενικότητα της άποψής μου που θεωρείται δεδομένη λόγω του φύλου μου. Δεν θα είχε νόημα κι εγώ να απαντήσω: “κι εσύ σκέφτεσαι έτσι όπως σκέφτεσαι επειδή είσαι άντρας”, διότι αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι το να είσαι άντρας δεν αποτελεί κάτι ιδιαίτερο», γράφει στο «Δεύτερο Φύλο» η Σιμόν ντε Μποβουάρ.

Για αιώνες ολόκληρους επικρατούσε η αντίληψη ότι η γυναίκα δεν αγγίζει την «κανονικότητα», η οποία ήταν προνόμιο του άντρα. Αποτελούσε μια κοινωνική μειονότητα, χωρίς ίσα δικαιώματα με τον αντρικό πληθυσμό, κατέχοντας συγκεκριμένους ρόλους, κυρίως της συζύγου και της μητέρας. Μια γυναίκα αφοσιωμένη στις σπουδές ή στην καριέρα θα ήταν αναμφίβολα παρέκκλιση του γυναικείου προτύπου, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί μέχρι τότε. Η «Μητέρα του Φεμινισμού» θέλησε να αναδείξει μέσα από το «Δεύτερο Φύλο» πως οι γυναίκες δεν είναι μιάσματα της κοινωνίας, αλλά έχουν ίσες δυνατότητες και δικαιώματα, ώστε να εξελιχθούν κοινωνικά και να μην ακολουθούν το μοτίβο που επαναλαμβάνεται σιωπηρά.

Διαβάστε επίσης  Ηράκλειος: Ο βυζαντινός αυτοκράτορας

Η λογοτεχνική κληρονομιά που άφησε η Σιμόν ντε Μποβουάρ πίσω της

Το συγγραφικό ντεμπούτο της Σιμόν ντε Μποβουάρ έγινε με την έκδοση του μυθιστορήματος «L’ Invitee» που πραγματευόταν την σχέση της με τον Ζαν Πολ Σαρτρ και την επιρροή της από την ιδιαίτερη σχέση που είχε αναπτύξει η Σιμόν με μια φοιτήτρια της, την Olga Kosakiewicz. Ακολούθησε το περιοδικό «Temps Modernes» (Μοντέρνοι Καιροί), σε συνεργασία με τον σύντροφό της. Το περιοδικό βγήκε για πρώτη φορά στην κυκλοφορία τον Οκτώβριο του 1945, ήταν μηνιαίο και περιείχε κριτικές σε θέματα λογοτεχνίας και πολιτικής.

Σιμόν ντε Μποβουάρ
Πηγή: socialpolicy.gr

Το λογοτεχνικό έργο της Σιμόν ντε Μποβουάρ είχε έντονη την επιρροή του Σαρτρ και της υπαρξιστικής του ιδεολογίας, ενώ ήταν έντονο και το φεμινιστικό περιεχόμενο των συγγραμμάτων. Μέσα από τα βιβλία της, η Σιμόν επεδίωκε διαρκώς να πετύχει την κοινωνική εξίσωση των δύο φύλων. Μεταξύ άλλων η εργογραφία της είναι μεγάλη και τα θέματα της σχετίζονται με τον υπαρξισμό, το φεμινισμό, την πολιτική, τα γηρατειά και το θάνατο, ενώ δεν είναι λίγα και τα αυτοβιογραφικά έργα.

  • L’Invitée (Η καλεσμένη, 1943)
  • Le sang des autres (Το αίμα των άλλων, 1945)
  • Tous les hommes sont mortels (Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί, 1946)
  • Les Mandarins (βραβείο Goncourt) (Οι Μανδαρίνοι, 1954)
  • Les belles images (Οι ωραίες εικόνες, 1966)
  • La femme rompue (Η κουρασμένη γυναίκα, 1968)
  • Pyrrhus et Cinéas (Πύρρος και Κινέας, 1944)
  • Pour une morale de l’ambiguïté (Για μια ηθική της αμφισβήτησης, 1947)
  • L’Existentialisme et la Sagesse des nations (Ο υπαρξισμός και η σοφία των εθνών, 1948)
  • Le Deuxième Sexe (Το δεύτερο φύλο, 1949)
  • Privilèges (Προνόμια, 1955)
  • La Longue Marche (Η Μεγάλη Πορεία, 1957)
  • L’Amérique au jour le jour (Η Αμερική από μέρα σε μέρα, 1948)
  • Mémoires d’une jeune fille rangée (Αναμνήσεις μιας καθώς πρέπει κόρης, 1958)
  • La Force de l’âge (Η δύναμη της ηλικίας, 1960)
  • La Force des choses (Η δύναμη των πραγμάτων, 1963)
  • Une Mort très douce (Ένας πολύ γλυκός θάνατος, 1964)
  • La Vieillesse (Τα γηρατειά, 1970)
  • Tout compte fait (Συνολικά, 1972)
  • La Cérémonie des adieux (Η τελετή του αποχαιρετισμού, 1981)
Διαβάστε επίσης  Εβίτα Περόν: Η πνευματική ηγέτιδα της Αργεντινής

Η ζωή με τον Ζαν Πωλ Σαρτρ και το τέλος

Σιμόν ντε Μποβουάρ
Πηγή: lifo.gr

Το όνομα της Σιμόν ντε Μποβουάρ συνδέθηκε με αυτό του Ζαν Πωλ Σαρτρ. Οι δυο τους γνωρίστηκαν κατά τις σπουδές τους στη Σορβόνη και έκτοτε έζησαν έναν μεγάλο έρωτα μέχρι το τέλος της ζωής τους. Δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Διατηρούσαν ωστόσο ελεύθερη σχέση για 55 χρόνια, κατά την οποία τα αισθήματα ήταν έντονα και αμοιβαία. Η σχέση τους απειλήθηκε μόνο μία φορά, χωρίς όμως να τους χωρίσει. Δύο έντονες και ιδιαίτερες προσωπικότητες ενώθηκαν και δημιούργησαν μια σχέση άξια να συγκρατήσει η ιστορία. Ο ένας ήταν φτιαγμένος για τον άλλο. Είναι σημαντικό και το γεγονός ότι ταίριαζαν στο ιδεολογικό κομμάτι και υπήρχε συνεργασία στο συγγραφικό τους έργο. Τους χώρισε ο θάνατος, όταν στις 15 Απριλίου 1980 ο Ζαν Πωλ Σαρτρ άφησε την τελευταία του πνοή και τάφηκε στο κοιμητήριο του Μονπαρνάς. Έξι χρόνια αργότερα, στις 16 Απριλίου, η Σιμόν ντε Μποβουάρ ξεκίνησε το ταξίδι προς τον αγαπημένο της και δε μπορούσε παρά να ταφεί δίπλα του.


Ακολουθεί  η Σιμόν ντε Μποβουάρ σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της στην τηλεόραση.

Πηγές

https://www.iep.utm.edu/beauvoir/

https://www.lifo.gr/articles/san_simera/97083

https://www.sansimera.gr/biographies/765

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CE%BD_%CE%BD%CF%84%CE%B5_%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81

https://www.culturenow.gr/simon-nte-mpovoyar-zan-pol-sartr-ayti-kai-kamia-alli/

https://www.elculture.gr/blog/article/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B8%CE%AD%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CE%BD-%CE%BD%CF%84%CE%B5-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81/

Χελλόου! Είμαι η Αγγελική :) Είμαι φιλόλογος και δημοσιογράφος. Ασχολούμαι επαγγελματικά και με τα δύο, ωστόσο η δημοσιογραφία είναι το αγαπημένο μου κομμάτι. Δημοσιογραφώ γιατί μου αρέσει η έρευνα. Είναι ωραίο να ψάχνεις για πράγματα που δεν ξέρεις και θέλεις να ανακαλύψεις!

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Σιγκμούντ Φόυντ

Οι θεωρίες του Σιγκμούντ Φρόυντ

Ο Σίγκμουντ Φρόυντ, πατέρας της ψυχανάλυσης, άλλαξε ριζικά την
x men 97

Το X-Men ’97 ξεπερνά κάθε προσδοκία

“Όταν η νοσταλγία λειτουργεί ως εφαλτήριο και όχι αυτοσκοπός” Ολοκληρώθηκε