Κόκκινη κλωστή δεμένη

κλωστήΚόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώσ’ της κλότσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινίσει…

Ένας μύθος στην Ιαπωνία υποστηρίζει πως οι άνθρωποι ενώνονται με το άλλο τους μισό μέσω μιας κόκκινης κλωστής που ενώνει τα δύο μικρά δάχτυλα των χεριών τους. Η κόκκινη αυτή κλωστή λέγεται πως είναι ένα αγγείο που συνδέει την καρδιά με το μικρό δάχτυλο. Το αγγείο αυτό όμως δε σταματά στο μικρό δάχτυλο αλλά συνεχίζει με τη μορφή μιας «κλωστής» που συνδέεται με έναν άλλον άνθρωπο.

Ο μύθος υποστηρίζει επίσης πως αυτή η κλωστή είναι το πεπρωμένο μας. Όσους ανθρώπους και να γνωρίσουμε, όσο και να μπερδευτούν οι κλωστές μας, στο τέλος θα συναντήσουμε το άτομο εκείνο που ενώνεται με την κλωστή μας.
Ο μύθος αυτός είναι πολύ ρομαντικός αλλά μοιάζει και αληθινός κατά κάποιον τρόπο για όσους πιστεύουν στη μοίρα.

Σκέφτομαι πόσες φορές έχουμε στεναχωρηθεί για ανθρώπους που ήρθαν στη ζωή μας μα δεν έμειναν. Πόσες φορές τρέξαμε πίσω τους για να τους κρατήσουμε και πόσες τρέξανε εκείνοι για να προλάβουν εμάς. Πόσες φορές προσπαθήσαμε να αποφύγουμε κάτι ή κάποιον μα δεν τα καταφέραμε; Πόσες άλλες προσπαθήσαμε πολύ για κάτι ή για κάποιον μα και πάλι μάταια;

Advertising

Advertisements
Ad 14

Έχει πανσέληνο σήμερα. Θυμάμαι εσένα. Πάντα σε θυμάμαι βασικά. Με λυπεί το οτι δε μιλάμε καθόλου. Σκέφτομαι να σε πάρω τηλέφωνο για να δω πως είσαι, τι κάνεις και αν και εσύ με σκέφτεσαι. Έπειτα θυμάμαι τον μύθο αυτό που υποστηρίζει πως ο άνθρωπος με τον οποίο ενώνονται οι κλωστές σας θα φανεί. Μα αν έχει φανεί, αν ήρθε και απλά δεν έμεινε; Ξεχνάω πως ο μύθος λέει οτι ακόμα και να μπερδευτεί η κλωστή θα βρει το δρόμο της.

Διαβάστε επίσης  Ασφυκτιώ

Τίποτα δε γίνεται τυχαία. Όσοι έρχονται στη ζωή μας δεν είναι απαραίτητα για να μείνουν και όσοι φεύγουν ίσως δε φεύγουν για πάντα. Όλοι έχουν κάτι να μας διδάξουν. Είναι απόλυτα λογικό με το φευγιό κάποιον να λυπούμαστε μα δεν υπάρχει λόγος. Ο,τι είναι να συμβεί θα συμβεί είτε το θέλουμε είτε όχι.

Κάποιος λιγότερο ρομαντικός από εμένα και περισσότερο ορθολογιστής θα θεωρούσε πως όλα αυτά δεν είναι τίποτα παραπάνω από βλακείες και πως τη μοίρα μας την καθορίζουμε εμείς με τις επιλογές μας.

Μα αν οι επιλογές που κάνουμε είναι ήδη προκαθορισμένες. Αν πιστεύουμε πως έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε κάτι μα αυτό το κάτι στην πραγματικότητα έχει επιλεγεί από πριν; Αν θεωρούμε πως είμαστε ελεύθεροι να καθορίσουμε τη ζωή μας, όλα έχουν καθοριστεί από πριν;

Advertising

Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει και με τους ανθρώπους; Τυχαίες γνωριμίες με όχι και τόσο τυχαίους ανθρώπους.
Έτσι σκέφτομαι για να βρίσκω ένα λόγο σε ο,τι άσχημο συμβαίνει. Όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο.
Δεν είμαστε άβουλα πλάσματα οι άνθρωποι, μα δε μπορούμε να καθορίσουμε ποιος θα έρθει στη ζωή μας, ποιος θα μείνει, ποιος θα φύγει και ποιος θα ξαναγυρίσει.

Όλων μας η κλωστή συνεχίζει σε κάποιο άλλο δάχτυλο, σε κάποια άλλη καρδιά. Όσο περνάει ο καιρός μικραίνει η απόσταση μεταξύ μας. Μέρα με τη μέρα η κλωστή αυτή μας φέρνει όλο και πιο κοντά.

«Ο άνθρωπος πολλές φορές συναντά το πεπρωμένο του στον δρόμο που διάλεξε για να το αποφύγει».
Φοντενέλ

Το όνομά μου Αρετή-Ειρήνη(παρόλο που στο 2ο δεν ακούω ποτέ).Καταγόμενη από την πανέμορφη Λιβαδειά.
Φοιτήτρια του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας στην Κέρκυρα!
Μεγάλη αγάπη για τη φωτογραφία όπως και για τη λογοτεχνία και την ποίηση.
Δεν υπάρχει στιγμή της ημέρας που να μην ακούω μουσική με ιδιαίτερη αδυναμία στην Ελληνική!

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

5 υπέροχοι προορισμοί για το Σαββατοκύριακο

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από μικρές, κοντινές και
Inland Empire

«Inland Empire»: Το αινιγματικό «κύκνειο άσμα» του David Lynch

Αν και το «Mullholand Drive» χαρακτηρίστηκε ως μια από τις