Μα, γίνεται να χαλαρώσω, ενώ βλέπω ταινίες ομηρίας; Ναι, αυτό το statement στην αρχή μοιάζει κάπως κουλό, γιατί κανονικά από ταινίες ομηρίας θα περίμενε κανείς μπόλικη δράση κι αγωνία που αφήνουν λίγα περιθώρια για χαλάρωση. Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτα πιο χαλαρωτικό από μια γρήγορη και προβλέψιμη ταινία από τα πολύ glossy και ανέμελα Y2K (αρχές 2000) – ειδικά μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά. Δεν είναι όλες οι μέρες για Lynch και Tarantino, οπότε μη φοβάσαι να “απογοητεύσεις” τους σινεφίλ ακολούθους σου στο Letterboxd με την mid ταινία χαμηλού budget που επέλεξες να δεις. Αν, λοιπόν, έχεις μια απαιτητική εβδομάδα και ψάχνεις κάτι απλό κι εύπεπτο για το βράδυ, σου προτείνουμε 5 ταινίες ομηρίας που είναι ό,τι πρέπει!
1. Phone Booth / Τηλε…φονικός θάλαμος (2002)
Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι ο ελληνικός τίτλος της ταινίας έχει μέσα λογοπαίγνιο, βάζοντας τον στο hall of fame των ελληνικών μεταφράσεων. Όπως μάς προϊδεάζει λοιπόν ο τίτλος, μερικά τηλεφωνήματα μπορεί να μην βγουν σε καλό και να γίνουν…φονικά. Ο Colin Farrell είναι ένας εγωκεντρικός “παπατζής” PRάκιας (αν και το PR με τον “παπά” στην ίδια πρόταση ίσως είναι και πλεονασμός), ο οποίος θα βρεθεί όμηρος σ’ έναν τηλεφωνικό θάλαμο στη Νέα Υόρκη. Αν θέλει να ζήσει, πρέπει να κάνει μόνο ένα πράγμα: να μην κλείσει το τηλέφωνο – και να κάνει ό,τι του λέει ο ψυχάκιας Kiefer Sutherland που βρίσκεται στην άλλη άκρη της γραμμής. Με κάποια αφηγηματικά κενά και σκηνοθεσία που θυμίζει βίντεοκλιπ των Linkin Park, η ταινία ακολουθεί μια γρήγορη ροή, χωρίς να κουράζει και συνολικά να είναι fun to watch. Το καστ συμπληρώνουν οι Forest Whitaker και Katie Holmes.
Fun fact: η αρχική επιλογή για την ταινία ήταν ο Jim Carrey, ο οποίος αποχώρησε από τις διαπραγματεύσεις, γιατί ο ρόλος του φάνηκε λίγο “έξω από τα νερά του”. Ο σκηνοθέτης (Joel Schumacher) μάλλον στενοχωρέθηκε με αυτή του την απόφαση και γι’ αυτό φρόντισε ο Colin Farrell να κάνει το ίδιο κούρεμα με τον Jim. Βέβαια 5 χρόνια μετά, ο Jim Carrey μάλλον πείστηκε να κάνει κάτι διαφορετικό και μαζί με τον Schumacher γύρισαν το ψυχολογικό θρίλερ “Ο αριθμός 23”.
- Letterboxd: 3.3/5
- IMDb: 7.1/10
- Rotten Tomatoes: 72%
Trailer | Διαθέσιμη στο Disney+
2. Panic Room / Δωμάτιο Πανικού (2002)
Τον David Fincher τον αγαπάμε γιατί μάς έχει χαρίσει δυνατές ταινίες, όπως το “Fight Club” και το “Seven”. Το “Δωμάτιο Πανικού” θα το χαρακτηρίζαμε τίμιο, με το μόνο “σφάλμα” του Fincher να είναι ότι επέλεξε για κακό της υπόθεσης τον Jared Leto – ο οποίος απ’ ό,τι φαίνεται προσπαθεί χρόνια να μάς πείσει για τον villain που ΔΕΝ είναι. Το να έχεις δωμάτιο πανικού στο σπίτι σου ήταν πολύ in πίσω στα 2000s κι αυτό άλλωστε αποτέλεσε έμπνευση για τη δημιουργία του σεναρίου. Σ’ ένα τέτοιο δωμάτιο θα βρεθούν εγκλωβισμένες η Jodie Foster και η 11χρονη τότε Kristen Steward, στην προσπάθεια τους να προστατευτούν από 3 διαρρήκτες (Forest Whitaker, Jared Leto και Dwight Yoakam).
Και στην περίπτωση του “Panic Room” είχαμε μια αλλαγή της τελευταίας στιγμής στο καστ, με τη Jodie Foster να αντικαθιστά τη Nicole Kidman, η οποία είχε υποστεί τραυματισμό στο γόνατο της στα γυρίσματα του “Moulin Rouge” – είχε ξεσυνηθίσει η γυναίκα να φορά τακούνια τόσα χρόνια με τον Tom Cruise.
- Letterboxd: 3.5/5
- IMDb: 6.8/10
- Rotten Tomatoes: 76%
Trailer | Διαθέσιμη στο ERTFLIX
3. Trapped / Παγιδευμένη (2002)
Μπορεί η ταινία να πάτωσε ανεπανόρθωτα στο box office και οι κριτικές της να είναι αποκαρδιωτικές, αλλά είναι διασκεδαστικό να βλέπεις τον Kevin Bacon να κάνει mansplain το “αψεγάδιαστο” σχέδιο του, την Charlize Theron να κρύβει νυστέρια εκεί που δεν βλέπει ο ήλιος και την Courtney Love να υποδύεται τον εαυτό της (μια τρελή με περίστροφο). Στο “Trapped” παρακολουθούμε την ομηρία μιας οικογένειας σε τρεις διαφορετικές τοποθεσίες. Η μαμά (Charlize Theron) κρατείται όμηρος από τον Kevin Bacon στο σπίτι, ο μπαμπάς σαν ένας άλλος Kurt Cobain βρίσκεται υπό την απειλή του όπλου της Courtney Love σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, ενώ η κόρη τους (Dakota Fanning) έχει πέσει θύμα απαγωγής. Να πούμε εδώ ότι η ερμηνεία της 8χρονης Dakota ήταν εξαιρετική κι ίσως το μόνο καλό αυτής της ταινίας. Επίσης, να αναφέρουμε ότι μετά την επιτυχία του “Trapped” ο σκηνοθέτης, Luis Mandoki, μετακόμισε μόνιμα στο Μεξικό και δεν ξαναγύρισε ταινία σε αμερικανικό στούντιο – λογικά τον απέλασαν.
Αν κάτσεις να δεις το “Trapped” φρόντισε να έχεις παρέα, γιατί είναι μια ταινία που χρειάζεται ζωντανό σχολιασμό, αλλιώς θα την βγάλεις σκρολάροντας στο τικ τοκ με την ταινία να παίζει από πίσω. Εμείς θα την προτείνουμε, γιατί μερικές κακές ταινίες είναι πολύ καλές για να μην τις δεις.
- Letterboxd: 2.8/5
- IMDb: 6.1/10
- Rotten Tomatoes: 17%
Trailer | Διαθέσιμη στο ERTFLIX
4. Hostage / Διπλή Ομηρία (2005)
Στη “Διπλή Ομηρία” ο Bruce Willis είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει, υποδυόμενος έναν διαπραγματευτή της αστυνομίας που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ομηρίες. Όταν ένας λογιστής της μαφίας (Kevin Pollak) βρεθεί με τα δύο παιδιά του όμηρος στην πολυτελή έπαυλη του, ο Bruce Willis καλείται να διαπραγματευτεί τους όρους με τους “εισβολείς” (τρία 20χρονα που κατέλαβαν την έπαυλη, επειδή ο ένας καψουρεύτηκε την κόρη του λογιστή). Εκ πρώτης όψεως τα πράγματα δεν φαίνονται τόσο τραγικά (αν κι ο ένας από τους τρεις είναι αρκετά psycho) και η υπόθεση θα μπορούσε να λήξει γρήγορα με την έφοδο μιας ομάδας SWAT. Ωστόσο, η κατάσταση περιπλέκεται όταν ο Βruce Willis λαμβάνει ένα τηλεφώνημα που τον ενημερώνει πως η γυναίκα και η κόρη του κρατούνται όμηροι από τη μαφία. Για να αφεθούν ελεύθερες, ο Bruce Willis πρέπει να μπει στην έπαυλη και να βρει ένα DVD που έχει μέσα αποδείξεις απ’ όλες τις βρωμοδουλειές της μαφίας.
Η ταινία καταφέρνει να σου κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος, ο Bruce Willis είναι καλά εκπαιδευμένος σε ταινίες δράσης κι ο Kevin Pollak ξέρει να παίζει τα πάντα. Αξίζει να της ρίξεις μια ματιά και να περάσεις ένα χαλαρό βράδυ.
- Letterboxd: 3.0/5
- IMDb: 6.5/10
- Rotten Tomatoes: 25%
5. Red Eye / Νυχτερινή Πτήση (2005)
Φαντάσου να κάτσεις στη θέση σου στο αεροπλάνο και να συνειδητοποιήσεις ότι ο διπλανός σου είναι ο Cillian Murphy! Για έναν απλό επιβάτη αυτό θα ήταν σενάριο βγαλμένο από fanfiction του Wattpad, αλλά για τη Rachel McAdams που υποδύεται τη Lisa, μια μάνατζερ στο ξενοδοχείο που διαμένει ο υπουργός εσωτερικής ασφάλειας των ΗΠΑ, είναι μάλλον εφιαλτικό. Βλέπετε, ο Cillian – στην ταινία Jackson – είναι μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης και εξαναγκάζει τη Lisa να τηλεφωνήσει στο ξενοδοχείο, προκειμένου να μεταφερθεί ο υπουργός σ’ ένα δωμάτιο που έχει τοποθετηθεί μια βόμβα. Αν η Lisa δεν υπακούσει στις εντολές του Jackson, τότε ο πατέρας της θα πεθάνει. Το “Red Eye” διατηρεί την ένταση και την αγωνία καθ’ όλη τη διάρκεια, το δίδυμο Murphy-McAdams είναι πετυχημένο και συνολικά η ταινία επιτελεί τον σκοπό της – να σε κάνει να περάσεις καλά και να μη βαρεθείς.
Εγώ πάντως αν έπεφτα θύμα απαγωγής από τον Cillian Murphy, θα έλεγα κι ευχαριστώ.
- Letterboxd: 3.1/5
- IMDb: 6.4/10
- Rotten Tomatoes: 80%
Trailer | Διαθέσιμη στο Netflix
*Bonus επιλογή : Taken / Η Αρπαγή (2008)
Κλείνοντας, δεν γίνεται να μην κάνουμε και μια ειδική μνεία στον πιο iconic vigilante απαγωγών, τον Liam Neeson στο “Taken” – το οποίο μπαίνει οριακά στη λίστα, μιας και τα ένδοξα Y2K χρόνια τελειώνουν το 2008 που κυκλοφόρησε η ταινία. Για το “Taken” δεν χρειάζεται να πούμε πολλά: πρώην πράκτορας προσπαθεί να σώσει την κόρη του που έχει πέσει θύμα κυκλώματος εμποριού λευκής σαρκός. Αν όχι η πιο γνωστή, αλλά σίγουρα από τις γνωστότερες ταινίες ομηρίας, το “Taken” είναι πλέον κλασικό του είδους με τη χαρακτηριστική ατάκα “I will look for you, I will find you and I will kill you”. Το delivery του Liam Neeson σε αυτή τη σκηνή ήταν τόσο καλό που έδωσε το πράσινο φως για άλλες δύο ταινίες – όχι εξίσου πετυχημένες με την πρώτη βέβαια.
Οι πιθανότητες να μην έχεις δει αυτή την ταινία είναι λίγες, αλλά για να είμαστε σίγουροι εμείς θα την προτείνουμε κι αν την έχεις δει, τότε να τη ξαναδείς.
- Letterboxd: 3.5/5
- IMDb: 7.7/10
- Rotten Tomatoes: 60%
Trailer (κατά έναν ειρωνικό τρόπο τα Αρπαγή 2 και 3 είναι στο Disney+, ενώ το πρώτο όχι – για την ώρα τουλάχιστον.)
