Ο πόλεμος πάντα γοήτευε το Hollywood και αποτελούσε πηγή άντλησης σεναρίων. Μέσα από τη μεγάλη οθόνη έχουν περάσει ταινίες παρουσιάζοντας τις πτυχές του με τρόπο καθηλωτικό, που αγαπήθηκαν από το κοινό. Η γκάμα των ταινιών αυτής της θεματολογίας είναι αρκετά μεγάλη για ένα άρθρο οδηγώντας έτσι, στην τοποθέτηση ορισμένων ορίων. Πιο συγκεκριμένα, οι ταινίες θα πρέπει να αναφέρονται σε ιστορικούς πολέμους και το σενάριο να περιλαμβάνει σκηνές μάχης. Επίσης, δε θα συμπεριληφθούν ταινίες, όπου οι απόψεις για την ποιότητά τους διίστανται, όπως το «The Hurt Locker». Ας δούμε λοιπόν, ορισμένες πολεμικές ταινίες που έγραψαν ιστορία.
«The Bridge of the river Kwai» (1957)
Μπορεί την ταινία να μην την έχετε δει, αλλά τη μουσική της σίγουρα τη γνωρίζετε από την ελληνική σειρά «Εκείνες κι Εγώ», με τον Μπέζο. Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Pierre Boulle, η ταινία μας τοποθετεί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ταϋλάνδης, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Εκεί, Βρετανοί αιχμάλωτοι στρατιώτες αναγκάζονται να παραβούν τις αρχές τους, χτίζοντας μια γέφυρα που θα ενώνει τη Βιρμανία με το Σιάμ, ανεφοδιάζοντας τον εχθρό. Η ταινία δε χρίζει συστάσεων, τα 7 χρυσά αγαλματίδια μιλούν από μόνα τους.
«Lawrence of Arabia» (1962)
Βιογραφία του Βρετανού αξιωματικού Thomas Edward Lawrence, ο οποίος κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου αναλαμβάνει την παρακολούθηση των αραβικών φυλών στη Σαουδική Αραβία. Όμως, παραβιάζει τις εντολές του, επαναστατεί και ηγείται της μάχης των Αράβων εναντίων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας μένοντας στην ιστορία ως θρύλος.
Αναμφισβήτητα, μία από τις καλύτερες πολεμικές ταινίες όλων των εποχών από πλευράς παραγωγής, σκηνοθεσίας και υποκριτικής. Σε μια εποχή περιορισμένων δυνατοτήτων και μέσων, παρακολουθούμε ανεπανάληπτες σκηνές μάχης στην έρημο, με πραγματικούς ηθοποιούς, άλογα και καμήλες. Ακόμη 7 Oscar θα πάνε στους παραγωγούς της ταινίας «The Bridge of the river Kwai» πέντε χρόνια αργότερα, με τα 3 από αυτά να απονέμονται στους τότε πρωτοεμφανιζόμενους Peter O’Toole, Antony Quinn, Omar Sharif.
«Apocalypse Now» (1979)
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, μια στρατιωτική ομάδα επιχειρεί την εξάλειψη του αποστάτη συνταγματάρχη Kurtz (Marlon Brando). O φερόμενος ως παράφρονας, Kurtz διοικεί τους ιθαγενείς της Καμπότζης ως ημίθεος. Στο ρόλο του επικεφαλή της αποστολής, Λοχαγό Benjamin L. Willard συναντάμε τον Martin Sheen, με τη σκηνοθεσία να υπογράφει ο Francis Ford Coppola. Παρά τη γενική κακοτυχία που χαρακτήρισε τα γυρίσματα, το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα διαχρονικό αριστούργημα. Η ταινία αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του είδους, με εικονικές σκηνές μάχης, αλλά και συναισθηματικής εξάρσεις. Περισσότερες πληροφορίες σχετικές με τα γυρίσματα μπορείτε να βρείτε στο ντοκιμαντέρ με τίτλο: «Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse».
«Thin Red Line» (1998)
Τοποθετούμαστε στο 1942, κατά την απόβαση του αμερικανικού στρατού στο νησί Γκουανταλκανάλ, το οποίο χρησιμοποιείται ως ορμητήριο, κατά των Ιαπώνων. Προβάλλοντας τη λεπτή γραμμή που χωρίζει τη ζωή από το θάνατο, αλλά και τη λογική από την παράνοια εισάγεται δίκαια στη συγκεκριμένη λίστα. Μέσα από τις φιλοσοφικές και υπαρξιακές αναζητήσεις, των ηρώων συντίθεται ένα ποιοτικό έργο τέχνης. Ακόμη, πρέπει να σημειωθεί πως μέρος της επιτυχίας οφείλεται στους πρωταγωνιστές Sean Penn, Adrien Brody, George Clooney και Jim Caviezel.
«Saving Private Ryan» (1998)
Με πρωταγωνιστή τον Tom Hanks που τόσο έχει αγαπήσει η ελληνική τηλεόραση, μπορούμε να πούμε πως λίγοι δε γνωρίζουν τη συγκεκριμένη ταινία. Ύστερα, από την αμερικανική απόβαση στη Νορμανδία, ο Λοχαγός Miller (Tom Hanks), μαζί με έξι στρατιώτες επιχειρούν τη διάσωση του στρατιώτη Ryan (Matt Damon), του οποίου τα αδέλφια έχουν χαθεί στον πόλεμο. Μία από τις καλύτερες πολεμικές ταινίες όλων των εποχών με τις ρεαλιστικότερες απεικονίσεις του πεδίου μάχης, να αποτελεί «παιδί» του Steven Spielberg.
«War Horse» (2011)
Ίσως, η ταινία που επαναφέρει τον Spielberg στο προσκήνιο με τη μεταφορά του παιδικού βιβλίου του Michael Morpurgo, στη μεγάλη οθόνη. Ανεπιτήδευτα, αλλά με αυθεντικότητα και ρομαντισμό παρουσιάζεται ο πόλεμος μέσα από την ιστορία ενός αλόγου και ενός αγοριού. Όντας μια ταινία με ηπιότερη προσέγγιση του θέματος βάζει όλους τους ανθρώπους στη θέση των θυμάτων, εσκεμμένα παραλείποντας τις πιο σκοτεινές πτυχές του πολέμου. Η μαγική συνταγή της χρήσης ζώων για πρωταγωνιστές αποδίδει και πάλι συγκινώντας όλο το κοινό.
«American Sniper» (2014)
Βασισμένη στην αυτοβιογραφία του Αμερικανού ήρωα πολέμου, Chris Kyle η ταινία ξεφεύγει από τις ‘φθηνές’ αμερικανικές του είδους. Κυρίως, λόγω του Bradley Cooper που υποδυόμενος τον πιο φονικό ελεύθερο σκοπευτή της Αμερικής σε μια από τις καλύτερες επιλογές της καριέρας του. Πρέπει επιπλέον να σημειωθεί η φυσικότητα του τρόπου με τον οποίο ο θεατής μπαίνει στην ταινία και παρακολουθεί από κοντά όλη τη ψυχοφθόρα κατάσταση ενός εθνικού συμβόλου. Αγαπημένη ανάμεσα στις πολεμικές ταινίες, γιατί προσεγγίζει τους στρατιώτες ως ανθρώπους με ευαισθησίες και συναισθήματα που παλεύουν να κρατήσουν ζωντανοί όταν ο πόλεμος είναι παντού γύρο τους.
«Hacksaw Ridge» (2016)
Η τελευταία ταινία αποτελεί βιογραφία ενός πολύ διαφορετικού ήρωα, του Desmond Doss (Andrew Garfield), του πρώτου άοπλου στρατιώτη που απονέμεται το βραβείο της Τιμής. Ίσως, η πρώτη ταινία του Mel Gibson, όπου η χαρακτηριστική υπερβολή, στο κομμάτι της βίας λειτουργεί επικουρικά στη δημιουργία αντιθέσεων. Μέσω της ταινίας περνάει η άποψη, πως κάποιες αξίες είναι μεγαλύτερες από τις αντιξοότητες που στοχεύουν στην πτώση τους. Μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς κερδίζοντας τη θέση με την αξία και όχι το σπαθί της!
