Dog Day Afternoon: Ένας “σκυλίσιος” Al Pacino

Dog Day Afternoon
Πηγή εικόνας: JoBlo

Το Dog Day Afternoon είναι μία βιογραφική αστυνομική ταινία του 1975, σε σκηνοθεσία του Sidney Lumet και παραγωγή Martin Bregman και Martin Elfand. Το σενάριο είναι γραμμένο από τον Frank Pierson και βασίζεται στο άρθρο του περιοδικού Life, το οποίο δημοσιεύτηκε το 1972 με το όνομα “The Boys in the Bank”. Να τονιστεί πως, η ταινία κέρδισε έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ και επτά Χρυσές Σφαίρες. Τέλος, το 2009 κρίθηκε “πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντικό” από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και επιλέχθηκε για διατήρηση στο Εθνικό Μητρώο Ταινιών.

Υπόθεση

Στο Dog Day Afternoon μεταφερόμαστε στο 1972 όπου ο Sonny Wortzik, o Salvatore Naturile και ο Stevie, θα προσπαθήσουν να ληστέψουν μία τράπεζα. Τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καλά καθώς ο Stevie τρέπεται σε φυγή και τα μετρητά της τράπεζας έιναι περίπου 1000 δολάρια. Όταν θα έρθει η αστυνομία οι δύο ληστές αρπάζουν τους υπαλλήλους σαν ομήρους. Έπειτα, ο Sonny θα έρθει σε επικοινωνία με τον ντεντέκτιβ Eugene Moretti, για να μπορέσουν να βρουν μία λύση. Ο Sonny απαιτεί ένα όχημα για να πάει στο αεροδρόμιο και φαγητό για τους ομήρους.

Κατά την διάρκεια της νύχτας την υπόθεση αναλαμβάνει ο πράκτορας του FBI Sheldon και σταματάει να δίνει άλλες χάρες στον Sonny Wortzik. Στη συνέχεια, θα εμφανιστεί η μητέρα του Sonny για να μιλήσουν, αλλά η κατάσταση θα παραμείνει στάσιμη. Όταν θα φτάσει το μέσο που ζήτησε ο Sonny, θα πάρει τους υπαλλήλους μαζί με τον Salvatore να πάνε στο αεροδρόμιο. Τελικά, όλα θα αλλάξουν όταν ο Salvatore θα πάρει το όπλο από τα χέρια του Sonny, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί από εναν πράκτορα που πήραν οι ληστές για οδηγό. Ο Sonny συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε είκοσι χρόνια φυλάκιση..

Διαβάστε επίσης  Director's Cuts καλύτερα από την κινηματογραφική εκδοχή τους
Advertising

Advertisements
Ad 14
Dog Day Afternoon
Πηγή εικόνας: Cineramen

Κριτική

Το Dog Day Afternoon διαθέτει ένα εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών, που τους γνωρίσαμε και στο The GodfatherΜε άλλα λόγια, οι ερμηνείες των Al Pacino και John Cazale, πραγματικά απογειώνουν την ταινία. Από την μία πλευρά ο “φωνακλάς” και δυναμικός Pacino, που ξέρει πότε χρειάζεται να σιωπήσει  και πότε να μιλήσει. Στην αντίπερα όχθη, ο Cazale που συνδυάζει τον αστείο αλλά και παράλληλα φονικό του χαρακτήρα, με ιδιαίτερη επιτυχία στην ταινία. Μπόρει να είχε σύντομη καριέρα ο χαρισματικός Cazale, αλλά σε όλες τις ταινίες κατάφερε να ισωπεδώσει τους ρόλους.

Ο σκηνοθέτης στην ταινία κάνει εξαιρετική δουλειά. Δηλαδή, συνδυάζει το κωμικό στοιχείο με το δραματικό με απίστευτη δεξιοτεχνία. Επίσης, η σκηνοθετική προσέγγιση επικεντρώνεται στην κριτική πάνω στο νόμιμο και το ηθικό, χωρίς να ξεφεύγει από τα όρια που έχει βάλει. Προσφέρει συναισθηματικές μεταπτώσεις και υπάρχει πλούσιο θέαμα, ενώ το σενάριο διαθέτει αρκετές ανατροπές στην εξέλιξη της υπόθεσης. Τέλος. δώστε βάση στην επική σκηνή του ο Al Pacino φωνάζει “Attica! Attica!”, η οποία χαρακτηρίστηκε από τις πιο εμβληματικές στην ιστορία του κινηματογράφου.

Να την δω;

Advertising

Το Dog Day Afternoon σίγουρα είναι μία από τις καλύτερες ταινίες με ληστείες, στην ιστορία της έβδομης τέχνης. Πιο συγκεκριμένα, το φανταστικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, η πολύ καλή σκηνοθεσία και το καλογραμμένο σενάριο, θα αφήσουν όλους τους θεατές ευχαριστημένους. Αξίζει να σημειωθεί πως, η ταινία περνάει πολλά και όμορφα κοινωνικά μηνύματα. Η ανεπάρκεια του νόμου και της δικαιοσύνης θα υπάρχει πάντα στην κοινωνία που ζούμε τώρα και οι ισορροπίες που παλεύουν να σταθούν όρθιες στις ανθρώπινες σχέσεις, καταλήγουν να είναι αρκετά εύθραυστες στο τέλος..

Διαβάστε επίσης  Ο Nicolas Winding Refn επιστρέφει : The Neon Demon

Δείτε το τρέιλερ:

Ταινίες, ταινίες και πάλι ταινίες. Μόνος ή με παρέα. Από κωμωδία μέχρι σπλατεριά. Αγαπημένος ηθοποιός Denzel Washington. Αγαπημένη ταινία Μan on fire. Αγαπημένη ατάκα “What we do in life echoes in eternity.” – Maximus, “Gladiator”.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Για να μην "θρηνεί" ο μικρός μας εαυτός...

Για να μην “θρηνεί” ο μικρός μας εαυτός…

Ο μικρός μας εαυτός. Πλασμένος από τραύματα, μικρά ή μεγάλα.
«Στάχτη στο Στόμα», Μπρέντα Ναβάρο

«Στάχτη στο Στόμα» της Μπρέντα Ναβάρο: H ταυτότητα και η μετανάστευση στο επίκεντρο

Μετά το συγκλονιστικό της μυθιστόρημα με τίτλο «Άδεια Σπίτια» (Carnivora,