Είναι κάποια κομμάτια που παραμένουν διαχρονικά μέσα στο χρόνο, ίσως γιατί πάντα προκαλούν έντονα συναισθήματα, ακόμη και δέους και μας φέρνουν σε επαφή με τον ανώτερο εαυτό μας και μία συλλογική αίσθηση του ‘’ανήκειν’’ σε ένα ευρύτερο σύνολο, την αίσθηση πως δεν είμαστε μόνοι, πως όλοι οι άνθρωποι πονάμε το ίδιο, ανησυχούμε, φοβόμαστε, αγωνιούμε, πενθούμε, αποζητούμε τη χαρά, τον έρωτα, την αγάπη και το χάδι με τον ίδιο τρόπο και προσμονή. Θα τολμούσα να παρομοιάσω αυτά τα τραγούδια με προσευχές αφού μπορούν να αγγίξουν τόσο άμεσα τις ψυχές τόσων ανθρώπων οδηγώντας σε στιγμές μικρής έκστασης όπου όλοι γινόμαστε ένα, δίχως φυλετικές ή θρησκευτικές διαφορές, σύνορα, και οποιοδήποτε όριο ή διάκριση εκμηδενίζονται μέσω της μουσικής όπου είναι η κοινή γλώσσα όλων μας κι έτσι μεταμορφώνεται στα μάτια της αγάπης όπου όλοι νιώθουμε την ίδια ανακούφιση όταν θα μας κοιτάξουν.
Το Εντερλέζι, είναι ένα παραδοσιακό λαϊκό τραγούδι της μειονότητας των Ρομά στα Βαλκάνια, το οποίο έγινε ευρύτερα γνωστό με την εκδοχή του Γκόραν Μπρέγκοβιτς από την ταινία ‘’Ο καιρός των Τσιγγάνων’’ του Εμίρ Κουστουρίτσα. Εντερλέζι, ονομάζεται η γιορτή για την επιστροφή την άνοιξης και είναι μία γιορτή ξεχωριστής σημασίας για τους Ρομά των Βαλκανίων. Παρακάτω έχω ανεβάσει μία διασκευή του από το πολωνικό συγκρότημα Dikanda.
Μία μοναδική συνεργασία της Μαροκινής Hindi Zahra και των Tamikrest από το Μαλί με το κομμάτι Timtarin όπου αναμειγνύοντας ήχους παραδοσιακής αφρικανικής μουσικής και μουσικές του κόσμου, ροκ και ποπ στοιχεία και αιθέρια φωνητικά, μας ταξιδεύουν με ένα ξεχωριστό μπλουζ στα βάθη της ερήμου με μία γλυκιά εσωστρέφεια.
