Βέβηλος. Και μόνο το όνομα του να έγραφα, θα αρκούσε να κλείσει το κείμενο. Είμαι λίγο υπερβολικός, το ξέρω. Αλλά πώς να περιγράψω και να γράψω τη χαρά μου;
Γιατί χαίρομαι;
Επειδή ένας από τους πρώτους hip-hoppers ή Low Bappers (αν επιμένει κανείς ακόμη σε εκείνη την κόντρα) συνεχίζει να προσφέρει. Κακά τα ψέματα, η παλιοί είναι αλλιώς. Δεν το λέω επειδή μεγάλωσα. Ίσως και να το λέω επειδή μεγάλωσα, εντάξει. Μόνος μου λέω ψέματα, μόνος μου με διορθώνω.
Ποιος είναι ο Θανάσης και τι έκανε μαζί με την υπόλοιπη Βαβυλώνα, γνωρίζουμε. Τα έχουμε γράψει κι εμείς σε παλιότερα κείμενα μας. Τη ζωή του και τις γύρες που έχει κάνει, επίσης τις ξέρουμε και τις ξέρετε. Μια αναζήτηση πλέον στο wikipedia και η ζωή του καθενός εμφανίζεται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μεγάλος ο πρόλογος όμως, ε;
Λοιπόν, θα ήθελα να προτείνω πέντε κομμάτια, είτε συμμετοχές, είτε Βαβυλώνα, είτε Βέβηλος ατόφια, για κάποιον που δεν τον έχει ακούσει ποτέ. Και ποιος είμαι εγώ για να με ακούσει αυτός που δεν έχει ακούσει ποτέ Low Bap και Βαβυλώνα ή Βέβηλο;
Μια φωνή και δυο χέρια που γράφουν, αυτός είμαι.
Βέβηλος – Μήνυμα στο μπουκάλι και Λευτεριά
Αυτό το κομμάτι είναι το χαστούκι που μου ήρθε το 2015. Ο Βέβηλος έβγαλε καινούργιο τραγούδι. Οι ψαγμένοι της παρέας τότε βιάστηκαν να υπογραμμίσουν την κλεμμένη λούπα. Σταμάτησα να τους μιλάω, εννοείται. Αυτό το κομμάτι μου απάντησε στο ερώτημα που είχα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Άραγε ο Βέβηλος και οι υπόλοιποι θα κάνουν μια επανεμφάνιση ή μια νέα κυκλοφορία; Θα ζήσουμε εποχές 1999 – 2000 κι εμείς, σε μαγαζιά γεμάτα με hip-hop στα ηχεία;
Ναι, θα ζήσουμε, ήταν η απάντηση.
Το Μήνυμα Στο Μπουκάλι λειτούργησε σαν άλλη λυκίσια ιαχή που κάλεσε κοντά του ένα ολόκληρο χαμένο κοπάδι μοναχόλυκων. Ένα σκόρπιο κοπάδι διαφορετικών ανθρώπων και μυαλών, οι οποίοι είχαν χαθεί. Είχαν απομακρυνθεί ο ένας από τον άλλο. Αλλά όλοι είχαν και έχουν ένα κοινό σημείο.
Τη μουσική.
Η Λευτεριά είναι η ιαχή της επίθεσης. Ήρθαμε και βρεθήκαμε μετά από καιρό. Τώρα θα τα φέρουμε όλα ανάποδα.
Βαβυλώνα – Η φυλή της φωτιάς
Από εδώ ξεκίνησε η φυλή της φωτιάς. Εδώ ανδρώθηκε το Low Bap με τη συνεισφορά των Active Member. Ο Βέβηλος στο κομμάτι αυτό ακούγεται όπως και σήμερα, περίεργο κι απίστευτο συνάμα. Το κομμάτι των Βαβυλώνα αποτελούσε τον πολιορκητικό κριό στις πρώτες συναυλίες τους. Επικρατούσε το mosh pit της hip-hop, πιο άτσαλο και ανοργάνωτο. Αποτελούσε βέβαια και το εναρκτήριο λάκτισμα στις φασαρίες των Low Bappers και των hip-hopers.
Αυτές οι εποχές έχουν τελειώσει, ευτυχώς.
Οι στίχοι που έγιναν τατουάζ γράφτηκαν για αυτό το κομμάτι:
Είναι θέμα Περηφάνιας και Μαγκιάς / ρώτα να μάθεις για τη Φυλή της Φωτιάς
Είναι Low Bap κι αυτή η γη που πατάς / έγινε στάχτη απ’ τη Φυλή της Φωτιάς
Βέβηλος – Το μίσος
Ο Βέβηλος δεν έκρυψε ποτέ την πολιτικοκοινωνική του ταυτότητα. Το παραπάνω κομμάτι αντικατοπτρίζει ακριβώς την νεοελληνική πραγματικότητα. Από τον τίτλο του μέχρι και την τελευταία του λέξη. Αισθάνεσαι τον κόμπο όταν αρχίζεις να το καταλαβαίνεις.
Δεν το καταλαβαίνεις στην πρώτη ακρόαση. Όμως σου προξενεί και μια θλίψη, ειδικά όταν σκεφτείς την αλήθεια των στίχων. Και δεν μπορείς να πεις ότι δεν ισχύουν όσα λέει, το προσπάθησα. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι είμαστε αυτό που περιγράφει, αλλά είμαστε.
Τι είμαστε;
Είναι το μίσος που κυνηγά πάντα πελάτες σε σακούλες βοηθήματος με οχτώ πατάτες
Βέβηλος – Η νύχτα που έπαψα να μεταφράζω τις σιωπές
Ποιος είπε ότι δεν αγαπάμε κι εμείς οι σκληροπυρηνικοί;
Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά πρέπει να έχουν πεθάνει στα γέλια.
Εδώ έχουμε την καινούργια δισκογραφική δουλειά του Βέβηλου. Ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου. Απλά χαίρομαι που όσοι αδαείς κρίνουν τη συγκεκριμένη μουσική χωρίς να γνωρίζουν, εδώ σωπαίνουν. Δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς.
Κιθάρα, φωνητικά, beat και μπάσο συνοδεύουν ένα μονόλογο στο “Κάπου”. Τόσο ποιητικά και τόσο αφαιρετικά, το κομμάτι μπορεί να αποτελέσει μια κατάθεση ψυχής στο μισό του καθενός.
Βαβυλώνα – Ο κύκλος των χαμένων πιθήκων
Ακόμη ένα κομμάτι από τα παλιά. Από τις ένδοξες ημέρες της Βαβυλώνας. Των Βαβυλώνα, για την ακρίβεια. Κατέληξε το αγαπημένο μου όταν άκουσα πρώτη φορά το δίσκο των παιδιών. Ακόμη και σήμερα είναι το αγαπημένο μου κι ας έχω ακούσει πολλούς ακόμη δίσκους.
Ο Βέβηλος όταν τραγουδούσε μου έβγαζε την ωριμότητα που τότε δεν είχα. Για αυτό τον ξεχώριζα από τους υπόλοιπους.
Οι Βαβυλώνα έβγαζαν κομμάτια χαστούκια στην κοινωνία ολόκληρη. Ένα στα δέκα ήταν μια μπουνιά στο πρόσωπο της. Ένα τέτοιο κομμάτι είναι Ο Κύκλος Των Χαμένων Πιθήκων.
Εδώ οι στίχοι είναι ξεκάθαροι, καταλαβαίνουμε σε ποιους αναφέρεται.
Όχι;
Δηλαδή όταν ακούς:
Που φτάσατε για δείτε χαϊδέψατε τον πάτο / ντέφι ρε χτυπάτε σε χώρο γκλαμουράτο
γίνατε καλή της εταιρίας λεία / και τα λεφτά κρατήστε και τα μεγαλεία
Όσο περνάν ο μέρες και η τροφή αλλάζει / πιθήκι ή μαϊμού κάτι να σας ταιριάζει
μπράβο σας ρε πάρτε την ευκαιρία / να μπείτε στο κλουβί να φάνε τα θηρία
σε ποιους νομίζεις ότι αναφέρεται;
Ναι, σε αυτούς.
Βέβηλος – Επίλογος
Όσο συνεχίζουν οι παλιοί να βγάζουν καινούργια κομμάτια, το κίνημα θα υπάρχει. Όσο συνεχίζουν οι παλιοί τα lives, θα μαζεύουν κόσμο. Όσο υπάρχουν κάποιοι λίγοι, το Low Bap δε θα πεθάνει ποτέ.
Θα τα πούμε στο WE το Σάββατο. Αν δεις κάποιον μαλλιά κοντά στο μπαρ να χοροπηδάει, έλα να αγκαλιαστούμε και να τραγουδήσουμε παρέα. Εκεί θα είμαι.
Ή τα είπαμε στο WE το Σάββατο και ήρθες και με αγκάλιασες.
Καλά περάσαμε, σωστά;
