Η διάθεση πριν από τα γενέθλια
Τα γενέθλια δεν παύουν να είναι μία πολύ σημαντική μέρα για τον καθένα μας, ανεξάρτητα με τον τρόπο που επιλέγουμε να τη ζήσουμε. Πριν ακόμη έρθει η μεγάλη μέρα, γεμίζουμε με σκέψεις και συναισθήματα, αναμνήσεις για όσα περάσανε αλλά και όνειρα για όσα έπονται. Μερικοί ανυπομονούν να γιορτάσουν με φίλους και συγγενείς, ενώ άλλοι επιθυμούν να ξεχάσουν τη μέρα. Άλλοι πάλι, σχεδιάζουν μέρες πριν το τόπο που θα τα οργωνόσουν, ενώ άλλοι εύχονται να μην τους θυμηθεί κανείς εκείνη τη μέρα.
Οι λόγοι που διαφοροποιούν την εκδοχή του καθενός, σχετίζονται με τα άμεσα και έμμεσα βιώματά του, αλλά και με την ίδια του την προσωπικότητα. Για παράδειγμα, ένα δυσάρεστο γεγονός στη ζωή ενός ατόμου, θα το κάνει να στερείται από διάθεση για κοινωνικές δραστηριότητες κάθε είδους, πόσο μάλλον εάν είναι ο ίδιος το τιμώμενο πρόσωπο. Αντίθετα, ένα ευχάριστο γεγονός, όπως για παράδειγμα μία επαγγελματική επιτυχία, μπορεί να δώσει κίνητρο στο άτομο να ετοιμάσει μία μεγαλύτερη συγκέντρωση εν όψη των γενεθλίων του.
Προσωπικότητα και γενέθλια μέρα
Δε παύει ωστόσο η προσωπικότητα του καθενός να έχει τη δική της ροπή στη θλίψη ή στη χαρά. ´Έτσι, οι άνθρωποι που έχουν μειωμένες φιλοδοξίες και κίνητρα, οι οποίοι απελπίζονται πιο εύκολα σε δύσκολες ή πιεστικές καταστάσεις, μπορεί να βιώσουν και τα γενέθλια τους ως μία στρεσογόνα κατάσταση. Η γενέθλια μέρα του καθενός, ανάλογα με τη δύναμη του χαρακτήρα του, αλλά και τον τρόπο που βλέπει όλες τις καταστάσεις, καθορίζουν και το πώς βλέπει τον εαυτό του, με τον έναν επιπλέον χρόνο στη ζωή του.
Τα άτομα που ασκούν έντονη αυτοκριτική και απαιτούν διαρκώς από τον εαυτό τους και τη ζωή τους, είναι πιο πιθανόν να κρίνουν τον εαυτό τους πιο αυστηρά και τη συγκεκριμένη μέρα. Τα άτομα αυτά, θέτουν συνήθως υψηλούς στόχους, έχοντας υψηλές φιλοδοξίες και δε μπορούν να ικανοποιηθούν με τα ήδη κεκτημένα τους. Αντίθετα, τα άτομα που εκτιμούν τη κάθε μέρα και τα όσα έχουν καταφέρει, θα μπορέσουν μέσα στην αυτοκριτική της ημέρας και του χρόνου, να αποδώσουν εύσημα στον εαυτό τους για κάτι το οποίο έχουν επιτύχει σε οποιοδήποτε επίπεδο.
Κατάθλιψη λόγω ηλικίας
Κάθε χρόνος που περνάει, δε παύει να λογίζεται από τους περισσότερους ως ένας επιπλέον χρόνος που “έχουμε χάσει” και όχι που “έχουμε κερδίσει”. Αυτό ερμηνεύεται ως μια απαισιόδοξη όψη ως προς τα πράγματα που βιώσαμε στο σύνολό τους. Πολλές φορές η ίδια η ηλικία είναι η αιτία που ρίχνει ψυχολογικά τους ανθρώπους, καθώς μεγαλώνουν και βλέπουν τα σημάδια του χρόνου ως “πληγές” εσωτερικά και εξωτερικά. Άλλες όμως φορές σε όλες τις ηλικίες υπάρχει μία θλίψη, που λόγω της ημέρας, συνδυάζεται με το άγχος του ότι μεγαλώνουμε και πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Συνήθως δε μπορούμε να δούμε τι κερδίσαμε και εστιάζουμε στο τι έχουμε χάσει. Έτσι, στη ανασκόπηση της ζωής μας, ακόμη κι εάν είμαστε νέοι ηλικιακά βλέπουμε τον χρόνο που πέρασε και αναλογιζόμαστε. Τι δε κάναμε, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε υπό άλλες συνθήκες, τι δε προλάβαμε και τι δεν ξέραμε ώστε να πράξουμε ορθότερα.
Οι δεκαετίες που περνούνε
Πιο μεγάλες μεταβάσεις είναι οι δεκαετίες που αλλάζουμε καθώς υπάρχει και μεγαλύτερος “απολογισμός” μέσα σε αυτές. Εάν για κάθε χρόνο θέτουμε ένα στόχο, σίγουρα ανά δεκαετίες έχουμε θέσει μεγαλύτερους αλλά και πιο μακροπρόθεσμους στόχους. Για παράδειγμα, από τα 20 έως τα 30 τοποθετείται η ολοκλήρωση των σπουδών και η επαγγελματική αποκατάσταση, από τα 30 και έπειτα ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας, κοκ. Όταν κάποιος ζει τη τελευταία χρονιά της προηγούμενης δεκαετίας ήδη βιώνει το άγχος του ερχομού της νέας δεκαετίας, (πχ από τα 29 στα 30) και αναλογίζεται τι δεν έκανε από τα 20 έως τα 30 από όσα ήθελε.
Εφόσον οι στόχοι ανά δεκαετίες είναι μεγαλύτεροι και συνήθως μεγαλύτερης βαρύτητας, προκύπτει και μεγαλύτερη απογοήτευση. Επίσης έρχεται ως επισφράγισμα και το άγχος του “πότε” θα κάνω όσα δεν έκανα, αλλά και “εάν μπορώ” να κάνω όλα όσα για κάποιο λόγο δε κατάφερα έως τώρα. Η συνέπεια αυτού του συνδυασμού, του άγχους και της αμφιβολίας, είναι η ανασφάλεια σε προσωπικό επίπεδο του καθενός, αλλά και ο φόβος της αβεβαιότητας για το μέλλον.
Λύσεις ενάντια του άγχους των γενεθλίων
Όλα τα παραπάνω, όσα κοντά ή μακριά βρίσκονται από την αντικειμενική όψη, δεν παύουν να είναι τα θέλω ή και οι ενοχές του καθενός. Για να μπορούμε να ζούμε τη μέρα των γενεθλίων μας με χαρά, δε χρειάζεται να έχουμε όλα όσα έχουμε ονειρευτεί ή να έχουμε τα πάντα επιμελώς οργανωμένα. Ακόμη δε χρειάζεται να έχουμε ότι έχουν και ότι ταιριάζει σε όλους τους άλλους. Κάθε χρόνος αλλά και κάθε στιγμή έχει απρόοπτα γεγονότα τα οποία πάντα θα πρέπει να αναπροσδιορίζουν και τους στόχους. Εάν μας πιάσει κρίση λόγω ηλικίας, λόγω έλλειψης εργασίας, ή οικογένειας, μπορούμε πριν το ζητήσουμε να δούμε πως θα φτάσουμε σε αυτό.
Έτσι μπορούμε θα θέσουμε μικρούς στόχους μέσω των οποίων θα κατακτήσουμε και τον τελικό μας στόχο. Ακόμη και στα λάθη που κάνουμε μπορούμε να εξετάσουμε τους λόγους και να αυτοβελτιωθούμε. Τέλος, πάντα, είναι καλό για να αποφύγουμε το άγχος αλλά και τη θλίψη να μην ψάχνουμε μόνο τι επιπλέον θέλουμε, αλλά να αναλογιζόμαστε τι είχαμε το οποίο εξακολουθούμε να έχουμε και να κατανοήσουμε πως κερδίζοντας κάτι δε σημαίνει πως δε μπορούμε να χάσουμε και κάτι από ότι ήδη μας ανήκει.
