Δημήτρης Πανέλης: “Προσπαθώ να γίνω ο καθρέφτης των θεατών μου”

Ο Δημήτρης Πανέλης έχει σπουδάσει τηλεπικοινωνίες και social media, όμως, τελικά τον κέρδισε ο χώρος της υποκριτικής. Έχοντας φοιτήσει στην Δραματική Σχολή «Δήλος», ο Δημήτρης Πανέλης εργάζεται σήμερα ως ηθοποιός και σκηνοθέτης. Σημείο αναφοράς της δουλειάς του δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το ενδιαφέρον του για τα καθημερινά προβλήματα του μέσου ανθρώπου και οι κοινωνικές του ανησυχίες. Φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα ,όπως η φτώχεια και οι αρρώστιες ,αποτελούν το περιεχόμενο του έργου του. Μάλιστα, πριν από περίπου 4 χρόνια, ο Δημήτρης Πανέλης ξεκίνησε την εθελοντική πρωτοβουλία με το όνομα «Σε αναμονή», η οποία αποτέλεσε την έμπνευση για την ομώνυμη ταινία, η οποία απέσπασε 2 βραβεία στο εθελοντικό φεστιβάλ «Άνθρωποι σε κρίση στην Ελλάδα», όπως και για την θεατρική παράσταση, «Επανάσταση σε αναμονή». Ο Δημήτρης Πανέλης έχει αποσπάσει 2 βραβεία σκηνοθεσίας για το δοκιμαντέρ «Ιστορίες σε αναμονή». Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο maxmag.gr ,ο Δημήτρης Πανέλης αναφέρθηκε στον ρόλο του στην ταινία «Το δείπνου του βοσκού», στην δράση «Σε αναμονή» , καθώς και στην σχέση του με την θρησκεία και  την φιλανθρωπία και τα μελλοντικά του σχέδια.

Επιμέλεια συνέντευξης: Νικολέττα Καστρινάκη

 

Συμμετέχετε στην ταινία «Το δείπνο του βοσκού». Θα θέλατε να μας πείτε περιληπτικά κάποια πράγματα σχετικά με την ταινία και για τον ρόλο σας;

Πρόκειται για μια ταινία που βασίζεται στο πραγματικό περιστατικό από το «Γεροντικό» ενός καλοκάγαθου βοσκού που συνέφαγε με τον ίδιο τον Χριστό. Με τον ρόλο μου θα ενσαρκώσω έναν Μοναχό ο οποίος υποδέχεται στο Μοναστήρι τον ταλαιπωρημένο από το ταξίδι βοσκό. Τον φροντίζω και στην συνέχεια είμαι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο εξομολογείται ο βοσκός ό,τι συνέφαγε μαζί Του, κάτι το οποίο βλέπω και με τα ίδια μου τα μάτια αμέσως μετά.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Η ταινία έχει θρησκευτικό περιεχόμενο. Στην εποχή μας υπάρχει έντονος αγνωστικισμός και αμφισβήτηση προς την ύπαρξη του Θεού. Ποια είναι η προσωπική σας σχέση απέναντι στην θρησκεία;

Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να πιστεύει ή να μην πιστεύει στην όποια θρησκεία. Όλες οι επιλογές θεωρώ ότι πρέπει να είναι σεβαστές από όλους, ανεξάρτητα από ποια μεριά βρίσκεσαι. Προσωπικά έχω βαθιά πίστη στον Θεό, ειδικά ύστερα από ένα ατύχημα που είχα πριν αρκετά χρόνια, θεωρώ ότι έζησα το προσωπικό μου θαύμα. Προσεύχομαι καθημερινά, μου δίνει μεγάλη δύναμη. Η διαφωνία μου βρίσκεται σε κάποιους «εκπροσώπους» του Θεού, οι οποίοι δυστυχώς με τις απόψεις τους και τον τρόπο ζωής τους απομακρύνουν ειδικά τους νέους ανθρώπους από την πίστη. Θεωρώ ότι ο ρόλος της Εκκλησίας πρέπει να εκσυγχρονιστεί και σε μεγάλο βαθμό να αλλάξει κατεύθυνση. Περισσότερο προκαλεί και λιγότερο εμπνέει, κάτι δεν γίνεται σωστά.

Πώς μπήκε μέσα σας το «μικρόβιο» της υποκριτικής ; Θέλατε ανέκαθεν να ασχοληθείτε με αυτήν;

Advertising

Το μικρόβιο μπήκε στα 16 μου με την πρώτη μου θεατρική συμμετοχή σε μια παράσταση στο σχολείο. Όταν γύρισα σπίτι θυμάμαι ότι ανακοίνωσα στους δικούς μου ότι θα γίνω ηθοποιός. Παράλληλα έγραφα σύντομα σενάρια για ταινιάκια μικρού μήκους. Στα 18 πήρα μία πολύ δύσκολη απόφαση, να σπουδάσω τηλεπικοινωνίες, μία κατεύθυνση πολύ αντίθετη για τα τότε δεδομένα μου. Η υποκριτική ήταν διακαής πόθος, θεωρώ ότι για την ηλικία μου φέρθηκα πολύ ώριμα, θέατρο σπούδασα στα 25, αφού ολοκλήρωσα τις πρώτες σπουδές και την στρατιωτική μου θητεία. Είναι τρομερά δύσκολο να βάζεις «σε αναμονή» το όνειρό σου ειδικά στην ηλικία αυτή. Μόνο καλό μου έκανε πάντως, πιστεύω πως με έκανε πιο δυνατό σαν χαρακτήρα και με βοήθησε να διαχειριστώ πολύ καλύτερα την άπειρη πληροφορία της Δραματικής και πολλές ακόμα καταστάσεις μετέπειτα.

Έχετε κάποιον ηθοποιό ως πρότυπο; Κάποιον ηθοποιό που θαυμάζετε;

Leonardo Dicaprio. Πέρα από το αστείο που μου κάνουν ότι του μοιάζω, τον θαυμάζω καταρχήν για την υποκριτική του, τις επιλογές της καριέρας του αλλά και την πρωτοβουλία του να ιδρύσει ένα δικό του Οργανισμό για την κλιματική αλλαγή. Αν περισσότεροι διάσημοι καλλιτέχνες έδειχναν ενδιαφέρον για εθελοντικά προγράμματα, πιστεύω πως ο αντίκτυπος στην κοινωνία θα ήταν πολύ μεγάλος με θετικό πρόσημο.

Όταν ακόμα ήσασταν φοιτητής στην Δραματική Σχολή της Δήλου, είχατε την ιδέα της δημιουργίας του βίντεο με τίτλο «Καφές σε αναμονή». Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για μια ταινία μικρού μήκους που δείχνει ένα μέρος της μαύρης πλευράς της κοινωνίας, η οποία αποκτά «χρώμα» μέσω της αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο . Παρόλο που το βίντεο έγινε ευρέως γνωστό(viral), θα θέλατε να ενημερώσετε τους αναγνώστες του maxmag.gr για το περιεχόμενό του ; Σε τι βαθμό πιστεύετε πως άγγιξε τις “ευαίσθητες χορδές” του απλού πολίτη; Έχει καταφέρει τους στόχους της;

Διαβάστε επίσης  Ο Xavier Dolan στο «It: Chapter Two»
Advertising

Η δράση «Σε Αναμονή» ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2015 μέσω αυτού του βίντεο που δημιούργησα και της αντίστοιχης σελίδας στο fb «Σε Αναμονή». Στόχος ήταν η ενημέρωση της Ελληνικής κοινωνίας για αυτή την νέα ιδέα έτσι ώστε να παρακινηθούν οι επιχειρήσεις και να ξεκινήσουν την δράση για να στηριχτούν με αυτό τον τρόπο οι ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας που χτυπήθηκαν περισσότερο από την οικονομική κρίση. Ύστερα λοιπόν από 3.5 χρόνια ύπαρξης, πάνω από 1.200 επιχειρήσεις σε όλη την χώρα έχουν προσφέρει σε ανθρώπους που το χρειάζονταν περισσότερα από 500.000 προϊόντα πρώτης ανάγκης τα οποία έχουν προπληρωθεί και έχουν μπει “Σε Αναμονή” από χιλιάδες συμπολίτες μας που έμαθαν από στόμα σε στόμα για την πρωτοβουλία. Στόχος ήταν και παραμένει η δημιουργία της δράσης σε όλες τις γειτονιές της Ελλάδας, οπότε πιστεύω ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας. Σίγουρα άγγιξε σε μεγάλο βαθμό πολλούς, διαφορετικά δεν θα είχε γίνει τίποτα από αυτά που περιέγραψα.

Ας αναφέρουμε 2 λόγια για την διαδικασία της ιδέας. Με τον πιο απλό τρόπο βοηθάμε έμπρακτα ο ένας τον άλλον. Με ποιο τρόπο; Προπληρώνοντας ένα ποσό για ένα καφέ, ένα ψωμί, ένα γάλα, λίγο κρέας, φρούτα και για κάθε λογής προϊόντα ή υπηρεσίες για κάποιον συνάνθρωπό μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσει σε κάποια από τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στη δράση (η λίστα των επιχειρήσεων είναι η 1η καρφιτσωμένη δημοσίευση στην αρχική μας σελίδα). Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού βάζει ένα πινακάκι με την σήμανση της αναμονής στο εσωτερικό της επιχείρησης σε εμφανές σημείο. Βγάζει μια φωτογραφία και μας την προωθεί σε ένα μήνυμα στην σελίδα μας στο facebook«Σε Αναμονή» ή στο μέιλ dim_panel@yahoo.gr έτσι ώστε να εντάξουμε την επιχείρηση στην λίστα με τις υπόλοιπες. Όταν ένας πελάτης κάνει μια δωρεά, η επιχείρηση κόβει σε ένα απλό διπλότυπο μπλοκάκι την απόδειξη για το ποσό που δόθηκε για να μπει “σε αναμονή” και δίνει το λευκό χαρτάκι στον πελάτη που έκανε την δωρεά. Στη συνέχεια όταν ένας ωφελούμενος ζητήσει το προϊόν που είναι “σε αναμονή” η επιχείρηση κόβει κανονική απόδειξη από την ταμειακή και δίνει το προϊόν. Έτσι η επιχείρηση είναι και φορολογικά καλυμμένη.

Το ενδιαφέρον σας προς τα κοινά αποτυπώνεται και σε άλλες δουλειές σας ,όπως, για παράδειγμα, στην παράσταση «Eπανάσταση σε αναμονή», μια παράσταση με έντονο κοινωνικό περιεχόμενο ,της οποίας υπήρξατε σεναριογράφος ,σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής. Θα μπορούσαμε να πούμε πως η κοινωνία, σε όλες τις πτυχές της, αποτελεί πηγή έμπνευση για εσάς ;

Advertising

Προσπαθώ μέσα από την τέχνη μου να θέτω ερωτήματα. Ως παρατηρητής εμπνέομαι από τις αδυναμίες των ανθρώπων. Προσπαθώ να γίνω ο καθρέφτης των θεατών μου. Να τους πω την αλήθεια μου. Αυτή που παρατήρησα και βίωσα μαζί τους όσο δύσκολη ή πικρή και αν είναι τις περισσότερες φορές. Δεν μου αρέσει να χαϊδεύω τα αυτιά κανενός. Κάποιοι το κάνουν για να κόψουν εισιτήρια, προτιμώ να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια νοιώθοντας ότι προσπάθησα και έκανα αυτό που πραγματικά πίστευα. Θεωρώ ότι ο καλλιτέχνης από την φύση του πρέπει να φέρει κάτι επαναστατικό, κάτι που να αφυπνίζει το κοινό του βάζοντάς το σε μια εγρήγορση. Εάν δεν το κάνει, καλύτερα να τον αποκαλούμε διασκεδαστή, νανουριστή ή όπως αλλιώς θέλετε.

Με αφορμή την προαναφερθείσα παράσταση ξεκινήσατε το πρόγραμμα «Σε αναμονή» ,το οποίο στηρίζεται στην υλική αρωγή προς τις ευπαθείς ομάδες. Η φιλανθρωπία ήταν κάτι που σας απασχολούσε ανέκαθεν ή προέκυψε παράλληλα με την ιδέα για το πρόγραμμα;

Δεν πρόκειται περί φιλανθρωπίας όπως την έχουμε συνηθίσει ή για μια απλή υλική αρωγή. Πρόκειται πρωτίστως για μια αλλαγή νοοτροπίας στην Ελληνική κοινωνία. Για να λειτουργήσει η ιδέα της αναμονής πρέπει να λειτουργήσει σωστά μια αλυσίδα πραγμάτων. Το πρώτο που πρέπει να λειτουργήσει είναι η εμπιστοσύνη και ύστερα η ενσυναίσθηση. Να θυμηθούμε μέσα μας αυτές τις λέξεις που έχουμε ξεχάσει. Πρέπει καταρχήν να εμπιστευτώ το μαγαζί ότι το 1 ευρώ που μου περισσεύει βάζοντάς το «σε αναμονή» θα το δώσει μέσω του προϊόντος σε αυτόν που θα το ζητήσει. Από την άλλη πρέπει ο επιχειρηματίας να σεβαστεί τον δωρητή και να εμπιστευτεί στην συνέχεια αυτόν που θα το ζητήσει ότι πράγματι το έχει ανάγκη. Τέλος, ο ωφελούμενος που θα λάβει αυτό το προϊόν θα είναι ο ίδιος που θα βάλει «σε αναμονή» ένα προϊόν μόλις μπορέσει και ορθοποδήσει. Όσο εξωπραγματικό και αν φαίνεται για κάποιους, η παραπάνω διαδικασία συμβαίνει. Σε ένα μικρό ποσοστό της κοινωνίας ακόμα αλλά συμβαίνει και αυτό έχει σημασία γιατί δίνει την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στο μέλλον αν οι δύσπιστοι με την σειρά τους εμπιστευτούν τον διπλανό τους περισσότερο και πράξουν κάτι.

Διαβάστε επίσης  May December: Αφέλεια και αυταπάτες

Δυστυχώς ,ζούμε σε μια εποχή, όπου επικρατεί κρίση αξιών; Αυτή η κρίση αξιών θεωρείτε πως έχει κατά κύριο λόγο προσωπικά ή κοινωνικά αίτια; Με ποιους τρόπους ,κατά την γνώμη σας, θα μπορούσαν να ευαισθητοποιηθούν οι νέοι σχετικά με την βοήθεια προς τον συνάνθρωπο.

Advertising

Η κρίση των αξιών είναι το φυσικό αποτέλεσμα μιας σειράς από λάθος επιλογές της κοινωνίας μας. Τα Μ.Μ.Ε έπαιξαν και παίζουν σημαντικό ρόλο στην κρίση αυτή. Όταν προβάλλεις καθημερινά σκουπίδια ως πρότυπα είναι λογικό η κοινωνία να επηρεάζεται ως ένα βαθμό. Ένας άλλος παράγοντας είναι η έλλειψη παιδείας και καλλιέργειας. Θεωρώ ότι έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση σαν λαός γι’ αυτό και ανεχόμαστε τόσα και τόσα για χρόνια. Περιμένουμε συνήθως όλα τα δεινά να μας τα διορθώσει κάποιος άλλος, οι ιδανικές κοινωνίες χτίζονται καταρχάς από τους ενεργούς πολίτες τους, εμείς ακόμα περιμένουμε και όπως πάει το πράγμα θα περιμένουμε για πολλά ακόμα χρόνια τον πολιτικό «Μεσσία» που θα μας βγάλει από την «κρίση». Αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και δεν δράσουμε με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και όχι το ιδιωτικό όφελος θα ταλανιζόμαστε για πολλά χρόνια ακόμα από διάφορα είδη κρίσεων. Στους νέους ανθρώπους θα έλεγα να ασχοληθούν για αρχή με ένα εθελοντικό πρόγραμμα που τους κάνει κλικ. Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο θα αφιερώσεις, και μία ώρα την εβδομάδα να αφιερώσεις σε κάτι που σου δίνει κίνητρο σε αλλάζει. Το αίσθημα της προσφοράς, ότι πρόσφερες αυτό που μπορούσες κρύβει τεράστια δύναμη. Αν όλοι το έκαναν αυτό από λίγο σκεφτείτε πόσα οφέλη θα είχαμε.

Ορισμένοι συνάδελφοι σας ηθοποιοί έχουν ασχοληθεί με τα κοινά σε επίπεδο πολιτικής. Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε και εσείς κάποια στιγμή;

Περίμενα περισσότερα από τους ηθοποιούς που έχουν ασχοληθεί μέχρι τώρα με τα κοινά. Με απογοήτευσαν όλοι. Πιστεύω ότι λείπει στην εποχή μας το αληθινό όραμα. Έχει αντικατασταθεί από την εφήμερη αρπαχτή του ό,τι προλάβω. Αυτό δυστυχώς δεν είναι πολιτική. Η πολιτική, φυσιολογικά έπρεπε να μας αφορά όλους. Αυτό που με απογοητεύει είναι η «απολιτίκ» τάση που επικρατεί ειδικά στους νέους, η απαξίωση που έχει έρθει και η πλήρης απάθεια. Είναι λογικό ίσως από την μία πλευρά αν δούμε την «ελίτ» των πολιτικών μας αυτή τη στιγμή. Θεωρώ ότι τόσο χαμηλά δεν είχαμε πέσει ποτέ, από ότι φαίνεται όμως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα συνδέονται μεταξύ τους, ο ρόλος των Μ.Μ.Ε που έλεγα παραπάνω και πολλοί ακόμα παράγοντες. Δυστυχώς όπως έλεγα και στην παράστασή μου «έχουμε γίνει ένα σύνολο ιδιωτών, τίποτα περισσότερο». Και όταν παύει να σε ενδιαφέρει το κοινό καλό και ενδιαφέρεσαι μόνο για το πώς θα σώσεις τον εαυτό σου θα έρθει μια στιγμή που ούτε τον εαυτό σου δεν θα μπορείς να βοηθήσεις αλλά δεν θα έχεις και κανέναν άλλον δίπλα σου να φροντίσει για σένα. Ακούγεται σκληρό, αλλά εκεί ακριβώς είναι η ρίζα του κακού. Θέλω να εμπνεύσω τους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με τα κοινά, να βγουν μπροστά, αξίζουμε καλύτερους πολιτικούς, γι’ αυτό και πήρα την απόφαση τον ερχόμενο Μάιο να είμαι για πρώτη φορά υποψήφιος Δημοτικός σύμβουλος με την νέα αχρωμάτιστη παράταξη «Συνεργασία Ευθύνης» του Γ. Βαθιώτη στην πόλη του Περιστερίου Αττικής όπου ζω τα τελευταία 11 χρόνια.

Advertising

Το γεγονός ότι ασχολείστε τόσο έντονα με την φιλανθρωπία ίσως καμιά φορά να επισκιάζει την καριέρα σας ως ηθοποιό ,χωρίς φυσικά να την υποβαθμίζει. Σε δέκα χρόνια από τώρα θα προτιμούσατε να σας αναγνωρίζει ο κόσμος για την φιλανθρωπική σας στάση περισσότερο από την δουλειά σας στον χώρο της υποκριτικής ή το αντίστροφο;

Όταν δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει είναι δύσκολο να φανταστείς τον εαυτό σου 10 χρόνια μετά. Είμαι άνθρωπος αισιόδοξος, πιστεύω ότι όταν βάζουμε ένα στόχο και προσπαθούμε πολύ για αυτόν μπορούμε να τον πετύχουμε. Μου αρέσει στην ζωή μου να υπάρχει ισορροπία, οπότε πιστεύω ότι θα προσπαθώ με πάθος και στους δύο τομείς για να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Αν πέθαινα αύριο θα έλεγα ότι νοιώθω πολύ γεμάτος από αυτά που έχω ζήσει μέχρι τώρα. Όταν θα κάνω πάλι αυτήν την ερώτηση στον εαυτό μου στα 40 ελπίζω να νοιώθω το ίδιο!

Διαβάστε επίσης  Ακούστε το άλμπουμ του Μπάμπη Τζανιδάκη «Η σιωπή της Αριάδνης»

Πρόσφατα συμμετείχατε στην παράσταση «Σ.Κ.Π (Σκλήρυνση κατά πλάκας η αλλιώς Σαν και Πρώτα)», ακόμα μία παράσταση με ρεαλιστικό θέμα. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας το θέμα της παράστασης και να μας πείτε κάποια στοιχεία σχετικά με το πρόγραμμα των παραστάσεων;

Είμαι πολύ περήφανος για αυτή την δουλειά γιατί δίνει την ελπίδα σε ανθρώπους που πάσχουν από την σκλήρυνση ότι μπορούν να τα καταφέρουν αν υπερισχύσει μέσα τους η αισιοδοξία. Και όχι αυτό δεν είναι ουτοπία, είναι στάση ζωής. Οι παραστάσεις ολοκληρώθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Οι συντελεστές μας ενημέρωσαν ότι έχουν κάνει κάποιες αιτήσεις για κάποια φεστιβάλ και ίσως η παράσταση ανέβει πάλι μέσα στο καλοκαίρι. Το εύχομαι για να την δουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι είτε έχουν περάσει μία ασθένεια είτε όχι. Έστω και ένας άνθρωπος παραπάνω να βοηθηθεί μέσα από την παράσταση θα είναι κέρδος.

Advertising

 Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας ,όσον αφορά το πρόγραμμα «Σε αναμονή» και την επαγγελματική σας πορεία;

Στις 5 Μαΐου στις 20:00 η παράστασή μου «Επανάσταση σε Αναμονή» θα ανέβει για μία ακόμα φορά στο θέατρο Άβατον στην Αθήνα. Θα μαζέψουμε τρόφιμα στο τέλος της παράστασης για κάποιες οικογένειες με οικονομικές δυσκολίες. Αρχές Μαΐου θα ξεκινήσω τα γυρίσματα μιας ταινίας μικρού μήκους με τίτλο «Life on hold», με στόχο να αναδείξω την δράση της «Αναμονής» περισσότερο αλλά και προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά πολλοί συνάνθρωποι μας. Αρχές Ιουνίου θα ξεκινήσουν και τα γυρίσματα της ταινίας «Το Δείπνο του Βοσκού» οπότε όλο το καλοκαίρι θα υπάρχει αρκετή δουλειά. Όσοι θέλουν να μάθουν περισσότερα για την δράση της αναμονής μπορούν να μπουν στην επίσημη σελίδα μας στο fb «Σε Αναμονή» και στο instagram se_anamoni και dim_panel.

Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Δημήτρη Πανέλη για το φωτογραφικό υλικό.

Πηγή εικόνας: facebook.com

Ο Δημήτρης Πανέλης πρωταγωνιστεί στην ταινία:

Advertising

“Το δείπνο του βοσκού”

Fiction, Drama, True story

Υπόθεση:

Η ταινία βασίζεται στο πραγματικό περιστατικό από το Γεροντικό, ενός καλοκάγαθου βοσκού που συνέφαγε με τον ίδιο Τον Χριστό. Σύμφωνα με το εν λόγω περιστατικό, ένας βοσκός, ο Μαυρογένης, κατεβαίνει μία μέρα στην Εκκλησία του χωριού και ακούει το κύρηγμα του Ιερέα της ενορίας, ο οποίος μιλάει για τον ίσιο δρόμο που πρέπει να ακολουθούν οι πιστοί, χωρίς να λοξοδρομούν ποτέ. Αν, όντως, ακολουθήσουν μέχρι τέλους τον ίσιο δρόμο, θα φτάσουν στον Παράδεισο και θα συναντήσουν τον Θεό. Έτσι, λοιπόν, ο Μαυρογένης, αγαθός και απονήρευτος στην ψυχή, όπως είναι, λαμβάνει τοις μετρητοίς τα λόγια του Ιερέα και ξεκινάει ένα ταξίδι χωρίς να λοξοδρομήσει πουθενά.

Advertising

Όταν βρίσκει, μάλιστα, κάποιο εμπόδιο μπροστά του, προτιμά να σκαρφαλώσει για να το υπερπηδήσει παρά να αλλάξει δρόμο προκειμένου να το αποφύγει. Όταν του τελειώνουν τα τρόφιμα και όντας κατάκοπος από την κούραση, βλέπει από μακριά ένα Μοναστήρι, το οποίο για καλή του τύχη είναι ακριβώς πάνω στο δρόμο του.

Οι Μοναχοί τον περιποιούνται και αφού τους εξηγεί που πηγαίνει, τον προτρέπουν, με τη σειρά τους, να κάτσει να ξεκουραστεί λίγο και αμέσως μετά θα του δώσουν οι ίδιοι τρόφιμα και εφόδια για να συνεχίσει το ταξίδι του. Όταν ο Μαυρογένης, όμως, βλέπει κρεμασμένο από τον Σταυρό τον Ιησού, στεναχωριέται πάρα πολύ.

Μία νύχτα, λοιπόν, μπαίνει μέσα στην Εκκλησία, κρατώντας λίγο φαγητό και αφού κάθεται σε έναν πάγκο, λέει στον Εσταυρωμένο να κατέβει να φάει μαζί του.

Ο Χριστός πράγματι θα κατέβει από τον Σταυρό και θα συνφάγει με τον καλόκαρδο και συμπονετικό βοσκό. Οι Μοναχοί, όταν πληροφορούνται το συμβάν, τον παρακαλούν να πει και για αυτούς καμιά καλή κουβέντα όταν συναντήσει τον Θεό και τον εφοδιάζουν με τρόφιμα και νερό και τον αποχαιρετούν. Ο Ηγούμενος όμως αποφασίζει να ακολουθήσει κρυφά τον Μαυρογένη για να δει την έκβαση του ταξιδιού του. Και πράγματι ο Μαυρογένης θα συναντήσει Τον Θεό, αφού πρώτα μαρτυρήσει… Αλλά ο Ηγούμενος πρόκειται να βιώσει κι άλλη θαυμαστή έκπληξη, όπως, επίσης, και η γυναίκα του Μαυρογένη.

Πρωταγωνιστούν: Αποστόλης Τότσικας, Κωστής Σαββιδάκης, Ιωάννα Παππά, Λευτέρης Τσάτσης, Δημήτρης Πανέλης, Διονύσης Γραμματικός.

Advertising

Σκηνοθεσία
Γιώργος Λεοντακιανάκος
Σενάριο
Γιάννης Στραβόλαιμος
Παραγωγή
Κωνσταντίνος Γουργιώτης, Γιάννης Στραβόλαιμος.

Facebook: https://www.facebook.com/todeipnotouvoskou/

 

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

5 υπέροχοι προορισμοί για το Σαββατοκύριακο

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από μικρές, κοντινές και
Inland Empire

«Inland Empire»: Το αινιγματικό «κύκνειο άσμα» του David Lynch

Αν και το «Mullholand Drive» χαρακτηρίστηκε ως μια από τις