Ο συγγραφέας, σκηνοθέτης και θεατρικός παραγωγός Γιώργος Σκανδάλης, ανήκει στους ανθρώπους που εύχεσαι να γνωρίσεις τυχαία σε ένα δρόμο της Αθήνας ή του Τορόντο. Εκτός από επιτυχημένος στη δουλειά του – και ένας από τους «40 under 40» του «Greek America Foundation», είναι ένας ανεπιτήδευτος άνθρωπος που πηγάζει τέχνη από παντού. Καλλιεργημένος και πολυμήχανος, κοινωνικός και πρόσχαρος, ο Γιώργος Σκανδάλης επισκέπτεται τακτικά την Ελλάδα και φεύγοντας «παίρνει» μαζί του μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς το οποίο ενσαρκώνει στην τέχνη του.
Ο Γιώργος Σκανδάλης κερνάει διπλό ελληνικό στο Τορόντο
Αυτή η κουβέντα έγινε για την τελευταία του δουλειά, τον «Διπλό Ελληνικό» σε συγγραφή και σκηνοθεσία του ίδιου που, ανεβαίνει σε λίγες ημέρες στο Alumnae Theatre του Τορόντο. Ο Γιώργος Σκανδάλης μπορεί να μην βρίσκεται επί σκηνής σε αυτή την παράσταση αλλά είναι η ψυχή και το σώμα της. Διαβάστε παρακάτω τη συζήτησή μας για λογαριασμό του maxmag.gr.
Επιμέλεια συνέντευξης: Γιώργος Βιτωράτος
Βέβαια πίνω ελληνικό καφέ, διπλό ελληνικό σκέτο!
Είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία, αν μπορώ να το πω ο ίδιος, πρόκειται για τη σχέση μεταξύ δύο φίλων, η μια που βάζει την άλλη σε μπελάδες ενώ η άλλη προσπαθεί να ζήσει μια κανονική ζωή. Μια τυχαία συνάντηση σε μια μάντισσα θα κάνει τις δύο φίλες να πάρουν την απόφαση να μπουν σε ένα ταξίδι περιπέτειας παριστάνοντας η μία την καφετζού και η άλλη την μάνατζερ για να βγάλουν λεφτά.
Οι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους και να μπορούν να γνωρίζουν το μέλλον. Είναι μια υπενθύμιση του πώς πρέπει να επικεντρωθούμε στο παρόν και στα μικρά πράγματα στη ζωή και να μην ανησυχούμε τόσο για το τι θα συμβεί αύριο. Μέσα από αυτό το ταξίδι, συναντάμε πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες και προσωπικότητες της καθημερινής ζωής που όλοι ενδιαφέρονται για τα ίδια ακριβώς πράγματα, την αγάπη, την τύχη, την υγεία και την ευεξία. Το πως θα τελειώσει και ποιες αποφάσεις θα πάρουν οι πρωταγωνίστριες θα τα δούμε στη σκηνή.
Σωματικά στη σκηνή δεν θα βρίσκομαι αλλά, επειδή έχω την τιμή να γράφω και να σκηνοθετώ την παράσταση, θα δείτε στοιχεία της προσωπικότητάς μου ενσωματωμένα στους χαρακτήρες του έργου. Θα παρακολουθώ τους υπέροχους ηθοποιούς μου από ψηλά – κυριολεκτικά!
Ποιος δεν έχει είναι το ερώτημα… Φυσικά και έχω βιώσει. Νομίζω ότι η προδοσία είναι μέρος της ζωής με πολλούς τρόπους. Είναι τα σκαμπανεβάσματα της ζωής που μας διαμορφώνουν. Όλοι προσπαθούν να παλέψουν για τον εαυτό τους στη δική τους ιστορία και στη συνέχεια ερχόμαστε αντιμέτωποι μεταξύ μας. Για παράδειγμα, ο καλύτερος μας φίλος είναι πραγματικά στενός φίλος; Ένας εραστής είναι αυτός που προορίζεται για μένα ή θα επιλέξει κάτι άλλο; Δυστυχώς είναι απλά μια φυσική εξέλιξη της ζωής.
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον συγκεκριμένο που θα ήθελα οπωσδήποτε να δω στην πρεμιέρα. Αυτούς που θέλω να δω είναι τους ανθρώπους που ακολουθούν πιστά τις παραγωγές της Ten Tone Productions από την αρχή, για να διακρίνουν την εξέλιξή μας και να δουν όλη της σκληρή δουλειά που έχουν ρίξει όσοι συμμετέχουν σε αυτήν την παραγωγή. Φέτος είναι καθήκον μας περισσότερο από κάθε άλλη φορά να κάνουμε τον κόσμο να γελάσει.
Νιώθω πολλές φορές αυτό το μεγάλο βάρος στους ώμους μου για να συνεχίσω τη σκληρή δουλειά που ξεκίνησαν όχι μόνο οι μετανάστες γονείς μου, αλλά τόσοι άλλοι Έλληνες μετανάστες που ήρθαν στον Καναδά ή στις ΗΠΑ ή οπουδήποτε εκτός της πατρίδας μας. Θέλω η γλώσσα μας να ακούγεται, νιώθω ότι είναι καθήκον και ευθύνη μου να συνεχίσω αυτό που μου κληροδοτήθηκε στις επόμενες γενιές. Είμαι ευλογημένος που ζω σε μια πολυπολιτισμική χώρα, αυτό είναι που συνθέτει την καθημερινότητά μας.
Όλοι πρέπει να ξέρουμε από πού είναι οι ρίζες μας. Κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό για μένα είναι ότι σκέφτομαι συχνά ποιος είμαι, από πού ήρθα και το τι θα αφήσω πίσω. Δυστυχώς δεν έχω δικά μου παιδιά, έτσι μέσω της δουλειάς μου μπορώ να προσφέρω κάτι στην Ελληνική παροικία. Ίσως αύριο εμπνεύσω την νεότερη γενιά να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνω, έτσι ώστε ίσως σε 10, 20, 30, 40 χρόνια από τώρα να έχουμε ακόμα ελληνικό θέατρο, ελληνικούς χορούς και τη γλώσσα μας να ακούγεται σε επαγγελματικές σκηνές, στον πυρήνα του κέντρου μιας αγγλόφωνης χώρας.
Δεν νομίζω ότι είναι θέμα αν αγαπούν οι Έλληνες την τέχνη. Οι άνθρωποι από κάθε πολιτισμό και χώρα αγαπούν την τέχνη. Ό,τι βλέπουμε γύρω μας είναι τέχνη, από την καρέκλα που καθόμαστε – που σχεδιάστηκε από έναν αρχιτέκτονα – μέχρι έναν πίνακα που βλέπουμε στον τοίχο ή μια ιστορία που ζωντανεύει μέσα από το θέατρο. Η τέχνη είναι μέρος της καθημερινότητάς μας, είτε είναι θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση ή μουσική – ειδικά η μουσική, αγαπάμε οτιδήποτε προκαλεί πάθος.
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Το θέατρο είναι ποίηση επί της ουσίας αν το σκεφτείς. Υπάρχει ένα σενάριο και ο τρόπος παράδοσής του. Αυτό το σενάριο γίνεται σε μια ποιητική ροή και έτσι πρέπει να μεταφερθεί ένα συναίσθημα μέσα από το σώμα, τα μάτια, τα λόγια σου, ακόμα και μέσα από την τελευταία άκρη του μικρού σου δαχτύλου, και να απεικονίσεις αυτές τις λέξεις για να τους δώσεις ζωή. Ενώ, όταν διαβάζεις ένα ποίημα, η ερμηνεία είναι αποκλειστικά δική σου. Νομίζω ότι αυτό είναι πραγματικά το Θέατρο, ως είδος τέχνης, οπότε δεν μπορώ να διαλέξω το ένα από το άλλο. Το ένα είναι πολύ πιο εσωτερικό. Το άλλο μπορεί να πάρει τις σκέψεις μου και να τις κάνει πράξη. Μου είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω ποιο θα διάλεγα ανάμεσα από τα δύο.
Μιλώντας ως καλλιτέχνης, μπορείς να περιμένεις τα πάντα και τίποτα απολύτως. Η δημιουργικότητά μου διαμορφώνεται με βάση το τι συμβαίνει στον κόσμο, τι συμβαίνει στο μυαλό μου και τι συμβαίνει στην προσωπική μου ζωή την κάθε δεδομένη στιγμή. Αυτό μπορεί να μου βγει αύριο ή σε έξι μήνες ή σε ένα χρόνο από τώρα. Είναι δύσκολο να πούμε τι έχουμε. Έχουμε μερικές σκέψεις όμως, μία εκ των οποίων είναι να κάνουμε μια αγγλική παράσταση τα επόμενα ένα με δύο χρόνια. Επίσης, έχω ένα νέο σενάριο, μια όμορφη ιστορία αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων, που μεταφέρει το πώς βουτάμε βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή για να πάρουμε αποφάσεις με βάση τα ακατέργαστα συναισθήματα και τις σκοτεινές πλευρές της συνείδησής μας. Ένα από τα πιο σημαντικά που θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε είναι η φιλανθρωπία μέσω της Ten Tone Cares.
Είμαι εδώ. Σε περιμένω. Όποτε θέλεις, ας πιούμε αυτόν τον καφέ και να σου διαβάσω και το φλιτζάνι (γέλια).
Μεγάλωσε στο Τορόντο του Καναδά και από την ηλικία των 14 ετών αποτελεί ενεργό και πολύτιμο μέλος στην Ελληνικής παροικίας. Έκανε τα πρώτα του βήματα ως δάσκαλος ελληνικών χορών και πολύ σύντομα εντάχθηκε στο θεατρικό εργαστήρι της Ελληνικής Κοινότητας και άφησε εποχή με τις ερμηνείες του. Η θεατρική του καριέρα εξελίχθηκε στην Ελλάδα μετά την συμμετοχή στο reality show «Dream Show». Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 30 θεατρικές παραγωγές. Το 2019 κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή στην Ελλάδα, «Οι Ερωσυλίες της Ερωφίλης». Το 2020 βραβεύτηκε για την προσφορά του στην προώθηση της Ελληνικής κουλτούρας με το βραβείο «40 Under 40» από το «Greek America Foundation». Ο Γιώργος πέραν από θεατρικός παραγωγός γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και στον χώρο της αισθητικής ιατρικής ως Σύμβουλος αλλά και ως Ομιλητής στα μεγαλύτερα συνέδρια Κοσμετολογίας του κόσμου.