Γρανάδα
Υπάρχει ένα ισπανικό ρητό που λέει ότι “δεν υπάρχει μεγαλύτερο κρίμα στη ζωή από έναν τυφλό που ζει στη Γρανάδα”.
Στη Γρανάδα ήθελε να θάψει κι η Ιωάννα Α’ της Καστίλης το νεκρό σύζυγό της Φίλιππο. Και κάπως έτσι ξεκίνησε ένα ταξίδι από τη Βουργουνδία, που γινόταν μόνο νύχτα. Εν τέλει δε θα φτάσει ποτέ στον τελικό της προορισμό κι η ταφή θα γίνει στη Τορδεσίγιας, πολλά χιλιόμετρα μακριά από την “πόλη του καλού θανάτου”. Εκεί θα ζήσει τα υπόλοιπα 46 χρόνια της ζωής της η Ιωάννα η Τρελή,όπως έμεινε στην ιστορία.
Η Ιωάννα η Τρελή απετέλεσε για το Γιώργο, καθηγητή Πανεπιστημίου, αντικείμενο μελέτης. Ποιος είναι ο Γιώργος; Ο σύζυγος της Άννας. Κι η Άννα; Μια “συνηθισμένη” γυναίκα,της οποίας την ιστορία μας λέει ο Γ.Καλαβριανός. Τραπεζική υπάλληλος, με 2 παιδιά, τη Λήδα και τον Άρη. Μαζί τους ζει κι η Έλλη, αδερφή της Άννας. Κι η Χριστίνα, η κοπέλα του Άρη. Μέχρι εδώ φαίνεται μια φυσιολογική οικογένεια. Όταν, όμως, ο γιος θα φορέσει μια μέρα ένα πουκάμισο του πατέρα του, η Άννα θ’ αντιδράσει κάπως υπερβολικά. Και κάπως έτσι θα εμφανιστεί η πρώτη ρωγμή στην κανονικότητα της οικογένειας αυτής. Η Άννα βρίσκεται στα όρια της κατάθλιψης, δε μπορεί να αποδεχτεί την απώλεια του συζύγου της. Ακόμη κι αν έχουν περάσει 8 χρόνια.
Πόνος, πένθος, γκρίνια ,άρνηση και θυμός/νεύρα αποτελούν τη συναισθηματική παλέτα των ηρώων. Βεβαίως διανθίζονται από στιγμές (καυστικού) χιούμορ. Στη διάρκεια όμως του έργου θα έρθουν στο φως καλά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά. Κάποιοι από τους ήρωες δεν είναι έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουν.
Ο Γιάννης Καλαβριανός, εκτός της συγγραφής, καταπιάστηκε και με τη σκηνοθεσία. Δεν επέλεξε τη γραμμική αφήγηση, αλλά μέσω συνεχών αναδρομών έχτισε τις ιστορίες των μελών της οικογένειας. Παρεμβάλλονταν βέβαια κι οι διηγήσεις του πατέρα για την Ιωάννα την Τρελή, αλλά κι η ίδια η βασίλισσα (Λυδία Φωτοπούλου) μέσω βιντεοπροβολής. Πολύ έξυπνο το τελευταίο εύρημα, καθώς μπέρδευε όμορφα την ιστορία με την αστρονομία, αλλά και με την ίδια τη ζωή. Άλλωστε οι επιστήμες δεν είναι ξέχωρες της πραγματικότητας. Ερμηνευτικά ο θίασος παρέδωσε καλοδουλεμένους χαρακτήρες. Γήινη, σχεδόν κυνική η Άννα της Φ. Κομνηνού, θυμίζει τη γειτόνισσα μας. Η Έφη Σταμούλη επωμίστηκε πιο βαρύ φορτίο ερμηνεύοντας μια ανάπηρη γυναίκα. Μετέδωσε όλη την αμεσότητα και τη φρεσκάδα της γυναίκας αυτής, που σε έκανε ν’ απορείς με το πόσο πολύ αγαπούν τη ζωή άνθρωποι με κινητικές δυσκολίες. Γλυκιά και τρυφερή η Στέφη Πουλοπούλου, κέρδισε τις εντυπώσεις ως κόρη.
Τα σκηνικά της Ευαγγελίας Θεριανού λειτούργησαν επικουρικά στο ταξίδι της μνήμης, όπως επίσης κι οι υπέροχες μελωδίες του Άγγελου Τριανταφύλλου.
Ένα σύγχρονο έργο νεοελληνικού ρεπερτορίου, που δίνει την ελπίδα πως τίποτα δεν τελείωσε. Ούτε στο θέατρο, ούτε στη ζωή.
Γρανάδα
Πού: Από Μηχανής Θέατρο(Κάτω Σκηνή), Aκαδήμου 13, Αθήνα
Ημέρες κι ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη & Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 17:15
Advertisements
