Ο θεατρικός μονόλογος «Μου λείπεις» της Φαίης Κοσμά σε σκηνοθεσία Κώστα Τσακανάκη παρουσιάζεται στην «Αθηναϊκή Σκηνή». Ερμηνεύει η συγκλονιστική Ματίνα Αγγελοπούλου.

Αναμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερες απώλειες που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος στη ζωή του είναι αυτή του παιδιού του. Ο πόνος που βιώνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, δύσκολα περιγράφεται και ακόμη πιο δύσκολα, εκφράζεται με λέξεις. Το συναίσθημα της απώλειας είναι τόσο έντονο που η λογική παγώνει καθώς η φυσιολογική σειρά των πραγμάτων είναι τα παιδιά να χάνουν τους γονείς σε μεγάλη ηλικία και πλήρεις ημερών και όχι το αντίστροφο. Όσο και αν το θέμα αυτό μας δυσκολεύει ακόμα και στη σκέψη του, υπάρχουν γονείς σε όλον τον κόσμο που χάνουν τα ανήλικα παιδιά τους.
Η συγγραφέας Φαίη Κοσμά, μοιράζεται μαζί μας το προσωπικό της βίωμα και δίνει το δικό της βροντερό μήνυμα, που μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στην ηρωίδα:
“Ο Θάνατος, ό,τι πιο ζωντανό και διαρκές έχουμε εμείς οι θνητοί άνθρωποι. Η αγάπη διαρκεί για πάντα, μα το ίδιο και η θλίψη. Ο οξύς πόνος στη θέα της απώλειας κάνει τα όρια της αποθυμιάς να διασχίζουν τα σύνορα της φυλής, του έθνους και της θρησκείας. Ξετυλίγεται λεπτό το λεπτό και η αιμορραγία δεν σταματά ποτέ. Το κενό της απώλειας διαρκεί μια ζωή. Και κει δα εγείρεται τυραννικός ο πόνος με την εφόρμηση της οδύνης από την νοσταλγία.”
Το έργο πραγματεύεται τη μοναξιά ως τον αβάσταχτο σύντροφο της πικραμένης μητέρας στη μάταιη ανάμνηση του θανόντος παιδιού της επί χρόνια. Η σπαρακτική κραυγή της αναζήτησής της ακούγεται σε δακρυσμένους ουρανούς και οργισμένες θάλασσες, στο αδρανές παρόν και στο πλάνο παρελθόν, στην ισοπεδωτική ειμαρμένη και στο υπέρτατο Θείο.
Η ηρωίδα σπαράζοντας στην έγερση του παρελθόντος, κραυγάζει. Και μας καλεί να περπατήσουμε μαζί της αυτό το διαφορετικό μονοπάτι. Με βήματα βαριά, χωρίς χαρά, χωρίς ελπίδα κάτω από έναν ζοφερό ορίζονται αναζήτησης μέσα σε έναν ωκεανό συναισθηματικής οδύνης.
Με ουρλιαχτά και αλαλαγμούς θέλει μόνο ένα πράγμα…
Η συγκλονιστική Ματίνα Αγγελοπούλου ενσαρκώνει παραστατικά μία μητέρα αφημένη στην κατάθλιψή της. Με την παθιασμένη ερμηνεία της μάς καλεί να ασπαστούμε τον σπαρακτικό της θρήνο και να συναισθανθούμε τον αβάσταχτο πόνο της απώλειας του παιδιού της. Μέσα από τη Μοναξιά και τις αναμνήσεις της ηρωίδας, συνταξιδεύουμε μαζί της σε πιο βαθιές, σκοτεινές σκέψεις, όπου μας εκμυστηρεύεται όλα αυτά που δεν πρόλαβε να ζήσει με το παιδί της. Πληθώρα συναισθημάτων και σκέψεων αναπαράγονται κατά τη διάρκεια της ερμηνείας. Η θλίψη και η οργή, η λαχτάρα και η αγωνία, η αποφασιστικότητα και η απόρριψη, η οδύνη και ο πόνος εναλλάσσονται με μαεστρία από την αντιφατική & ‘κυκλοθυμική’ Ματίνα Αγγελοπούλου, που μας συνεπαίρνει και μας υπενθυμίζει πώς η κάθε απώλεια είναι καθοριστική για τη ζωή μας με την οποία μαθαίνουμε να ζούμε.
Διακριτική και έντονη ταυτόγχρονα, η Ματίνα Αγγελοπούλου «χορεύει» στη σκηνή με μεγάλη ευκινησία. Αληθινή και με σεβασμό στον χαρακτήρα της, μεταδίδει χωρίς υπερβολές την εσωτερικότητά της, καθηλώνοντάς μας στα δρώμενα. Δυναμική και εύθραυστη ξεδιπλώνει την ευρεία υποκριτική της γκάμα και με πηγαίο τρόπο αντιμετωπίζει τις αλλαγές στη ζωή της. Με μέτρο και με σύνεση καταφέρνει να ιχνογραφήσει με πληρότητα τη συναισθηματική της κατάσταση, υπογραμμίζοντας πάντα -άλλοτε συγκρατημένα και άλλοτε αυθόρμητα- τη δραματική διάσταση της πραγματικότητάς της.
Γι’ αυτό και εισπράττει το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού η εν λόγω παράσταση.
Το μυστικό της επιτυχίας φυσικά οφείλεται και στην ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Τσακανάκη, η οποία δεν περιορίζεται σε μια στατική απόδοση του μονολόγου, αλλά παρουσιάζει την ηρωίδα αεικίνητη επί σκηνής, να εντείνει το πάθος της μέσα από τα σκηνικά γεγονότα. Σε αυτό συμβάλει η αξιοποίηση των αντικειμένων, η εμπνευσμένη μουσική, και ο εντυπωσιακός φωτισμός που ερεθίζουν την φαντασία. Έτσι, μεταδίδεται η βαθύτατη αλήθεια της ηρωίδας στον θεατή, ενώ ξυπνούν έντονα συναισθήματα, αλλά και σκέψεις που προσπαθούν να αποδώσουν μια άλλη διάσταση στην απώλεια και να απαλύνουν έστω και εφήμερα τον φρικτό πόνο της ψυχής.
“Το αίσθημα της απώλειας κι οι σκοτεινοί δρόμοι στους οποίους οδηγεί η ακούσια μοναξιά φωτίζονται στη μορφή της ηρωίδας μας. Μια ιδιόμορφη φιγούρα που σιγά σιγά ξεδιπλώνει την ιστορία της μέσα από αλλεπάλληλες εικόνες του παρελθόντος και με μία φράση να συνοδεύει διαρκώς την ψυχική της ανάγκη: ‘’Μου λείπεις!’’

Ως εργάτης του θεάτρου υπηρετεί το θέατρο. Με σεβασμό και ευθύνη προς τους δημιουργούς του “Μου λείπεις” στέλνει ένα δυνατό μήνυμα που αφορά όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Το αίσθημα της απώλειας είναι μέρος της ζωής. Πρόκειται για μία τραγωδία που μόνο με σεβασμό και δέος μπορούμε να δούμε καθώς η ηρωίδα προσπαθεί να “αποχαιρετίσει” το παιδί της, κάτι που στην ουσία δε θα καταφέρει ποτέ, καθώς όλο της το “είναι” πάντα θα βρίσκεται με το παιδί που έχει χάσει..
Το κείμενο της Φαίης Κοσμά καταφέρνει και κινείται μέσα σε σύγχρονες θεατρικές τάσεις χωρίς να γίνεται υπερβολική. Ο ποιητικός της λόγος αγγίζει τα άδυτα της ψυχής μας. Το έργο τοποθετείται σε οποιαδήποτε εποχή και κοινωνία, όπου η ηρωίδα προσπαθεί να διαχειριστεί το θάνατο του παιδιού της. Όλη η πορεία της οδεύει προς τη λύτρωση και τη σωτηρία. Εμείς οφείλουμε να τη συναισθανθούμε και να την κατανοήσουμε.
Γενικά, στο έργο επικρατεί μία ατμόσφαιρα συγκινητική και παρότι το θέμα είναι δύσκολο, έχουμε την ευκαιρία να απελευθερωθούμε από τις δικές μας απώλειες, βιώνοντας μία συναισθηματική αποφόρτιση μέσα από το πρόσωπο της ηρωίδας.
Ο θεατρικός μονόλογος «Μου λείπεις» της Φαίης Κοσμά σε σκηνοθεσία Κώστα Τσακανάκη παρουσιάζεται στην «Αθηναϊκή Σκηνή»
Ο θεατρικός μονόλογος «Μου λείπεις» της Φαίης Κοσμά σε σκηνοθεσία Κώστα Τσακανάκη παρουσιάζεται στην «Αθηναϊκή Σκηνή»
Πληροφορίες – ‘Μου λείπεις’
«Αθηναϊκή σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη»
Τζιραίων 13 και Αθ. Διάκου, Μακρυγιάννη, Αθήνα 11742
(πλησίον στάσης Μετρό: “Ακρόπολη”)
Τηλέφωνο: 2109222300
Facebook page: http://www.facebook.com/athstage
Παραστάσεις: Παρασκευή στις 21:00 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ (γενικό), 7 ευρώ (ομαδικό), δεκτές ατέλειες
Προπώληση – Κρατήσεις: στο τηλέφωνο 2109222300
Διάρκεια της παράστασης: 50 λεπτά
Ομονόλογος «Μου λείπεις» της Φαίης Κοσμά σε σκηνοθεσία Κώστα Τσακανάκη παρουσιάζεται στην «Αθηναϊκή Σκηνή»