Ο Ιάκωβος Ψαράς υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ηθοποιούς. Γεννήθηκε στη Νάξο το 1936, ενώ άφησε την τελευταία του πνοή το 2006, ρίχνοντας την αυλαία της πολυκύμαντης ζωής του στη Θεσσαλονίκη.
Σπουδές
Σπούδασε την υποκριτική τέχνη στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με το οποίο συνδέθηκε στενά, καθώς συνεργάστηκε επί σειρά ετών με τους περισσότερους σκηνοθέτες παίζοντας πολλούς ρόλους. Μάλιστα, αργότερα, έγινε και δάσκαλος στη Σχολή του Εθνικού.
Θεατρική πορεία
Ο Ιάκωβος Ψαράς υπηρέτησε το θέατρο με σεμνότητα, αγάπη και αστείρευτο υποκριτικό τάλαντο, για περίπου 50 χρόνια. Το ντεμπούτο του το πραγματοποίησε το 1957 –σε ηλικία μόλις 20 ετών– με το θίασο του Αλέκου Αλεξανδράκη στο έργο του Πρίσλεϊ, «O ανακριτής έρχεται».
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τους θιάσους Μουσούρη, Παπά, Λαμπέτη, Μινωτή- Παξινού και πολλών μεγάλων ηθοποιών, όπως και με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, με το ΚΘΒΕ και με το Εθνικό (1976- 1997).
Το 1964 ο Ιάκωβος Ψαράς υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του «Αρματος Θεάτρου». Ωστόσο, το 2000 επέστρεψε στο Εθνικό Θέατρο προκειμένου να παίξει τον ρόλο του θεράποντα στον «Οιδίποδα».
Θεατρικά έργα στα οποία πρωταγωνίστησε
Ποντικοπαγίδα (1963)
Οι δέκα μικροί νέγροι (1963)
Ειρήνη (1964)
Τα οράματα της Σιμόν Μασάρ (1976)
Ο άλλος Αλέξανδρος (1977)
Ο υπάλληλος (1979)
Όρνιθες (1979)
Επτά επί Θήβας (1981)
Οι τρεις αδελφές (1982)
Μια κωμωδία (2002)
Ταινίες
Ο γίγας της Κυψέλης (1968)
Η αγάπη μας (1968)
Το πιο λαμπρό μπουζούκι (1968)
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969)
Η μεγάλη ανάσταση (1968)
Η κραυγή μιας αθώας (1969)
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου (1969)
Ο άνθρωπος της καρπαζιάς (1969)
Φρωχογειτονιά αγάπη μου (1969)
Μάρθα η γυναίκα του πόνου (1970)
Ώρες αγάπης, ώρες πολέμου (1970)
Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά (1970)
Ένας υπέροχος άνθρωπος (1971)
Η κραυγή της αλήθειας (1971)
Ο κύριος σταθμάρχης (1972)
Πώς καταντήσαμε σωτήρη (1972)
Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης (1973)
Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελός – Δικτάτωρ καλεί θανάση (1973)
Η δίκη των δικαστών (1974)
Τα Χριστούγεννα του Αμερικάνου (1980)
Καραβάν σαράι (1986)
Η σκόνη που πέφτει…. (2004)
Βιντεοταινίες
Λάκης και πάσης Ελλάδος (1985)
Μια δυναμική γυναίκα (1986)
Μ’ αγαπά δεν μ’ αγαπά (1986)
Και γάτα η κυρία (1986)
Η ταβέρνα του Σωκράτη (1987)
Λοιπές πληροφορίες
Ο Ιάκωβος Ψαράς υπήρξε πολύπλευρο ταλέντο, αυτό επιβεβαιώνει η ποιητική συλλογή «Μνήμες» που δημοσίευσε το 1978.
Ο Ιάκωβος Ψαράς ευτύχησε να γίνει πατέρας δύο κοριτσιών που απέκτησε από τους δύο του γάμους με τις ηθοποιούς Μαρούλα Ρώτα και Λιάνα Λαζαρίδου.