Η Κόμισσα του Αίματος της Alejandra Pizarnik και εικονογράφηση του Santiago Caruso, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΟΞΥ και έρχεται να μας συστήσει ένα πρόσωπο του παρελθόντος που έμεινε χαραγμένο στις μνήμες όλων για τις φρικαλέες πράξεις του. Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα ταράξει όποιον δεν είναι προετοιμασμένος για το περιεχόμενό του. Η Ελίζαμπεθ Μπάθορι ήταν ένα πρόσωπο που έμεινε στην Ιστορία ως Ματωμενη Κόμισσα, γεννήθηκε το 1560 και ανήκε σε αριστοκρατική οικογένεια με μεγάλη περιουσία. Πέρασε την ζωή της μέσα στην απόλυτη πολυτέλεια και, αφού παντρεύτηκε τον Κόμη Φέρεντζ Ναντάσντι, είχε πλέον πολύ χρόνο μόνη της με τις δύο πιστές της υπηρέτριες να βασανίζει με διάφορους και πραγματικά φριχτούς τρόπους, νεαρές κοπέλες. Οι κοπέλες οι οποίες βασάνισε και σκότωσε πιστεύετε ότι είναι κοντά στις 650. Όποιος αντέχει να συνεχίσει μετά απ’ όλα αυτά μπορεί να προμηθευτεί και το βιβλίο.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου
- Εκδότης: ΟΞΥ
- Συγγραφέας: ALEJANDRA PIZARNIK, SANTIAGO CARUSO
- Μετάφραση: ΣΟΦΙΑ ΧΡΥΣΑΦΟΠΟΥΛΟΥ, ΘΑΝΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
- Ημερομηνία έκδοσης: 25/20/2021
- Αριθμός σελίδων: 64
- Πραγματικός Τίτλος: LA CONDESA SANGRIENTA
Ο αιματοβαμμένος θρύλος της Ελίζαμπεθ Μπάθορι σε εικονογράφηση που κόβει την ανάσα!
Οι Εκδόσεις Οξύ με μεγάλη υπερηφάνεια παραδίδουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το σημαντικό έργο της Αργεντινής ποιήτριας Alejandra Pizarnik, «Η Κόμισσα του Αίματος», που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1966, εδώ με την –κατακόκκινη, λευκή και μαύρη– εικονογράφηση του εικαστικού Σαντιάγκο Καρούζο.
Μια επιβλητική κόμισσα του 16ου αιώνα περνά τις μέρες της κλεισμένη στο απομακρυσμένο κάστρο της παρέα με τις πιστές της υπηρέτριες, στο βόρειο άκρο της Ουγγαρίας, στο νοητό σύνορο μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Θα μπορούσε να είναι μια τυπική γοτθική ιστορία, μόνο που η κόμισσα έχει μια ιδιαιτερότητα: το μοναδικό πράγμα που την ευχαριστεί στ’ αλήθεια είναι να ενορχηστρώνει σαδιστικά την κακοποίηση, τον βασανισμό και τη θανάτωση νεαρών κοριτσιών…
«Ο Σαντιάγκο Καρούζο θυμίζει σε στιλ τον Ουίλιαμ Μπλέικ, με αξιοσημείωτη επιρροή από το συμβολισμό και τη ζωγραφική του 19ου αιώνα. Το πινέλο του ανοίγει σαν νυστέρι την εξωτερική πραγματικότητα και φθάνει μέχρι τα εντόσθια της αλήθειας».
– El Cultural Primigenio
Σκέψεις για το βιβλίο Η Κόμισσα του Αίματος
Το βιβλίο μου κέντρισε αρχικά το ενδιαφέρον για την ιδιαίτερη εικονογράφησή του. Ως άνθρωπος που από μικρή ηλικία διάβαζε τα πάντα για τους θρύλους των βαμπίρ, έμαθα από νωρίς την ιστορία της Κόμισσα του Αίματος. Δε μπορούσα να πιστέψω ότι πρόκειται για μια ιστορία με τόσα βασανιστήρια και φρικτές πράξεις. Μου φαινόταν αδύνατο πριν καν διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο, που αναφέρεται συγκεκριμένα στους τρόπους με τους οποίους βασάνιζε τις κοπέλες, τώρα μου είναι ακόμα πιο δύσκολο να το σκεφτώ ως πραγματικό γεγονός τους παρελθόντος.
Το βιβλίο είναι μικρό, το κυρίαρχο περιεχόμενό του είναι οι τρόποι που χρησιμοποιούσε η κόμισσα για να βασανίζει τις νεαρές κοπέλες, συνοδευόμενο με τις μοναδικές εικόνες του Santiago Caruso που πραγματικά σε ανατριχιάζουν από την απεικόνιση των γεγονότων. Προσωπικά, τη θεωρώ ιδιαίτερη και με κέντρισε η αισθητική του. Μπορεί να απεικονίζει κάτι αισχρό, μα δε σταματάει να είναι μία μορφή τέχνης με πολύ ωραία αισθητική, όπως ήδη προανέφερα.
Οι Εκδόσεις ΟΞΥ έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, το χαρτί είναι γυαλιστερό και πιο παχύ από το συνηθισμένο με αποτέλεσμα να νιώθεις ότι παίρνεις ένα βιβλίο που θέλει να αναδείξει την τέχνη που υπάρχει μέσα του. Χαίρομαι να βλέπω κάτι τόσο ποιοτικό. Ήθελα να το προμηθευτώ απ’ όταν έμαθα ότι κυκλοφόρησε, όμως, για κάποιον λόγο δε μου είχε δοθεί η ευκαιρία να το συναντήσω κάπου μπροστά μου.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω πως δεν πρόκειται για ένα λογοτεχνικό κείμενο εμπνευσμένο από το πραγματικό πρόσωπο της ιστορίας. Είναι ένα βιβλίο που μας δείχνει γεγονότα της ιστορίας, γραμμένο από την Alejandra Pizarnik και αφιερωμένο στη ζωή της Ελίζαμπεθ Μπάθορι και, κυρίως, στις πράξεις της σε σχέση με άλλες νεαρές κοπέλες. Θα σας σοκάρει, θα σας κάνει να αμφιβάλλεται για την αληθοφάνειά του, μα προσωπικά, θα το πρότεινα για την τέχνη του σε όσους ενδιαφέρονται για τη συγκεκριμένη ιστορία ή αισθητική.
Βιογραφικό σημείωμα της Alejandra Pizarnik συγγραφέα του βιβλίου Η Κόμισσα του Αίματος
Η Αλεχάντρα Πισαρνίκ (1936-1972), η κορυφαία ίσως Αργεντινή ποιήτρια του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, γεννήθηκε στα περίχωρα του Μπουένος Άιρες από γονείς εβραϊκής καταγωγής, μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη. Δημοσίευσε την πρώτη της ποιητική συλλογή, La tierra más ajena, το 1955. Η ποίησή της, εσωστρεφής και συνάμα αποκαλυπτική, έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο πρωτότυπες μορφές έκφρασης στη λατινοαμερικανική λογοτεχνία. Η Πισαρνίκ διέμεινε για μια τετραετία (1960-1964) στο Παρίσι, δημοσιεύοντας ποιήματα, κριτικές και μεταφράσεις της σε έργα των Αντονέν Αρτό, Μαργκερίτ Ντιράς, Ανρί Μισό και άλλων γαλλόφωνων συγγραφέων, και διατηρώντας φιλικές σχέσεις με προσωπικότητες των λατινοαμερικανικών γραμμάτων όπως ο Οκτάβιο Πας και ο Χούλιο Κορτάσαρ. Κατόπιν επέστρεψε στο Μπουένος Άιρες όπου εξέδωσε τις πιο γνωστές ποιητικές της συλλογές, Los trabajos y las noches (1965), Extraccin de la piedra de locura (1968) και El infierno musical (1971). Αυτοκτόνησε με βαρβιτουρικά χάπια στις 25 Σεπτεμβρίου του 1972, σε μια έξοδό της από την ψυχιατρική κλινική όπου νοσηλευόταν.
