Μπορεί να μην ήταν μία εντυπωσιακή γυναίκα, όσον αφορά την εμφάνιση, όμως και μόνο στο άκουσμα της έκανε τους πάντες να μαγεύονται από το ταλέντο της.
Η Édith Giovanna Gassion γεννήθηκε στο Παρίσι στις 19 Δεκεμβρίου το 1915. Ο πατέρας της, Λουί Αλφόνς Γκασσιόν, ήταν ακροβάτης του δρόμου και η μητέρα της, Ανιτά Μεγιάρ, ήταν λυρική τραγουδίστρια. Λίγες εβδομάδες μετά τη γέννησή της, την εγκατέλειψε, και η μικρή Εντίθ περνάει τα πρώτα της χρόνια κοντά στο μοναδικό εναπομείναν μητρικό πρότυπο, τη γιαγιά της. Το 1917 ο πατέρας της την πήγε στη δική του μητέρα, η οποία ζούσε στο Μπερνέ της Νορμανδίας και ήταν ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής.
Η χρονιά που τη σημάδεψε σωματικά, ήταν το 1919, όταν αρρώστησε από πάθηση στον εγκέφαλο και τυφλώθηκε. Μετά από δύο χρόνια όμως, θεραπεύτηκε. Όταν έκλεισε τα επτά της χρόνια, ο πατέρας της άρχισε να την παίρνει μαζί του στις περιοδείες που έκανε με το τσίρκο με αποτέλεσμα να γυρίσει μαζί του όλη τη Γαλλία. Στα εννιά της χρόνια, η Εντίθ άρχισε να τραγουδάει στους δρόμους.
Το 1929, στην ηλικία των 14, ο πατέρας της της έμαθε πώς να πουλάει τον εαυτό της. Στα 17 της, ερωτεύτηκε τον Louis Dupont, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, τη Marschelle, που γεννήθηκε το 1932. Ο Dupont απαίτησε από την Piaf να εγκαταλείψει το τραγούδι και να βρει μία κανονική δουλειά. Οι καυγάδες ήταν συχνοί για το θέμα αυτό, με αποτέλεσμα γρήγορα οι δυο τους να τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους. Η μικρή Marschelle έζησε με τη μητέρα της, η οποία συχνά την άφηνε μόνη της, λόγω της δουλειάς της, ενώ πέθανε από μηνιγγίτιδα δύο χρόνια αργότερα. Η Piaf ήταν τόσο φτωχή τότε, που πολλοί κακεντρεχείς είπαν ότι κοιμόταν με διαφορετικούς άνδρες την ίδια μέρα, ώστε να μαζέψει χρήματα για να κηδέψει την κόρη της.
Η σκάλα προς την κορυφή
Το 1935 την ανακάλυψε ο Louis Leplée, ο οποίος είχε το επιτυχημένο club Le Gerny στην Champs-Élysées. To νεύρο, η ενέργεια και το μικρό ανάστημά της, του ενέπνευσαν το ψευδώνυμο που θα τη συνόδευε για το υπόλοιπο της ζωής της: La Môme Piaf (Το σπουργιτάκι). Ο Leplée, πριν δολοφονηθεί, έτρεξε μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια, προωθώντας την πρεμιέρα της Piaf. Έγινε τόσο δημοφιλής, που την ίδια χρονιά έκανε δύο δίσκους.
Και τότε ήταν, που το ταξίδι της προς την κορυφή του κόσμου, είχε ήδη ξεκινήσει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Piaf ήταν μία από τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι συναυλίες που έκανε για τους Γερμανούς στρατιώτες ήταν αμφιλεγόμενες, αν και αργότερα δήλωσε ότι εργαζόταν για τη γαλλική Αντίσταση.
Αργότερα, έγινε γνωστό, ότι βοήθησε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων να διαφύγουν από τις διώξεις των Ναζί. Μετά τον πόλεμο, η φήμη της εξαπλώθηκε γρήγορα. Περιόδευσε σε Ευρώπη, Νότια Αμερική και Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά το γεγονός ότι το αμερικανικό κοινό αρχικά δεν ενθουσιάστηκε από τα σκούρα ρούχα της, η Piaf συγκέντρωσε διθυραμβικές κριτικές που δικαιολόγησαν την ύπαρξη της σε δύο τηλεοπτικές εκπομπές του The Ed Sullivan Show.
Στα τέλη του 1945, γράφει μόνη της την τεράστια επιτυχία της La vie en rose, και η καριέρα της εκτοξεύεται στα ύψη, με τους Αμερικανούς να τη λατρεύουν και να επιζητούν όλο και περισσότερες παραστάσεις.
Οι μεγαλύτερες επιτυχίες της
- 1945 – La vie en rose
- 1945 – Les Trois Cloches
- 1949 – Hymne à l’amour
- 1951 – Padam… Padam…
- 1954 – Sous le ciel de Paris
- 1956 – Non, je ne regrette rien
- 1956- Heaven Have Mercy
- 1956 – Les amants d’un jour
- 1957 – La foule
- 1959 – Milord
Η αγάπη της για τους Έλληνες εραστές
Το αγκάθι της ζωής της: το αλκοόλ και οι καταχρήσεις
Σαν παιδί δεν ένιωσε ποτέ την αγάπη των γονιών της και ύστερα από το θάνατο της κόρης της, η Piaf αποζητούσε την αγάπη και τη στοργή που δεν έλαβε ποτέ. Ήταν ένα πλάσμα που είχε να δώσει πολλά, και ακόμα και αν τις περισσότερες φορές είχε διαφορά ηλικίας με τους συντρόφους της, έμοιαζε σα μικρό παιδί, έτοιμο να κουρνιάσει στην αγκαλιά τους, και να αφεθεί στον έρωτα.
Είχε ειδύλλια με πολλούς από τους συνεργάτες της και μερικές από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της Γαλλίας. Αξίζει να αναφερθεί ότι στις 18 Σεπτεμβρίου 1946 εμφανίζεται στην Αθήνα, στο «Θέατρο Κοτοπούλη». Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην ελληνική πρωτεύουσα, η 31χρονη τότε Γαλλίδα τραγουδίστρια γνωρίζει τον 25χρονο ηθοποιό Δημήτρη Χορν, και τον ερωτεύεται σφοδρά, χωρίς όμως ανταπόκριση. Ένα χρόνο πριν, στα 30 της, ερωτεύεται τον Yves Montand και αναλαμβάνει να στήσει την καριέρα του.

Στη συνέχεια, ερωτεύεται τον πυγμάχο Marcel Cerdan, με τη σχέση τους να απασχολεί τα πρωτοσέλιδα του τύπου. Δυστυχώς, ο Cerdan θα σκοτωθεί σε αεροπορικό δυστύχημα τον Οκτώβριο του 1949. Ο ξαφνικός θάνατος του βυθίζει την Piaf σε κατάθλιψη, που ποτέ δε ξεπερνά πραγματικά, καθώς αποδείχτηκε ο έρωτας της ζωής της.
Το 1951 έχει δύο σοβαρά τροχαία, ενώ μετά το δεύτερο οι γιατροί της δίνουν για καιρό μορφίνη, στην οποία και εθίζεται. Η Piaf την ανακατεύει μαζί με αλκοόλ, χειροτερεύοντας έτσι την ήδη κακή κατάσταση της υγείας της.

Το 1952 θα παντρευτεί για πρώτη φορά το συμπατριώτη της, ηθοποιό και τραγουδιστή, Zack Pils. Στην πεντηκοστή τουρνέ της στην Αμερική, σε κάποια ρεσιτάλ της, συνοδεύεται στο πιάνο από το νεαρό τότε, Ζιλμπέρ Μπεκώ. Εκείνη την εποχή ακολουθεί πολλές θεραπείες αποτοξίνωσης, μα οι ουσίες την έχουν καταβάλει. Τα επόμενα δύο χρόνια, μένει κλεισμένη σπίτι της σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. To 1955, μόλις μαθαίνει πως θα τραγουδήσει στο θέατρο Olympia, δίνει μια αψεγάδιαστη παράσταση, που μένει αξέχαστη σε όλους. Ένα χρόνο μετά, χωρίζει με το σύζυγο της.
Το 1958 ζει μια ακόμα σχέση με νεότερο άνδρα, τον τραγουδιστή και συνθέτη Georges Moustaki, ο οποίος το 1959 συνθέτει και της χαρίζει το τραγούδι Milord, που κυκλοφόρησε το 1960, και γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Δυστυχώς, ακόμη ένα σοβαρό τροχαίο έρχεται να συμπληρωθεί στη λίστα, ενώ λίγους μήνες μετά, καταρρέει κατά τη διάρκεια κονσέρτου της σε κατάμεστη αίθουσα της Νέας Υόρκης.
Ο δεύτερος γάμος και ο καρκίνος
Αυλαία
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, σε ένα κονσέρτο στη Στοκχόλμη, η Piaf θα καταρρεύσει πάνω στη σκηνή, με τη διάγνωση των γιατρών να είναι η εξής: επιθετικός καρκίνος.
Η Piaf δεν πτοείται και συνεχίζει να εμφανίζεται, κάνοντας περιοδείες όπως και πριν, συνοδευόμενη όμως από μια νοσοκόμα που της χορηγεί μορφίνη για τους πόνους. Το 1960 τραγουδά με επιτυχία το θρυλικό Non, Je Ne Regrette Rien (Όχι, δε μετανιώνω για τίποτα) και θριαμβεύει.

Το καλοκαίρι του 1961 γνωρίζει τον τελευταίο της έρωτα, τον 26χρονο Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά, κομμωτή και performer, που τον βαφτίζει «Τεό Σαγαπό», και τον παντρεύεται τον Οκτώβριο του 1962.
Ήταν 10 Οκτωβρίου του 1963, όταν η Piaf άφησε την τελευταία της πνοή στη βίλα της στη γαλλική Ριβιέρα. Από κύρωση του ήπατος, μιας που ο καρκίνος την είχε καταβάλει. Ήταν μόλις 47 ετών.
Ο αρχιεπίσκοπος του Παρισιού αρνήθηκε τη Ρωμαϊκή Καθολική ιεροτελεστία της ταφής, λόγω της αμετανόητης και αμαρτωλής ζωής της. Τελικά, έθαψαν τη σορό της στο νεκροταφείο Pere Lachaise στο Παρίσι, δίπλα στον τάφο της κόρης της.
Το 1973, ο Λαμπουκάς σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα.
Κάτι σαν επίλογος..

Η ζωή αυτού του ταλαντούχου πλάσματος μόνο ρόδινη δεν ήταν. Πέρασε κακουχίες, δεν ένιωσε ποτέ στοργή από τους γονείς της. Όμως, το ταλέντο αυτού του σπουργιτιού, δε μπορούσε να μείνει κρυμμένο. Μέχρι που ελευθερώθηκε και μάγεψε και τους πιο δύσπιστους. Αγάπησε και αγαπήθηκε από τους θαυμαστές της, και κυρίως από τους εραστές της.
Έγραψε πάνω από 80 τραγούδια, ενώ κυκλοφόρησε πάνω από 200, που μέχρι και σήμερα τα ακούς και σε ταξιδεύουν με τη νοσταλγία και τον πόνο της φωνής της.
Το 2007 η Γαλλίδα ηθοποιός Marion Cotillard μπήκε στο ρόλο της Piaf, όχι μόνο εμφανισιακά -καθώς ήταν απίστευτα ίδια- αλλά και ερμηνευτικά, αποσπώντας το Oscar Α’ Γυναικείου ρόλου, για την ταινία La vie en rose.
Στο Παρίσι υπάρχει επίσης μουσείο με το όνομά της («Musée Edith Piaf»), στο οποίο μπορεί κανείς να δει διάφορα προσωπικά αντικείμενα της καλλιτέχνιδας, όπως ένα από τα φορέματα της, τη συλλογή από πορσελάνες της, αλλά και τα γάντια του αγαπημένου της, Marcel Cerdan.
Παρακάτω μπορείτε να απολαύσετε τις ερμηνείες των Édith Piaf και Marion Cotillard στο κομμάτι Non, je ne regrette rien. Μπορείτε να παρατηρήσετε την ομοιότητα στην εμφάνιση τους. Φυσικά, στη δεύτερη περίπτωση δεν τραγουδά η ίδια η ηθοποιός, αλλά πρόκειται για ηχογράφηση.
Info
www.wikipedia.com
www.biography.com
www.britannica.com