Τάφος του Φιλίππου Β’: Ο αρχαιολόγος και ο βασιλιάς

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: clioturbata.com

Ο τάφος του Φιλίππου Β’, βασιλιά της Μακεδονίας, ήρθε στο φως από τον σπουδαίο Έλληνα αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο, τον Νοέμβριο του 1977. Η σπουδαία αυτή ανακάλυψη συζητήθηκε και προκάλεσε το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων (και όχι μόνο) παγκοσμίως. Από τις πρώτες σκέψεις ενός Γάλλου αρχαιολόγου και περιηγητή, το 1855, ως την ανακάλυψη του τάφου, αλλά και μετέπειτα, γράφτηκε μία από τις πιο γοητευτικές και ενδιαφέρουσες αρχαιολογικές ιστορίες, με αποκορύφωμα της στιγμής της «συνάντησης» του αρχαιολόγου με τον βασιλιά. Ο Μανόλης Ανδρόνικος και ο Βασιλιάς Φίλιππος «συναντήθηκαν» με είκοσι τρεις αιώνες διαφορά για να θυμίσουν στον κόσμο την ελληνικότητα της Μακεδονίας αλλά και, μ’ έναν τρόπο μεταφυσικό, τα μυστήρια του χρόνου και της αλήθειας.

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: cityportal.gr / Ο αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος.

Μια γοητευτική ιστορία 

Η ιστορία της ανακάλυψης του τάφου του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β’, είναι μια από τις πιο όμορφες ιστορίες, γεμάτη συγκινήσεις και διδάγματα. Η ιστορία ξεκινάει το 1855, όταν ο Γάλλος αρχαιολόγος και περιηγητής Léon Heuzey, ολοκληρώνοντας την επίσκεψή του στην Ελλάδα, σκέφτηκε να πραγματοποιήσει μια σύντομη επίσκεψη στην Μακεδονία. Η περιοχή της Μακεδονίας, εκείνη την εποχή, δεν είχε το ίδιο έντονο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, όπως άλλες περιοχές της χώρας, ωστόσο ο ίδιος, θέλησε να ακολουθήσει το ένστικτό του και να περιηγηθεί στην Μακεδονική γη. Στην περιοχή της Βεργίνας το ένστικτό του επιβεβαιώθηκε όταν ανακάλυψε, εντυπωσιασμένος, τα ερείπια των ανακτόρων.

«Είχα μόλις αφήσει τον Όλυμπο για να εξερευνήσω μαζί με τον M. Delacoulonche την περιοχή του κάτω Αξιού, όταν μια συζήτηση με έναν έξυπνο παπά μου αποκάλυψε την ύπαρξή τους (των αρχαιοτήτων). Παίρνοντας αμέσως έναν οδηγό, ξέκοψα για λίγες μέρες από τους συντρόφους μου και ξαναπερνώντας τον Αλιάκμονα διαπίστωσα, όχι χωρίς έκπληξη, πως η ανακάλυψή που παραλίγο να μου ξεφύγει, ήταν η πιο ενδιαφέρουσα της περιοδείας μου».

Léon Heuzey

Advertising

Advertisements
Ad 14

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1861, ο Léon Heuzey επέστρεψε στην Βεργίνα, αυτή τη φορά ηγούμενος αρχαιολογικής αποστολής, μαζί με τον συνεργάτη του αρχιτέκτονα H. Daumet, όπου ανασκάπτοντας, ανακάλυψαν έναν από τους πρώτους Μακεδονικούς τάφους.

Μετά την σπουδαία αρχή των Heuzey και Daumet, περίπου εβδομήντα χρόνια αργότερα, ο Έλληνας Καθηγητής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ρωμαίος, εγκαταστάθηκε στην Βεργίνα με σκοπό την ανασκαφή στο μεγάλο οικοδόμημα του αρχαίου ανακτόρου, με οδηγό , μεταξύ άλλων, τις ανακαλύψεις και τις σημειώσεις τους των δύο Γάλλων. Η ανασκαφή θα ελάμβανε χώρα για λογαριασμό του πανεπιστήμιου και ο καθηγητής Ρωμαίος είχε μαζί του μία μικρή ομάδα φοιτητών. Ανάμεσα στους φοιτητές ήταν και ο Μανόλης Ανδρόνικος. Ο καθηγητής Ρωμαίος μαζί με την ομάδα του κατάφεραν μετά από πολύ κόπο και χρόνο και με μηδαμινά μέσα, να ανακαλύψουν έναν ακόμη Μακεδονικό τάφο με εντυπωσιακή, περίτεχνη Ιωνική πρόσοψη. Ο συγκεκριμένος τάφος ονομάστηκε  «Ο τάφος του Ρωμαίου» προς τιμήν του καθηγητή.

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: vergina.web.auth.gr / Ο καθηγητής Ρωμαίος με φοιτητές (διακρίνεται ο Μ. Ανδρόνικος).

Η νέα αυτή ανακάλυψη έβαλε πλέον τα θεμέλια για την διενέργεια, οργανωμένων πια, ανασκαφών στην Βεργίνα με την επίβλεψη του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το Καλοκαίρι του 1938 άρχισε να εντατικοποιείται η ανασκαφή, ξεκινώντας ταυτόχρονα μια αρχαιολογική, θαυμαστή περιπέτεια η οποία φτάνει ως τις μέρες μας.

Τα σχέδια των ανθρώπων, όμως, συχνά τα ανατρέπει η ζωή κι έτσι ο πόλεμος που ακολούθησε σταμάτησε οποιοδήποτε εγχείρημα. Οι αρχαιολόγοι έγιναν στρατιώτες και για μια δεκαετία τα ερείπια της Βεργίνας καλύφθηκαν και πάλι, αυτή τη φορά όχι μόνο από το χώμα του χρόνου, αλλά κι από την θλίψη και τον πόνο των δεινών του πολέμου.

Advertising

Το Καλοκαίρι του 1949 ο Μανόλης Ανδρόνικος επέστρεψε στην Βεργίνα, ως επιμελητής αρχαιοτήτων πια. Έχοντας στην μνήμη έντονα τον καθηγητή του Κωνσταντίνο Ρωμαίο, και τα τότε ευρήματά τους, αναπολώντας εκείνες τις μαγικές στιγμές της αποκάλυψης των ευρημάτων, όντας φοιτητής, και με οδηγό το όραμα, ένιωθε ως αποστολή και χρέος του να συνεχίσει. Θα έλεγε κανείς, «ρίχτηκε» με πάθος στις ανασκαφές, ταυτόχρονα όμως με σοβαρότητα, σύνεση και απέραντο σεβασμό. Έχοντας πια στο πλάι του, την δική του ομάδα φοιτητών και τον συνεργάτη του Γεώργιο Μπακαλάκη, συνέχισε την ανασκαφή στην πεδιάδα που απλωνόταν βόρεια του ανακτόρου, στο εκτενές νεκροταφείο των τύμβων. Από το 1951 και για τα επόμενα 10 χρόνια αφιερώθηκε σε εκείνο το σημείο μελετώντας και καταγράφοντας μικρά ευρήματα.

Την διετία 1962 – 1963 οι ανασκαφές επικεντρώθηκαν στην μεγάλη Τούμπα, τον τεχνητό λόφο, που ξεπροβάλει ανάμεσα στο χωριό, χωρίς ωστόσο να έρθουν στο φως σημαντικά ευρήματα. Με ανύπαρκτα χρήματα αλλά με αμείωτο το πείσμα και το όραμα οι ανασκαφές συνεχίστηκαν για αρκετά χρόνια, παρά τις συνεχόμενες απογοητεύσεις, αφού ακόμη δεν είχε αποκαλυφθεί «εκείνο το μεγάλο» που όλοι περίμεναν. Το 1970 – 1971, κατά την διάρκεια της δικτατορίας οι ανασκαφές διακόπηκαν. Πέντε χρόνια, όμως, μετά συνεχίστηκαν σαν να μην πέρασε μια μέρα, με τον Μανόλη Ανδρόνικο και την ομάδα του να επιστρέφουν στην Βεργίνα.

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: cityportal.gr

Ο τάφος του Φιλίππου Β’ στο φως είκοσι τρείς αιώνες μετά

Ο 58χρονος τότε, Μανόλης Ανδρόνικος εκείνη την μεγάλη μέρα του Νοεμβρίου του 1977, στεκόταν συγκινημένος πάνω από τον λάκκο που είχε ανοίξει σε έναν από τους λοφίσκους στην περιοχή της Μεγάλης Τούμπας. Με το τσαπάκι του άρχισε να σκάβει με πείσμα αλλά προσεκτικά στο έδαφος. Γύρω του υπήρχε παντού χώμα και οι συνεργάτες του, ολόγυρα, τον παρακολουθούσαν βουβοί από την αγωνία. Μια παράξενη αίσθηση τους είχε καταβάλλει όλους, ένα προαίσθημα που επιβεβαιώθηκε όταν, σύντομα, ο καθηγητής Ανδρόνικος, έφτασε σκάβοντας μπροστά σε έναν πέτρινο τοίχο νεκρικού δωματίου, ασύλητο, κρυμμένο και σφραγισμένο επί 23 ολόκληρους αιώνες.

Διαβάστε επίσης  Κοσμάς Πολίτης: Ταξίδι στις χαμένες πατρίδες μέσω της ατελέσφορης αναζήτησης του ιδεατού

Λίγο αργότερα μέσα από ένα άνοιγμα πλάτους 34 εκατοστών και μήκους περί του μισού μέτρου, ο Ανδρόνικος, κρατώντας ένα ηλεκτρικό φανάρι έριξε φως στο θάλαμο. Εκεί θαύμασε και έμεινε εκστατικός, ανακαλύπτοντας μια σπάνια συλλογή ασημένιων και χρυσών αντικειμένων στο δάπεδο και λίγο πιο πέρα την μαρμάρινη σαρκοφάγο που έκρυβε έναν μοναδικό θησαυρό στο εσωτερικό της.

Advertising

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: www.thetoc.gr

Η Στέλλα Δρούγου, φοιτήτρια τότε του καθηγητή Ανδρόνικου, καθηγήτρια αρχαιολογίας αργότερα και η ίδια , περιγράφει τις μέρες της ανασκαφής:

«Ξεκίνησε νωρίς το καλοκαίρι του 1976, με μια συνεργάτιδα (την γράφουσα), έναν φοιτητή και τέσσερις-πέντε εργάτες, ο καθένας σε πολλαπλό έργο. Όλα ήταν δύσκολα, τα δέντρα που είχαν καλύψει τον τεχνητό λόφο, ο τεράστιος όγκος του χώματος που υψωνόταν μπροστά μας απαγορευτικά, η δυσπιστία όλων γύρω μας, και τα χρήματα της Πρυτανείας λίγα. Η ανασκαφή άρχισε με τις καθιερωμένες, μικρές τομές νότια και ανατολικά στην βάση της Μεγάλης Τούμπας‧ κάθε φορά όμως το χώμα μάς έστηνε μια μικρή οφθαλμαπάτη που την ακολουθούσε η διάψευση. Ο καθηγητής ήταν από το πρωί, συνεχώς εκεί, στα χώματα, έκανε σκέψεις, δεν άφηνε κανένα ίχνος, καμία παρατήρηση χωρίς σχολιασμό. Μετά από αρκετές ημέρες αποφάσισε την έρευνα στην κορυφή του λόφου, εκεί όπου παλιές απόπειρες κλοπής είχαν δημιουργήσει έναν μεγάλο αλλά αβαθή κρατήρα, όπου όμως ένα εκτεταμένο στρώμα από μεγάλες πέτρες είχε εμποδίσει τους κλέφτες να εισχωρήσουν βαθύτερα στο εσωτερικό του μεγάλου τεχνητού λόφου. Σχεδόν αμέσως οι τομές μας ανάμεσα στις πέτρες εκείνες άρχισαν να αποκαλύπτουν κάτι πολύ σπουδαίο, πολλά θραύσματα από λίθινες επιτύμβιες, ζωγραφιστές οι πιο πολλές, στήλες, προσεκτικά τοποθετημένες ανάμεσα στις αγριόπετρες. {…}. Οι στήλες θα μπορούσαν να προέρχονταν από τους τάφους που κατέστρεψαν οι Γαλάτες μισθοφόροι του Πύρρου, όταν αυτός κατέκτησε το 274/3 π. Χ. την σεβαστή πόλη των Αιγών (Πλούταρχος, Πύρρος 26, 6). Επομένως βρισκόμασταν πιθανώς στην αρχαία πόλη των Μακεδόνων, τις Αιγές. {…} Τον επόμενο χρόνο, το 1977, μετά από ένα βασανιστικό καλοκαίρι για όλους και πιο πολύ για τον ανασκαφέα, που με την υπόθεση της προηγούμενης χρονιάς «είχε ξανοιχτεί σε μεγάλη θάλασσα», έγινε, στο τέλος Οκτωβρίου, η επόμενη ανατροπή. Ενώ η ανασκαφή των μεγάλων τομών άγγιζε την αρχαία επιφάνεια του εδάφους στο νότιο τμήμα της Τούμπας, διαπιστώθηκε την ίδια ημέρα η ύπαρξη δυο υπόγειων οικοδομημάτων, δυο τάφων, και των θεμελίων του Ηρώου. Οι ρυθμοί της ανασκαφής άλλαξαν, επιταχύνθηκαν, ο ανασκαφέας απέκτησε πολλές κεραίες για ό,τι επερχόταν, για ό,τι ήταν δυνατόν να χρειαστεί. Επικρατούσε ένταση, όμως τα λόγια ήταν λίγα και μόνο για πρακτικές ανάγκες, ακόμη και όταν αποκαλυπτόταν η θαυμαστή πολυπρόσωπη τοιχογραφία της πρόσοψης του μεγάλου μακεδονικού τάφου‧ το εύρημα για το οποίο ο καθηγητής Ανδρόνικος χάρηκε πολύ. Στις 8 Νοεμβρίου, με την βοήθεια των τεχνιτών και των συντηρητών, κατέβηκε στον εσωτερικό χώρο του μακεδονικού τάφου με τη μεγάλη τοιχογραφία και τη δωρική πρόσοψη. Ήθελε να μάθει αν το αρχαίο οικοδόμημα αντέχει. Οι υπόλοιποι, συνεργάτες, αρχαιολόγοι, συντηρητές, για μια στιγμή βουβοί, παρακολουθούσαν το εγχείρημα, καθώς ο αρχαίος χρόνος διαρρηγνυόταν και ο νέος επέβαλλε τους κανόνες του. Ακολούθησε μια εβδομάδα ατελείωτης δουλειάς και αϋπνίας, βάρδιες φύλαξης αλλά και πρωτόφαντων εμπειριών και νέων πραγμάτων έξω από τις εγκύκλιες γνώσεις. {…}έπρεπε να καταγράψουμε την απείραχτη ταφή και τα κτερίσματά της, έπρεπε να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα καθώς ο καθηγητής με τη βοήθεια του συντηρητή έπαιρνε τη χρυσή λάρνακα μέσα από τη μαρμάρινη θήκη, καθώς την μετέφερε εκτός τάφου, κυριολεκτικά στον σύγχρονο κόσμο και χρόνο. {…}Θα χρειαζόταν ένα ολόκληρο βιβλίο για να περιγραφούν τα γεγονότα, τα συναισθήματα, οι αρχές και οι αντιδράσεις, που δημιούργησε η ανασκαφή στη Βεργίνα εκείνες τις χρονιές των μεγάλων ευρημάτων και συνεχίστηκαν μέχρι τον θάνατο του καθηγητή Μ. Ανδρόνικου, αλλά έως και σήμερα».

Πηγή εικόνας: www.miet.gr

Και ο Μανόλης Ανδρόνικος στο βιβλίο του «Το Χρονικό της Βεργίνας», εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, γράφει:

«Πήρα το τσαπάκι της ανασκαφής που έχω μαζί μου από το 1952, έσκυψα στον λάκκο και άρχισα να σκάβω με πείσμα και αγωνία το χώμα κάτω από το κλειδί της καμάρας. Ολόγυρα ήταν μαζεμένοι οι συνεργάτες μου. Συνέχισα το σκάψιμο και σε λίγο ήμουν βέβαιος. Η πέτρα του δυτικού τοίχου ήταν στη θέση της, απείραχτη, στέρια. Είναι ασύλητος! Κλειστός! Ήμουν ευτυχισμένος. Είχα βρει τον πρώτο ασύλητο μακεδονικό τάφο. Εκείνη τη νύχτα -όπως κι όλες τις επόμενες- στάθηκε αδύνατο να κοιμηθώ περισσότερο από δυο-τρεις ώρες. Γύρω στα μεσάνυχτα, πήρα το αυτοκίνητο και πήγα να βεβαιωθώ αν οι φύλακες ήταν στη θέση τους. Το ίδιο στις 2 και στις 5 το πρωί.

Advertising

Η μόνη δυσκολία που συναντήσαμε ήταν πως την ώρα που ανασηκώναμε το κάλυμμα, είδαμε καθαρά το περιεχόμενό του κι έπρεπε να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να συνεχίσουμε τη δουλειά μας, παρότι τα μάτια μας είχαν θαμπωθεί από αυτό που βλέπαμε και η καρδιά μας πήγαινε να σπάσει από συγκίνηση. Μέσα στη σαρκοφάγο υπήρχε μια ολόχρυση λάρνακα. Επάνω στο κάλυμμά της ένα επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι με δεκάξι ακτίνες και στο κέντρο του ένας ρόδακας. Με πολλή προσοχή και περισσότερη συγκίνηση ανασήκωσα το κάλυμμα με το αστέρι. Όλοι περιμέναμε να δούμε μέσα τα καμένα οστά του νεκρού.

Όμως αυτό που αντικρίσαμε μας έκοψε, μιαν ακόμη φορά, την ανάσα, θάμπωσε τα μάτια μας και μας πλημμύρισε δέος: το πιο απροσδόκητο θέαμα το έδινε ένα ολόχρυσο στεφάνι από φύλλα και καρπούς βελανιδιάς που ήταν διπλωμένο και τοποθετημένο πάνω στα οστά. Έλεγα μέσα μου: “Αν η υποψία που έχεις, πως ο τάφος ανήκει στον Φίλιππο, είναι αληθινή -και η χρυσή λάρνακα ερχόταν να ενισχύσει την ορθότητα αυτής της υποψίας-, κράτησες στα χέρια σου τη λάρνακα με τα οστά του. Είναι απίστευτη και φοβερή μια τέτοια σκέψη, που μοιάζει εντελώς εξωπραγματική». Νομίζω πως δεν έχω δοκιμάσει ποτέ στη ζωή μου τέτοια αναστάτωση, ούτε και θα δοκιμάσω ποτέ άλλοτε…».

Η ανασκαφή της Μεγάλης Τούμπας ολοκληρώθηκε το 1981 και το 1984 ο Μανόλης Ανδρόνικος εξέδωσε το βιβλίο του «Οι βασιλικοί τάφοι και άλλες αρχαιότητες». Στο βιβλίο αυτό εξέθεσε τα δεδομένα, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς, καθώς και τις ερμηνείες του σχετικά με τα νέα ευρήματα.

Από εκείνη την ημέρα της μεγάλης και σημαντικότατης ανακάλυψης του τάφου, η συζήτηση που ξεκίνησε δεν έχει πάψει ως και τις μέρες μας.

Advertising

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: www.avgi.gr

Τα ευρήματα και ο τάφος του Φιλίππου Β’

Τα αντικείμενα που βρέθηκαν στο Μεγάλο Τύμβο της Βεργίνας είναι πολύ σημαντικά και ανήκουν σε δύο ομάδες.  Στην πρώτη ομάδα περιλαμβάνονται 47 σπασμένες επιτύμβιες πλάκες που βρέθηκαν στον τεράστιο όγκο χώματος που κάλυπτε τους βασιλικούς τάφους. Αυτές οι επιτύμβιες πλάκες ανήκουν στο δεύτερο μισό του 4ουαιώνα π.Χ. και συνηθιζόταν να διακοσμούν τους τάφους απλών Μακεδόνων πολιτών, γυναικών και αντρών. Σχεδόν όλες τους έχουν επιγραφές όπου αναφέρονται τα ονόματα των νεκρών. Στις συγκεκριμένες πλάκες αναγνωρίστηκαν 75 ονόματα τα οποία είναι όλα ελληνικά.

Διαβάστε επίσης  Ο ανατρεπτικός Ματ Ντέιμον
Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: www.kwr.gr

Η δεύτερη ομάδα αντικειμένων προέρχεται από τους δύο τάφους που βρέθηκαν μέσα στο Μεγάλο Τύμβο, με τον μεγαλύτερο τάφο να θεωρείται ότι ανήκει στον βασιλιά Φίλιππου β’ της Μακεδονίας. Ο τάφος του βασιλιά Φίλιππου αποτελείται από δύο χώρους ύψους 5,30 μέτρων και είναι ο μεγαλύτερος και υψηλότερος μακεδονικός τάφος που έχε βρεθεί ως τώρα. Τα οστά του νεκρού βασιλιά βρέθηκαν τυλιγμένα σε ένα χρυσό ύφασμα και φυλαγμένα σε χρυσή λάρνακα, η οποία βρισκόταν τοποθετημένη μέσα σε μία μεγάλη μαρμάρινη σαρκοφάγο.

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: www.veriotis.gr / Το χρυσό στεφάνι του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β’.

Η λάρνακα είναι ένα πολύτιμο και μοναδικό έργο τέχνης με το δεκαεξάκτινο αστέρι της Βεργίνας να κοσμεί ανάγλυφο το καπάκι της. Στον τάφο βρέθηκαν, επίσης, τα όπλα του βασιλιά. Ο σιδερένιος του θώρακας με την χρυσή ανάγλυφη διακόσμηση, το ξίφος, το κράνος του, μια χρυσή φαρέτρα και τρία ζευγάρια χάλκινες περικνημίδες. Βρέθηκε ακόμη η ασπίδα του βασιλιά κατασκευασμένη από χρυσό και ελεφαντόδοντο. Το πολυτιμότερο όμως από τα ευρήματα και το εντυπωσιακότερο είναι το χρυσό στεφάνι που βρέθηκε τοποθετημένο στην κορυφή των αποτεφρωμένων οστών του νεκρού βασιλιά. Πρόκειται γα το βαρύτερο και πιο εντυπωσιακό χρυσό στεφάνι που διασώθηκε από την αρχαιότητα. Ζυγίζει 714 γραμμάρια και αποτελείται από 313 φύλλα βελανιδιάς και 68 βελανίδια.

Στον προθάλαμο του τάφου υπήρχε κι ένας δεύτερος νεκρός. Εκεί βρέθηκαν τα οστά μιας γυναίκας τα οποία φυλάσσονταν σε χρυσή λάρνακα που ήταν επίσης τοποθετημένη σε μαρμάρινη σαρκοφάγο. Ωστόσο, το παράξενο είναι ότι, αν και τα οστά που βρέθηκαν στον προθάλαμο ανήκουν σε γυναίκα, βρέθηκαν κοντά πολλά όπλα. Και σε αυτή την περίπτωση πάνω από τα οστά βρέθηκε ένα περίτεχνο χρυσό στεφάνι μυρτιάς.

Advertising

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: perierga.gr / Το χρυσό στεφάνι μυρτιάς.

Ο δεύτερος ασύλητος τάφος που βρέθηκε ονομάστηκε «τάφος του πρίγκιπα» καθώς περιείχε τις στάχτες ενός νέου άνδρα, περίπου 16 ετών, φυλαγμένες σε ένα ασημένιο αγγείο. Τα ευρήματα του συγκεκριμένου τάφου οδήγησαν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τον τάφο ενός μέλους της βασιλικής οικογένειας. Περισσότερες πληροφορίες για τα ευρήματα μπορείτε να βρείτε εδώ.

Τα περισσότερα από τα ευρήματα φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Βεργίνας. Πρόκειται για ένα μοναδικό μουσείο καθώς έχει χτιστεί εκεί ακριβώς, στο σημείο που βρίσκονται οι βασιλικοί τάφοι, δηλαδή είναι χτισμένο κάτω από τον μεγάλο τύμβο. Έτσι ο επισκέπτης μπορεί να βιώσει μια μοναδική εμπειρία μπαίνοντας μέσα στον τύμβο.

Τάφος Φιλίππου
Πηγή εικόνας: www.lifo.gr / Η είσοδος των βασιλικών ταφών και του Μουσείου της Βεργίνας.

Η ιστορία συνεχίζεται

Αν και η ανασκαφή της μεγάλης Τούμπας ολοκληρώθηκε το 1981, οι ανασκαφές στην περιοχή της Βεργίνας συνεχίστηκαν και στα επόμενα χρόνια φέρνοντας στο φως σπουδαιότατης αξίας ευρήματα και μνημεία. Το 1982 εντοπίστηκε το θέατρο της πόλης και βορειότερα το ιερό της Εύκλειας. Το 1987, δίπλα στον «τάφο του Ρωμαίου» ανακαλύφθηκε ο τάφος της Ευριδίκης και νέοι τάφοι ανακαλύφθηκαν το 1989 μαζί με ένα οικοδόμημα των ελληνιστικών χρόνων με εξώστη και εσωτερική αυλή, ενώ το 1990 ξεκίνησε η ανασκαφή του «Μητρώου» (Ιερό της Μητέρας των θεών). Το ανασκαφικό έργο του πανεπιστημίου συνεχίζεται έως σήμερα, με νέα στοιχεία να ανακαλύπτονται συνεχώς κατά την ανασκαφική έρευνα. 

Διαβάστε επίσης  Karl Marx: «Οι φιλόσοφοι έχουν απλά ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε»
Πηγή εικόνας: www.lifo.gr / Τα συμπεράσματα της ανατομικής ανάλυσης των οστών που βρέθηκαν στους βασιλικούς τάφους δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Medical Sciences και συνηγορούν στην άποψη ότι ο ασύλητος τάφος που ανακάλυψε ο Μανόλης Ανδρόνικος είναι του Φιλίππου Β’.

Η ανακάλυψη του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου του Β’, από την αρχή μέχρι και τις μέρες, μας έχει εγείρει πολλές συζητήσεις και δεν είναι λίγοι αυτοί, αρχαιολόγοι και άλλοι, που αμφισβητούν ότι ο τάφος είναι του Φιλίππου. Οι έρευνες για περαιτέρω στοιχεία, όπως προαναφέρθηκε συνεχίζονται, όχι μόνο για νέα ευρήματα αλλά και για νέα στοιχεία πάνω στα ήδη υπάρχοντα.

Advertising

Το 2015 μία ομάδα διακεκριμένων επιστημόνων, με επικεφαλής τον καθηγητή παλαιοανθρωπολόγο Αντώνη Μπαρτσιώκα από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης ανακοίνωσαν μετά από έρευνα και εξέταση των οστών του Φιλίππου, τα οποία σημειωτέον δεν εκτίθενται στο μουσείο, ότι ανακάλυψαν πως το γόνατο του Φιλίππου φέρει οπή από τον τραυματισμό του στην μάχη. Ο ισχυρισμός αυτός συμφωνεί με τις ιστορικές πηγές όπου αναφέρεται ότι τρία χρόνια πριν απο τη δολοφονία του (336 π.Χ.) ο βασιλιάς Φίλιππος κατά τη διάρκεια μάχης, τραυματίστηκε από ένα δόρυ που διαπέρασε το πόδι του και τον κατέστησε κουτσό. Η εργασία δημοσιεύτηκε στο έγκυρο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όντως ο σκελετός ανήκει στον Φίλιππο Β’ πέραν πάσης αμφιβολίας.

Το 2018 αποφασίστηκε να γίνει ανθρωπολογική επανεξέταση του σκελετικού υλικού, με σκοπό να βρεθούν επιπλέον στοιχεία που θα συμβάλλουν στην ταύτιση των νεκρών των τάφων της Βεργίνας ωστόσο μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν νέες ανακοινώσεις καθώς οι έρευνες, σταματούν συχνά, λόγω έλλειψης των απαραιτήτων χρημάτων. Δεν είναι λίγοι επίσης και οι επιστήμονες που επιθυμούν να ερευνήσουν εάν υπάρχει ταύτιση, με οποιοδήποτε τρόπο, μεταξύ των ευρημάτων των τάφων της Βεργίνας και αυτών του λόφου Καστά της Αμφίπολης.

Πηγή εικόνας: m.naftemporiki.gr / Ο τάφος του Φιλίππου Β΄ στη Βεργίνα της Ημαθίας.

Γι’ αυτό το θέμα, η υπουργός πολιτισμού Λίνα Μενδώνη είχε δηλώσει το 2014, πως επιστήμονες από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο έχουν ζητήσει να γίνει αντιπαραβολή του DNA με εκείνο του Φιλίππου Β’ που εντοπίστηκε στη Βεργίνα. Ωστόσο επισήμανε πως αυτό το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο, για τον λόγω ότι το υλικό έχει καταπονηθεί αρκετά. Εξήγησε, πως αφενός τα οστά του Φιλίππου είναι καμένα και αφετέρου, τα ευρήματα εκείνα ήρθαν στο φως πριν από 50 χρόνια και οι επιστήμονες τότε δεν είχαν την ίδια μέριμνα και τα ίδια μέσα για την εξέταση στο ανθρωπολογικό υλικό. Έκτοτε, όπως υποστήριξε η κυρία Μενδώνη, πολλά χέρια έχουν πιάσει τα οστά και έχουν μεταφερθεί σε πολλά εργαστήρια. Ωστόσο δεν απέρριψε το ενδεχόμενο να γίνει η εξέταση στο σκελετικό υλικό λέγοντας επιπροσθέτως πως «το υπουργείο δεν έχει ακόμα καταλήξει στο εργαστήριο που θα κάνει την εξέταση και τις αναλύσεις στον σκελετό που βρέθηκε στον υπόγειο τάφο του τύμβου Καστά». Σχετικά με τις έρευνες, γίνεται προσπάθεια να συνεχιστούν, αν και λόγω ανύπαρκτων, σχεδόν, κονδυλίων είναι εξαιρετικά δύσκολο.


Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε απόσπασμα από την ομιλία του Μανόλη Ανδρόνικου, σχετικά με το πως έφτασε στο συμπέρασμα, ότι ο τάφος στην Βεργίνα ανήκει στον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Β’. Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την ομιλία εδώ

Advertising

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:

Ιστορικό έρευνας Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://vergina.web.auth.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Η ανασκαφή της Βεργίνας πριν και μετά – Στέλλα Δρούγου / Ομότιμη καθηγήτρια κλασικής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση:www.themata-archaiologias.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Advertising

Τα ευρήματα στον τάφο του Φιλίππου Β’ στη Βεργίνα – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://thessgiatro.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Μανόλης Ανδρόνικος – Βεργίνα Ημαθίας: Η ανακάλυψη που άλλαξε την Ιστορία –  02.03.2020 – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.ethnos.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Η ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου Β’ – 08/11/2020 – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.fosonline.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Οι Θησαυροί της Βεργίνας – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: hellonet.teithe.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Advertising

Τα αρχαιολογικά ευρήματα της Βεργίνας – Γεωργία Παπανικολάου, Μυρτώ Βλάχου, Κωνσταντίνα, Ιωάννα Κανελλοπούλου, Χρυσούλα Κατσούδα, Κατερίνα Σιούρτου, Ειρήνη Καραμίντζιου, Σταυρούλα Ζαφειροπούλου – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση:eclass.upatras.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Μενδώνη: Δύσκολη η σύγκριση DNA μεταξύ του νεκρού της Αμφίπολης και του Φιλίππου/ 17/11/2014- Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.iefimerida.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

«Για πρώτη φορά η Ελλάδα μπορεί να ισχυριστεί ότι κατέχει αντικείμενα που ανήκαν στον Μέγα Αλέξανδρο» –23 /7/ 2015 Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.zougla.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Νέα στοιχεία πιστοποιούν ότι ο Φίλιππος Β’ είναι θαμμένος στην Βεργίνα – 21/7/2015 – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.protothema.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Advertising

Ξανά στο «μικροσκόπιο» τα οστά των βασιλικών τάφων της Βεργίνας – 13/11/2018 – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.protothema.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Τα οστά του Φιλίππου καταχωνιασμένα στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου της Βεργίνας – 8/4/2019 – Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.true.gr – Τελευταία πρόσβαση 7/11/2021

Γεννήθηκα και ζω στο Βόλο. Σπούδασα δημοσιογραφία και η γραφή είναι η μεγάλη μου αγάπη. Τα βιβλία και οι βόλτες στην πόλη και στην φύση, γεμίζουν ευχάριστα τον ελεύθερό μου χρόνο. Οι άνθρωποι είναι πάντα έμπνευση για μένα και θεωρώ πως τα πάντα γύρω μας, ακόμη και τα πιο απλά, μπορούν να μας διδάξουν, αρκεί να τα παρατηρούμε από κάθε οπτική.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

μυστικά για πηχτές σούπες

Μυστικά για πηχτές σούπες

Τα μυστικά για πηχτές σούπες ξεκινούν με μια βασική αρχή,
Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα; Διαφορετικές