Τα πληκτρολόγια μοιράζονται μαζί μας τη διαδικασία αναζήτησης και επεξεργασίας πληροφοριών. Τι θα γινόταν όμως, αν τα πληκτρολόγια μπορούσαν να μιλήσουν;
Είναι ίσως οι καλύτεροι φύλακες μυστικών που έχει να προσφέρει ο κόσμος, επειδή μπορείτε να εκφράσεις ακριβώς αυτό που σκέφτεσαι και αισθάνεσαι, και αν δεν αποθηκεύσεις το εκάστοτε έγγραφο ή δε στείλεις το μήνυμα που θέλεις, κανείς δε θα ξέρει τι θα έλεγες. Μιλάω για όλες εκείνες τις φορές που ήσουν θυμωμένος, αναστατωμένος, ή ακόμα και ικανοποιημένος με την ημέρα που περνούσες και το πληκτρολόγιο σου μπορούσε να σου πει ακριβώς ποια ήταν η διάθεσή σου.
Τα πληκτρολόγια είναι οι καλύτεροι φύλακες
Αν τα πληκτρολόγια ήταν σε θέση να επικοινωνήσουν, θα μπορούσαν να πουν αυτό που βλέπουν περισσότερο από εμάς, αλλά και από τους ανθρώπους που επιλέγουμε να επικοινωνούμε. Μερικά από τα πράγματα που μπορεί να μας έλεγαν θα ήταν ίσως κάπως παράλογα και δεν νομίζω ότι θα ήμασταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Κι αυτό γιατί θα μπορούσαν να πουν περισσότερα για το ποιοι είμαστε πραγματικά και αληθινά, από αυτό που βλέπουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που ψάχνουμε και αναζητούμε, που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα λέγαμε ποτέ στους φίλους μας, είτε πρόκειται για κάτι που είναι ντροπιαστικό είτε για ένα «σκοτεινό» μυστικό. Ξοδεύουμε τόσο πολύ χρόνο, αν όχι τον περισσότερο, στα πληκτρολόγια, τους υπολογιστές μας και τα κινητά μας, ώστε να μπορούν να δουν ακριβώς ποιοι είμαστε.
Αν τα πληκτρολόγια μπορούσαν να μιλήσουν, θα είχαν σκοτώσει όλα τα διλήμματα που ένιωθες ακόμη και για το θάρρος και την αξία σου. Αν μπορούσαμε να είμαστε πιο ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με τους ανθρώπους με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή, τότε δεν θα χρειαζόταν να απευθυνθούμε σε άλλες διεξόδους για να βγάλουμε τα συναισθήματά μας.
Τα πληκτρολόγιά μας, αν μπορούσαν να μιλήσουν, θα έλεγαν ότι μερικοί άνθρωποι θα έπρεπε πραγματικά να είναι πιο ανοιχτοί σε αυτό που σκέφτονται. Θα μας είχαν πει κάθε ιστορία που στάλθηκε, αν όντως ξεκίνησε να γραφτεί έτσι, κι αν όχι θα μας εξιστορούσαν από την αρχή πως είχε σκοπό να ειπωθεί.
Θα μπορούσαν επίσης να πουν αν περνάς πολύ χρόνο μελετώντας ή αν παρακολουθείς Netflix όλη μέρα. Αν το γεγονός ότι ξεκινάς να πληκτρολογείς γρήγορα σημαίνει, πως ή βιάζεσαι να τηρήσεις μια προθεσμία ή αν σκέφτεσαι πιο γρήγορα από ό,τι μπορούν να πληκτρολογήσουν τα δάχτυλά σου.
Θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν σε αδύναμες στιγμές
Αν τα πληκτρολόγια μπορούσαν να μιλήσουν, θα σε είχαν κάνει να κοιμηθείς με όλες αυτές τις λέξεις, που περίμενες να ακούσεις για να ηρεμήσεις. Ειδικά όταν χάνεσαι και προσπαθείς να κρύψεις πίσω από αυτά όλα τα συναισθήματα σου κι όταν δεν έχεις πάρει τις απαντήσεις που θες, να τα βομβαρδίζεις με όλες εκείνες τις αναπάντητες ερωτήσεις, περιμένοντας να δει τι θα συμβεί. Είναι από τις στιγμές που σκέφτεσαι να μπορούσαν να μπουν μέσα στην καταιγίδα και να είχαν τον τρόπο να μιλήσουν, ώστε να ανοίξουν το μυαλό του συνομιλητή σου και να σου πουν όσα πραγματικά σκέφτεται και που διστάζει να σου πει.
Το καλύτερο όμως κι αυτό που σκέφτονται οι περισσότεροι είναι πως τα πληκτρολόγια ευτυχώς που δεν μπορούν να μιλήσουν. Χαρίζουν αυτό το αίσθημα ασφάλειας. Γνωρίζοντας ότι αυτό που πληκτρολογείς δεν μπορεί να γίνει γνωστό σε κανέναν, εκτός και αν το δημοσιεύσεις/στείλεις κτλ., κι αυτό πάντα διαμορφωμένο με τέτοιο τρόπο που δε θα σε εκθέσει. Σε έναν κόσμο λοιπόν υπερβολικής διανομής πληροφοριών, είναι ωραίο να ξέρεις πως σε μερικά κομμάτια της ζωής σου, μπορείς να ελέγξεις τι θα ακολουθήσει.
«Το να ξεστομίζεις μια λέξη είναι σαν να χτυπάς μια νότα στο πληκτρολόγιο της φαντασίας.» ~ Ludwig Wittgenstein
