Άσε τους άλλους. Εσύ πώς αγαπάς τον εαυτό σου; Όπως είσαι τον αγαπάς και όπως θες να γίνεις.Με πέντε ή δέκα κιλά παραπάνω, με βαμμένα κόκκινα ή κατάξανθα μαλλιά, πολύ κοντά ή πολύ μακριά. Τον αγαπάς αυστηρό κριτή, απαισιόδοξο ή μίζερο, χαμογελαστό πασιφιστή, λιγομίλητο εσωστρεφή, ή φλύαρο χαζοβιόλη. Μπορεί να είσαι δύστροπος κι ασυνεπής, γκρινιάρης όταν αρρωσταίνεις ή γκρινιάρη πάντοτε. Να τον αγαπάς.
Και όταν χαίρεται επειδή κέρδισε η ΑΕΚ ή όταν λυπάται γιατί έχασε τον σκύλο του ή νευριασμένο, γιατί δουλειές δεν υπάρχουν. Τον αγαπάς τον εαυτό σου για εκείνη τη μικρή ελιά στον ώμο και για εκείνη την ουλή από τα ράμματα, όταν έπεσες από το ποδήλατο 8χρονος. Με τις πιτζάμες με τις μπλε ρίγες, τη σκισμένη γκρι σου φόρμα, με γραβάτα, φούτερ ή ψηλοτάκουνες μαύρες γόβες.
Αγαπάς κάθε μικρή λεπτομέρεια που εκνευρίζει τους φίλους σου και τη μαμά σου, για κάθε λέξη που επαναλαμβάνεις συνέχεια, επειδή λες όλη την ημέρα ότι ονειρεύεσαι να ζήσεις στο Δουβλίνο κι ας κοιμάσαι ακόμη στο παιδικό σου κρεβάτι. Αγαπιέσαι από τόσους, από άλλους περιστασιακά, για κάποιου την αγάπη είσαι ενήμερος, για άλλων αμφιβάλλεις.
Η μεγαλύτερη αγάπη είναι η δική σου για σένα, όταν «μπινελικώνεις» μόνο σου στο σπίτι, γιατί χάλασε το λάπτοπ και κάηκε το φαγητό, γιατί μετράς τα ψιλά να βγουν για τσιγάρα και βγαίνουν για μια λεμονάδα λουξ!
Τον αγαπάς τον εαυτό σου κάθε μέρα πιο πολύ επειδή παλεύει με εσωτερικούς δαίμονες και εξωτερικούς μάγους, κάθε μέρα φωνάζεις πως θα σε προσέχεις και πώς θα επενδύεις πάνω σου και κάθε μέρα δεν το κάνεις, γιατί το αναβάλλεις. Ξανά όμως τον αγαπάς. Με νεύρα, κυκλοθυμίες, επειδή ψάχνεις στο ίντερνετ τι είναι μαύρη τρύπα και τελικά διαβάζεις άρθρα για κίτρινο γκόσιπ. Είσαι καλό παιδί και το ξέρεις αλλά είσαι και λίγο κακό και αυτό το ξέρεις. Σε αγαπάς όμως.
Κι όταν σε μισείς σε αγαπάς. Γιατί σε αγαπάς αρκετά ώστε να κρίνεις τις συμπεριφορές σου και ξέρεις πως μπορούσες καλυτερα. Και την επόμενη φορά θα είναι καλύτερα και θα είσαι καλύτερα και γι’ αυτό σε αγαπάς.
Σε αγαπάς γιατί μαζί σου κοιμάσαι μαζί σου ξυπνάς, σε ξέρεις καλύτερα από τον καθένα κι ας μην το παραδέχεσαι. Είσαι όλη σου η ζωή. Κι αν η αγάπη είναι η μόνη λύση, είναι αυτή η αγάπη. Για σένα. Από εσένα. Μόνο εσύ την ελέγχεις, είναι ανεξάντλητη, έχει ανώτατ0 και κατώτατο όριο, κοίλα και κυρτά. Αλλά δεν μπορεί να σου την πάρει πάρει κανείς. Όπως και να αγαπάς τον εαυτό σου, να τον αγαπάς. Αυτό.
