Μπορεί να μην είναι μια ερώτηση που τριγυρίζει σε κάθε μυαλό κάθε στιγμή, αλλά είμαι σίγουρος πως πολλές παρέες πολλές φορές έχουν αναρωτηθεί στο πλευρό ενός κεφάτου μεθυσιού ποιο να είναι το καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών.
Ο καθένας ανάλογα με το είδος μουσικής που ακούει ή τους καλλιτέχνες που συμπαθεί θα μπορούσε να ισχυριστεί πως αυτό, πως εκείνο, πως το άλλο είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφτεί ποτέ.
Αλλά δεν έχει δίκιο, δυστυχώς.
Γιατί ο κορυφαίος ήχος που φτιάχτηκε ποτέ είναι ένας!
Κάποτε, δύο φίλοι ξεκίνησαν ένα μακρύ ταξίδι για τα πέρατα του κόσμου, κρατώντας μονάχα τη φιλία τους και το κεφί τους ως τη μοναδική τους παρέα απέναντι στην κούραση.
Σε μια στιγμή όμως, ενόσω προχωρούσαν, ένας τεράστιος δαίμονας εμφανίζεται μπροστά τους, γεμάτος αίμα και κόκκινο δέρμα, λες και ήταν σταλμένος από το πιο βαθύ βάθος της κόλασης!
Τότε, ο δαίμονας τους κοιτάει κατάματα, τους γρυλίζει, και υψώνει τον δείκτη του ίσια σε αυτούς.
«Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να μη σας φάω ζωντανούς.
Παίξτε μου το καλύτερο τραγούδι».
Οι δύο φίλοι κοιτάχθηκαν με απορία και έπειτα, με περίσσιο θάρρος, άρχισαν να τραγουδούν, να παίζουν, να χορεύουν, να έχουν ρυθμό και συνέθεσαν όντως το καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών, με τον δαίμονα να εξαφανίζεται αμέσως ηττημένος από προσώπου γης αφήνοντάς τους να ζήσουν για τα καλά!
Και έπειτα συνέχισαν αδιάκοπα το ταξίδι τους.
Ωστόσο, όταν κάθισαν να ξαποστάσουν διαπίστωσαν πως δε θυμόντουσαν ούτε ένα στίχο από το τραγούδι που έπαιξαν πριν από λίγες ώρες.
Πήγαιναν πάνω κάτω, κάτω πάνω, μα μάταια.
Ούτε ένας στίχος, ούτε μια μελωδία, ούτε ένα ουρλιαχτό δε θύμιζε κάτι από το τραγούδι που τους χάρισε τη ζωή κόντρα σε έναν πανίσχυρο δαίμονα του θανάτου.
Μην έχοντας τι να κάνουν λοιπόν, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα άλλο τραγούδι για να τιμήσουν το πρότερο, το Tribute, ένα αφιέρωμα που μιλάει για τον κορυφαίο ήχο όλων των εποχών και κόσμων, που ωστόσο δεν κατάφεραν να συγκρατήσουν.
Όπως σκέφτηκαν οι δύο φίλοι, «πρέπει να μας πιστέψετε, ευχόμαστε να ήσασταν όλοι εκεί να το δείτε».
Αλλά δεν ήταν.
Αλλά όσο υπάρχουν θεοί και δαίμονες, όσο υπάρχει παράδεισος και κόλαση, όσο υπάρχει ζωή και θάνατος, σίγουρα θα υπάρχουν και τραγούδια και μουσική.
Και σίγουρα υπάρχει και το καλύτερο τραγούδι, αυτό που χάρισε τη ζωή σε δύο φίλους…
