Συγγνώμη που σας το χαλάω, αλλά δεν μπορώ να γίνω αυτό το τέλειο που ονειρεύεστε!

Συγγνώμη που σας το χαλάω, αλλά δεν μπορώ να γίνω αυτό το τέλειο που ονειρεύεστε!

Δεν ξέρω άμα σε νοιάζει. Δεν ξέρω καν αν καλά καλά θα μπεις στην διαδικασία να το διαβάσεις, όμως εγώ νιώθω την ανάγκη να στα πω. Να στα πω, μόνο και μόνο για να τα βγάλω από μέσα μου. Δεν ψάχνω για λύση. Ούτε έχω ανάγκη να ακούσω όμορφα λόγια, που θα έχουν ως σκοπό να μου χρυσώσουν το χάπι. Δεν θέλω πολλά, μόνο να μ’ ακούσεις. Αν και στις μέρες μας αυτό συμβαίνει σπάνια. Σπάνια κάποιος θα κάτσει όντως να σε ακούσει, χωρίς να σου λέει τα δικά του. Σπάνια θα μπει στην διαδικασία να σε καταλάβει. Σπάνια! Όλοι ενδιαφέρονται για το Εγώ τους, και δεν βλέπουν τίποτα πέρα από αυτό!

Έτσι κι εγώ, νιώθω πως δεν ταιριάζω εδώ! Νιώθω πως δεν ανήκω εδώ! Αυτός ο κόσμος ίσως και να μην μου αξίζει! Όχι μόνο σ’ εμένα, αλλά και στους υπόλοιπους ανθρώπους εκεί έξω που μου μοιάζουν. Δεν ξέρω πόσοι είναι, αλλά ξέρω ότι υπάρχουν… Δεν μπορεί να βγήκα μόνο εγώ και μετά να έσπασε το καλούπι… Σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλοι που νιώθουν ότι αυτός ο κόσμος δεν τους αξίζει… Κούρασα και το ξέρω, αλλά πάντα γράφω αυτά που σκέφτομαι. Τίποτα λιγότερο! Τίποτα περισσότερο! Προτιμώ αν δεν έχω κάτι να πω, να μην γράψω καθόλου. Τι να το κάνεις ένα κείμενο, που δεν έχει μέσα του καθόλου ψυχή; Θα είναι απλώς μια λευκή σελίδα με κάτι σκόρπια γράμματα πάνω της!

Τον τελευταίο καιρό, βιώνω μια κατάσταση έντονου άγχους. Τι πρωτότυπο… Είναι γνωστό σε όλους, ότι είμαι ένα άγχος με πόδια. Όμως, αυτή την φορά καταλαβαίνω ότι μου κάνω κακό. Καταλαβαίνω ότι ζητάω πολλά από μένα. Καταλαβαίνω ότι προσπαθώ να ξεπεράσω τα όρια μου, χωρίς κανένα λόγο. Δεν μου ζήτησε κανείς τίποτα. Μπορεί πάλι και να μου ζήτησαν. Όμως, ξέρω πως νιώθω εγώ! Νιώθω ότι έχω βάλει τον εαυτό μου σε μια διαδικασία, πολλή ψυχοφθόρα. Νιώθω, ότι πρέπει ν’ αποδείξω στους γύρω μου, ότι είμαι τέλεια. Ότι οι γονείς μου έβγαλαν ένα masterpiece. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι έτσι! Δεν ξέρω τι νομίζουν οι γύρω μου, αλλά δεν είμαι τέλεια κι ούτε μπορώ να γίνω! Προσπαθώ να τα κάνω όλα άψογα! Να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Να δώσω το 100% μου παντού! Να τα κάνω όλα βάση προγράμματος! Μα κάπου ΦΤΑΝΕΙ! Δεν μπορώ! Κουράστηκα!

Διαβάστε επίσης  Όταν είσαι δεύτερη επιλογή μην περιμένεις να γίνεις προτεραιότητα

Δεν μπορώ να νιώθω αυτή τη πίεση! Δεν μπορώ μόνιμα να έχω το συναίσθημα ότι δεν πρέπει να απογοητεύσω κανέναν. Κανέναν, διότι όλοι, κάτι προσδοκούν ή θα προσδοκούν από’ εμένα! Ναι το ξέρω! Ο καθένας με τον πόνο του! Όμως, όταν δεν καταφέρνω να εκπληρώσω τις επιθυμίες-προσδοκίες των γύρω μου για εμένα, νιώθω αποτυχημένη. Νιώθω ότι τους έχω απογοητεύσει, και η απογοήτευση αυτή στο δικό μου μυαλό δεν συγχωρείτε! Κάποιες φορές πάλι, θυμώνω πραγματικά με τον εαυτό μου, και μπαίνω στην διαδικασία να λέω “ο καθένας με τον πόνο του! Δεν μπορώ να τους έχω όλους ικανοποιημένους. Δεν είμαι τέλεια και ούτε μπορώ να γίνω!”,μα με φτάνω κι εγώ στα όριά μου. Ναι, ναι με φτάνω! Κάνω τις περισσότερες φορές σενάρια μόνη μου στο μυαλό μου.

τέλειο
Έλα και πες μου, τι πρέπει να απαντήσω την ερωτηση…”Τι έχεις;”. Το πρώτο πράγμα που θα πω είναι το “Τίποτα! Δεν έχω κάτι! Όλα καλά.” Βρε ποιον πας να κοροϊδέψεις; Τον εαυτό σου ή τους άλλους; Αφού, κάποια στιγμή θα κάνεις το μεγάλο μπαμ και θα το σκάσεις το παραμύθι. Θα τα πεις όλα μαζεμένα και η κατάσταση δεν θα μαζεύεται από πουθενά! “Αφού σε βλέπω, δεν είσαι καλά…” και μετά έρχεται το…”Αλήθεια δεν έχω κάτι…” Μα, η συζήτηση δεν θα τελειώσει εκεί και το ξέρεις! Πες τα! Αφού σε τρώνε! Πες τα να ηρεμήσεις! Πες τα, αφού βλέπεις ότι όλα τα συμπτώματα της εσωτερικής σου “φαγούρας”, κάνουν πάρτι πάνω σου! Ναι ναι, ξέρω… άλλο αυτό! Εδώ καλά καλά, δεν μπορείς να κοιμηθείς από τις χαζομάρες που σκέφτεσαι! Πόσο καιρό έχεις να κοιμηθείς ένα οκτάωρο σερί; Χωρίς να ξυπνήσεις έστω και μία φορά στον ενδιάμεσο; Άσε με να μαντέψω… Ούτε που θυμάσαι! Σωστά; Σωστά!

Διαβάστε επίσης  Αστικές συγκοινωνίες: Το "άντρο" ρατσισμού

Με τα πολλά, παίρνεις δειλά, δειλά, την απόφαση να πεις ένα από τα πολλά πράγματα που έχουν κάνει κατάληψη του μυαλού σου και της ψυχικής σου υγείας και ηρεμίας. “Να…νιώθω ότι πρέπει να αποδείξω ότι είμαι τέλεια!”. Αυτό είναι όλο! Πόσο δύσκολο είναι αυτό; Ξέρεις κάτι; Το τέλειο απέχει έτη φωτός από εμένα. Με είδε το τέλειο και έβαλε τα γέλια! Δεν θα το αδικήσω. Ποιά είμαι εγώ που θα προσπαθήσω να του πάρω την θέση; Ένας φθαρτός και ταπεινός άνθρωπος είμαι μόνο. Ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να ελέγξει το τι συμβαίνει γύρω του. Που όσο και αν προσπαθήσει, δεν μπορεί να αγγίξει το τέλειο. Μόνο κακό του κάνει! Όσο προσπαθείς να γίνεις αυτό το τέλειο, τόσο αυτό απομακρύνεται από εσένα. Όσο αυτό απομακρύνεται, τόσο εσύ αγχώνεσαι και πιέζεσαι. Και τόσο εσύ χάνεις τον καιρό σου μέσα στην άσκοπη προσπάθειά σου.

Πάρτο χαμπάρι επιτέλους! Θα γεράσεις πριν από την ώρα σου! Θα πάθεις τίποτα! Σταμάτα! Αφού βλέπεις ότι δεν μπορείς να χωρέσεις στα καλούπια και στις επιθυμίες των άλλων, γιατί τρώγεσαι; Γιατί έχεις τόση μεγάλη ανάγκη το μπράβο τους και την ικανοποίησή τους; Εσύ τι θα κερδίσεις μου λες; Χάνεις στιγμές από την ζωή σου προσπαθώντας να μοιάσεις σε κάτι που είναι και θα είναι ακατόρθωτο! Δεν μπορείς μια ζωή να ενδιαφέρεσαι για το πώς θα είναι οι άλλοι ευχαριστημένοι και πώς θα ανέβεις στα μάτια τους και στην εκτίμησή τους, πιέζοντας τον εαυτό σου. Όχι μόνο πιέζοντας, αλλά και τιμωρώντας τον εαυτό σου κάθε φορά που δεν ανταποκρίνεται στις επιθυμίες των άλλων! Δεν γίνεται μια ζωή να κυνηγάς την ευτυχία των άλλων και όχι την δική σου! Σταμάτα να σε βάζεις σε δεύτερη μοίρα. Δεν είσαι μαριονέτα!
Δεν είσαι μαριονέτα στα χέρια κανενός. Δεν είσαι και ούτε πρόκειται να γίνεις! Έχεις κόψει τα σχοινιά εδώ και αρκετό καιρό. Κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέφτη…Κοίτα τις άσπρες τρίχες που έχουν φυτρώσει στα μαλλιά σου. Δεν ήταν ακόμα η ώρα τους. Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν αυτές ακόμα στα μαλλιά σου… Δεν είναι η ηλικία σου ακόμα γι’ αυτές. Έχεις χρόνια μπροστά σου. Δεν είναι κρίμα; Δεν είναι κρίμα να ζεις μέσα στο άγχος να γίνεις ή έστω να μοιάσεις στο τέλειο; Για πες μου, έχεις γνωρίσει κανέναν τέλειο εκεί έξω; Έχεις γνωρίσει κανέναν που δεν έχει κάνει λάθη; Που δεν έχει βγει εκτός προγράμματος; Που δεν έχει απογοητεύσει ή στεναχωρήσει ποτέ κάποιον δικό του; Αν ναι, τότε πες το μου και θα τα πάρω όλα πίσω! Συγγνώμη που σας το χαλάω, αλλά δεν μπορώ να γίνω αυτό το τέλειο που ονειρεύεστε. Συγγνώμη, αλλά θέλω να ζήσω! Θέλω να ζήσω όπως θέλω εγώ! Όπως ονειρεύομαι!

Διαβάστε επίσης  Τι γίνεται με την πραγματική σου ζωή;

Ονομάζομαι Ζωή Τζιότζιου και είμαι φοιτήτρια Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Ασχολούμαι με τον χορό και την αρθρογραφία. Είμαι ανήσυχο πνεύμα και στόχος μου είναι να εξελίσσομαι διαρκώς. Η αρθρογραφία για μένα, είναι ο τρόπος έκφρασής μου.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

The keeper of stories

The keeper of stories, ένα βιβλίο με πολλές ιστορίες

Σας ενδιαφέρουν τα βιβλία που εμπεριέχουν διάφορες ιστορίες; εάν ναι,
catcalling

Catcalling: όχι, δεν είναι κοπλιμέντο!

Το catcalling ή αλλιώς street harassment πρόκειται για λεκτική παρενόχληση