Yes, we f* do! Αγαπάμε τις ταινίες μικρού μήκους γιατί η αφήγησή τους είναι συνοπτική, μας προσφέρουν original ιδέες που μας ταξιδεύουν σε διαφορετικές πραγματικότητες και μας κάνουν να δούμε τα πράγματα και από άλλες οπτικές που ενδεχομένως δεν είχαμε σκεφτεί.
Παρακάτω θα σου παρουσιάσουμε 5+1 μοναδικές ταινίες μικρού μήκους που θα σε βάλουν στην διαδικασία να σκεφτείς και σίγουρα αξίζει τον κόπο να τις παρακολουθήσεις.
Enjoy!
Pumzi (2010)
Σε έναν κόσμο 35 χρόνια μετά από έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι άνθρωποι μένουν κάτω από την γη, το νερό είναι σπάνιο και η βλάστηση έχει καταστραφεί εντελώς. Η Asha, που εργάζεται στο Μουσείο Φυτών, μια μέρα φυτεύει έναν παλιό σπόρο, ο οποίος αρχίζει να βλασταίνει αμέσως. Γεμάτη ελπίδα, ξεκινά μια δύσκολη προσπάθεια να επαναφέρει την ισορροπία στην κατεστραμμένη επιφάνεια της Γης.
Pumzi στα σουαχίλι σημαίνει«αναπνοή», ταιριαστός τίτλος γι’αυτήν την κενυάτικη ταινία μικρού μήκους και επιστημονικής φαντασίας που ασχολείται με την μοιραία κατάληξη της ανθρωπότητας αν εξακολουθεί να συμμετέχει στην απερίσκεπτη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος. Η απεικόνιση της οικολογικής καταστροφής είναι εκπληκτική, με τον σκηνικό σχεδιασμό, σύμφωνα με την σκηνοθέτιδα, να είναι εμπνευσμένος από κλασικά φιλμ της δεκαετίας του ’50 και την παραδοσιακή αφρικανική τέχνη. Πρόκειται για μια προειδοποίηση πάνω σε ένα πολύ σύγχρονο ζητήματα μέσω ενός ρεαλιστικού τρόπου κινηματογράφισης, αναπτύσσοντας το θέμα σε έναν δυστοπικό post-apocalyptic εφιάλτη, αλλά, συγχρόνως, αφήνοντας μια αχτίδα ελπίδας στον θεατή.
Διάρκεια: 21′
Σκηνοθέτης: Wanuri Kahiu
The Strange Thing About the Johnsons (2011)
Μια φαινομενικά κανονική οικογένεια κρύβει ένα ζοφερό μυστικό. Για περισσότερο από μια δεκαετία, ο γιος εξαναγκάζει τον πατέρα του σε μια βίαιη σχέση που υπερβαίνει τα επιτρεπόμενα, από ηθικής απόψεως, όρια. Ο πατέρας δεν μπορεί να εκμυστηρευτεί σε κανέναν το τραύμα του. Έτσι, αποφασίζει να καταγράψει όλα όσα έχει περάσει στα χέρια του γιου του. Θα καταφέρει, όμως, να βρει την λύτρωση;
Το κεντρικό θέμα-ταμπού της καινοτόμας ταινίας μικρού μήκους του Ari Aster είναι μια τολμηρή επιλογή και εξαιρετικά δύσκολο να συζητηθεί. Ένα αμφιλεγόμενο σενάριο που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα τολμούσαμε να φανταστούμε. Αλλά o σκηνοθέτης του Hereditary καταφέρνει να ξεδιπλώσει διεξοδικά αυτήν τη διεστραμμένη ιστορία αιμομιξίας σε ένα κινηματογραφικό αριστούργημα. Μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα, αυτή η ταινία καταφέρνει να σε καθηλώσει, να σε κάνει να νιώσεις αναστάτωση, μην μπορώντας να πιστέψεις αυτό που βλέπεις. Θυμώνεις, απογοητεύεσαι και τελικά λυπάσαι. Είναι βαθιά τραυματική και λαμπρά ανησυχητική. Δεν θα την περιγράψω άλλο, θα σου πω μόνο ότι πρέπει σίγουρα να την δεις!
Διάρκεια: 28′
Σκηνοθέτης: Ari Aster
Malaria (2013)
Η βραζιλιάνικη ταινία μικρού μήκους αφηγείται την ιστορία του Fabiano, ενός νεαρού μισθοφόρου που προσλαμβάνεται με σκοπό να σκοτώσει τον ίδιο τον Θάνατο. Όπως είναι φυσικό, αυτή η αποστολή δεν θα είναι και τόσο εύκολη. Μένει να δούμε ποιος, στο τέλος, θα βγει νικητής από αυτήν την αναμέτρηση και με ποιον τρόπο θα καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλον.
Η λογική της ταινίας είναι να ζωντανέψει ένα απλό storyboard. Τα σχέδια έρχονται στη ζωή με ένα μείγμα origami, kirigami, time-lapse, εικονογράφηση nankin και κόμικς σε συνδυασμό με διάφορες κινηματογραφικές τεχνικές, πρωτόγνωρο για τα κινηματογραφικά δεδομένα, αλλά το αποτέλεσμα είναι φουλ πρωτότυπο, εντυπωσιακό και εκπληκτικά δημιουργικό. Για τους λάτρεις του κινηματογράφου είναι μια πραγματική ευχαρίστηση το να δουν πόσο κοντά στην πραγματική κινηματογραφική αφήγηση έχει φτάσει ο δημιουργός Edson Oda. Ο μεταμοντέρνος σκηνοθέτης κατάφερε να βάλει το είδος του western σε μια νέα προοπτική, με τη χρήση μιας περίπλοκης τεχνικής, αλλά που παρουσιάζει μια απλή, οικεία σε όλους, αφήγηση.
Διάρκεια: 5′
Σκηνοθέτης: Edson Oda
Room 8 (2013)
Η ιδέα της ταινίας περιστρέφεται γύρω από ένα μυστηριώδες κουτί. Ο νεοφερμένος κρατούμενος κάποιων ρωσικών φυλακών προειδοποιείται από τον συγκρατούμενό του να μην το ανοίξει. Φυσικά, αγνοεί την συμβουλή του. Λίγο αφότου αποκαλύπτεται το περιεχόμενο, συμβαίνει κάτι το αδιανόητο. Αυτή είναι και η στιγμή που όλα σταματούν να έχουν νόημα, και η ιστορία παίρνει μια παράλογη και κλειστοφοβική στροφή.
Υπάρχει μία αίσθηση από ταινίες σκηνοθετών όπως ο Buñuel και ο Lynch, που απορρέει από την αποσύνθεση της λογικής, την ατμόσφαιρα και τη χρήση του κουτιού. Τα οπτικά εφέ είναι άψογα και, πέρα από τον ήδη σουρεαλιστικό κόσμο που παρουσιάζουν, καθιστούν αδύνατο να κοιτάξουμε μακριά από την οθόνη. Αποτελεί μία ταινία μικρού μήκους που συνδυάζει δεξιοτεχνικά το θρίλερ και την επιστημονική φαντασία. Είναι μία ψευδαίσθηση, ένα μαγικό τέχνασμα που εντυπωσιάζει και στο τέλος μας αφήνει να αναρωτιόμαστε «τι ακριβώς συνέβη;». Η αμεσότητα και η λαμπρότητα της ιδέας που παρουσιάζεται είναι όλα όσα πρέπει να είναι ένα οπτικό θέαμα: μια σύντομη εισβολή σε έναν κόσμο που υπερβαίνει τη λογική.
Διάρκεια: 7′
Σκηνοθέτης: James W. Griffiths
The Birch (2016)
Ο Shaun είναι ένα αγόρι που πέφτει θύμα bullying από έναν νταή στο σχολείο του και φαίνεται να μην μπορεί να το διαχειριστεί. Μέχρι που η άρρωστη γιαγιά του τού δίνει ένα βιβλίο που περνά από γενιά σε γενιά στην οικογένειά τους. Σε αυτό, υπάρχει ένα ξόρκι για να επικαλέσει μια αρχαία οντότητα που ζει μέσα στο δάσος και μπορεί να τον προστατέψει. Αλλά τι συνέπειες μπορεί να έχει μια τέτοια απόφαση;
Η κινηματογραφία της ταινίας μικρού μήκους είναι υπέροχη και, ενώ τα ειδικά εφέ είναι ελάχιστα, είναι εξαιρετικά φτιαγμένα. Συνδυάζει κομψά τη φαντασία και τη φρίκη. Το opening είναι από τα καλύτερα ever, με το μουσικό θέμα και την φωνή της αφήγησης να σε βάζουν κατευθείαν στο κλίμα. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας, το πλάσμα, μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από κάποια ταινία του Guillermo del Toro. Είναι τρομακτικό αλλά, την ίδια στιγμή, φαίνεται τόσο σοφό και αρχαίο. Κατά κάποιον τρόπο, το ότι δεν γνωρίζουμε ακριβώς την πραγματική φύση και προέλευσή του (το οποίο δίνει μια αίσθηση από βιβλίο του Lovecraft) προσφέρει μια ανατριχιαστική και ανησυχητική ατμόσφαιρα.
Διάρκεια: 4′
Σκηνοθέτες: Ben Franklin, Anthony Melton
Transmission (2017)
Η ταινία μικρού μήκους εκτυλίσσεται σε μια δυστοπική μορφή της Βρετανίας. Ακολουθούμε τον Leonard, έναν πολιτικό κρατούμενο που βασανίζεται από τον μυστηριώδη Dr. Sam. Ο μόνος τρόπος που φαίνεται να μπορεί να ξεφεύγει, αν και προσωρινά, είναι τα ειδυλλιακά τοπία που συναντά μέσα στα οράματά του. Αλλά κάθε φορά που προσπαθεί να δραπετεύσει, ξαναγυρνά στην πραγματικότητα, ζώντας από την αρχή τον ίδιο εφιάλτη.
Στον πυρήνα της, η ταινία αποτελεί μια μελέτη για τα ψυχολογικά βασανιστήρια και για το πώς λειτουργούν. Η αρχική έμπνευση ήρθε στους δημιουργούς λόγω των αυξημένων προσφυγικών εισροών και ως προειδοποίηση ενάντια στην αναμενόμενη αύξηση του βρετανικού εθνικισμού. Όσον αφορά την κινηματογραφία, η εναλλαγή ανάμεσα στις αναδρομές και την πραγματικότητα δίνει ένα σουρεαλιστικό αποτέλεσμα στην ταινία, σε συνδυασμό με την κλασική μουσική που ακούγεται στο κελάρι, δίνοντας μια αίσθηση A Clockwork Orange του Kubrick. Τα ζωντανά χρώματα κυριαρχούν και δημιουργούν μια ονειρική ποιότητα, μια καλή αντιστοιχία στην δομή της μη γραμμικής αφήγησης.
Διάρκεια: 17′
Σκηνοθέτες: Tom Hancock, Varun Raman
