12 Εναλλακτικές Χριστουγεννιάτικες Ταινίες

Η Εορταστική περίοδος ξεκινάει και καθώς βλέπουμε να αναβοσβήνουν λαμπάκια παντού και να ακούγονται γνωστά, ίσως υπερβολικά γνωστά τραγούδια, αναρωτιόμαστε για τις ταινίες που θα δούμε οδεύοντας προς τα Χριστούγεννα. Οι συνηθισμένες ταινίες που παίζει κατ’επανάληψη  η τηλεόραση εντείνουν μεν το νοσταλγικό συναίσθημα που μας προκαλούν οι γιορτές. Εάν δε τις δούμε στην τηλεόραση για άλλη μια φορά, οι περισσότερες πιθανότητες είναι να αλλάξουμε κανάλι. Μετά από ενδελεχή ανασκόπηση και έρευνα λοιπόν, επιμελήθηκα την ακόλουθη λίστα, χωρίς σπόιλερς, με κλασικές και μη ταινίες που δεν περιστρέφονται απαραίτητα γύρω από τα Χριστούγεννα, αλλά αντίθετα εντείνουν το πνεύμα των εορτών, χωρίς να μας κουράζουν.

Διότι στην πραγματικότητα οι γιορτές δεν έχουν να κάνουν τόσο με τα λαμπάκια, τα γλυκά και τα δώρα, αλλά με το ζεστό αίσθημα που δημιουργείται μέσα μας βλέποντας όλους μας τους αγαπημένους μαζί χαρούμενους, και προσφέροντας οι ίδιοι χαρά. Ελπίζω να απολαύσετε λοιπόν μερικές από τις ακόλουθες επιλογές με ανθρώπους που είναι η οικογένεια σας, είτε την βιολογική, είτε εκείνη που επιλέγετε.

1. Η Γκαρσονιέρα (Μπίλι Γουάιλντερ, 1960, διάρκεια: 125 λεπτά)

Η Γκαρσονιέρα δεν θεωρείται απαραίτητα Χριστουγεννιάτικη ταινία, αλλά μια από τις κλασικές του πολυαγαπημένου σκηνοθέτη του Μερικοί το Προτιμούν Καυτό. Αναφέρεται στον Σι Σι Μπάξτερ (Τζακ Λέμον), υπάλληλο μιας ασφαλιστικής εταιρείας, που δίνει τα κλειδιά της γκαρσονιέρας του σε συναδέλφους του για να πηγαίνουν εκεί ανενόχλητοι με τις εξωσυζυγικές τους περιπέτειες, προκειμένου να ανέλθει στην εταιρεία. Η κατάσταση περιπλέκεται όμως όταν ο αγαθός Μπάξτερ μαθαίνει ότι το αφεντικό του χρησιμοποιεί την γκαρσονιέρα για να πάει εκεί με την κοπέλα με την οποία ο Μπάξτερ είναι ερωτευμένος, η οποία ερμηνεύεται άριστα από την Σίρλεϊ ΜακΛέιν.

Είναι τόσο εποχιακό, όσο κωμικό και όσο καλοσκηνοθετημένο ακούγεται. Ο Μπίλι Γουάιλντερ προσφέρει για ακόμα μια φορά μια αριστουργηματική σύνθεση που δεν πρόκειται να απογοητεύσει κανέναν, τόσο εντυπωσιακή που του χάρισε τρία Όσκαρ το 1961 (ανάμεσα τους και εκείνο καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου). Μια ζεστή, κυρίως χειμερινή ταινία που κατορθώνει να μας μελαγχολήσει και να μας γεμίσει με χαρά ταυτοχρόνως, και σίγουρα μας κάνει να θέλουμε να την ξαναδούμε στην επόμενη εορταστική περίοδο.

Advertisements

2. Οι Ομπρέλες του Χερβούργου (Ζακ Ντεμύ, 1964, διάρκεια: 93 λεπτά)

Ο σκηνοθέτης για τον οποίο μιλήσαμε σύντομα στον Οδηγό για το Γαλλικό Νέο Κύμα, συνεργάζεται με τον καταπληκτικό Μισέλ Λεγκράν για να δημιουργήσουν ένα οπτικοακουστικό Χριστουγεννιάτικο θαύμα, που δικαίως απέσπασε και τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. Το πρώτο από τα δύο μιούζικαλ αυτής της λίστας, αποτελεί μια μελοδραματική ιστορία αγάπης που ξεκινάει χρονικά το 1957, σίγουρα θα σας ταξιδέψει και ίσως να σας εισαγάγει, στον πολύχρωμο κόσμο του Ζακ Ντεμύ. Το ερμηνευτικό ντεμπούτο της παγκοσμίου πλέον φήμης Κατρίν Ντενέβ, που πρωταγωνιστεί πλάι στον Νίνο Καστελνουόβο είναι ένα παραμύθι με γερές δόσεις ρεαλισμού και πολύ, πολύ τραγούδι. Αυτά είναι άλλωστε και τα μοναδικά στοιχεία της πλοκής που χρειάζεται να ξέρετε πριν δείτε το συγκεκριμένο φιλμ, εμπιστευτείτε με.

Η διάρκεια του είναι ακριβώς τέλεια για να μην κουραστεί ο θεατής και για να ολοκληρωθεί η γλυκόπικρη ιστορία αγάπης του ζεύγους που μας παρουσιάζει ο Ντεμύ. Ένα εξαιρετικό φιλμ για μια χιονισμένη μέρα και μη, ένα κλασικό διαμάντι του Γαλλικού και Παγκόσμιου κινηματογράφου που άφησε ιστορία και θα σας μείνει σίγουρα αξέχαστο.

3. Μια Υπέροχη Ζωή ( Φρανκ Κάπρα, 1946, διάρκεια: 130′)

Εάν αυτή η ταινία, αποτελεί την αγαπημένη Χριστουγεννιάτικη οποιουδήποτε κοντινού σας προσώπου και δεν την έχετε δει ακόμα, είναι καιρός να την δείτε. Ίσως να αποτελεί μια από τις ευρύτερα γνωστές ταινίες αυτής της λίστας, και την πιο Χριστουγεννιάτικη. Βγήκε το 1946, επομένως θα μπορούσαμε να την κατηγοριοποιήσουμε όχι ως «παλιά», αλλά ως θεμέλιο λίθο του σινεμά, έμπνευση και  πρόγονο όλων των Χριστουγεννιάτικων ταινιών που βλέπουμε κάθε χρόνο στην τηλεόραση. Η υπόθεση διαδραματίζεται την παραμονή Χριστουγέννων με πρωταγωνιστή τον επιχειρηματία Τζώρτζ Μπέιλι (που υποδύεται υποδειγματικά ο Τζέιμς Στιούαρτ) , όταν εκείνος αποκτά αυτοκτονικές τάσεις λόγω απρόβλεπτων κακουχιών και τον συναντάει ένας άγγελος για να του δείξει πως θα ήταν η ζωή στην μικρή του πόλη χωρίς αυτόν.

Τα λόγια για την υπόθεση είναι περιττά, και για αυτή την ταινία. Βλέποντάς την οφείλετε να αφεθείτε στο συναίσθημα, κατανοώντας, πέρα από την βασική πλοκή και τους λόγους για τους οποίους είναι τόσο σημαντική αυτή η ταινία. Αφουγκράζεται τις βασικές ανθρώπινες αξίες, σκιαγραφόντας την πολυσχιδή φύση του ανθρώπου, και το πραγματικό πνεύμα των εορτών. Κάντε στον εαυτό σας την χάρη να δείτε αυτή τη ταινία φέτος, και θα διαπιστώσετε πως σε κάθε σας επαναληπτική προβολή θα παρατηρείτε διαφορετικές λεπτομέρειες που θα θαυμάζετε όλο και περισσότερο με το πέρασμα των χρόνων.

4. ‘Αγρυπνος στο Σιάτλ (Νόρα Έφρον, 1993, διάρκεια: 104’)

Μια πιο σύγχρονη αυστηρά αισθηματική κομεντί είναι η επόμενη πρόταση για εποχιακές ταινίες.  Τρεις δεκαετίες μετά την εμφάνισή της στις αίθουσες, το γνωστό σε όλους ‘Αγρυπνος στο Σιάτλ αποτελεί μια από τις πιο λατρεμένες εμφανίσεις του Φιλέλληνα ηθοποιού Τομ Χανκς και της Μεγκ Ράιαν. Αυτό το φιλμ δεν είναι τόσο κλασικό, όσο ταινία που μας μεταφέρει σε μια εποχή που απέχει περισσότερο από όσο νομίζουμε. Ο μικρός γιός του χήρου Σαμ Μπόλντγουιν(Τομ Χανκς) προσπαθεί να βρει σύντροφο στον πατέρα του μέσω μιας ραδιοφωνικής εκπομπής, επιχείρημα που εν τέλει παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις από όσο φανταζόταν. Ένα αισθηματικό, γλυκό και ανάλαφρο δείγμα της δεκαετίας του ’90 είναι ταιριαστό για να απολαύσει κανείς, με μικρούς και μεγάλους, προσφέροντας τον τέλειο συνδυασμό νοσταλγίας, ρομαντισμού και ζεστής συντροφικότητας για μια κρύα μέρα του χειμώνα.

5. 2046 (Γουόνγκ Καρ Γουάι, 2004, διάρκεια: 128′)

Οι λίστες ταινιών είναι σχεδόν ανούσιες χωρίς μια ιδέα ασιατικού κινηματογράφου, και σίγουρα χωρίς Γουόνγκ Καρ Γουάι. Αν υπάρχει πραγματικά μια εναλλακτική εποχιακή πρόταση για ταινία επομένως, είναι σίγουρα αυτή. Το αριστούργημα του μεγάλου Κινέζου σκηνοθέτη, μπορεί να προβληθεί και από μόνο του χωρίς να έχετε δει τον προκάτοχό του, την μεγάλη εμπορική επιτυχία Ερωτική Επιθυμία. Ο νοβελίστας Τσόου (Τόνι Λιούνγκ) επιστρέφει στο Χονγκ Κονγκ, όντας ακόμα προσκολλημένος στην Σου Λι Ζεν, την οποία ερωτεύτηκε στην Ερωτική Επιθυμία.

Νοικιάζει ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο απέναντι από το νούμερο 2046 και βλέπουμε πως εκτυλίσσεται η ζωή του και οι σχέσεις του με άλλες γυναίκες  στην πάροδο πολλαπλών Χριστουγέννων. Από τις πιό ποιοτικές ταινίες της συγκεκριμένης λίστας, και αφορμή να ξεκινήσετε να βλέπετε Γουόνγκ Καρ Γουάι αν δεν έχετε ήδη δει. Είναι μια τρομερή μίξη του ιμπρεσιονιστικού, άριστα σκηνοθετημένου σύμπαντος του σκηνοθέτη με την Χριστουγεννιάτικη μελαγχολία, που ενδέχεται να σας αφήσει λίγο ζαλισμένους και μπερδεμένους, αλλά αξίζει τον κόπο.

6. Μικρές Κυρίες (Γκρέτα Γκέργουιγκ, 2019, διάρκεια: 135′)

Μπορεί η Γκρέτα Γκέργουιγκ να σκηνοθέτησε την Μπάρμπι φέτος, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το 2019 είχε σκηνοθετήσει και μια από τις διασκευές της νουβέλας Μικρές Κυρίες στην μεγάλη οθόνη. Η εμβληματική ιστορία των τεσσάρων αδερφών όπως την απέδωσε η Αμερικανίδα σκηνοθέτης, ήταν μια ταινία πλήρης από άποψη σεναρίου, σκηνοθεσίας, παραγωγής , με ένα άψογο καστ που εμφανίζεται συχνά στις οθόνες μας. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τουλάχιστον συγκινητική, καθώς γεμίζει τον θεατή με ζεστασιά και αγάπη. Για αυτό άλλωστε προτείνω να δείτε αυτή την ταινία με την οικογένειά σας, σίγουρα θα αρέσει σε όλους και είναι από τις πρόσφατες διασκευές του Αμερικανικού κινηματογράφου που παρέμειναν πιστές στο βιβλίο και δεν απογοήτευσαν καθόλου το κοινό.

7. Νευρικός Εραστής (Γούντι Άλλεν, 1977, διάρκεια: 93′)

Ακόμα και αν δεν περιστρέφεται τόσο γύρω από τα Χριστούγεννα, στις εορταστικές περιόδους αξίζει να βλέπουμε και ορισμένες σύγχρονες κλασικές, ανάλαφρες ταινίες. Ως γνωστόν, ο περίφημος Γούντι Άλλεν είναι κυρίαρχος στο είδος αυτό, και Ο Νευρικός Εραστής, είναι όχι μόνο η πιο διάσημη, αλλά και η πιο καλογραμμένη ταινία του. (μαζί με τον Ειρηνοποιό, αλλά θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο για αυτό). Το κωμικό και σατιρικό στοιχείο είναι αυτό που θα μείνει σε όλους από τις ερωτικές περιπέτειες του πρωταγωνιστή, τον οποίο υποδύεται και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, πλάι στην μούσα του, Νταϊάν Κίτον. Ο σχεδόν αφόρητος ρεαλισμός του Άλεν, πράγμα που τον ακολουθεί σε όλες τις ταινίες του, και η πανταχού παρούσα αδεξιότητα του, σημαδεύουν μια ευχάριστη και κωμική προβολή που δεν ξεπερνάει την μιάμιση ώρα, και είναι τέλεια για ένα χειμωνιάτικο μεσημέρι.

8. Η Λαίδη και ο Αλήτης (1955, διάρκεια: 76′)

Προφανώς αυτή η λίστα δεν θα ήταν ολοκλήρωμένη χωρίς την αξιολάτρευτη και διαχρονική παραγωγή της Ντίσνεϋ. Παρά την προφανή παρακμή της Ντίσνεϋ των τελευταίων χρόνων, πρέπει να τιμάμε τα παλιά της έργα. Για αυτό, Η Λαίδη και ο Αλήτης, που ακόμα και αν λένε οι γύρω μας επανειλλημένα πως θεωρείται παιδική ταινία, δεν είναι ντροπή αν παραδεχόμαστε πως θέλουμε να την ξαναδούμε. Είναι ένα σίγουρο,ασφαλές τρένο  που μας οδηγεί στα νεανικά μας χρόνια. Ασυναγώνιστο λοβ στόρι με σκηνές και μουσική χαραγμένες στις μνήμες μας, γεμάτες ζεστασιά και αθωότητα, που προσωπικά θα ξαναέβλεπα με ευχαρίστηση ώστε να νιώσω έστω και για λίγο, πάλι παιδί, και να βρω ευκαιρία να θαυμάσω φυσικά τις χρυσές εποχές της Ντίσνεϋ.

9. Μάτια ερμητικά Κλειστά (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1999, διάρκεια: 159′)

‘Ισως να φαντάζει αντιφατική επιλογή με την προηγούμενη ταινία της λίστας, αλλά το εννοούσα όταν είπα ότι η λίστα θα  έχει εναλλακτικές Χριστουγεννιάτικες ταινίες. Αυτό το φιλμ, επομένως, είναι ένα μεγαλοπρεπές ερωτικό έργο, με τον Κιούμπρικ να σκηνοθετεί στο κύκνειο άσμα του δύο γνωστούς ηθοποιούς με εκρηκτική χημεία(Νικόλ Κίντμαν και Τομ Κρουζ). Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που μας έδωσε μια ταινία που μπορούμε να αποκαλέσουμε έστω και κατά προσέγγιση Χριστουγεννιάτικη. ‘Αλλωστε, ο ίδιος ο Κιούμπρικ, άλλαξε την τοποθεσία και το χρονικό πλαίσιο της ιστορίας από την Βιέννη του 1900 στη Χριστουγεννιάτικη Νέα Υόρκη του 1990. Τα Χριστούγεννα στην ιστορία του ζευγαριού της ιστορίας δεν είναι τίποτα λιγότερο από επεισοδιακά. Η αλήθεια είναι πως αυτό το φιλμ δεν είναι τόσο ανάλαφρο όσο άλλα της λίστας αλλά πραγματικά σε κάνει να σκέφτεσαι, καθώς ο Κιούμπρικ είχε σκοπό γυρίζοντας τη, να επαναπροσδιορίσει πολλές σύγχρονες έννοιες, καταλήγοντας να κάνει μια όχι τόσο μικρή πλύση εγκεφάλου στον θεατή(με θετικό πρόσημο πάντα).

Συζυγικές και εξωσυζυγικές σχέσεις, μασκαρεμένες αιρέσεις και όργια, μια εκθαμβωτική Νικόλ Κίντμαν και ο πάντοτε γοητευτικός Τομ Κρούζ, συχνά υπό το φως των κεριών, μπορεί να είναι ό,τι χρειαζόσασταν να δείτε αυτές τις γιορτές, αλλά δεν το ξέρατε.

10. Όλοι λένε σ’αγαπώ (Γούντι Άλεν, 1995, διάρκεια: 101′)

Φτάνοντας στην τελική τριάδα της λίστας (στην οποία οι ταινίες δεν είναι κατανεμημένες με κάποια ιδιαίτερη σειρά), αρχίζει και σοβαρεύει η κατάσταση. Με αυτό εννοώ, αρχικά ότι φτάνουμε στο δεύτερο και τελευταίο μιούζικαλ μας, με ένα εκθαμβωτικό καστ, που τραγουδάει ορισμένες φορές και ας μην είναι γνωστό για τους τραγουδιστικούς ρόλους του. Μας ταξιδεύει στην Νέα Υόρκη, στο Παρίσι και στην Βενετία με έξυπνους, καυστικούς διαλόγους και ορισμένα γνήσια τραγούδια που γράφτηκαν ειδικά για την ταινία(να σημειωθεί ότι είναι το μοναδικό μιούζικαλ που έχει σκηνοθετήσει ο Γούντι Άλεν). Για την υπόθεση δεν χρειάζεται να πούμε κάτι, νομίζω το να γνωρίζετε ότι είναι τυπικός Γούντι Άλεν είναι αρκετό. Άλλωστε το τοποθετώ στην χορεία με τις καλύτερες, αλλα δυστυχώς σημαντικά υποτιμημένες ταινίες του Αμερικανού σκηνοθέτη.

11. Το Μαγαζί της Γωνίας (Ερνέστος Λούμπιτς, 1940, διάρκεια: 99′)

Ο εμβληματικός Λούμπιτς έκανε το You’ve Got Mail (Έχετε μήνυμα στον Υπολογιστή σας) πρώτος, με τον Τζέιμς Στούαρτ να πρωταγωνιστεί σε μια αισθηματική κομεντί που αποτελεί μάθημα για κάθε νέο κινηματογραφιστή. Ένα άκρως γοητευτικό καστ, αποσπάσματα από ένα ακόμη γνωστότερο κλασικό ρώσικο τραγούδι, ο εξαιρετικός ρυθμός και η μαεστρία του Λούμπιτς είναι όσα χρειάζεται για να ολοκληρωθεί (σχεδόν) αυτή η λίστα. Η πλοκή αφορά δύο υπαλλήλους σε ένα μαγαζί στη Βουδαπέστη την εποχιακή περίοδο που παρόλο που βρίσκονται συνεχώς σε σύγκρουση, συνομιλούν χωρίς να το ξέρους δι’αλληλογραφίας.Ο Λούμπιτς είχε δραστηριοποιηθεί λίγο πριν τον προαναφερθέντα Φρανκ Κάπρα, και έγινε γνωστός για την κομψότητα που απέπνεαν τα δημιουργήματά του, πράγμα που τον οδήγησε να έχει την θέση του πιο αξιοσέβαστου σκηνοθέτη της εποχής του. Η πλοκή της ταινίας είναι εξαιρετικά απλή, αλλά εκτελείται τόσο αριστοτεχνικά, που θα καταλάβετε πως κανένας νέος σκηνοθέτης, ακόμα και με τα σύχρονα μέσα της εποχής μας, δεν θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερη δουλειά. Μια ιστορία αγάπης που προχωράει αβίαστα, ήρεμα και ευχάριστα, και θα ελπίζετε να είχε κρατήσει περισσότερο μόλις τελειώσει.

12. Φάνι και Αλέξανδρος (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1983)

‘Οχι, δεν είναι τυπογραφικό. Μπορεί να έγραφα για τις προηγούμενες 11 ταινίες την διάρκεια τους, αλλά αυτή έχει… δύο διάρκειες. Την κινηματογραφική και την τηλεοπτική. Η πιο σύντομη είναι η κινηματογραφική. Εάν δεν αντέχετε να δείτε πέντε ώρες, επομένως, αυτή είναι η καλύτερη επιλογή. Αν και κατά την άποψή μου, αυτό το αριστούργημα είναι τόσο καλό, που αξίζει πέντε ώρες από τον χρόνο σας, και δεν θα καταλάβετε καν πότε πέρασαν. Ο Σουηδός σκηνοθέτης, ‘Ινγκμαρ Μπέργκμαν φρόντισε, όπως όλες οι ταινίες του άλλωστε, να είναι και αυτή περισσότερο προσεγμένη και από τα κρυστάλλινα στολίδια που φυλάτε για να βάλετε τελευταία στο δέντρο. Αφηγείται την ζωή δύο αδερφιών, που εξελίσσονται και μεγαλώνουν μέσω της χαράς και του πένθους τους, σε έναν δρόμο που αν και φαίνεται να καταλήγει σε αδιέξοδο, αποδεικνύει το αντίθετο.

Ο Μπέργκμαν μας δίνει την μοναδική ευκαιρία να δούμε μέσα από τα μάτια των παιδιών, έναν άριστα καδραρισμενο κόσμο, μια μητριαρχική κοινωνία, εν τέλει κάτι πολύ περισσότερο από τέχνη. Ένα μάθημα ζωής που θα σας κάνει να σκεφτείτε ό,τι σπρώχνατε στο πίσω μέρος του μυαλού σας μέχρι τότε. Θα καταλάβετε μόνοι σας ότι το να δείτε αυτό το φιλμ είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείτε να κάνετε στους εαυτούς σας για τις γιορτές, και αν σας κάνω έπειτα από αυτή τη λίστα να δείτε μονάχα αυτήν την ταινία, θα ξέρω ότι έχω πετύχει.