Ένα απόγευμα με τον Dr. Strange (6/10)

Θυμάμαι, δεν πάει πολύς καιρός (συγκεκριμένα προχθές) που ανακάλυψα τελείως τυχαία εκπτωτικό κουπόνι για 3D προβολές ταινιών. Και καθώς το Fantastic Beasts and Where to Find them έπαιζε μόνο μεταγλωτισμένο στην τοπική γλώσσα (Σλοβάκικα), αποφάσισα να το γυρίσω σε ακόμη ένα “έπος” της Marvel -με τη γνωστή της συνταγή- ονόματι Dr. Strange. Εν περιλήψει, θα δώσω 6 στα 10 (γιατί είμαι large και σχεδόν τελείως θεραπευμένος από το BatmanNolan syndrome).

Στο ρόλο του Δόκτορος, ο αμίμητος Benedict Cumberbatch, o οποίος ανέβασε αρκετά τον πήχη μόνο με την παρουσία του και εκείνο το αμίμητο ύφος που «στάζει» βρετανικό φλέγμα. Υποδύεται τον ταλαντούχο αψεγάδιαστοdoctor-strange-mads-mikkelsen-slice-600x200 νευροχειρουργό, ο οποίος παρά τα βραβεία, τις αμέτρητες διακρίσεις και το τεράστιο συρτάρι με τα πανάκριβα ρολόγια, μες στην καρδιά του δεν έχει τίποτα, παρά μόνο μοναξιά και ατέλειωτο σκότος. Μέχρι τη στιγμή που συμβαίνει το τρομερό αυτό αυτοκινητιστικό και (ως θαύματος) σώζεται αλλά με μερική παράλυση στα άνω άκρα (και φυσικά με ανύπαρκτες ελπίδες να ξαναχειρουργήσει στο μέλλον). Ταξιδεύει στο πασίγνωστο Kamar-Taj στο Θιβέτ, αφού πληροφορήθηκε την ιστορία ενός πρώην ασθενούς με παράλυση, ο οποίος γιατρεύτηκε πλήρως μετά την παραμονή του σε αυτόν τον ναό της γνώσης (και ποιος χρειάζεται πια τα θαύματα του Ιησού;). Τα «strange things» ξεκινάνε και ο Βρετανός μας τέως γιατρός και νυν μαθητούδι, ανακατεύεται σε μια μυστηριώδη υπόθεση κατάκτησης του κόσμου…

Στα αρνητικά του εν λόγω ηθοποιού ως κεντρικού προσώπου συγκαταλέγεται το bad (really bad) timing. Μετά από απαράμιλλα και δραματικά συγκινητικές ταινίες, όπως το Imitation Game και το 12 years of slave όπως και την shot_11_029__3092453bπετυχημένη και έξυπνα σκοτεινή σειρά του BBC Sherlock να τον βλέπω άξαφνα ως σούπερ-ήρωα με τον μπορντό μανδύα και τα μαγικά φυλακτά να αιωρείται, προσπαθώντας να σταματήσει βίαιους και σατανικούς τύπους από το να διαλύσουν την άμοιρη τούτη Γη, συγκαταλέγεται στα προσωπικά μου awkward moments του σινεμά. Όχι πως δεν μπορεί να το υποστηρίξει -γιατί είναι και ηθοποιός γκάμας- αλλά η συγκεκριμένη χρονική στιγμή συμμετοχής του στο Dr. Strange μου φάνηκε λίγο άστοχη.

Διαβάστε επίσης  Οι καλύτερες ταινίες βασισμένες σε έργα του Χ.Φ. Λάβκραφτ

Στο πλευρό του Benedict, η αμίμητη Tilda Swinton, την οποία αντιθέτως θεωρώ εξαιρετική σε ταινίες τέτοιου τύπου (φαντασία – δράση – περιπέτεια), επάξια αναλαμβάνει να μυήσει τον αρρωστημένα φιλόδοξο και υπερβολικά στενόμυαλο Dr. Strange στα μυστικά του σύμπαντος και τις απεριόριστες δυνατότητες του νου (κάτι σαν την Scarlett Johansson στο Lucy). Ήδη από την αρχή της ταινίας μας κάνει μια επίδειξη των τρομερών της δυνάμεων, που δυστυχώς δεν καθίστανται αρκετές για να αναχαιτίσει τους τρομερούς της εχθρούς που απέσπασαν σελίδες ενός αρχαίου βιβλίου ανυπολόγιστης αξίας (προσπαθώντας να κυριεύσουν τον κόσμο). Παρά την ανυπαρξία τριχωτού μέρους της κεφαλής και φουσκωμένων ρούχων που δεν την tilda-swinton-doctor-strangeκολάκευαν ιδιαίτερα, η Tilda έδωσε μια ακόμη πετυχημένη ερμηνευτική μάχη και μας έπεισε ως γνώστης των πάντων (συμπεριλαμβανομένων και των προσωπικών της αδυναμιών).

Advertising

Advertisements
Ad 14

Το Dr. Strange (θα το παρατηρήσατε και οι ίδιοι) αποτελεί ένα αμάγαλμα διάφορων ταινιών, συνθέτοντας ένα παζλ για εύκολους λύτες. Κάποιες από τις πηγές της έμπνευσης θεωρώ πως είναι: Inception (ιδίως στις σκηνές της αναδιπλούμενης τριπλής Νέας Υόρκης), Harry Potter (με τα διάφορα ξόρκια, μαγικά μενταγιόν και χρυσά δαχτυλίδια), Deadpool (οκ, μπορεί να έχω το μαύρο μου το χάλι ως σούπερ ήρωας, αλλά είμαι πάντα ο καλύτερος πλακατζής στη φάμπρικα και μόνο εγώ γελάω με τα αστεία μου), Matrix (ζούμε όλοι σε μια πλάνη και μόνοι οι λίγοι και πεφωτισμένοι μπορούν να μας σώσουν), Matrix Revolutions (ιδίως στη σκηνή με τον Strange και το μεγαλύτερο αντίπαλο της ανθρωπότητας – πείτε μου πως δεν έχει ενοχλητικά πολλές ομοιότητες με τις διαπραγματεύσεις του Neo με τον Source of Machines) και Lucy (όπως προαναφέρθηκε). Συμπυκνώνοντας το νόημα σε μια φράση; Δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη.

Διαβάστε επίσης  «Undergods»: Πρώτο trailer για το δυστοπικό sci-fi που ρίχνει ματιές στην ζοφερή μελλοντική Ευρώπη

1451361354753

Σκηνοθετικά άρτια, ερμηνείες αντάξιες της ταινίας, πολύ καλή παραγωγή. Το σενάριο… λίγο δίκοπο μαχαίρι. Αφενός είχε ροή και σου κρατούσε (σχεδόν) όλη την ώρα αμείωτο το ενδιαφέρον, αφετέρου αυτή η εναλλαγή της πρώτης σκηνής -μάχης μεταξύ καλού και κακών με τις μετέπειτα αρκετές σκηνές- προσωπικής ζωής του Strange κατά τη γνώμη μου δεν ήταν και ιδιαίτερα πετυχημένη. Μετά τα πρώτα 20 λεπτά προσπαθούσα να καταλάβω που κολλούσε η αρχική μάχη με τον κακόμοιρο και απρόσεκτο γιατρό που εν μια νυκτί έχασε τα πάντα (και μόνο χάρη στο επαναλαμβανόμενο σενάριο της Marvel -και των σούπερ ηρώων ιστορίες καταλαβαίναμε την υποβόσκουσα σύνδεση). Ξεκινώντας μια ταινία με κάτι επικό και μετά παρουσιάζοντας μια ίσως όχι τόση συγκλονιστική ιστορία, κρατώντας παρόλα αυτά την απεριόριστη προσοχή του κοινού, δεν εγγυάται πάντα τα καλύτερα αποτελέσματα.

thor-3-dr-strangeΚλείνοντας, να αναφερθώ στην τακτική της Marvel να παρουσιάζει ένα πλάνο μετά τους πρώτους τίτλους τέλους και μια δεύτερη αφού παρουσιαστούν επί οθόνης όλοι οι συντελεστές. Το πρώτο εντάξει, περιμένεις μόνο κάνα λεπτό (αν και δεν ήταν ό,τι καλύτερο να ξαναβλέπω τον Liam Hemsworth, την ηθοποιάρα αυτή πρώτου μεγέθους), αλλά το δεύτερο… Σας παρακαλώ, μη, μη μας βάζετε να βλέπουμε επί ένα τέταρτο τους πάντες -μέχρι και τη θεία-Αλέκα, που άλλαξε ένα βάζο στη σκηνή 67, πλάνο 234, λήψη 89. Το καταλαβαίνω πως είναι άδικο οι θεατές να θυμούνται μόνο πέντε άτομα μετά την ταινία (ενώ υπάρχουν καμιά 700αριά), αλλά κανείς δεν προσέχει τα ονόματα εντέλει (και η ζωή η ίδια είναι εν γένει άδικη). Εμείς, πχ βάζουμε κάθε φορά έναν να φυλάει καραούλι, ενώ οι υπόλοιποι ξεκουράζουμε τα μάτια μας, μετά από μιάμιση ώρα αγωνίας, δράσης και καταστροφών. Βρείτε κάτι πιο ευφάνταστα έξυπνο.

Διαβάστε επίσης  Godzilla VS Kong: Το blockbuster που χρειαζόμασταν
Advertising

 Βαθμολογία: Αξίζει να το δεις.

Hey World! Νευροψυχολόγος εδώ που ανεπίσημα δηλώνει συγγραφέας, κριτικός τέχνης, μάγειρας, αστείος ίσως, με ιδιάζουσες ανησυχίες για την ανθρώπινη φυλή, η οποία ακόμη και στον 21ο αιώνα "σε αυτόν το κωλότοπο που λέγεται γη", εξακολουθεί να αποτελεί το πιο λαμπερό της μαργαριτάρι.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Η θεά της ομορφιάς Αφροδίτη και η απεικόνιση της στην τέχνη

Η θεά της ομορφιάς Αφροδίτη και η απεικόνιση της στην

Βραβευμένα ντοκιμαντέρ να απολαύσεις!

Δεν είναι λίγες οι φορές που αποφεύγουμε να παρακολουθήσουμε ένα