Οι Ευρωπαϊκές ταινίες και ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος γενικότερα, έχουν ορίσει έναν ολόκληρο κινηματογραφικό αιώνα και όχι μόνο. Σε μια εποχή αβεβαιότητας, φαίνεται πιο σημαντικό από ποτέ να ασχοληθούμε και να νιώσουμε μέρος της πλούσιας κληρονομιάς του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, σε όλες τις παράξενες και υπέροχες εκδοχές του. Να σημειωθεί φυσικά, πως οι παρακάτω ταινίες δεν είναι σίγουρα όλες οι ευρωπαϊκές ταινίες που αξίζει κάποιος να δει, αλλά ένα μικρό κομμάτι αυτού. Η κάθε μια ξεχωριστά δίνει μια γεύση από το εκθαμβωτικό εύρος του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, προσφέροντας ένα μικρό στιγμιότυπο από ένα τεράστιο κινηματογραφικό τοπίο. Ακριβώς όπως και η ίδια η Ευρώπη με τις πολλές διαφορετικές αλλά συνάμα πλούσιες σε πολιτισμό και αξίες, χώρες της. Προσπαθήσαμε να κάνουμε τη λίστα όσο το δυνατόν πιο διαφορετική, τόσο όσον αφορά το πού και πότε δημιουργήθηκαν, όσο και στις ιστορίες που λένε. Από τον γερμανικό κινηματογράφο στον ιταλικό νεο-ρεαλισμό και το Γαλλικό Νέο Κύμα, διαβάζοντας την παρακάτω λίστα θα πλοηγηθείτε έστω και νοητά στη ”γηραιά ήπειρο”.
Ένας νεαρός και ιδιόμορφος φωτογράφος ανακαλύπτει, τυχαία, ότι ίσως έχει φωτογραφήσει μία δολοφονία, σε ένα απομακρυσμένο πάρκο του Λονδίνου. Η αποκάλυψη τον ενθουσιάζει και τον παρακινεί να αναζητήσει την αλήθεια, μαζί με κάποια από τις κοπέλες που ποζάρουν για τον ίδιο. Πρόκειται για πραγματική δολοφονία ή μήπως είναι αυταπάτη, προϊόν της φαντασίας του ίδιου; Μήπως η κάμερα του έπαιξε περίεργα παιχνίδια; Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος εμπλουτίστηκε σημαντικά με την ταινία Blow Up. Ανήκει στις ευρωπαϊκές ταινίες που αποτέλεσαν σταθμό στην κινηματογραφική παραγωγή του περασμένου αιώνα.
When Hitler Stole Pink Rabbit (2019)
Πρωταγωνιστές: Riva Krymalowski, Marinus Hohmann, Carla Juri
Λίγο πριν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία μία Εβραϊκή οικογένεια αποφασίζει να διαφύγει στο εξωτερικό. Η μικρή Άννα έχει την επιλογή να πάρει ένα μόνο παιχνίδι μαζί της. Το ροζ κουνέλι ή ένα παιχνίδι που έχει από μωρό. Τελικά αποφασίζει να μην πάρει μαζί στις αποσκευές της το αγαπημένο της κουνέλι. Η μικρή Άννα στο μακρύ ταξίδι της είχε πάντα στη σκέψη της το ροζ κουνέλι της που αποχωρίστηκε με βαριά καρδιά
Η ταινία «Όταν ο Χίτλερ έκλεψε το ροζ κουνέλι» βασίζεται στην αυτοβιογραφία της Γερμανίδας Γιούντιτ Κερ. Η ταινία πήρε μέρος σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ και θεωρείται από τις καλύτερες Ευρωπαϊκές ταινίες. Πρόσφατα την απολαύσαμε διαδικτυακά στο 3ο Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές φεστιβάλ Αθηνών καθώς και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας.
Η Anna θρηνεί τον νεκρό αγαπημένο της,Frantz, ο οποίος σκοτώθηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Adrien, ένας βετεράνος Γάλλος στρατιώτης, θα εμφανιστεί στον τάφο του Frantz για να αφήσει λίγα λουλούδια στη μνήμη του φίλου του. Η Anna και ο Adrien θα περάσουν τις επόμενες μέρες σε μία επαρχιακή πόλη της Γερμανίας αναπτύσσοντας μία φιλική αλλά διακριτική σχέση. Ωστόσο, ο πραγματικός λόγος της επίσκεψης του Adrien θα αναστατώσει την Anna, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο τα συναισθήματά της.
Rififi (1955)
Πρωταγωνιστές: Jean Servais, Carl Mohner, Robert Manuel
Η γαλλική ταινία Rififi, την οποία μας προσφέρει ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος της μακρινής δεκαετίας του ’50, μας αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας ανδρών που σχεδιάζουν να ληστέψουν ένα ακριβό κοσμηματοπωλείο. Η ληστεία όμως δεν θα προχωρήσει σύμφωνα με το σχέδιο. Ένα εξαιρετικό δείγμα film-noir με εξαιρετική, λιτή σκηνοθεσία και μια από τις καλύτερες σκηνές ληστείας όλων των εποχών, αν όχι την καλύτερη. Το Rififi είναι μια από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες που δεν πρέπει να λείπει από τη λίστα κανενός.
The Ipcress File (1965)
Πρωταγωνιστές: Michael Caine, Nigel Green, Guy Doleman
Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος και συγκεκριμένα ο Βρετανικός, μας έχουν προσφέρει άφθονες κατασκοπικές ταινίες που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς. Ωστόσο, η ταινία The Ipcress File είναι από τις πιο αντιπροσωπικές αυτού του είδους. Ένα επιστήμονας που ταξιδεύει με το τρένο, εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Ο πράκτορας της αντικατασκοπείας Harry Palmer καλείται να λύσει αυτό τον γρίφο που ίσως καταλήξει σε ολόκληρη συνωμοσία. Ένα κλασικό αν και υποτιμημένό φιλμ neo-noir, με απειλητική ατμόσφαιρα, βραδυφλεγή ροή και ανατρεπτικό σενάριο. Το The Ipcress File είναι μια από τις καλύτερες κατασκοπικές ευρωπαϊκές ταινίες που έχουν βγει ποτέ!
Die Welle (2008)
Πρωταγωνιστές: Jurgen Vogel, Frederick Lau, Max Riemelt
Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος έχει αρκετά δυνατά χαρτιά, και η Γερμανία με την ταινία «Die Welle», είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα. Στα πλαίσια του μαθήματος της Πολιτικής Θεωρίας, η άποψη ενός μαθητή πως ένα δικτατορικό καθεστώς είναι αδύνατον να επιστρέψει στη Γερμανία, θα γίνει η αφορμή για την εφαρμογή ενός ιδιότυπου πειράματος. Ο καθηγητής της τάξης (J.Vogel) ως ηγέτης, δημιουργεί μια ομάδα με κοινούς κώδικες, χαιρετισμό, ενδυμασία και το απόλυτο αίσθημα της πειθαρχίας, καθιστώντας τους μαθητές ως ένα εκλεκτό, ανώτερο σύνολο, που ονομάζεται «Το Κύμα». Το πείραμα εκτελείται κατά γράμμα, μέχρι το σημείο όπου το μαζικό αυτό κίνημα, θα φανερώσει την επικίνδυνη γοητεία που κρύβει ο φασισμός. Αναμφίβολα, μία από τις χαρακτηριστικότερες ευρωπαϊκές ταινίες των τελευταίων -και όχι μόνο- χρόνων.
Οι ζωές των άλλων/Das Leben der Anderen(2006)
Πρωταγωνιστές: Ulrich Muhe, Martina Gedeck, Sebastian Koch
Δεν γίνεται να μιλήσουμε για ευρωπαϊκές ταινίες χωρίς να αναφέρουμε την αξίως πολυβραβευμένη ταινία, «Οι ζωές των άλλων». Βρισκόμαστε στο Ανατολικό Βερολίνο του 1984. Η Στάζι, η μυστική αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας έχει προσλάβει 100 χιλιάδες υπαλλήλους για να επιτηρούν τους κατοίκους της πόλης, και 200 χιλιάδες πληροφοριοδότες. Ο πρωταγωνιστής μας, είναι ένας από αυτούς. Ο κατάσκοπος Gerd λοιπόν, προθυμοποιείται να παρακολουθήσει μέσω κοριών το διαμέρισμα που μένει ένας από τους πιο γνωστούς συγγραφείς της χώρας μαζί με τη γυναίκα του. Σύντομα όμως, θα βρει τον εαυτό του γοητευμένο από τη στάση του συγγραφέα. Η ταινία είναι τουλάχιστον συγκλονιστική, με απίστευτες ερμηνείες. Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος πρόσθεσε ένα «διαμαντάκι» στη συλλογή του, και η ίδια η ταινία κατέκτησε το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
Το «Last tango in Paris» αποτελεί ταινία σταθμό στην καριέρα των Marlon Brando και Maria Schneider. Μια από τις πιο εμβληματικές ευρωπαϊκές ταινίες, εξιστορεί την ιστορία αγάπης μία νεαρής Γαλλίδας και ενός μεσήλικα Αμερικανούς επιχειρηματία, ο οποίος βασίζει την σχέση τους κατά κύριο λόγο στο σεξ. Όταν η νεαρή Γαλλίδα αρχίζει να απαιτεί, τότε η ιστορία τους παίρνει δραματική τροπή.
The Taming of The Scoundrel (1980)
Πρωταγωνιστές: Adriano Celentano, Ornella Muti
Σκηνοθεσία: Franco Castellano
Βαθμολογία στο IMDb: 7.7/10
Την ταινία προτείνει: Μαρία Δήμου
Ένας δύστροπος -ανύπαντρος- 40ρης αγρότης, ζει σε μια μικρή ιταλική κοινότητα, αποκομμένος από όλες τις μικρές χαρές της ζωής και αποστασιοποιημένος από τους συγχωριανούς του, που διαρκώς επιδιώκουν να τον προσεγγίσουν. Μια βροχερή νύχτα, έρχεται στην πόρτα του μια νεαρή εύπορη δεσποινίδα, η οποία στον δρόμο της για να βρει τον αρραβωνιαστικό της, ξέμεινε με το αυτοκίνητο στην αυλή του. Ιντριγκαρισμένη από τον ιδιόμορφο άντρα, έχει βάλει στόχο να τον αποπλανήσει ενώ εκείνος προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να την απομακρύνει. Κατά προσέγγιση βασισμένη στο θεατρικό του William Shakespeare, «The Taming of The Shrew», παρ’ ότι όχι και τόσο διαδεδομένη, αποτελεί μια αξιολάτρευτη ιταλική ρομαντική κωμωδία των 80’s, που μας θυμίζει την αγνή ομορφιά που εκπέμπει ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος. Μια γλυκόπικρη ιστορία αγάπης μιας κακομαθημένης «κυρίας» και ενός «άκαρδου» αγροίκου, με το γλυκό άρωμα νοσταλγίας που αποπνέουν οι ευρωπαϊκές ταινίες της εποχής, σε μια υποτιμημένη έξυπνη κωμωδία, που αξίζει κανείς να ανακαλύψει.
Blood and Black Lace (1964)
Πρωταγωνιστές: Cameron Mitchell, Eva Bartok, Arianna Gorini
Τα όμορφα μοντέλα του οίκου μόδας Christian Haute Couture της Ρώμης, δολοφονούνται μυστηριωδώς από έναν άγνωστο μανιακό δολοφόνο. Στην προσπάθεια να λυθεί το μυστήριο των βίαιων φόνων, ξετυλίγονται οι χαρακτήρες της πλοκής, αποκαλύπτονται σκάνδαλα και δολοπλοκίες, ενώ η ιστορία ξεδιαλύνεται σταδιακά. Η αίγλη της μόδας και της ομορφιάς σκοτεινιάζει εκθετικά και την θέση της παίρνει η λάμψη της αλήθειας, που δεν θα αργήσει να έρθει στο φως. Ο Alfred Hitchcock του ιταλικού σινεμά, διεκπεραιώνει μια ακόμη επιτυχημένη ιστορία μυστηρίου, σε μια ταινία giallo, η οποία επιβάλλεται να καταταχθεί στις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της δεκαετίας του ’60, αν όχι όλων των εποχών. Αναμφίβολα, μια εποχή που ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος, βρισκόταν στα καλύτερά του, αναδεικνύοντας πολλά μεγάλα ταλέντα στον σκηνοθετικό χώρο, ένα εκ των οποίων, είναι και ο θρυλικός Mario Bava.
The Brand New Testament (2015)
Πρωταγωνιστές: Pili Groyne, Benoit Poelvoorde, Catherine Deneuve
Ο Θεός ζει, και βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Είναι ένας κυνικός, σαδιστής, μικροαστός, που επιδιώκει με κάθε τρόπο να κάνει τη ζωή των ανθρώπων πιο δύσκολη. Η κόρη του, Εα, μην αντέχοντας άλλο την τυραννία του πατέρα της, θα αποφασίσει να φύγει από το σπίτι. Πριν από αυτό όμως, θα στείλει ένα μήνυμα σε όλους τους ανθρώπους, με την ακριβή ώρα του θανάτου τους. Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος έχει επιδείξει πολλά στον τομέα της μαύρης κωμωδίας, και η συγκεκριμένη ταινία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Αρκετά ενδιαφέρουσα, και προσφερόμενη για ανάγνωση σε παραπάνω από ένα επίπεδο, η «Ολοκαίνουρια Καινή Διαθήκη» ανήκει στις πραγματικά αξιοσημείωτες ευρωπαϊκές ταινίες.
Das experiment (2001)
Πρωταγωνιστές: Moritz Bleibtrue, Christian Berkel, Oliver Stokowski
Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος εμπλουτίστηκε λίγο ακόμα χάρη στη γερμανική ταινία “Das experiment”/«Το πείραμα». Μια ταινία εμπνευσμένη από το πείραμα φυλάκισης του Στάνφορντ, δείχνει στο ευρύ κοινό τις ψυχολογικές επιπτώσεις που επιφέρει σε ένα άτομο η μετατροπή του είτε σε φυλακισμένο, είτε σε δεσμοφύλακα. Είκοσι άνδρες, χωρίζονται σε φύλακες και κρατούμενοι, μέσα σε πραγματικά κελιά, για δύο εβδομάδες. Η προϋπόθεση είναι μία, απαγορεύεται η χρήση βίας. Όσο περνάει όμως ο καιρός, η κατάσταση γίνεται όλο και πιο έκρυθμη, και η διαχωριστική γραμμή με την πραγματικότητα και το πείραμα ξεθωριάζει. Μια από τις πιο εύστοχες ευρωπαϊκές ταινίες που εξηγούν την ανθρώπινη φύση.
Ο νεαρός Αλεξάντερ ζει στην πρώην Ανατολική Γερμανία με τη μητέρα του την εποχή της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου. Εκείνη συνέρχεται από κώμα σε μία εντελώς διαφορετική, ενωμένη Γερμανία. Ωστόσο, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να βιώσει καμία έντονη συγκίνηση, λένε οι γιατροί. Ένας αγώνας δρόμου ξεκινάει για τον Αλεξάντερ, ο οποίος πρέπει, πάση θυσία, να κρύψει όλες τις κοσμογονικές αλλαγές από τη μητέρα του. Πρόκειται για μία από τις πιο αξιόλογες Ευρωπαϊκές ταινίες των αρχών του αιώνα. Μία σάτιρα εποχής που αποδεικνύει ότι ο Ευρωπαϊκός κινηματογράφος παράγει εξαιρετικά αποτελέσματα σε όλα τα είδη.
The Invisible Guest (2016)
Πρωταγωνιστές: Mario Casas, Ana Wagener, Jose Coronado
Ένας νεαρός επιχειρηματίας ξυπνάει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που πέρασε το βράδυ, με την ερωμένη του. Αυτή; Νεκρή. Το δωμάτιο τους ωστόσο, ήταν κλειδωμένο από μέσα. Άμεσα κατηγορείται για τον φόνο της, και αυτός δηλώνοντας αθώος προσλαμβάνει μια από τις πιο αναγνωρίσιμες δικηγόρους για την υπεράσπισή του. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο όταν εμφανίζεται ένας μυστήριος μάρτυρας. Με την πίεση του χρόνου, και μια αναδρομή με πολλά flashbacks, οι δυο τους προσπαθούν να ενώσουν τα κομμάτια του παζλ. Αρκετά ανατρεπτική, μια από τις αξιόλογες ευρωπαϊκές ταινίες της πενταετίας, βάζει τον θεατή στη διαδικασία να φτιάχνει πιθανά σενάρια στο μυαλό του για το τι θα ακολουθήσει. Η Ισπανία τα τελευταία χρόνια, κάνει όλο και πιο έντονο το στίγμα της, και ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος «μεγαλώνει».
Juliet of the Spirits (1965)
Πρωταγωνιστές: Giulietta Masina, Sandra Milo, Mario Pisu
Θα ήταν αδύνατον να μιλήσουμε για Ευρωπαϊκό κινηματογράφο χωρίς να αναφέρουμε τον Fellini. Μπορεί να ξεκίνησε από τον ιταλικό νεορεαλισμό, ακολουθώντας το ρεύμα που κυριαρχούσε στην γενέτειρά του και οδήγησε στην παραγωγή πολλών αξιόλογων ευρωπαϊκών ταινιών, αλλά σύντομα οδηγήθηκε σε σουρεαλιστικά μονοπάτια και έγινε μετρ του είδους. Η υπόθεση της ταινίας θα μπορούσε να συμπεριληφθεί με μια φράση «Η Ιουλιέττα έρχεται αντιμέτωπη με το τρομακτικό για αυτήν ενδεχόμενου ενός διαζυγίου», αυτή η φράση, όμως, σε καμία περίπτωση δεν αρκεί για να περιγράψει το μεγαλείο της ταινίας. Ο Fellini μας εισάγει σε έναν ονειρικό κόσμο όπου η πραγματικότητα μπλέκεται διαρκώς με τις φαντασιώσεις της Ιουλιέττας, δείχνοντάς μας έτσι την ψυχοσύνθεσή της. Η Gulietta Masina στον ομώνυμο ρόλο δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας με το βλέμμα και το σεμνό χαμόγελο της μόνο να αρκούν για να δείξουν τα ταμπού, τα όνειρα, τους φόβους της και την αμηχανία της να επιβάλει τη θέση της μέσα στον πληθωρικό κόσμο της ταινίας.
Elle (2016)
Πρωταγωνιστές: Isabelle Huppert, Laurent Lafitte, Anne Consigny
Παρόλο που πρόκειται για μια ευρωπαϊκή ταινία και οι ταινίες του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου σπάνια βλέπουν το φως των Όσκαρ, η συγκεκριμένη αποτελεί εξαίρεση καθώς η Isabelle Huppert κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ Ά Γυναικείου ρόλου, δικαίως θα τολμούσα να πω καθώς η ταινία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό πάνω της και η Huppert σαν βετεράνος πλέον, έχοντας πάνω από 100 ταινίες στο δυναμικό της ανταπεξέρχεται με μεγάλη επιτυχία. Η ταινία ξεκινά όταν η Μισέλ, μια επιτυχημένη επιχειρηματίας, βιάζεται μέσα στο σπίτι της από άγνωστο δράστη. Το γεγονός αυτό δεν θα την καταρρακώσει, αντιθέτως θα την κάνει να περάσει γρήγορα στην αντεπίθεση. Μέσα από αυτή τη περιπέτεια εισαγόμαστε ως θεατές στον κόσμο της, βλέπουμε το κύκλο της, μαθαίνουμε το παρελθόν της και κατανοούμε τον ψυχισμό και τις πράξεις της.
Ο Michael Haneke έχει επανειλημμένως αποδείξει την αξία του ως δημιουργός στον χώρο του ευρωπαϊκού κυρίως κινηματογράφο, ένα περιβάλλον που ευνοεί τους auter, οι ευρωπαϊκές ταινίες άλλωστε φημίζονται για την πειραματική τους διάθεση . Έτσι και ο Haneke φέρνει το προσωπικό του στυλ σε όλες του τις ταινίες, το οποίο ανεξαρτήτως με το αν σου αρέσει ή όχι δεν μπορείς να αρνηθείς πως σε κάθε του φίλμ έχει κάτι να πει. Δεν διστάζει να εξετάσει θέματα όπως η βία, η ταξική ανισότητα με τολμηρό έως και ωμό τρόπο. Στην «Δασκάλα του Πιάνου» ασχολείται κυρίως με την κοινωνική και σεξουαλική καταπίεση, με αφορμή το ερωτικό ειδύλλιο της Έρικα, μιας πιανίστριας, με έναν αρκετά νεότερο μαθητή της, το οποίο θα τους οδηγήσει σε ένα αρρωστημένα σαδομαζοχιστικό παιχνίδι εξουσίας και υποταγής.
Μαέστρο Federico, ήσουν ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος. Η όγδοη και μισή ταινία του Felini, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια σουρεαλιστική βιογραφία. Ένας σκηνοθέτης στερείται έμπνευσης, ενώ βρίσκεται στη δημιουργία μιας υπερπαραγωγής. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, ο Felini ξεδιπλώνει τις ανασφάλειες, τις φοβίες, τις φαντασιώσεις και τις εμμονές του. Γεμάτο συμβολισμούς και φαντασία, το ταξίδι της ωρίμανσης μέχρι την παραδοχή της ήττας, δεν υπήρξε ποτέ τόσο εμβληματικό. Απίστευτη μουσική, σεκάνς πλάνα, σίγουρα μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες, και ίσως η καλύτερη του Felini.
Who Are You, Polly Maggoo? (1966)
Πρωταγωνιστές: Dorothy McGowan, Jean Rochefort, Sami Frey
O William Klein είχε ήδη στο δυναμικό του χρόνια εμπειρίας ως φωτογράφος μόδας όταν το 1966 εισήχθη δυναμικά στον χώρο του ευρωπαϊκού κινηματογράφου με την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους «Ποια Είστε Polly Maggoo?». Στην ταινία ένα γαλλικό τηλεοπτικό συνεργείο ακολουθεί στην καθημερινότητά του το supermodel Polly Maggoo με σκοπό να δημιουργήσει ένα αποκαλυπτικό για αυτήν αφιέρωμα. Η πραγματικότητα, όμως, μπλέκεται διαρκώς με σουρεαλιστικές φαντασιώσεις που μας εισάγουν σε έναν ονειρικό κόσμο, η διάθεση του William Klein να σατιρίσει τον κόσμο της μόδας είναι φανερή. Η Dorothy McGowan στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η οποία, ομοίως με την Polly Maggoo, ήταν πασίγνωστο μοντέλο της εποχής που μετά το κινηματογραφικό ντεμπούτο με μία ευρωπαϊκή ταινία υψηλών αξιώσεων αποσύρθηκε από το φως της δημοσιότητας τη στιγμή που βρισκόταν στο πικ της καριέρας της.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ευρωπαϊκό κινηματογράφο και ευρωπαϊκές ταινίες χωρίς να αναφέρουμε τον Rainer Werner Fassbinder. Εδώ βλέπουμε τη Veronika Voss μια κάποτε διάσημη σταρ πλέον ξεπεσμένη σκιά του εαυτού της που παλεύει με τον εθισμό της και ζει μόνιμα στο σπίτι της γιατρού της. Η κατάστασή της εγείρει το ενδιαφέρον ενός νεαρού δημοσιογράφου.
Kika (1993)
Πρωταγωνιστές: Peter Coyote, Verónica Forqué, Victoria Abril
O Pedro Almodóvar έχει εδραιώσει πλέον τη θέση του στον χώρο του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, βυθίζοντάς μας στον πληθωρικό και γεμάτο χρώματα κόσμο του. Η Κίκα είναι μία αφελής αισθητικός που συζεί με τον θετό γιό του πρώην εραστής της, ο οποίος πάσχει από νεκροφάνεια και υποψιάζεται τον πατριό της για τον φόνο της μητέρας του. Μία μέρα η Κίκα θα δεχτεί μια απρόσμενη επίθεση από τον αδερφό της οικιακής βοηθού της, ο οποίος εκτός από πρώην πορνοστάρ και καταδικασμένος βιαστής που δραπέτευσε είναι και σεξομανής. Έτσι, λοιπόν, η Κίκα πέφτει θύμα βιασμού από τον τελευταίο, τον οποίο παράλληλα κυνηγάει μια γνωστή ψυχολόγος και παρουσιάστρια.
Το breadwinner είναι μια ιρλανδική ταινία κινουμένων σχεδίων στην οποία μέσα από τη ζωή ενός μικρού κοριτσιού, την Παρβάνα, παρακολουθούμε τα ιστορικά γεγονότα στο Αφγανιστάν του 2001 όταν ακόμα επικρατούσαν οι ταλιμπάν. Η μικρή Παρβάνα ζει με την οικογένειά της, τη μητέρα της, τον πατέρα της, τη μεγάλη της αδερφή και το μικρότερο αδερφό της στην Καμπούλ. Όταν οι ταλιμπάν συλλαμβάνουν τον πατέρα το μοναδικό ενήλικο άρρενα της οικογένειας, οι υπόλοιποι βρίσκονται σε πολύ δεινή κατάσταση καθώς οι γυναίκες απαγορεύεται να βγαίνουν από το σπίτι και ακολούθως να εργάζονται για να ζήσουν. Η Παρβάνα αποφασίζει να σώσει την οικογένειά της με κάθε τρόπο διακινδυνεύοντας ακόμα και τη ζωή της. Μια από τις καλύτερες ταινίες του ιρλανδικού κινηματογράφου που αναδεικνύει το διαχρονικό ζήτημα του φονταμενταλισμού και της έμφυλης βίας και καταπίεσης.
Σε μια περιοχή της Σικελίας το 1940, καταφθάνει μια πανέμορφη νεαρή δασκάλα, η Μαλένα, προκαλώντας σάλο στο μικρό πληθυσμό του χωριού και κυρίως στον ανδρικό. Ο μικρός Ρενάτο όπως και όλοι οι άνδρες του χωριού, είναι συνεπαρμένος από την ομορφιά της και την ακολουθεί με κάθε ευκαιρία. Όταν ο άνδρας της φεύγει για τον πόλεμο και πεθαίνει, η Μαλένα βρίσκεται αντιμέτωπη με την ανεργία, τη σεξουαλική παρενόχληση, την απομόνωση και την άρνηση των κατοίκων να της δώσουν δουλειά. Μια εξαιρετική ιταλική παραγωγή που παρουσιάζει τη θέση της γυναίκας στις μικρές κοινωνίες του 20ου αιώνα, την προκατάληψη και την έμφυλη βία που βίωναν αλλά και τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό των γυναικών που λειτουργούσε πάντα ως μηχανισμός άμυνας κι επιβίωσης σε έναν κόσμο εχθρικά διακείμενο προς τη γυναίκα.