Γιατί το animation δεν είναι μόνο για παιδιά;

Χρόνο με το χρόνο το animation ξεπερνά τον εαυτό του. Η τεχνολογική εξέλιξη επιτρέπει πλέον να φτάσουμε στο «άπειρο και ακόμη παραπέρα». Κάθε νέα ταινία είναι  τεχνικά άψογη και αισθητικά μαγευτική. Όμως η πρόοδος δεν εντοπίζεται μόνο στα τεχνικά μέρη αλλά και στο σενάριο. Νέες θεματολογίες, προσαρμοσμένες στα ενδιαφέροντα και τους προβληματισμούς του σύγχρονου κοινού κάνουν συνεχώς την εμφάνισή τους. Έτσι μπορούμε να πούμε πως το animation βρίσκεται πλέον στο peak του και συνεχίζει προοδευτικά.

Όλη αυτή η πρόοδος έχει διευρύνει και το ηλικιακό εύρος του κοινού στο οποίο απευθύνεται. Συγκεκριμένα όλο και περισσότεροι ενήλικες γοητεύονται από τις δυνατότητές του. Από την άλλη, υπάρχει και η μερίδα ατόμων που εξακολουθεί να θεωρεί πως το animation απευθύνεται μόνο σε παιδιά. Γιατί αυτό το στερεότυπο είναι πλέον ξεπερασμένο και τι ισχύει στην πραγματικότητα;


Μέσο και όχι είδος

animationΌπως το πιάνο είναι ένα όργανο που παράγει μουσική, έτσι και το animation είναι ένα μέσο παραγωγής ταινιών. Στο δυτικό πολιτισμό έχει καθιερωθεί η χρήση του για οικογενειακές ταινίες και αυτό οφείλεται κυρίως στους κολοσσούς του είδους, όπως η Disney και η Dreamworks. Παρατηρώντας πως το προϊόν έχει μεγαλύτερη απήχηση σε ηλικιακά νεότερα κοινά επικεντρώθηκαν στις οικογενειακές ταινίες. Όμως οι δυνατότητες του animation δε γνωρίζουν φραγμούς. Εκεί βρίσκεται και η γοητεία του. Η χρήση του σε άλλα είδη με περισσότερο ή αποκλειστικά ενήλικο περιεχόμενο είναι δημοφιλέστερη σε άλλους πολιτισμούς.

Δηλαδή κανείς στις δικές μας κοινωνίες δεν παράγει άλλου είδους animatios; Φυσικά και ναι! Υπάρχουν τηλεοπτικές σειρές όπως οι «Simpsons», οι «Rick and Morty» ή το «South Park», που το αποδεικνύουν. Όταν ερχόμαστε στις ταινίες εκεί υπάρχει ένα βασικό μειονέκτημα, η ποιότητα. Με το ενήλικο κοινό του είδους είναι ακόμη περιορισμένο, μειώνεται  το budget, συνεπώς και η ποιότητα.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Χαρακτήρες

animationΜε τις περισσότερες ταινίες να προωθούνται ως οικογενειακές, οι εταιρείες οφείλουν να προσθέτουν στοιχεία που θα εκτιμηθούν και από τον ενήλικο πληθυσμό. Ένας τρόπος είναι τα κρυμμένα υπονοούμενα και οι αναφορές στην ποπ κουλτούρα. Στην πραγματικότητα αυτό που θα κρατήσει το ενδιαφέρον ενός ενήλικα είναι το σενάριο.

Μια περιπέτεια με γκάφες, γέλιο και ωραία χρώματα κρατάει απασχολημένο ένα παιδί για μιάμιση ώρα. Όμως, οι χαρακτήρες είναι αυτοί που θα προσελκύσουν και την υπόλοιπη οικογένεια. Πράγματι, αυτό είναι ένα κομμάτι που παρατηρείται μία συνεχή πρόοδος. Στόχος είναι οι απλοί ήρωες που μπορούν να κατανοηθούν από ένα παιδί να εμφανίζουν ελαττώματα και ευαισθησίες ώστε μοιάζουν αρκετά ρεαλιστικοί σε έναν ενήλικα.


Φαντασία

animationΤο animation ως μέσο μοιάζει με ένα μαγικό ραβδί και αυτό γιατί δεν έχει όρια. Οι νόμοι του πραγματικού κόσμου και οι περιορισμοί της ανθρώπινης φύσης δεν υπάρχουν σε αυτό το σύμπαν. «Ταξιδεύουν» τον θεατή σε φανταστικές τοποθεσίες με μυθικά πλάσματα, μέσα από εξαιρετικά λεπτομερείς κόσμους. Τι πιο συναρπαστικό από το άγνωστο; Οπότε αυτό που ελκύει περισσότερο έναν ενήλικα είναι το στοιχείο έκπληξης και του αναπάντεχου.

Η μάχη του καλού με το κακό, οι διάφορες προσεγγίσεις ενός ιδανικού κόσμου, οι υπερβολή στα διάφορα χαρακτηριστικά των ηρώων είναι στοιχεία που συναρπάζουν το μυαλό. Ένα μικρό παιδί αντλεί στοιχεία και πρότυπα «του κόσμου των μεγάλων», αλλά και ένας ενήλικας μπορεί  να συνειδητοποιήσει σε τι αποσυντίθενται τελικά  κάποιες βασικές αντιλήψεις.

Advertising


Ξυπνά το παιδί μέσα μας

animationΝαι, ωραία το φιλοσοφήσαμε και όντως άμα έχουμε όρεξη μπορούμε να καταλήξουμε σε αρκετά συμπεράσματα αλλά, για κάποιους το animation παραμένει παιδική υπόθεση. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Βλέπουμε «παιδικά» γιατί απλά μας αρέσουν. Κάποιες φορές ο ανήλικος εαυτός μας αναζητά λίγο χρόνο. Αναλογικά και μόνο, 18 χρόνια ξεγνοιασιάς είναι πολύ λίγα. Οπότε ακούγεται λογικό κάποιες φορές να γυρνάμε το διακόπτη στο «child mode» για να αποδράσουμε από την πραγματικότητα. Φυσικά αυτό μπορούμε να το κάνουμε με οποιαδήποτε ψυχαγωγική δραστηριότητα. Όμως, αυτό που προσφέρουν οι οικογενειακές ταινίες είναι η ασφάλεια της ελαφρότητας. Ουσιαστικά, επενδύεις τον χρόνο σου σε κάτι ψυχαγωγικό και παράλληλα ξεκουράζεις το μυαλό σου από τις έγνοιες.


Ακριβή τέχνη

animationΑν σε κάτι δεν χωράει αμφιβολία είναι πως το animation είναι μια μορφή τέχνης και μάλιστα, πολύ ακριβή. Εκατοντάδες εκατομμυρίων δαπανώνται για να παραχθούν 90′ τελικού προϊόντος. Μια τεράστια λίστα τεχνικών και καλλιτεχνών καταθέτουν ταλέντο, τεχνογνωσία και αγάπη με στόχο ένα άριστο αποτέλεσμα. Αν αυτό απευθυνόταν σε ένα κοινό με περιορισμένες απαιτήσεις, όπως είναι τα παιδιά, τότε κανείς δεν θα επένδυε τόση δουλειά.

Περισσότερα από τη στήλη: Κινηματογράφος

Κινηματογράφος

Taxi Driver – Το ψυχογράφημα της αποξένωσης μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

«Taxi Driver» (1976) , η ταινία-καταβύθιση στην ψυχή ενός ανθρώπου που νιώθει αποκομμένος από τον…

Κινηματογράφος

50 Ξένες ταινίες για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Κάθε Οκτώβριο, το ίντερνετ γεμίζει από λίστες ταινιών τρόμου. Όλοι βλέπουν φαντάσματα, ζόμπι και κάνουν…

Κινηματογράφος

October Sky: Νοσταλγία και έμπνευση

Το October Sky είναι μία αμερικανική βιογραφική ταινία του 1999, σε σκηνοθεσία του Joe Johnston…

Κινηματογράφος

Ο Λύκος της Wall Street: Η αχαλίνωτη απληστία μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

Ο «Λύκος της Wall Street» δεν είναι απλώς μια βιογραφική ταινία για έναν πολυεκατομμυριούχο απατεώνα·…

Κινηματογράφος

One Battle After Another – Όταν η επανάσταση αποτυγχάνει (?)

Το «One Battle After Another» σηματοδοτεί την πιο πολιτική και ίσως πιο ώριμη στιγμή του…

Κινηματογράφος

Καπερναούμ (2018) – Μια ταινία για την παιδική οργή σ’ έναν κόσμο χωρίς ελπίδα

H ταινία «Καπερναούμ» της Ναντίν Λαμπακί δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό δράμα· είναι μια ωμή…

Κινηματογράφος

Dracula (1992): Ο ιδανικός Δράκουλας του Coppola

Σε μια εποχή ξεχασμένων remake και άτονων διασκευών, το Dracula του Coppola εξακολουθεί να αποτελεί…