Η ΠΛΟΚΗ
Η Χριστίνα, μία κοπέλα γύρω στα 25, είναι απόφοιτη ΤΕΙ και δουλεύει ως πωλήτρια παίρνοντας τον βασικό μισθό. Ζεί με την υπερπροστατευτική μητέρα της, διατηρεί βαλτωμένες ερωτικές και φιλικές σχέσεις και γενικά η ζωή της χαρακτηρίζεται από μια στασιμότητα που την κάνει να ασφυκτιά. Τελικά παρά τις ενστάσεις των φίλων και της οικογένειάς της αποφασίζει να νοικιάσει ένα διαμέρισμα 45 τετραγωνικών στην Αχαρνών. Λόγω της απόφασής της αυτής θα ακολουθήσουν πολλές αλλαγές, εσωτερικές και εξωτερικές, στη ζωή της και θα πρέπει να προσαρμοστεί σε μία καινούρια πραγματικότητα.
Η ΚΡΙΤΙΚΗ
Η ταινία θέτει αμέσως το πλαίσιο. Ξεκινάει με έναν διορισμό που ενώ ήταν μιλημένος τελικά κατέρρευσε η συμφωνία προφανώς λόγω ισχυρότερου μέσου. Γρήγορα μας συστήνει και το περιβάλλον της Χριστίνας. Το κατάστημα στο οποίο εργάζεται, μια μπουτίκ ρούχων με υπερκοστολογημένα προϊόντα για ευκατάστατους πελάτες που τα αγοράζουν για τις κοσμικές εμφανίσεις τους. Μία παρέα, προφανώς η ίδια από το σχολείο, που συχνάζει στα ίδια στέκια, χωρίς ιδιαίτερα διευρυμένο φάσμα συζητήσεων. Μία σχέση που απλά είναι γνώριμη και βολική και φυσικά ένας παράνομος δεσμός με έναν μεγαλύτερο και παντρεμένο άνδρα. Δεν θα μπορούσε να λείπει από εδώ η κλασική υπερπροστατευτική Ελληνίδα μητέρα που ανησυχεί διαρκώς για την κόρη της, για θέματα από τη διατροφή της μέχρι την επαγγελματική της αποκατάσταση, καθώς έκανε τόσες θυσίες για να την αναθρέψει μόνη της.
Έτσι η Χριστίνα αγνοώντας τις συμβουλές φίλων και γνωστών αλλά και την οικονομικής της κατάσταση αποφασίζει να νοικιάσει ένα σπίτι 45 τετραγωνικών και τα 45 τετραγωνικά γρήγορα γίνονται όχι το καταφύγιο αλλά η απελευθέρωσή της, η καρφίτσα που αν και μικρή έχει αρκετή δύναμη για να σπάσει τη φούσκα στην οποία ζεί. Αρχίζει, λοιπόν, να μαγειρεύει, να διαβάζει υπό το φως κεριών τα βράδια, παίρνει μία γάτα που πάντα ήθελε και παρατηρεί για πρώτη φορά έναν κόσμο που μέχρι τότε επέλεγε να αγνοεί. Θα μπορούσαμε να πούμε πως βιώνει μια αργοπορημένη φοιτητική ζωή, με την έννοια πως για πρώτη φορά στη ζωή της βγαίνει από την ασφάλεια της και συνειδητοποιεί πως δεν χρειάζεται να προσδιορίζεται αποκλειστικά από το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε και πως υπάρχει ένας διαφορετικός κόσμος που ίσως να της ταιριάζει περισσότερο, αρχίζει, λοιπόν, να αυτοπροσδιορίζεται. Το γεγονός, όμως, πως αυτό της συμβαίνει σε μεγαλύτερη ηλικία και με τα δικά της λεφτά καθώς αρνείται πεισματικά κάθε οικονομική βοήθεια το κάνει σε ένα βαθμό ηρωικό.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε και έναν ακόμη πρωταγωνιστή της ταινίας τον προηγούμενο ενοικιαστή του διαμερίσματος, τον Φώτη, έναν καλλιτέχνη ,όπως μαθαίνουμε, που έφυγε απο την ασφάλεια του σπιτιού του για να κυνηγήσει τα όνειρά του. Ο Φώτης μπορεί να μην βρίσκεται εκεί αλλά την παρουσία του υποκαθιστούν τα πράγματά του πακεταρισμένα σε κούτες, τις οποίες έχει αργήσει αδικαιολόγητα να μαζέψει. Η Χριστίνα ξεψαχνίζει τα πράγματα του Φώτη διαβάζει τα βιβλία του, ακούει τη μουσική του, επισκέπτεται γκαλερί και μουσεία που ξεχασμένα φυλλάδια μαρτυρούν την παρουσία του σε αυτούς τους χώρους και μέσα από τις προσωπικές του σημειώσεις βρίσκει έναν σύντροφο στο απελευθερωτικό αλλά μοναχικό της ταξίδι.
Η ταινία 45 τετραγωνικά, γυρίστηκε πριν μια δεκαετία, το 2010, μια δεκαετία περασμένη αλλά γνώριμη και όχι ακόμα νοσταλγική. Και ενώ συνειδητοποιείς πόσες αλλαγές έχουν γίνει μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια από τη μόδα και την διακόσμηση μέχρι τις συνήθειες μας, ας μην κοροϊδευόμαστε, τα περισσότερα πολιτικά και οικονομικά θέματα παραμένουν απαράλλαχτα. Η ξενοφοβία είναι ένα βασικό θέμα της ταινίας, ο θυρωρός που προσπαθεί να προστατέψει την πολυκατοικία από τους ξένους καθώς και διάφορα απρεπή σχόλια που ακούγονται από τον κύκλο της Χριστίνας. Η ίδια, βέβαια, μπορεί να μην παίρνει εμφανή θέση αλλά την βλέπουμε συχνά να παρατηρεί τους κατά βάση αλλοδαπούς γείτονές της με πρωτόγνωρο ενδιαφέρον και ένα αινιγματικό χαμόγελο που δεν ξέρουμε αν δηλώνει ταύτιση, θαυμασμό ή περιέργεια.
Το γεγονός, ωστόσο, πως η χρονολογία της ταινίας είναι τόσο εμφανής την κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα καθώς το 2010 μπορεί η οικονομική κρίση να είχε ξεσπάσει αλλά είναι μια εποχή που διατηρεί τα χαρακτηριστικά της φούσκας που είχαμε βιώσει, με μία ψευδή οικονομική ευμάρεια, που περίμενε υπομονετικά να εκραγεί.
Η ταινία 45 τετραγωνικά, δεν ενδιαφέρεται να κρατήσει τα προσχήματα δηλώνει σαφώς αυτά που έχει να πεί με καθαρούς διαλόγους και όταν χρειάζεται συνθήματα σε τοίχους. Περιγράφει, όμως, κάτι που όλοι έχουμε βιώσει. Η Χριστίνα μπορεί να είναι μια ρομαντική ηρωίδα πατάει, όμως, τα πόδια της πολύ γερά στη γη, έχει ελαττώματα και αδυναμίες, μπορεί ακόμα και να μην τη συμπαθήσεις, γιατί είναι απλά ένας άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που κάνει μια μικρή προσωπική επανάσταση τολμάει κάτι που άλλοι μπορεί να μην τολμήσουν, ίσως πετύχει ίσως όχι, αλλά στη τελική δεν είναι αυτό που έχει σημασία.
Τα 45 τετραγωνικά είναι διαθέσιμα στο ERTFLIX έως 14/01/2021.
