Είναι σίγουρο πλέον πως η Blumhouse Productions του Jason Blum έχει αφήσει το στίγμα της στο σύγχρονο horror, καθώς προσφέρει συνεχώς στους θαυμαστές του είδους πρωτότυπες ταινίες όπως τα ‘Get Out’ και ‘Us’ του Jordan Peele, δημιουργεί νέα franchises σαν τα ‘Insidious’, ‘Purge’ και ‘Happy Deathday’, ενώ παράλληλα συστήνει ξανά στο κοινό κλασικούς horror χαρακτήρες όπως με το ‘Halloween’ του 2018 και το φετινό ‘Invisible Man’. Η Blumhouse ξαναχτυπά, προφανώς σε streaming πλατφόρμες αυτή τη φορά με το ‘You Should Have Left’, το οποίο είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Daniel Kehlmann. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία του φιλμ υπογράφει ο David Koepp, σκηνοθέτης των ‘Stir of Echoes’ και ‘Secret Window’, ενώ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους βρίσκουμε τους Kevin Bacon, Amanda Seyfried και Avery Tiiu Essex.
Η Πλοκή
Ο Theo (Bacon) είναι ένας συνταξιούχος που εργαζόταν για χρόνια ως τραπεζίτης. Ζει μαζί με την πολύ νεότερη σύζυγό του, Sussana (Seyfried), η οποία είναι διάσημη ηθοποιός και έχουν μαζί μία κόρη, την Ella (Essex). Μία μέρα ο Theo αποφασίζει να επισκεφτεί τη Susanna σε ένα από τα γυρίσματα, αλλά ενοχλείται πολύ όταν ο κόσμος φαίνεται να τον αναγνωρίζει. Εκείνος προτείνει στη Susanna να φύγουν από τη χώρα και να κάνουν οικογενειακές διακοπές πριν εκείνη ξεκινήσει γυρίσματα για την επόμενη ταινία της. Έτσι το ζευγάρι βρίσκει και νοικιάζει ένα σπίτι στην εξοχή της Ουαλίας. Φτάνοντας εκεί, διαπιστώνουν πως το σπίτι είναι αρκετά απομονωμένο από το υπόλοιπο χωριό και οι κάτοικοι της περιοχής τους φέρονται περίεργα. Όσο περνούν οι μέρες παράξενα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν στο σπίτι, με τη σχέση του ζευγαριού να δοκιμάζεται και τους προσωπικούς δαίμονες του Theo να πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο.
Η Κριτική
Όπως αναφέρω στον τίτλο του άρθρου, το ‘You Should Have Left’ σίγουρα θα θυμίσει κάτι που έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν όπως το ‘Shining’, τουλάχιστον σαν κεντρική ιδέα, αφού προφανώς αυτό το φιλμ δεν μπορεί να συγκριθεί με το αριστούργημα του Stanley Kubrick. Παρόλα αυτά, το όλο concept του σπιτιού και η μυστηριώδης ατμόσφαιρα που έχει στηθεί γύρω από αυτό έχει αρκετό ενδιαφέρον ώστε να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή σε όλη τη διάρκεια. Η ταινία επιλέγει να είναι περισσότερο ψυχολογικό θρίλερ παρά τρόμου. Δεν είναι ότι δεν το προσπαθεί καθόλου με τα συνηθισμένα jumpscares και τις κινήσεις της κάμερας, αλλά το σημερινό κοινό είναι τόσο εξοικειωμένο πια ώστε να μπορεί να προβλέψει πολλά πράγματα. Δυστυχώς δεν μπορώ να αναπτυχθώ παραπάνω στον τομέα της πλοκής και των συμβολισμών που περιέχονται προς αποφυγή των spoiler…
O David Koepp είναι γνωστός κυρίως για το ταλέντο του ως σεναριογράφος, μα ομολογώ πως και στην θέση του σκηνοθέτη τα καταφέρνει γενικώς μια χαρά. Το ‘You Should Have Left’ είναι εξίσου καλογυρισμένο όπως η πλειοψηφία των προηγούμενων ταινιών του και έχει την ατμοσφαιρική βαρύτητα που απαιτείται, μιας και η εξοχή της Ουαλίας είναι από μόνη της αρκετά ατμοσφαιρική και στηρίζει αρκετά καλά τα πλαναρίσματα του Koepp. Η αρχιτεκτονική στο εσωτερικό του σπιτιού επίσης είναι αρκετά ενδιαφέρουσα αφού προσαρμόζεται ανάλογα με τις συνθήκες και δίνει κάποιες στιγμές μία κλειστοφοβική αίσθηση, η οποία στηρίζεται κατάλληλα από τη φωτογραφία του Angus Hudson και τη μουσική επένδυση του Geoff Zanelli.
Ερμηνευτικά το highlight είναι προφανώς ο Kevin Bacon, καθώς όλο σχεδόν το φιλμ στηρίζεται πάνω του. Δεν μπορώ να πω πως ο ρόλος του Theo είναι ένας ρόλος που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να παίξει, αλλά ο Bacon είναι πολύ φυσικός και καταφέρνει να τα βγάλει πέρα στις έντονες συναισθηματικές στιγμές. Η Amanda Seyfried από την άλλη καταφέρνει να αποδώσει το σενάριο χωρίς όμως να προσφέρει τίποτα ιδιαίτερο. Τέλος, έκπληξη για μένα αποτέλεσε η μικρή Avery Tiiu Essex, αφού πλέον δεν βλέπουμε τόσο συχνά αξιόλογους μικρούς ηθοποιούς που να είναι τόσο άνετοι στους ρόλους τους, ειδικά σε ταινίες αυτού του είδους.
Το ‘You Should Have Left’ του David Koepp μπορεί σε πρώτο επίπεδο να φαίνεται κάπως γνώριμο αλλά στο τέλος καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον του θεατή με το ατμοσφαιρικό σκηνικό και το μυστήριο που περιβάλλει το σπίτι. Με τη σφιχτή διάρκεια των 93 λεπτών, η ταινία θα σας διασκεδάσει αρκετά χωρίς να ταλαιπωρήσει πολύ το μυαλό σας.
