Η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών ανακοίνωσε χθες τις τελικές υποψηφιότητες για τα Βραβεία Όσκαρ, με αρκετές εκπλήξεις και “αδικημένους”. Πάμε να δούμε τις υποψηφιότητες καθώς και τις προβλέψεις μας για τους νικητές της 96η τελετής των Χρυσών Αγαλματιδίων που θα λάβει χώρα την Κυριακή 10 Μαΐου. Γράφει ο Γρηγόρης Βασιλόπουλος.
Oppenheimer vs Poor Things
Μόνο … βόμβα δεν ήταν οι 13 υποψηφιότητες για το Oppenheimer, που έρχεται ως αδιαφιλονίκητο φαβορί. Ωστόσο θα συναντήσει σκληρό ανταγωνισμό. Καθώς ο πολυμήχανος Γιώργος Λάνθιμος θέλει να (ξανα)στείλει όλη την Ελλάδα στον 7ο ουρανό, με “Δούρειο Ίππο” την εκπληκτική ερμηνεία της Emma Stone . Σε μια καθόλου … “φτωχή συγκομιδή, το Poor Things πήρε 11 υποψηφιότητες . Αν πάρει τρία και πάνω αγαλματίδια μας επιστρέφουν τα “μάρμαρα” λένε οι Βρετανοί (μπορεί και όχι – προχωράμε).
Ο Martin και η Σαρακοστή.
“Τι της έχω κάνει μωρέ της #@#!$#?” αναρωτιέται ο Leo.
Δεν καταλαβαίνει την έκρηξη του η Ακαδημία.
Όπως δεν λείπει ο Μάρτης απ’ την Σαρακοστή, έτσι δεν λείπει και ο … Martin απ’ τα Όσκαρ (με εξαίρεση το Shutter Island – κάθε ταινία του από το 1986 και μετά παίρνει τουλάχιστον μία υποψηφιότητα). Ενώ έχοντας πλέον σβήσει 81 κεράκια, ο Scorsese είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία σκηνοθέτης με υποψηφιότητα για Όσκαρ. Εντελώς τυχαία (μπορεί και όχι) η μόνη του ταινία από το 1986 που δεν προτάθηκε για Όσκαρ είχε πρωταγωνιστή τον (πολυαγαπημένο) Leonardo DiCaprio. Ως γνωστόν, ο Leo και τα Χρυσά Αγαλματίδια έχουν μια ιδιαίτερη σχέση. Παρόμοια με αυτή που είχε ο Hugh Glass με την αρκούδα (σ.σ. Revenant). Συνέχεια σε αυτή την σχέση … αγάπης δίνει η Ακαδημία, αφήνοντας έξω από τις υποψηφιότητες τον DiCaprio. Δέκα μάζεψε παρόλα αυτά το Killers of the Flower Moon. Όσες και το The Irishman το ’20 που έφυγε με άδεια χέρια θα πούνε οι κακοπροαίρετοι.
“What was I made for” στιγμές ζει η Barbie.
Στις 8 υποψηφιότητες το Barbie. Αντιδράσεις με … *κόσμιες συζητήσεις και εποικοδομητικό διάλογο* σε Facebook, Twitter και Instagram λόγω της (ακατανόητης) απόφασης της Ακαδημίας να αφήσει έξω από τις υποψηφιότητες την Greta Gerwig (Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας) και την Margot Robbie (Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου). Απλή υπενθύμιση, το Barbie έκανε πρεμιέρα μαζί με το Oppenheimer, έφτασε τα 1.4 δισ. στο box office και έδωσε τεράστια οικονομική ανάσα στους κινηματογράφους που μετά την εποχή του covid φυτοζωούν. Ενώ συνδύασε το θέαμα με την ουσία, στέλνοντας αναγκαία μηνύματα και ασκώντας κριτική στην σημερινή κοινωνία.
Δεν (το) είδε (καν) και δεν άκουσε (από το ένα αφτί μπήκε, από το άλλο βγήκε) η Ακαδημία. Η οποία, σε ένα εντελώς ασύνδετο (λογικά) θέμα, ψάχνει να βρει γιατί έχει πέσει στο μισό η τηλεθέαση της Τελετής των Όσκαρ από το 2017. Κατά τ’ άλλα, κανονικά υποψήφιος ο Ryan “I’m just Ken” Gosling. Τραγουδιστής ο Ryan, οσκαρική ηθοποιός η Emma, deja vu από La La Land εμείς.
Anatomy of a Fall όπως λέμε ριφιφί.
Με 5 υποψηφιότητες και δικαίωμα στο όνειρο έρχεται το Anatomy of a Fall. Το εκπληκτικό γαλλικό φιλμ της Justine Triet κατακτά το ένα βραβείο μετά το άλλο. Πήρε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, πήρε δύο Χρυσές Σφαίρες, γιατί όχι και ένα Χρυσό Αγαλματίδιο; Παρά το χαμηλό του μπάτζετ (6.2 εκ.), το Anatomy of a Fall έχει χαρακτήρα και ποιότητα. Περπατάει στο κόκκινο (*) χαλί με αυτοπεποίθηση, σαν Δαβίδ ανάμεσα σε πολλούς Γολιάθ κουνώντας απειλητικά την σφεντόνα του. Δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και τίποτα να αποδείξει. Ένα Όσκαρ πάντως το αξίζει και πιστεύουμε πως θα το κερδίσει!
* Ελπίζουμε φέτος το χαλί στην Τελετή των Όσκαρ να είναι ξανά κόκκινο και όχι αυτό το άθλιο σαμπανιζέ που στρώθηκε πέρυσι…
Πάμε τώρα χωρίς άλλη καθυστέρηση να δούμε αναλυτικά τις υποψηφιότητες και να κάνουμε τις προβλέψεις μας για τα αποτελέσματα.
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας (Best Picture)
- American Fiction
- Anatomy of a Fall
- Barbie
- The Holdovers
- Killers of the Flower Moon
- Maestro
- Oppenheimer
- Past Lives
- Poor Things
- The Zone of Interest
Αρχικά, αδιαφιλονίκητο φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας είναι το Oppenheimer. Ενώ από κοντά ακολουθούν το Poor Things και το Killers of the Flower Moon. Από μια κάπως μεγαλύτερη απόσταση την κούρσα ακολουθεί το Barbie. Τέλος ικανές για την έκπληξη είναι το Anatomy of a Fall και το The Zone of Interest.
Το Barbie (όπως αποδεικνύει το box office) λατρεύτηκε από το κοινό. Ωστόσο η Ακαδημία είχε άλλη άποψη, δίνοντας του ελάχιστες υποψηφιότητες. Ίσως η κατακραυγή (που έχει ήδη ξεκινήσει) ανεβάσει τις μετοχές του Barbie, ή ίσως η Ακαδημία κλείσει τα αφτιά (ξανά) στα όσα λέει το κοινό. Όμως με ίσως δεν βγαίνει ασφαλές συμπέρασμα, οπότε τοποθετούμε έναν μεγάλο αστερίσκο δίπλα στο Barbie. Ικανό τόσο για το 8/8 όσο και για το 0/8. Προσωπικά θεωρούμε πως θα είναι τεράστια αδικία το Barbie να φύγει χωρίς αγαλματίδιο από την Τελετή. Μετά την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων, το Killers of the Flower Moon παίρνει θέση δίπλα στο Poor Things, ελπίζοντας να κοντράρει το Oppenheimer. Οι τρεις ταινίες είναι σύγχρονα κινηματογραφικά αριστουργήματα, ωστόσο μόνο μία μπορεί να νικήσει.
Πρόβλεψη νικητή: Oppenheimer
Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Best Director)
- Justine Triet – Anatomy of a Fall
- Martin Scorsese – Killers of the Flower Moon
- Christopher Nolan – Oppenheimer
- Γιώργος Λάνθιμος – Poor Things
- Jonathan Glazer – The Zone of Interest
Θεωρούμε ότι (και) αυτό το Οσκαρ θα κριθεί ανάμεσα στις τρεις ταινίες (Oppenheimer, Poor Things και Killers of the Flower Moon). Ενώ το “big-3” κυνηγάει από κοντά η Justine Triet με το εκπληκτικό Anatomy of a Fall. Ειλικρινά μικρή σημασία (για εμάς) έχει το ποιος θα κερδίσει, καθώς με ταινίες σαν αυτές και δημιουργούς σαν αυτούς, οι κερδισμένοι είμαστε εμείς, το κοινό.
Ωστόσο, στα μάτια μας η απάντηση μοιάζει μόνο μία. Christopher Nolan. Αγαπάμε τόσο τον Scorsese όσο και τον Λάνθιμο, και έκαναν και οι δύο εκπληκτική δουλειά πίσω από τις κάμερες. Ενώ το Anatomy of a Fall της Justine Triet είναι στις 3 αγαπημένες μας φετινές ταινίες. Αλλά αυτά που έβγαλε από το καπέλο του (για ακόμα μια φορά) ο Nolan είναι … από άλλο πλανήτη. Αποτελεί κινηματογραφικό άθλο αντάξιο του Ηρακλή να σκηνοθετήσεις το Oppenheimer χωρίς την χρήση του CGI. Ο Ηρακλής (κυρίως λόγω της απουσίας γνώσεων περί σκηνοθεσίας) θα αποτύγχανε, ωστόσο ο Nolan το κατάφερε και με το παραπάνω.
Πρόβλεψη νικητή: Christopher Nolan – Oppenheimer
Υ.Γ. Με κάθε σεβασμό στον Jonathan Glazer, είναι τεράστια αδικία η απουσία της Greta Gerwig, που έκανε εντυπωσιακή δουλειά στο Barbie. Ακατανόητη η απόφαση της Ακαδημίας.
Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου (Best Actor)
- Bradley Cooper – Maestro
- Colman Domingo – Rustin
- Paul Giamatti – The Holdovers
- Cillian Murphy – Oppenheimer
- Jeffrey Wright – American Fiction
Δεν έχουμε πολλά να πούμε. Αρχικά αγαπάμε τον Jeffrey Wright, ήταν εκπληκτικός στο American Fiction και είμαστε ειλικρινά χαρούμενοι για την πρώτη του υποψηφιότητα σε Όσκαρ. Έπειτα ο Bradley Cooper έκανε εντυπωσιακή δουλειά στο Maestro. Συγκλονιστικός ο Colman Domingo στο Rustin. Και τέλος καταπληκτική ήταν η ερμηνεία του Paul Giamatti στο The Holdovers. Ωστόσο αυτό το βραβείο ανήκει στο Cillian Murphy. Επόμενο.
Πρόβλεψη νικητή: Cillian Murphy – Oppenheimer
Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου (Best Actress)
- Annette Bening – Nyad
- Lily Gladstone – Killers of the Flower Moon
- Sandra Huller – Anatomy of a Fall
- Carey Mulligan – Maestro
- Emma Stone – Poor Things
Αρχικά ξεχωρίζει η εκκωφαντική (και εντελώς άδικη) απουσία της Margot Robbie. Ωστόσο με ή χωρίς Margot, φαβορί ήταν και παραμένει η Emma Stone με την καθηλωτική της ερμηνεία στο Poor Things. H Stone (με καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια) παίζει πλέον χωρίς αντίπαλο για το συγκεκριμένο Όσκαρ. Αλλά αποτελεί κοινό μυστικό πως η Ακαδημία (δυστυχώς ή ευτυχώς) έχει δική της ατζέντα και δεν αποφασίζει πάντα με κινηματογραφικά κριτήρια. Έτσι η Lily Gladstone ακολουθεί από κοντά με αρκετές πιθανότητες να διεκδικήσει το Όσκαρ. Η (κατά τ’ άλλα) εξαιρετική της ερμηνεία ήταν ένα σκαλοπάτι κάτω από αυτή της Emma Stone, ωστόσο εμπλέκονται και κοινωνικοπολιτικά ζητήματα στην συγκεκριμένη απονομή.
Συγκεκριμένα, οι ενοχές των λευκών Αμερικανών για την μαζική εξόντωση εκατομμύρια Ινδιάνων. Επομένως, η Ινδιάνικης καταγωγής Lily Gladstone, που πρωταγωνιστεί σε μία ταινία που θίγει αυτό ακριβώς το ζήτημα, έχει (παραπάνω από) έναν άσσο στο μανίκι. Ελπίζουμε και ονειρευόμαστε έναν κόσμο όπου θα γίνονται ουσιώδεις κινήσεις για να διορθωθούν τα λάθη του παρελθόντος και όχι κουκουλώματα ή βραβεύσεις γεμάτες υποκρισία για να νανουρίσουμε τις τύψεις μας. Ωστόσο απέχουμε πολύ ακόμα από έναν τέτοιο κόσμο.
Τέλος, σολομώντεια λύση αποτελεί η Sandra Huller με την εκπληκτική της ερμηνεία στο Anatomy of a Fall.
Πρόβλεψη νικήτριας: Lily Gladstone – Killers of the Flower Moon
Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου (Best Supporting Actor)
- Sterling K. Brown – American Fiction
- Robert De Niro – Killers of the Flower Moon
- Robert Downey Jr. – Oppenheimer
- Ryan Gosling – Barbie
- Mark Ruffalo – Poor Things
Ίσως η πιο δύσκολη πρόβλεψη σε μια μάχη στήθος με στήθος. Καθώς συγκρούονται πέντε (σχεδόν) ισάξιες ερμηνείες, διαφορετικού μήκους και πλάτους η καθεμία. Το αξίζουν και οι πέντε, αλλά νικητής μπορεί να είναι μόνο ένας. Αρχικά Robert Downey Jr. και Mark Ruffalo μοιάζουν να έχουν ένα αμυδρό προβάδισμα. Ωστόσο από (πάρα πολύ) κοντά ακολουθούν ο Sterling K Brown και ο Robert De Niro. Ενώ ελάχιστα πίσω τους βρίσκεται ο Ryan Gosling. Σε μια αναμέτρηση που θα κριθεί πραγματικά στο νήμα.
Πρόβλεψη νικητή: Mark Ruffalo – Poor Things
Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου (Best Supporting Actress)
- Emily Blunt – Oppenheimer
- Danielle Brooks – The Color Purple
- America Ferrera – Barbie
- Jodie Foster – Nyad
- Da Vine Joy Randolph – The Holdovers
Όλες τους ήταν εκπληκτικές στους ρόλους τους και η πρόβλεψη είναι μονάχα ελάχιστα ευκολότερη από αυτή για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού. Ωστόσο η America Ferrera έχει ένα μικρό προβάδισμα έναντι των υπολοίπων. Κυρίως χάρη σε εκείνο τον πολύ δυνατό μονόλογο στο τέλος του Barbie. Ενώ Emily Blunt, Da Vine Joy Randolph και Danielle Brooks ακολουθούν καταπόδας. Τέλος, ακολουθεί η Jodie Foster, μία ταχύτητα κάτω από τις υπόλοιπες.
Πρόβλεψη νικήτριας: America Ferrera – Barbie
Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου (Best Adapted Screenplay)
- Cord Jefferson – American Fiction
- Greta Gerwig και Noah Baumbach – Barbie
- Christopher Nolan – Oppenheimer
- Tony McNamara – Poor Things
- Jonathan Glazer – The Zone of Interest
Προχωράμε σε ακόμα μία δύσκολη για προβλέψεις κατηγορία. Την κούρσα για το Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου οδηγεί το Oppenheimer. Ωστόσο από κοντά ακολουθούν το Poor Things και το Barbie. Ενώ το The Zone of Interest μπορεί να κάνει την έκπληξη. Εξαιρετικές ταινίες, εξαιρετικά σενάρια και όλοι τους άξιοι διεκδικητές αλλά δυστυχώς μόνο ένας μπορεί να είναι ο νικητής.
Πρόβλεψη νικητή: Christopher Nolan – Oppenheimer
Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (Best Original Screenplay)
- Justine Triet και Arthur Harari – Anatomy of a Fall
- David Hemingson – The Holdovers
- Bradley Cooper και Josh Singer – Maestro
- Samy Burch – May December
- Celine Song – Past Lives
Είναι όλες τους εκπληκτικές ταινίες και με εξαιρετική δουλειά στο σενάριο. Ωστόσο το Anatomy of a Fall ξεχωρίζει με διαφορά, όντας (τουλάχιστον) δύο ταχύτητες πάνω απ’ τους υπόλοιπους διεκδικητές. Τέλος, ίσως το Past Lives να μπορέσει να κάνει το κόλπο γκρόσο.
Πρόβλεψη νικητή: Justine Triet και Arthur Harari – Anatomy of a Fall
Κριτικές
για τις ταινίες που προτάθηκαν στα Όσκαρ μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα μας. Συγκεκριμένα:
- Anatomy of a Fall, η κριτική με ένα κλικ ΕΔΩ
- Barbie, η κριτική με ένα κλικ ΕΔΩ
- The Holdovers, η κριτική με ένα κλικ ΕΔΩ
- Killers of the Flower Moon, η κριτική με ένα κλικ ΕΔΩ
- Maestro, η κριτική με ένα κλικ ΕΔΩ
- Oppenheimer, η κριτική με ένα κλικ ΕΔΩ
- Past Lives, η κριτική με ένα κλικ ΕΔΩ
- Poor Things, η κριτική με ένα κλικ ΕΔΩ
Οι υποψηφιότητες των υπόλοιπων βραβείων:
Καλύτερη Φωτογραφία (Cinematography)
- Edward Lachman – El Conde
- Rodrigo Prieto – Killers of the Flower Moon
- Matthew Libatique – Maestro
- Hoyte van Hoytema – Oppenheimer
- Robbie Ryan – Poor Things
Πρόβλεψη νικητή: Robbie Ryan – Poor Things
Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού (Original Song)
- The Fire Inside (μουσική & στίχοι: Diane Warren) – Flamin’ Hot
- I’m just Ken (μουσική & στίχοι: Mark Ronson και Andrew Wyatt) – Barbie
- It Never Went Away (μουσική & στίχοι: Jon Batiste και Dan Wilson) – American Symphony
- A Song For My People (μουσική & στίχοι: Scott George) – Killers of the Flower Moon
- What Was I Made For? (μουσική & στίχοι: Billie Eilish και Finneas O’Connell) – Barbie
Αρχικά, αγαπάμε Billie Eilish και Finneas. Έπειτα λατρέψαμε και κάψαμε στο repeat το I’m just Ken. Σίγουρα το Barbie είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί στο συγκεκριμένο βραβείο. Καθώς οι δύο υποψηφιότητες θα πηγαίνουν στήθος με στήθος μέχρι την τελετή απονομής. Ενώ από κάποια απόσταση ακολουθεί το A Song For My People.
Πρόβλεψη νικητή: Θα την αποφύγουμε καθώς μας είναι αδύνατον να διαλέξουμε μεταξύ What was I Made For και I’m just Ken.
Καλύτερα Κοστούμια (Costume Design)
- Jacqueline Durran – Barbie
- Jacqueline West – Killers of the Flower Moon
- Janty Yates και Dave Crossman – Napoleon
- Ellen Mirojnick – Oppenheimer
- Holly Waddington – Poor Things
Αρχικά, στην συγκεκριμένη κατηγορία θεωρούμε ως φαβορί τους Janty Yates και Dave Crossman για την δουλειά τους στα κοστούμια της ταινίας Napoleon. Η πολυαναμενόμενη ταινία του Ridley Scott δεν δικαίωσε σε καμία περίπτωση τις προσδοκίες. Ωστόσο τα κοστούμια άγγιξαν την τελειότητα και ήταν από τα ελάχιστα αξιομνημόνευτα σε μία κατά τ’ άλλα άνοστη ταινία. Είναι άξιο αναφοράς πως η Janty Yates είχε βραβευτεί με Όσκαρ για την δουλειά της στα κοστούμια του Gladiator, ενώ από το 2007 συνεργάζεται αποκλειστικά με το Ridley Scott. Τέλος, από κοντά ακολουθεί την κούρσα και η Jacqueline West που ελπίζει μετά από τέσσερις υποψηφιότητες, η πέμπτη να είναι και η τυχερή της. Φυσικά με την εκπληκτική της δουλειά στα κοστούμια της ταινίας Killers of the Flower Moon, η Αμερικανίδα θέτει σοβαρή υποψηφιότητα.
Πρόβλεψη νικητή: Janty Yates και Dave Crossman – Napoleon
Καλύτερος ήχος (Sound)
- Ian Voigt, Erik Aadahl, Ethan Van der Ryn, Tom Ozanich και Dean Zupancic – The Creator
- Steven A. Morrow, Richard King, Jason Ruder, Tom Ozanich και Dean Zupancic – Maestro
- Chris Munro, James H. Mather, Chris Burdon και Mark Taylor – Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One
- Willie Burton, Richard King, Gary A. Rizzo και Kevin O’Connell – Oppenheimer
- Tarn Willers και Johnnie Burn – The Zone of Interest
Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής (Original Score)
- Laura Karpman – American Fiction
- John Williams – Indiana Jones and the Dial of Destiny
- Robbie Robertson – Killers of the Flower Moon
- Ludwig Göransson – Oppenheimer
- Jerskin Fendrix – Poor Things
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους (Live Action Short Film)
- The After – Misan Harriman και Nicky Bentham
- Invincible – Vincent René-Lortie και Samuel Caron
- Knight of Fortune – Lasse Lyskjær Noer και Christian Norlyk
- Red, White and Blue – Nazrin Choudhury και Sara McFarlane
- The Wonderful Story of Henry Sugar – Wes Anderson και Steven Rales
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους (Animated Short Film)
- Letter to a Pig – Tal Kantor και Amit R. Gicelter
- Ninety-Five Senses – Jerusha Hess και Jared Hess
- Our Uniform – Yegane Moghaddam
- Pachyderme – Stéphanie Clément και Marc Rius
- War Is Over! Inspired by the Music of John & Yoko – Dave Mullins και Brad Booker
Καλύτερο Ντοκιμαντέρ (Documentary Feature Film)
- Bobi Wine: The People’s President – Moses Bwayo, Christopher Sharp και John Battsek
- The Eternal Memory –
- Four Daughters – Kaouther Ben Hania και Nadim Cheikhrouha
- To Kill a Tiger – Nisha Pahuja, Cornelia Principe και David Oppenheim
- 20 Days in Mariupol – Mstyslav Chernov, Michelle Mizner και Raney Aronson-Rath
Καλύτερο Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους (Documentary Short Film)
- The ABCs of Book Banning – Sheila Nevins και Trish Adlesic
- The Barber of Little Rock – John Hoffman και Christine Turner
- Island in Between – S. Leo Chiang και Jean Tsien
- The Last Repair Shop – Ben Proudfoot και Kris Bowers
- Nǎi Nai & Wài Pó – Sean Wang και Sam Davis
Όσκαρ Καλύτερης Διεθνής Ταινίας (International Feature Film)
- Io Capitano (Ιταλία)
- Perfect Days (Ιαπωνία)
- Society of the Snow (Ισπανία)
- The Teachers’ Lounge (Γερμανία)
- The Zone of Interest (Ηνωμένο Βασίλειο)
Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων (Animated Feature Film)
- The Boy and the Heron – Hayao Miyazaki και Toshio Suzuki
- Elemental – Peter Sohn και Denise Ream
- Nimona – Nick Bruno, Troy Quane, Karen Ryan και Julie Zackary
- Robot Dreams – Pablo Berger, Ibon Cormenzana, Ignasi Estapé και Sandra Tapia Díaz
- Spider-Man: Across the Spider-Verse – Kemp Powers, Justin K. Thompson, Phil Lord, Christopher Miller και Amy Pascal
Καλύτερο Μακιγιάζ και Κομμώσεις (Makeup and Hairstyling)
- Karen Hartley Thomas, Suzi Battersby και Ashra Kelly-Blue – Golda
- Kazu Hiro, Kay Georgiou και Lori McCoy-Bell – Maestro
- Luisa Abel – Oppenheimer
- Nadia Stacey, Mark Coulier και Josh Weston – Poor Things
- Ana López-Puigcerver, David Martí και Montse Ribé – Society of the Snow
Καλύτερη Σκηνογραφία (Production Design)
- Barbie – σκηνογραφία: Sarah Greenwood, σκηνικά: Katie Spencer
- Killers of the Flower Moon – σκηνογραφία: Jack Fisk, σκηνικά: Adam Willis
- Napoleon – σκηνογραφία: Arthur Max, σκηνικά: Elli Griff
- Oppenheimer – σκηνογραφία: Ruth De Jong, σκηνικά: Claire Kaufman
- Poor Things – σκηνογραφία: James Price και Shona Heath, σκηνικά: Zsuzsa Mihalek
Καλύτερο Μοντάζ (Film Editing)
- Laurent Sénéchal – Anatomy of a Fall
- Kevin Tent – The Holdovers
- Thelma Schoonmaker – Killers of the Flower Moon
- Jennifer Lame – Oppenheimer
- Γιώργος Μαυροψαρίδης – Poor Things
Καλύτερα Οπτικά Εφέ (Visual Effects)
- Jay Cooper, Ian Comley, Andrew Roberts και Neil Corbould – The Creator
- Takashi Yamazaki, Kiyoko Shibuya, Masaki Takahashi και Tatsuji Nojima – Godzilla Minus One
- Stephane Ceretti, Alexis Wajsbrot, Guy Williams και Theo Bialek – Guardians of the Galaxy Vol. 3
- Alex Wuttke, Simone Coco, Jeff Sutherland και Neil Corbould – Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One
- Charley Henley, Luc-Ewen Martin-Fenouillet, Simone Coco και Neil Corbould – Napoleon
