Το 1984, ο Carpenter παντρεύει για πρώτη φορά στην φιλμογραφία του, το science fiction με μια ιστορία αγάπης. Το Starman, είναι μια ταινία για τους δύσκολους αποχαιρετισμούς στους ανθρώπους που έφυγαν νωρίς και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας όσο ήταν ακόμη εν ζωή.
Μετά από μια απόπειρα να γνωρίσουν οι εξωγήινοι πολιτισμοί την γη, ένα διαστημόπλοιο που προσπαθεί να εισβάλλει σε αυτήν, συντρίβεται από τις αμερικανικές δυνάμεις στα εδάφη της Washington. Ένας εξωγήινος (Starman), προσγειώνεται στη κατοικία της προσφάτως χηρευσάσης Jenny και περιπλανιέται στο σπίτι της μέσα στη νύχτα, παίρνοντας την μορφή του νεκρού συζύγου της. Ο ξένος προσπαθεί να την προσεγγίσει ενώ εκείνη στην αρχή παραμένει σοκαρισμένη και απόμακρη, καθώς δυσκολεύεται να πιστέψει αυτό που της συμβαίνει. Στο μεταξύ, η αμερικανική κυβέρνηση είναι πεπεισμένη ότι αυτή η ξένη παρουσία έχει έρθει εχθρικά και προσπαθεί να την εντοπίσει και να την συλλάβει.
Ο ξένος έχει στην κατοχή του επτά ασημένιες σφαίρες (κάτι σαν ευχές), τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν για την εκπλήρωση οποιουδήποτε σκοπού, μια εκ των οποίων ξοδεύει για να στείλει μήνυμα ότι η άφιξή του είναι ειρηνική. Σκοπός του, είναι να γυρίσει εγκαίρως πίσω στο αστέρι του, ειδάλλως θα πεθάνει. Ενώ ο αμερικανικός στρατός τον κυνηγάει, η Jenny και ένας επιστήμονας που εμπιστεύεται τις αγνές του προθέσεις, θέλουν να τον βοηθήσουν να γυρίσει πίσω πριν να είναι αργά.
Η πρωταγωνίστρια έρχεται στην δύσκολη και ψυχολογικά δυσβάσταχτη θέση να ξεδιαλύνει το παρελθόν με το παρόν και αυτό που αντικρίζει με την πραγματικότητα και παράλληλα καλείται να γνωρίσει από την αρχή ένα ανθρωπόμορφο ον που έχει την όψη του μακαρίτη άντρα της. Μπαίνοντας στη θέση της ηρωίδας βιώνουμε μαζί της την μοναξιά και τα επακόλουθα που επιφέρει μια απώλεια. Έχοντας αποσπάσει ελάχιστες πληροφορίες από τα λεγόμενα της και από τα βίντεο που απαθανατίζουν τις χαρούμενες στιγμές τους με τον Scott, προσπαθούμε να σκιαγραφήσουμε έναν χαρακτήρα και μια εικόνα για το παρελθόν από το οποίο επιχειρεί να απογαλακτιστεί.
Ο ξένος που εμφανίστηκε στην ζωή της, παρά την ανθρωπόμορφη όψη του δεν θυμίζει σε τίποτα έναν κοινό άνθρωπο. Είναι αδέξιος, αμήχανος και ανίκανος να εκφράσει οποιοδήποτε συναίσθημα και όρεξη για επικοινωνία. Όλοι τον αντιμετωπίζουν σαν νέο κάτοικο σε ένα μικρό χωριό (η ίδια η γη αποτελεί ένα μικρό χωριό μπροστά στη μεγαλειότητα του αχανούς σύμπαντος, από το οποίο προέρχεται ο Starman), χωρίς κανένα ενδιαφέρον να τον προσεγγίσουν φιλικά, πόσο μάλλον να τον εντάξουν σε αυτό.
Η Jenny από την άλλη, προσπαθεί να του δείξει την ζεστασιά των ανθρώπινων συναισθημάτων και την ζωή στην γη μέσα από τις δικές της εμπειρίες. Παρότι στην αρχή είναι αποστασιοποιημένη, στην συνέχεια ανακαλύπτει γνωρίσματα του που μοιάζουν με του Scott, κάτι που την ελκύει, χωρίς να έχει ξεκαθαριστεί μέσα της εάν ο Starman είναι ο Scott αυτοπροσώπως και τι είναι αυτό που της είναι τόσο γνώριμο και οικείο σε ένα εξωγήινο ον.
Διατεθειμένη όμως να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο με τον άνθρωπο που έχασε, τελικά θα αψηφήσει όλες της τις αμφιβολίες και θα αφεθεί στα συναισθήματα της προκειμένου να γεμίσει το κενό που άφησε η απώλεια του άντρα της. Η κωμική διάθεση του Jeff Bridges και η αισθηματική προσέγγιση της Karen Allen αφήνουν μια αίσθηση ότι ο Scott έχει επιστρέψει και πλησιάζει την Jenny εν είδει φάρσας και ξαναγνωρίζονται από την αρχή ενώ στην πραγματικότητα είναι δυο ξένοι. Η ανθρωπόμορφη όψη του κατά τα άλλα αινιγματικού όντος αλλά και η τόσο εύστοχη μίμηση του Scott, αφήνει να εννοηθεί ότι μπορεί να πάρει οποιαδήποτε ανθρώπινη μορφή σε οποιαδήποτε στιγμή, ακόμη και να έχει ανθρώπινη υπόσταση.
Αυτόματα, αυτό το ον θεωρείται πολύ πιο ισχυρό τεχνολογικά για τους κατοίκους της γης άρα και επικίνδυνο. Ο φόβος για το εξωγήινο από μια κοινωνία που η διοίκηση της είναι ήδη καθορισμένη, δεν αφήνει περιθώρια για κάτι ξένο, απρόσιτο και μάλιστα υψηλότερης νοημοσύνης από αυτήν, να ταράξει τα ήρεμα νερά και τo κάλπικο αίσθημα μονοπωλίου που την διέπει. Επικρατεί ο αρχέγονος φόβος ότι η κυριαρχία της μπορεί να αλλάξει χέρια.
Η σκηνή όπου ο Starman χρησιμοποιεί μια από τις σφαίρες του για να αναστήσει το ελάφι που έχει σκοτωθεί από κάποιον κυνηγό είναι και η στιγμή που η Jenny βλέπει για πρώτη φορά το ανθρώπινο στοιχείο του, μια πιο εξανθρωπισμένη φύση του ακόμη και από αυτή των ίδιων των ανθρώπων. Ενώ η Jenny ετοιμαζόταν να φύγει κρυφά, την βλέπουμε να αντικρίζει αυτή την σκηνή μέσα από το τζάμι της τοπικής dinner που δειπνούσαν.
Μέσα από τα μάτια της και της αντιδράσεις της, μοιραζόμαστε το μεγαλύτερο μέρος της δράσης αφού ο πρωταγωνιστής είναι γυρισμένος πλάτη. Σε αυτή την σκηνή επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι η Jenny είναι το συναίσθημα, ενώ ο πρωταγωνιστής είναι αυτός που μόνο με τις πράξεις του δηλώνει τις προθέσεις του. Η σιωπηλή αλλά ταυτόχρονα συναισθηματικά φορτισμένη υποκριτική της πρωταγωνίστριας, ισορροπείται με το ελαφρώς χιουμοριστικό και φαινομενικά ρομποτικό παίξιμο του Jeff Bridges.
Οι δύο πρωταγωνιστές τελικά καταφέρνουν να εκπληρώσουν τους αρχικούς του στόχους. Αφενώς ο Starman γυρίζει πίσω στο «σπίτι» του και αφετέρου η Jenny λυτρώνεται αποχαιρετώντας αξιοπρεπώς και «επισήμως» πλέον τον «σύζυγο» της, λέγοντάς του το αντίο που δεν πρόλαβε να πει εξαιτίας του ξαφνικού θανάτου του. Το αρχικό ερώτημα για την ταυτότητα του Starman ακόμα αιωρείται, δεδομένου ότι αμφότεροι (Starman και νεκρός σύζυγος) έχουν την ίδια κατάληξη. To αν είναι σύμπτωση ή όχι ο σκηνοθέτης το αφήνει στην κρίση του καθενός.
Το μπλε χρώμα της εικόνας που υποβάλλει τις περισσότερες σκηνές και η ψυχρότητα που αποπνέει, αντικατοπτρίζει και την ψυχική κατάσταση της ηρωίδας, ενώ δένει και ισορροπεί με την ονειρική μουσική και το εκφραστικό βλέμμα της Karen Allen στο οποίο ζωγραφίζεται η νοσταλγία.
Ο Carpenter χωρίς υπερβολές και με πρωτόγνωρα λυρικό τρόπο, αποτυπώνει μια πρωτότυπη ιστορία για την απώλεια, την μοναξιά αλλά και τον ρατσισμό ενάντια στο ξένο ενώ ο Jeff Bridges δίνει την δική του πινελιά στην ταινία με τον δικό του μοναδικό τρόπο παιξίματος. Μια συνταγή που είναι εύκολο να πετύχει, αφού έρχεται και δένει με την πολλά υποσχόμενη υποβλητική μουσική του Jack Nitzsche.
Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας:
