Στην εισαγωγική σκηνή του «Psychic» βρισκόμαστε στο 1959, κάπου στην νοτιοανατολική Αγγλία. Η μικρή Virginia γίνεται μάρτυρας ενός τραυματικού σκηνικού βλέποντας με γυμνά μάτια την μητέρα της να αυτοκτονεί, σκηνή στην οποία μόνο ο Lucio Fulci θα μπορούσε να προσθέσει gore στοιχεία, αφήνοντας το πλάνο έως ότου το κορμί της μητέρας να ξυστεί μέχρι και τον τελευταίο βράχο από τον γκρεμό που πέφτει. Αμέσως ταξιδεύουμε κάποια χρόνια αργότερα, όταν η Virginia έχει μεταμορφωθεί σε μια λαμπερή πλην τραυματισμένη ψυχολογικά γυναίκα. Ενώ ο σύζυγός της, Francesco, λείπει για ένα από τα προφανώς εξαιρετικά κερδοφόρα επαγγελματικά του ταξίδια, η Virginia αποφασίζει να επισκεφτεί μια εγκαταλελειμμένη έπαυλη που έχει στην κατοχή του.
Σταδιακά, όμως, ανακαλύπτει πως η οικία αυτή που ποτέ δεν είχε επισκεφτεί αυτοπροσώπως, έχει κάτι το γνώριμο, σαν να υπάρχει σε κάποια από τα τόσο ζωντανά της όνειρα. Η Virginia ταλαιπωρείται από οράματα που συνήθως περιέχουν άγνωστα μέχρι στιγμής για εκείνη πρόσωπα και μέρη που σιγά σιγά ξεκινούν να της θυμίζουν κάτι ολοένα και πιο έντονα. Στο μεταξύ, μια ακόμη φρικτή ανακάλυψη τη φέρνει κοντά με τις αρχές και μαζί ξεκινούν να ξεψαχνίζουν τα στοιχεία που τους δίνει, χρησιμοποιώντας το χάρισμά της, προσφερόμενη να βοηθήσει παρά τις ενστάσεις εκείνων που αδυνατούν να συμφιλιωθούν με το παραφυσικό. Σε μια στιγμή παράκρουσης, η Virginia διαλύει τον τοίχο με αφορμή μια χαραμάδα που διέκρινε και βρήκε έναν σκελετό μιας γυναίκας, ο οποίος μετά από έρευνα φαίνεται να ανήκει σε μια νεαρή 20χρονη γυναίκα και μάλιστα μια πρώην του Francesco.
Ο Francesco βρίσκεται αμέσως στο στόχαστρο και η Virginia θέλοντας βαθιά να πιστέψει τον αγαπημένο της σύζυγο, ακόμη κι αν τελικά δεν γνωρίζει και τόσα πολλά για εκείνον, είναι διατεθειμένη να δώσει ό,τι μπορεί για την υπόθεση, έχοντας εμπιστοσύνη στα οράματά της, τα οποία είναι σίγουρη ότι κάτι προσπαθούν να της πουν. Ίσως το κάρμα να την έφερε στο σπίτι αυτό προκειμένου να ξετυλίξει το σκοτεινό του παρελθόν αλλά ίσως και να καταφέρει μέσω των οραμάτων της να αποβάλλει τις δεύτερες σκέψεις τρίτων για τον σύζυγό της και να αποβεί σωτήρας του. Επιστήμη και παραφυσικό για ακόμη μια φορά σε σύγκρουση. Οι αστυνομικές αρχές σε μια μόνιμη ραστώνη, έχοντας αποκοπεί πλήρως από την πιθανή ανάγκη τους να νιώσουν ήρωες και οι απλοί άνθρωποι να επιχειρούν να γίνουν ντετέκτιβ με τον φόβο και το κόστος της παρανομίας και της υπερβολής με κίνδυνο να απομακρυνθούν ανεπανόρθωτα από την αλήθεια.
Το «Psychic» του ‘77 (στα ιταλικά: «Sette note in nero») μοιάζει να είναι μια από τις πιο προσωπικές ταινίες του Fulci αλλά συνάμα κι ένα ταξίδι αναζήτησης, κατά το οποίο ο δημιουργός είχε ήδη αρχίσει το οδοιπορικό του προς το είδος του giallo ενώ ακόμη δυσκολευόταν να αφήσει πίσω του τον ερωτισμό και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στo «gore σινεμά». Κινούμενος σε πιο απλά και κατανοητά μονοπάτια ενός τυπικού φιλμ μυστηρίου, ο Ιταλός μαέστρος του τρόμου, πέρα από τις συνήθεις γραφικές υπερβολές και μια σταθερή ιστορία που περικλείεται από ένα έγκλημα, θέτει και μεταφυσικά στοιχεία στο εν λόγω εγχείρημά του, χωρίς ποτέ να λείπουν η υψηλή αισθητική, οι βίλες, η ανώτερη τάξη και οι πράσινοι τοίχοι. Εισχωρεί στην ψυχοσύνθεση της πρωταγωνίστριάς του και την αφήνει να οδηγήσει την πλοκή, έχοντας μείνει η μοναδική επιλογή να δοθεί «φως» σε μια υπόθεση που είχε «θαφτεί» από καιρό για κάποιο λόγο.
Ο πρώτος ρόλος, εν προκειμένω, ανήκει σε μια «βόμβα» της εποχής ονόματι Jennifer O’Neill, μια Βραζιλιάνα ηθοποιό και μοντέλο, που απασχόλησε για την εντυπωσιακή της εμφάνιση, τις δουλειές της σε αμερικάνικο και ευρωπαϊκό κινηματογράφο αλλά και τους πολυάριθμους γάμους της. Και η πραγματικότητα είναι πως εδώ κατάφερε περίτρανα να αιχμαλωτίσει τόσο με το βλέμμα της όσο και με το μυστήριο που αποπνέει την προσοχή των θεατών και την θέλησή τους να παραμείνουν μαζί της μέχρι το τέλος της «κούρσας». Διευθυντής φωτογραφίας κι εδώ όπως και σε αργότερες σημαδιακές δουλειές του σκηνοθέτη, είναι ο Sergio Salvati ενώ την μουσική υπόκρουση αναλαμβάνει ο επίσης στενός συνεργάτης του, Fabio Frizzi, που έχει δημιουργήσει ονειρεμένα μουσικά έπη σε συνεργασία με το κινηματογραφικό όραμα του Fulci. Όπως πολλάκις στο παρελθόν, έτσι και στο τέταρτο κατά σειρά giallo του, «Psychic», ο Ιταλός σκηνοθέτης καταφέρνει να αποτυπώσει τον πιο σιχαμερά όμορφο εφιάλτη, μιας ψυχρής πραγματικότητας που χρωματίζεται μόνο με την εμφάνιση αίματος… μπόλικου αίματος!
Δείτε εδώ το trailer της ταινίας:
