Το Wings of Desire είναι μία ταινία που σίγουρα άλλαξε πολλά στην ιστορία του κινηματογράφου. Το θρυλικό αριστούργημα του Wim Wenders κέρδισε ένα βραβείο BAFTA και βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών. Το 1998 έγινε μια προσπάθεια ανακατασκεύης της ταινίας με πρωταγωνιστή τον Nicolas Cage χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. «Για μένα, αυτή η ταινια είναι σαν μουσική η σαν τοπίο: καθαρίζει ένα μέρος του μυαλού μου. Το μέρος αυτό θα γεμίσει με κάποιες ερωτήσεις. Γιατί να είμαι εγώ και όχι εσύ; Γιατί να είμαι εδώ και όχι εκεί; Πότε ξεκίνησε ο χρόνος και που τελειώνει το σύμπαν;» τονίζει ο αμερικάνος κριτικός κινηματογράφου Roger Ebert.
Σενάριο
Το Wings of Desire λαμβάνει χώρα στο Βερολίνο. Δύο άγγελοι αόρατοι στα μάτια των ανθρώπων, πλην των παιδιών, πετάνε πάνω από την πόλη. Παρατηρούν με τα καλοσυνάτα μάτια τους όλους τους ανθρώπους. Χαμογελάνε στα παιδιά και ανοίγουν τους ορίζοντες στη βιβλιοθήκη της γνώσης και του πνεύματος. Στο τέλος κάθε ημέρας συζητάνε τι τους άγγιξε στη συμπεριφορά των θνητών. Για παράδειγμα πως μία τυφλή γυναίκα ακούμπησε το ρολόι της ενστικτωδώς όταν ένιωσε την αέναη παρουσία τους. Κάθε μέρα όμως οι άγγελοι έχουν απορίες: Υπάρχει πιθανότητα σωτηρίας της ανθρωπότητας; Αξίζει τόσος αγώνας ή είναι μάταιος; Πώς νιώθουν οι άγγελοι τελικά με την άυλη υπόσταση τους; Τι διαφορά έχει ένας άνθρωπος γεμάτος συναισθήματα, έντονα χρώματα και εμπειρίες;
Στη συνέχεια ο άγγελος Damiel (Bruno Ganz) ερωτεύεται έναν “άγγελο” επί γης. Η Marion (Solveig Dommartin) είναι μία παριζιάνα ακροβάτισσα ενός επισκεπτόμενου τσίρκου. Με τα ψεύτικα φτερά της που χρησιμοποιεί για το νούμερό της, κατάφερε να στοιχειώσει τον Damiel. ‘Επειτα θα εκπέσει για να ζήσει σαν θνητός ώστε να την συναντήσει. Θα θυσιάσει την αθανασία του ώστε να νιώσει τον έρωτα και την αγάπη. Στο τέλος τα πάντα θα πάρουν “χρώμα”..
Κριτική
Η ταινία Wιngs of Desire μοιάζει σαν μια φιλοσοφική διατριβή στον ρομαντισμό. Έξοχη ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή Bruno Ganz και ιδιαίτερα η εκφραστικότητα του. Προσδίδει με εκπληκτικό τρόπο την απαλή ηρεμία ενός αγγέλου που έχει ακούσει τα πάντα. Aκόμα ποιος μπορεί να ξεχάσει τον επικό μονόλογο του αγαπημένου ηθοποιού Peter Folk στην σκηνή της καντίνας; «Να εδώ με το τσιγάρο και τον καφέ. Όταν τα κάνεις μαζί είναι υπέροχο. Να ζωγραφίζεις. Παίρνεις ένα μολύβι και κάνεις μία μαύρη γραμμή και μετά μια φωτεινή. Μαζί αποτελούν μία καλή γραμμή. Όταν τα χέρια σου είναι κρύα, μπορείς να τα τρίψεις μεταξύ τους. Αυτό είναι καλό και νιώθεις υπέροχα». Απλά καθημερινά πράγματα που κάνουν την ζωή όμορφη.
Η σκηνοθεσία του Wim Wenders είναι ασύλληπτη στο Wings of Desire. Kινηματογραφεί το Βερολίνο και τις πληγές του ώστε να μετατραπούν στο απαραίτητο σκηνικό για την ταινία του. Δημιουργεί μία εξωπραγματικά ήρεμη ατμόσφαιρα σε όλη την διάρκεια του έργου. Επίσης να τονίσουμε ότι οι θεολογικοί συμβολισμοί στην ταινία που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης, έχουν σκοπό να παρουσιάσουν μία διαδικασία αυτοβελτίωσης του ανθρώπου. Θέλει να μας μεταφέρει σε ενα ουτοπικό περιβάλλον μακριά από τον υλισμό και τα καταφέρνει περίφημα. Με το λιτό ύφος και την μινιμαλιστική ατμόσφαιρα παρουσιάζει το θέμα του έρωτα και της αγάπης με μαγικό τρόπο. Τέλος, η μουσική επένδυση συνδυάζεται κατάλληλα με τον ελεγειακό ρυθμό της πλοκής της ταινίας.
Αξίζει να την δω;
Tο Wings of Desire είναι μια ωδή για τον έρωτα. Μία φιλμική μπαλάντα θα λέγαμε. Ο Wim Wenders καταφέρνει το ακατόρθωτο. Όλοι οι θεατές ερωτεύονται τον κινηματογράφο εκείνη την στιγμή. Ένα κόσμο μαγικό που σαν “άγγελοι” και εμείς θέλουμε να εκπέσουμε. Μας αφήνει μαγεμένους απλά να χαζεύουμε την μεγάλη οθόνη. Αυτός είναι ο παράδεισός μας. Όσοι είναι τυχεροί και φτιαγμένοι από αγάπη θα εισέλθουν μέσα. Οι υπέροχοι πρωταγωνιστές και ο διευθυντής φωτογραφίας προσθέτουν και αυτοί το λιθαράκι τους για το πανέμορφο αυτό αποτέλεσμα. Τελικά είναι δύσκολο να είσαι κοντά με ανθρώπους και να μην θέλεις να είσαι..άνθρωπος. Με τα αρνητικά και τα θετικά τους στοιχεία. « Aυτό είναι που με κάνει αδέξια. Η απουσία της ευχαρίστησης. Η επιθυμία για αγάπη..» τονίζει η Marion κατά την διάρκεια της ταινίας.
Δείτε το τρέιλερ:
