Το γυναικείο φύλο ή αλλιώς το ωραίο φύλο υποπίπτει συχνά θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, κακοποίησης, βιασμού έως και θανάτου. Η ελκυστική εξωτερική εμφάνιση των γυναικών και η σχετική μυϊκή τους αδυναμία για αντίσταση αποτελούν τον συνδυασμό εκείνο, που κάνει τις επιθέσεις ευκολότερες.
Σύμφωνα με έρευνα, που έχει πραγματοποιηθεί πρόσφατα, στην Ελλάδα καταγράφονται 4.500 βιασμοί κάθε χρόνο, ενώ στις Η.Π.Α κάθε 45 δευτερόλεπτα πραγματοποιείται βιασμός με θύματα ιδίως γυναίκες, λιγότερο συχνά παιδιά και ακόμη σπανιότερα άνδρες. Μάλιστα, στην Ευρώπη 1 στις 10 γυναίκες έχει υποστεί κάποια μορφή σεξουαλικής βίας, ενώ 1 στις 20 άνω των 15 ετών έχει υπάρξει θύμα βιασμού. Φυσικά, τα δεδομένα είναι ακόμη πιο οδυνηρά για τις υποανάπτυκτες χώρες της Αφρικής και του Μουσουλμανικού κόσμου, αφού οι ομαδικοί βιασμοί, η σεξουαλική βία και οι κακοποιήσεις μέχρι θανάτου αποτελούν την καθημερινότητα χιλιάδων γυναικών.
Πανεπιστημιουπόλεις, σκοτεινά στενά δρόμων, δυτικές κυρίως συνοικίες και απόμερες περιοχές είναι μερικοί από τους πιο συχνούς χώρους, που πραγματοποιούνται σεξουαλικές επιθέσεις. Ειδικότερα, τα πανεπιστήμια έχουν μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε αρένες ταυρομαχίας, όπως θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει κανείς, αφού κυκλοφορούν τόσα νεαρά κορίτσια και κυρίως φοιτήτριες, που αποτελούν τον εύκολο στόχο για τους ταύρους-κακοποιούς. Άλλωστε, κι από προσωπική εμπειρία δεν ήταν λίγες οι φορές εκείνες, που κατά τη διάρκεια των φοιτητικών χρόνων τα μάτια μας αντίκρισαν επιδειξίες και άλλους μη ομαλούς τύπους εντός του πανεπιστημιακού χώρου. Πολύ πρόσφατα, μάλιστα, παρουσιάστηκε για άλλη μια φορά περιστατικό στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όταν 35χρονος Έλληνας φερόμενος ως “ο βιαστής του Α.Π.Θ” συνελήφθη με την κατηγορία, ότι έκανε ασελγείς πράξεις σε χώρους γύρω και μέσα στο πανεπιστήμιο.
Βεβαίως, λίγοι είναι εκείνοι οι δράστες, που συλλαμβάνονται και κατηγορούνται και ακόμη λιγότερα τα περιστατικά και οι υποθέσεις, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Το φως αυτό, όσον αφορά τη χώρα μας, αντίκρισαν υποθέσεις, που έλαβαν μεγάλη έκταση, όπως αυτή του Δράκου της Δράμας, του Αντώνη Δαγκλή, του Χρήστου Παπάζογλου και άλλες πολλές. Ωστόσο, πέρα από τους αστέρες αυτούς του εγκληματικού πανθέου, υπάρχουν πολλά ακόμη συμβάντα, τα οποία είτε δεν καταγγέλλονται στις αρχές, είτε δεν τιμωρούνται, εάν αναλογιστεί κανείς, πως στις Ελληνικές Αρχές δηλώνονται 200 βιασμοί, ενώ στην πραγματικότητα αγγίζουν τους 4.500 ετησίως.
Είναι προφανές πως τα απίστευτα πολλά περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης, κακοποίησης και βιασμού, που καταγράφονται τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου οπισθοδρομούν την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη. Παράλληλα, είναι μια από τις μεγαλύτερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανεξάρτητα από σύνορα και πολιτισμούς. Δυστυχώς, όμως, το φαινόμενο αυτό είναι δύσκολο να εξαλειφθεί τον 21ο αιώνα, όπως φαίνεται, όταν οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες έχουν δημιουργήσει πολλά προϊόντα κακοποιών με αποτέλεσμα το γυναικείο φύλο να θεωρείται “καταδικασμένο”.
