Sick Love
Το τρίτο σε σειρά single, του ενδέκατου άλμπουμ των RHCP “The Getaway”, έρχεται για να μας βάλει σε σκέψεις και προβληματισμούς. Το βίντεο του “Sick Love” είναι ένα μοναδικό δημιούργημα σκηνοθετημένο από τον Beth Jeans Houghton και διαδραματίζει την ιστορία μίας νεαρής αυστραλέζας που μεταναστεύει στο Hollywood.
Τελικά, μέσω του κινουμένου σχεδίου ανακαλύπτουμε πως η ζωή της στην νέα ήπειρο δεν είναι καθόλου όπως την φαντάστηκε. Ακολουθεί μία αλήθεια ωμή, που προβάλει τις αντιθέσεις του φαίνεσθαι και του είναι, του παραμυθιού που αγοράζουμε και τις τραγικής καθημερινότητας που επικρατεί. Τραβηγμένες σκηνές με αίμα, εμετούς, τρομακτικούς κλόουν, αποκεφαλισμούς κ.α. καταφέρνουν τελικά να μας προβληματίσουν. Ή μήπως όχι; Κι αν εσύ ακόμη δεν το έχεις ανακαλύψει, έλα να το αναλύσουμε μαζί…
Προσωπικά πιστεύω πως αξίζει να ρίξουμε μία ματιά και στους πάντοτε καυστικούς αλλά απόλυτα ειλικρινείς στοίχους τους. Τα αγαπημένα μου κομμάτια στίχων;
“Got a lot of friends, but is anyone there”. Άκρως αληθινό και μονίμως επίκαιρο, καθώς είναι αλήθεια δύσκολο να εμπιστευτείς κάποιον σε ένα μέρος που μόλις βρέθηκες, κάποιον άγνωστο που σου πουλάει συντροφιά.
“Got a heavy laugh for such a tiny girl”, άμεση γείωση της αυτοπεποίθησης μίας κοπέλας νεαρής και αληθινής, που κλήνεται να ανταποκριθεί σε μία καθημερινότητα ψέματος και υποκρισίας.
“Prisons of perspective, how your vision gets corrected and
Sick love is my modern cliche”. Άλλο ένα κομμάτι στίχων που μου στέλνει διάφορες εικόνες. Ναι υπάρχουν σύγχρονες “φυλακές προοπτικής” απ’ όποια πλευρά κι αν το δεις, ίντερνετ, ΜΜΕ κλπ, είναι κομμάτια της καθημερινότητάς μας που δυστυχώς ή ευτυχώς καλούμαστε όταν παρατηρήσουμε, έπειτα να φιλτράρουμε.
Όσον αφορά την κορύφωση του ρεφρέν “Sick love is my modern cliche” συμφωνώ απόλυτα με την φράση, καθώς μεγαλώνουμε πλέον ανάμεσα σε άρρωστες επιρροές και παρατηρώ πως όλο και περισσότερα άτομα αρχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον απέναντι στο άρρωστο. Θα δείξει…
Εδώ βέβαια να πω, πως δεν θα ‘θελα σε καμία περίπτωση να επηρεάσω την δική σας προσωπική “μετάφραση” του κομματιού. Άλλωστε γι’ αυτό και η τέχνη πολλές φορές αγγίζει τόσο κόσμο – γιατί κανείς από τους καλλιτέχνες που την δημιούργησαν δεν κάθισαν να αναλύσουν το κρυφό πίσω κείμενο, κι αυτό είναι το καλύτερο. Κάθε κομμάτι έχει διαφορετικό νόημα για τον καθένα, αλλά οι RHCP μπορώ να πω με σιγουριά πως μας καθήλωσαν για άλλη μία φορά με ένα πολύ καλοστημένο, έξυπνο και ειλικρινά ειρωνικό κομμάτι, αναδεικνύοντας ένα κομμάτι της σύγχρονης κοινωνίας που οι περισσότεροι αδιαφορούν γι αυτό.
Όπως και να ΄χει για ακόμη μία φορά μας απέδειξαν πως είναι μία μπάντα μοναδική, με το δικό της ιδιαίτερο στυλ, που πάλι καλά για εμάς δεν σταμάτησαν να εκφράζουν αυτά που τους προβληματίζουν, κάτι το οποίο είναι αναπόσπαστο και ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι της τέχνης!
Το άλμπουμ “The Getaway” μπορείτε να ακούσετε, κάνοντας κλικ στην εικόνα.
Until next time…
