Η Άνοιξη στην Ελληνική Ποίηση
Η Άνοιξη στην Ελληνική ποίηση αποτελούσε ανέκαθεν θέμα που ενέπνεε τους δημιουργούς. Αν ανιχνεύσει κάποιος τα ποιήματα των Ελλήνων δημιουργών ανακαλύπτει ποιήματα όπου η Άνοιξη αποτελεί ένα σταθερό λογοτεχνικό μοτίβο. Οι ποιητές υμνούν την εποχή των χρωμάτων, των αρωμάτων και της αναγέννησης και ταυτίζουν την Άνοιξη με το πάθος, τον ερωτισμό και τη χαρά της ζωής. Υποστηρίζουν μάλιστα μέσα από τους στίχους τους ότι ο άνθρωπος χάνει την ίδια τη ζωή αν κρατά την Άνοιξη μακριά του. Αντίθετα όταν παίρνει αφορμή από την αναγέννηση της Άνοιξης, ζωντανεύει και ο ίδιος.
Ποιήματα που μιλούν για την άνοιξη
Ποικίλα είναι τα δείγματα της Άνοιξης στην Ελληνική ποίηση. Πρώτο δείγμα είναι οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά :
«Κάθε λουλούδι έχει τη θέση του στον ήλιο, κάθε άνθρωπος έχει ένα όνειρο, κάθε άνθρωπος, έχει έναν ουρανό πάνου από την πληγή του
κι ένα μικρό παράνομο σημείωμα της Άνοιξης μέσα στην τσέπη του». Παράλληλα ο Γιάννης Ρίτσος σε κάποιο άλλο ποίημά του γράφει «Όπου και να ψάξεις είναι φως. Το φως κερδίζει απ΄ την αρχή τα χέρια μας. Είναι Άνοιξη πια, δε χωράει η πίκρα μέσα στο φως». Επίσης ο Τάσος Λειβαδίτης με τη σειρά του υμνεί την Άνοιξη με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Λέει χαρακτηριστικά πως «Άνοιξη δεν είναι παρά η νοσταλγία σου για εκείνες τις λίγες ώρες, που έζησες στη γη». Ο Οδυσσέας Ελύτης ο ποιητής του Αιγαίου, στο περίφημο «Άξιον εστι» γεμίζει τους στίχους του και πλέκει το εγκώμιο στην Άνοιξη για να προβάλλει ένα αισιόδοξο μήνυμα με τα παρακάτω:
«Ένα το χελιδόνι
κι η Άνοιξη ακριβή
Για να γυρίσει ο ήλιος
θέλει δουλειά πολλή»
Ένας ακόμα ποιητής που έκανε μούσα του την Άνοιξη ήταν ο Γιώργος Σεφέρης. Με μια ερωτική διάθεση ταυτίζει τον ερχομό της Άνοιξης με τη γυναικεία ύπαρξη και περιγράφει με γλαφυρότητα «Πάλι με την άνοιξη, φόρεσε χρώματα ανοιχτά, κα με περπάτημα αλαφρύ, πάλι με την άνοιξη, πάλι το καλοκαίρι χαμογελούσε» Τέλος, η Κική Δημούλα με τη σειρά της ξεδιπλώνει τη σκέψη της και τα συναισθήματά της για την Άνοιξη με τα παρακάτω λόγια ««Όλα τα ποιήματά μου για την άνοιξη ατέλειωτα μένουν. Φταίει που πάντα βιάζεται η άνοιξη, φταίει που πάντα αργεί η διάθεσή μου. Γι’ αυτό αναγκάζομαι κάθε σχεδόν ποίημά μου για την άνοιξη με μια εποχή φθινοπώρου ν’ αποτελειώνω.»
Συμπέρασμα
Ο άνθρωπος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης. Η Άνοιξη μεταμορφώνει τη φύση, ανανεώνει, ζωντανεύει και επηρεάζει την ανθρώπινη ψυχολογία. Παράλληλα αυτή η μοναδική εποχή του χρόνου εμπνέει και δίνει έναυσμα για να συντάξουν οι εκπρόσωποι της τέχνης τα δημιουργήματά τους σε διάφορους τομείς. Το πιο σημαντικό όμως είναι ο άνθρωπος να ανακαλύψει την άνοιξη μέσα του. Γιατί όπως λέει χαρακτηριστικά ο Οδυσσέας Ελύτης στο «Εκ του πλησίον» «Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις». Ενώ στο έργο του «Μαρία Νεφέλη» επισημαίνει «το νου σας: από μας η άνοιξη εξαρτάται»…
Πηγή που χρησιμοποιήθηκε στο άρθρο:
https://ennepe-moussa.gr/%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7
