Η συνδρομητική πλατφόρμα Spotify δημοσίευσε τον Μάρτιο του 2020 κάποια στατιστικά δεδομένα αναφορικά με την απήχηση της country στο κοινό της πλατφόρμας. Τα δεδομένα αποκάλυψαν μία αύξηση περίπου 11% στην αναπαραγωγή country μουσικής συγκριτικά με την περσινή χρονιά. Αμέσως, ξεκίνησε μία συζήτηση στα αμερικανικά sites για το τι προκάλεσε αυτήν την αύξηση της ζήτησης για country μουσική. Η συζήτηση που ακολούθησε έφερε στο προσκήνιο το αμφιλεγόμενο background της βιομηχανίας των αμερικανικών «λαϊκών»…
Κοιτίδα της country μουσικής είναι το περιβόητο Nashville, πρωτεύουσα του Τενεσσί. Χιλιάδες δισκογραφικές εταιρείες που ειδικεύονται στην country μουσική έχουν την έδρα τους στην πόλη. Ωστόσο, το Nashville είναι μία από τις πιο επικίνδυνες και διχασμένες πόλεις της Αμερικής. Οι Αφροαμερικανοί, κάτοικοι του Nashville, υπερτερούν σημαντικά έναντι των άλλων κοινοτήτων, ενώ οι δημόσιες υποδομές της πόλης αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Η εγκληματικότητα είναι καθημερινό πρόβλημα και η οπλοκατοχή είναι καθόλα νόμιμη στην περιοχή. Άλλωστε, το Τενεσί υποστήριξε σθεναρά τον Τραμπ το 2016 και το 2020!
Η σκληρή ζωή του Nashville έρχεται σε τεράστια αντίθεση με την βαριά βιομηχανία της country. Πως είναι δυνατόν να αναπτύσσεται μία τόσο μεγάλη δισκογραφική δραστηριότητα σε μία τόσο υποβαθμισμένη περιοχή;
Ο μισογυνισμός και ο ρατσισμός στην country
Οι δισκογραφικές εταιρείες του Τενεσί είναι πόλος έλξης για χιλιάδες νέους καλλιτέχνες του αμερικανικού Νότου. Υπόσχονται πετυχημένες καριέρες με χρυσά συμβόλαια στην Καλιφόρνια ή στην Νέα Υόρκη, με αντάλλαγμα σκληρή δουλειά και χρηματικά prim. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι δισκογραφικές εταιρείες αποδεικνύονται καλοστημένες απάτες που αποσπούν τεράστια χρηματικά ποσά τάζοντας ανύπαρκτες καριέρες.
Ακόμη, η βιομηχανία της country δέχεται οξύτατη κριτική για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις γυναικών καλλιτεχνών. Η Miley Cyrus είχε πει πριν αρκετά χρόνια ότι η βιομηχανία της country είναι μία ελεεινή και σαδιστική βιομηχανία. Η Miley Cyrus αναφερόταν στα σκάνδαλα παρενόχλησης γυναικών από ιθύνοντες δισκογραφικών εταιρειών του Νότου. Κατήγγειλε δημόσια το μισογυνισμό στην βιομηχανία της country και παρακίνησε τους φαν της να ξανασκεφτούν τις μουσικές επιλογές τους. Όπως ήταν αναμενόμενο, η δράση της Cyrus προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Για άλλους, έγινε πρότυπο δημόσιου ακτιβισμού, ενώ αρκετοί υποστήριξαν ότι δυσφημίζει νέους καλλιτέχνες.
Κάτι πάει να αλλάξει…
Επιπλέον, ο μισογυνισμός δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Έντονες είναι και οι φυλετικές διακρίσεις. Πολύ σπάνια, θα δούμε μαύρους τραγουδιστές country και αυτό δεν έχει περάσει απαρατήρητο στους φαν του είδους. Άλλωστε, η ιστορία του συγκεκριμένου μουσικού genre έχει έντονο φυλετικό παρελθόν. Η country ήταν η μουσική των εποίκων στις Μεσοδυτικές πολιτείες. Περιελάμβανε επιρροές από την προτεσταντική μουσική, τα μπλουζ και την μουσική των καουμπόιδων. Με άλλα λόγια, δεν ήταν η μουσική που απευθύνονταν στους έγχρωμους κατοίκους του Νότου. Μέχρι σήμερα, η country έχει μεγάλη απήχηση στους λευκούς Αμερικανούς και κυρίως στο γυναικείο κοινό.
Ωστόσο, πολλές – κατά βάση μαύρες – τραγουδίστριες έχουν συσπειρωθεί, ώστε να λανσάρουν μία νέα μορφή μουσικής, την λεγόμενη new country. Συνθέτουν νέα τραγούδια εμπνευσμένα από τα προβλήματα του Νότου και τις έμφυλες ταυτότητες. Η επιρροή τους προέρχεται από την Αφροαμερικάνικη λογοτεχνία και τον φυλετικό διχασμό στις νότιες πολιτείες. Στόχος τους είναι να πολεμήσουν τα στερεότυπα και να προσδώσουν έναν inclusive χαρακτήρα σ’ ένα δημοφιλές μουσικό είδος. Κανείς δεν ξέρει αν θα το καταφέρουν, αλλά τουλάχιστον είναι το πρώτο βήμα.
Βέβαια, σε μία χώρα, όπου ο δημόσιος διάλογος εξακολουθεί να προτάσσει τον φυλετισμό και τις ρατσιστικές διακρίσεις, πόσοι άραγε θα ακούσουν τις νέες μαύρες τραγουδίστριες και την δική τους εκδοχή της ιστορίας; Απλώς αναρωτιέμαι…
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο αυτό:
PBS, “Country music reckons with racial stereotypes and its future”
