O Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής γεννήθηκε στο Βερολίνο την 13η Σεπτεμβρίου του 1873. Απόγονος της οικογένειςας Καραθεοδωρή, της οποίας γενέτειρα είναι το Βοσνοχώρι της επαρχίας Ανδριανούπολης στην ανατολική Θράκη και που εμπλούτισε τον ελληνικό πολιτισμό προσφέροντας λόγιους, συγγραφείς , διπλωμάτες, ιατρούς αλλα και το μαθηματικό Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή.
Ο πατέρας του Στέφανος, η μητέρα του Δέσποινα ήταν Έλληνες που μετακόμισαν στο εξωτερικό για τις ανάγκες της Οθωμανικής κυβέρνησης στην οποία υπηρετούσε ο πατέρας του από τη θέσης του γραμματέα πρεσβείας. Από μικρός ο Κωνσταντίνος είχε τη δυνατότητα να ταξιδέψει αλλά και να μορφωθεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Μέχρι την προεφηβική του ηλικία μιλούσε άπταιστα Ελληνικά, Φλαμανδικά, Τούρκικα και γερμανικά. Ενώ με την εγγραφή του στο γυμνάσιο Ατενέ Ρουαγιάλ των Βρυξελών το 1886, πήρε τις πρώτες βάσεις του και την αγάπη του για τα μαθηματικά.
Μιας και μέχρι την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο το 1891, έιχε ήδη κερδίσει δυο συνεχόμενες χρονιές στον πανβελγικό μαθητικό μαθηματικό διαγωνισμό, αποφάσισε να εγγραφεί στη Στρατιωτική σχολή του Βελγίου. Αποφοίτησε το1851 με πτυχίου πολιτικού μηχανικού και μετά από τη πρόσκληση του θείου το Αλέξανδρου Καραθεοδωρή, επισκέπτεται τη Κρήτη. Τα Χανιά θα σταθούν αφορμή ώστε να γνωρίσει το Ελευθέριο Βενιζέλο, μια γνωριμία η οποία θα παίξει καθοριστικό ρόλο στις ζωές και των δυο.
Αμέσως μετά εργάζεται στη Λέσβο και αργότερα στην Αίγυπτο, όπου θα αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό και θα αφοσιωθεί στα μαθηματικά. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο επέστρεψε στο Βερολίνο και να διδαχθεί από τους καλύτερους.
Το 1902 με παρότρυνση του καθηγητή του Έρχαρτ Σμίντ, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Γκέτιγκεν. Το πανεπιστήμιο αυτό θεωρούνταν το κέντρο των μαθηματικών και άρα κορυφή στο είδος του.
Η αναγνώρισή του στην πανεπιστημιακή κοινότητα του ιδρύματος, δεν άργησε να έρθει και έτσι το 1904 αναγορεύτηκε σε διδάκτορα του πανεπιστημίου. Η αγάπη του για την Ελλάδα τον έκανε να αναζητήσει κίνητρα ώστε να εργαστεί για την ίδια. Δυστυχώς όμως, πληροφορήθηκε από υπεύθυνους της εκπαίδευσης ότι δεν υπήρχαν κενές θέσεις, οι οποίες θα το επέφεραν τα ερεθίσματα που επιθυμούσε. Έτσι το Μάρτιο του 1905 επέστρεψε και πάλι στο πανεπιστήμιο Γκέντικεν, στη θέση του διδάκτορα και μέχρι το 1913 κατέκτησε την Α’ έδρα των μαθηματικών όπου και παρέμεινε μέχρι το 1920. Στο μεσοδιάστημα παντρεύεται τη σύζυγό του Ευφροσύνη και αποκτούν μαζί δύο παιδιά ,το Στέφανο και τη Δέσποινα.
Από το 1909 μεχρι και το 1920 προσέφερε τις γνώσεις του στα μαθηματικά σε ποικίλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Γερμανίας, διευρύνοντας τον κύκλο του με διάφορους άλλους κορυφαίους επιστήμονες, τόσο επαγγελματικό όσο και προσωπικό επίπεδο.
“Γνωριμία σταθμός αποτέλεσε στη ζωή του ο Άλμπερτ Αιστάιν , με τον οποίο ανέπτυξαν μια μακροχρόνια φιλία”.
Ο Αιστάιν γοητεύεται απ τον τρόπο με τον οποίο ο Καραθεοδωρή χειρίζεται τα μαθηματικά και με τη βοήθεια του, επιλύει πολλά από τα προβλήματα που τον βασανίζουν. Από την άλλη πλευρά ο ίδιος ο Καραθεοδωρή απολάμβανε τη δημιουργική σκέψη που το προσέφεραν τέτοιου είδους προβληματισμοί.
Το 1913 ήρθε στην Αθήνα και βοήθησε στην αξιολόγηση και επιλογή των καθηγητών του πανεπιστημίου Αθηνών και επτά χρόνια αργότερα μεταβαίνει στη Σμύρνη, ώστε να οργανώσει το Ιονικό Πανεπιστήμιο, μέχρι και τη στιγμή της εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων στη πόλη. Κατάφερε να διασώσει και να μεταφέρει τη βιβλιοθήκη και μέρος του εργαστηριακού εξοπλισμού στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Αμέσως μετά, το 1922 διορίστηκε στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ένα χρόνο αργότερα στο εθνικό Μετσόβιο πολυτεχνείο. Το 1924 ταξιδεύει και πάλι στο Γερμανία, όπου διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Μονάχου και δυο χρόνια αργότερα το Νοέμβριο του 1926 γίνεται μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
“Με μεγάλη του χαρά δέχτηκε την πρόταση που του έγινε από το πανεπιστήμιο Χάρβαρτ και την Αμερικάνικη Μαθηματική εταιρία”
Το 1928 δίνει μια σειρά διαλέξεων σε πανεπιστήμια, όπως το Πρίνστον, της Πενσυλβάνιας και του Τέξας. Μετά επιστρέφει και πάλι στην Ελλάδα στη θέση του κυβερνητικού επιτρόπου και αναδιοργανώνει το πανεπιστήμιο Αθηνών και την οργάνωση του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Και ενώ στη πορεία του έγιναν πολλές προτάσεις από πανεπιστήμια της Αμερικής, ο ίδιος προτίμησε να μείνει στο Μόναχο μιας και είχε ήδη χάσει την πολυαγαπημένη του σύζυγο. Στις 2 Φεβρουαρίου του 1950, στην ηλικία των 77 χρονών του, η διεθνής επιστημονική κοινότητα έχασε ένα από τα λαμπρότερα μυαλά της.
Μετά το θάνατό του ,το όνομα Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή δόθηκε σε συνέδρια, οδούς και μουσεία. Ο Σύλλογος Επιστημόνων Βερολίνου, το κτίριο διοίκησης του Αριστοτελείου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ,το γυμνάσιο παλαιού ψυχικού, το 4ο λύκειο Γαλατσίου, το 30ο γυμνάσιο Θεσσαλονίκης, καθώς και το δημοτικό σχολείο Νέας Βύσσας Φέρουν το όνομα του μεγάλου μαθηματικού.
Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή υπήρξε υπόδειγμα επιστήμονα μέχρι τη δύση του. Εργάστηκε ακούραστα και προσέφερε τις υπηρεσίες του στη διάθεση όλων μας. Ας γίνει το έργο του παράδειγμα και έμπνευση για του νεότερους δίνοντάς τους πίστη και ελπίδα να συνεχίζουν, ακόμα και αν ο στόχος τους φαίνεται άπιαστος. Με σκληρή δουλειά και επιμονή όλα είναι δυνατά.
