Είν’ ένα παραμύθι περίεργο, διαφορετικό απ’ αυτά που έχουμε συνηθίσει, στα μαγικά μέρη της ερήμου, στην πολύπαθη Μοσούλη.. Το παραμύθι είναι πικρό, είν’ η κληρονομιά ενός κόσμου βιασμένου... Ήρωάς του είν’ ένας πεισματάρης βιβλιοθηκάριος, που αρνείται. Αρνείται να δεχθεί, αρνείται να συμβιβαστεί. Αυτός ο βιβλιοθηκάριος τα βράδυα μαζεύει τα βιβλία, και τους μιλά, τα φυλά, τα χαιδεύει. Ξέρει πως τα βιβλία μπορεί να ‘ναι τυπωμένες σελίδες με λέξεις αλλά κουβαλούν μέσα τους ιδέες. Κι ο ήρωάς μας ξέρει πως οι ιδέες μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο…
Στις αρχές του 2015 η ISIS κατέστρεψε την βιβλιοθήκη της Μοσούλης κι έκαψε όλα τα βιβλία της. Καταστράφηκαν περισσότερα από 100.000 μοναδικά συγγράμματα, μερικά εκ των οποίων ήταν χαρακτηρισμένα ως έγγραφα εξαιρετικής σπανιότητας. Οι άνθρωποι που δούλευαν στην βιβλιοθήκη αναγκάστηκαν να φύγουν. Ένας όμως δεν έφυγε, αλλά αποσύρθηκε για να ανασυνταχθεί, για να ξεκινήσει τώρα εκείνος το δικό του πόλεμο κόντρα σε όλα όσα ισοπεδώνουν τον άνθρωπο, την αρετή, για ν’ αρχίσει το δικό του αγώνα ενάντια στο μίσος και το σκοτάδι. Κι ο δικός του πόλεμος δεν μπορεί να πάει χαμένος.
Ο τελευταίος βιβλιοθηκάριος της Μοσούλης ήταν καθηγητής στο τοπικό Πανεπιστήμιο προτού η πιο φρικτή μορφή του φονταμενταλισμού αλλάξει μια για πάντα τη ζωή του. Όπως ο ίδιος είπε, αντιλήφθηκε την επερχόμενη φρίκη όταν, λίγο αφότου η ISIS μπήκε στη Μοσούλη, άκουσε έναν υπεύθυνο να ρωτάει ένα μέλος της ISIS: “Τι θα κάνουμε με τα βιβλία του Σαίξπηρ; Τα χρειαζόμαστε για να διδάξουμε στους μαθητές αγγλικά” και το μέλος της ISIS απάντησε:“και τι θα προσφέρει ο Σαίξπηρ στους Μουσουλμάνους;”. Από τότε άρχισε να καταστρώνει το δικό του σχέδιο. Έχει στα χέρια του 200 βιβλία από δωρεές από ΜΚΟ και οργανισμούς, και από αυτά ξεκινάει για μια νέα αρχή. Τώρα μαζεύει βιβλία, όσα περισσότερα μπορεί. Στόχος του να φτάσει τα 200.000 τουλάχιστον, να ξαναχτίσει την κεντρική βιβλιοθήκη και άλλες μεσ’ την πόλη. Αλλά το όνειρό του δε σταματά εκεί, θέλει μαζί με τις βιβλιοθήκες να χτίσει στην πόλη του μια όπερα, μια σχολή μουσικής και μια ακαδημία τεχνών.
Γνωρίζει, όπως λέει, πως υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα αυτή τη στιγμή στην πατρίδα του. Όμως πιστεύει στην δύναμη που έχουν η ελευθερία και η δημοκρατία ενάντια στον εξτρεμισμό, κι έτσι αποφασισμένος, ξεκινά τον δικό του ειρηνικό πόλεμο σε πείσμα των καιρών αψηφώντας κάθε δυσκολία και κίνδυνο. Κι αν τα λόγια αυτά σας ακούγονται πολύ…”ηρωικά”, ναι είναι. Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που ακόμα πολεμούν για την ελευθερία. Και πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα πολεμούν για κάθε είδους ελευθερία, ευτυχώς.
Κάποτε κλείναν στόματα, μετά θέατρα, μετά εκκλησίες, τώρα βιβλιοθήκες. Πάντα υπήρχε κάτι να ενοχλεί ή να φοβίζει. Αλλά αυτά που θέλουν να φιμώσουν, έχουν φωνάξει και μιλήσει ήδη, κι ο διακαής τους πόθος να τα φιμώσουν δείχνει ακριβώς την υπεροχή τους, γιατί όλα αυτά είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.