Η αϋπνία του σεξ είναι μία ιδιαίτερα σπάνια μορφή αϋπνίας, που, παρά την κλίση του ατόμου στην απώλεια ύπνου και ξεκούρασης, τον ωθεί σε παράλογες συμπεριφορές, οι οποίες περιστρέφονται γύρω από το σεξ και τους οργασμούς του. Και όλα αυτά ενόσω κοιμάται και δεν αντιλαμβάνεται ότι το σώμα του λειτουργεί κανονικά.
Οι συγκεκριμένες σεξουαλικές ενέργειες δεν πρέπει σε κανένα σημείο να μπουν στην ίδια πρόταση με τις ηθελημένες σεξουαλικές ενέργειες της κανονικής ζωής του ατόμου, καθώς πρόκειται για αρκετά παράλογες και ανώμαλες δράσεις, μη φυσιολογικές εν γένει. Το πιο παράδοξο στοιχείο της υπόθεσης είναι το ότι ο εκάστοτε ασθενής φαίνεται ξύπνιος την στιγμή που καταλαμβάνεται από την αϋπνία του σεξ, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι! Ουσιαστικά, το άτομο δεν πράττει αυτό καθ’ αυτό, αλλά η πάθηση πράττει για αυτόν.
Επιπρόσθετα, όσον αφορά τα συμπτώματα της ασθένειας, αυτά περιφέρονται συνήθως γύρω από τη στύση, τον αυνανισμό και την εκσπερμάτωση, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις, κυρίως για τον περίγυρο, ο ασθενής αποπειράται να κάνει σεξ με κάποιον κοντινό του, με τον κίνδυνο του βιασμού να καραδοκεί. Αξίζει να σημειωθεί πως σε αρκετές δικάσιμες καταστάσεις βιασμού και σεξουαλικής παρενόχλησης, η αϋπνία του σεξ χρησιμοποιείται, και δικαιώνεται, ως άμεση δικαιολογία προς υπεράσπιση του θύτη, αφού το άτομο θα κριθεί ως «κλινικά άρρωστο», με αποτέλεσμα την ελαχιστοποίηση των αμαρτημάτων του.
Τα αίτια πρόκλησης ανάλογων συμπτωμάτων, ωστόσο, είναι πάμπολλα και κυρίως σχετίζονται με τις καταχρήσεις τις οποίες ενδέχεται να έχει κάνει ο ασθενής, καθώς και με τα ποσοστά κληρονομικότητας μορφών αϋπνίας από τους προγόνους του. Επίσης, το άγχος και η στέρηση πολλών ωρών ύπνου αναμένονται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην καθιέρωση του συνδρόμου στον ανθρώπινο οργανισμό, ενώ παράλληλα θα πρέπει να μελετηθεί η σχέση χαρακτήρα- επεισοδίου, με απώτερο στόχο την εύρεση κάποιας πιο αποτελεσματικής προσέγγισης επί του θέματος. Τέλος, η κάπως επιθετική τάση κατά τη διάρκεια του σεξ, ίσως εγκυμονεί την πρόκληση αντίστοιχων περιπτώσεων.
Η αλήθεια είναι ότι η καταιγιστική πλειονότητα των παθόντων δεν είναι βιαστές, δεν χρησιμοποιείται δηλαδή η φύση της ασθένειας μόνο ως δικαιολογία υπεράσπισής των. Η αϋπνία του σεξ μαστίζει το άτομο, καθώς τον αναγκάζει να περιπλέξει τα αισθήματά του, να μην ξέρει τι να αισθανθεί, να μην μπορεί να τα ελέγξει και να τα ξεχωρίσει πλέον. Ο ασθενής, αναλόγως την περίπτωση, ενδέχεται να κυριευτεί τόσο από τον θυμό και την σύγχυση όταν αδυνατεί να λυτρωθεί μέσω του σεξ, όσο και ενοχές και ντροπή όταν είναι ικανός να αντιληφθεί τι διέπραξε…
Ταυτόχρονα με τη σύγχυση αυτή των ασθενών, η απανταχού επιστημονική κοινότητα δεν έχει κατορθώσει να εξετάσει ενδελεχώς το ζήτημα και να καταλήξει σε μια συγκεκριμένη τακτική αντιμετώπισής του, όπως είχε πράξει και σε παρόμοιες καταστάσεις, προϊόντα της αϋπνίας. Βέβαια, παρά αυτή την ουδέτερη στάση των ειδικών, διάφορα πανεπιστήμια ανά την υφήλιο, όπως αυτό του Τορόντο του Καναδά, έχουν στρέψει την προσοχή τους στην δημογραφική απεικόνιση του συνδρόμου. Σύμφωνα με τις έρευνες αυτές, λοιπόν, μόλις το 4% του πλανήτη υποφέρει από αϋπνίες και γενικότερες δυσκολίες στον ύπνο, ενώ παράλληλα μόλις το 8% αυτών πάσχει από την συγκεκριμένη μορφή της, από το σεξ.
Με την πάροδο του χρόνου, όμως, έχουν πολλαπλασιαστεί οι προσεγγίσεις του εν λόγω ζητήματος από μερίδα γιατρών και ψυχολόγων, με τα πορίσματά τους να αποκαλύπτουν πρόβλημα τόσο στη ροή του αίματος όσο και στην εγκεφαλική κοιλότητα. Για αυτό ακριβώς, απαιτείται η συνταγογράφηση κλοναζεπάμης, που θα κατευνάσει τα νεύρα του οργανισμού, μαζί και τις νυχτόβιες ορμές. Την ίδια στιγμή, όμως, κρίνεται απαραίτητη και η αλλαγή στο τρόπο ζωής του παθόντα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ολοκληρωτικά το πρόβλημα αυτό.
