Η βιολογία του έρωτα

έρωτας

 

Η ερωτική έλξη, τα συναισθήματα, ο έρωτας και η αγάπη έχουν επεξήγηση σε βιολογικό επίπεδο. Οι ορμόνες στον άνθρωπο, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη των συναισθημάτων προς τον συνάνθρωπο, ενώ η χημεία είναι εκείνη που βρίσκεται πίσω από τον έρωτα. Όπως αναφέρει ο Carl Gustav Jung, «Όταν συναντιούνται δύο άνθρωποι είναι όπως όταν έρχονται σε επαφή δύο χημικά στοιχεία: Αν αντιδράσουν αλλάζουν και τα δύο».

  Η ερωτική έλξη

Αρχικά, η ερωτική έλξη ξεκινάει με την οπτική, λεκτική ή σωματική επαφή. Οι άνθρωποι για να ορίσουμε το «ελκυστικό» βασιζόμαστε πολύ σε οπτικά ερεθίσματα (όπως και τα πτηνά[punica-dropcap][/punica-dropcap][punica-dropcap][/punica-dropcap]), ενώ πολλά ζώα επηρεάζονται κυρίως από την οσμή και άλλα από τον ήχο. Οι γυναίκες, συγκεκριμένα, θεωρούνται ελκυστικές όταν διαθέτουν συμμετρία χαρακτηριστικών, υγιή όψη, καθαρό, λαμπερό δέρμα, πυκνά μαλλιά, καμπυλωτό σώμα. Οι άντρες από την άλλη θεωρούνται ελκυστικοί όταν έχουν επίσης υγιή όψη και συμμετρία χαρακτηριστικών, υψηλά στεροειδή- ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα, δυνατό μυϊκό σύστημα, αλλά και ενδιαφέρον για απογόνους.

έρωτας
Πηγή εικόνας: Yahoo.com

   Ο έρωτας

Έχοντας λοιπόν ξεχωρίσει τον άνθρωπο τον οποίον μας προκάλεσε την ερωτική έλξη, αυξάνονται στο σώμα μας τα επίπεδα της (νορ-) αδρεναλίνης, τα οποία βασίζονται στην ερωτική επιθυμία και μας προκαλούν συναισθηματικές εξάρσεις και μεταπτώσεις. Η αδρεναλίνη, ξεκινά να έρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα στον οργανισμό μετά την ερωτική επαφή.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Η ερωτική έλξη συνδέεται επίσης με τη σεροτονίνη, η οποία όταν ανεβεί σε υψηλά επίπεδα προκαλεί θετικά συναισθήματα, αισθήματα εγγύτητας, την αίσθηση πως «είμαστε ένα με τον άλλον».

Ωστόσο, η φαινυλαιθυλαμίνη, είναι η ορμόνη- «σοκολάτα» του εγκεφάλου μας– της οποίας τα αυξημένα επίπεδα, δημιουργούν το γνωστό αίσθημα ευφορίας τον πρώτο καιρό του έρωτα. Αυξάνει την ερωτική επιθυμία ενώ μειώνει την αρνητική αξία των γεγονότων (παραβλέπουμε λάθος συμπεριφορές- συγχωρούμε ευκολότερα). Δυστυχώς, με τον καιρό αναπτύσσεται «ανοχή» στη δράση της.

Διαβάστε επίσης  Η ζωή είναι στιγμές

Η κορτιζόλη, η ορμόνη του στρες, παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο στον έρωτα, καθώς αυξάνεται με την εμφάνιση της ερωτικής έλξης, και προκαλεί άγχος. Ο έρωτας είναι αγχογόνος, και θεωρείται δύσκολη περίοδος για το ανθρώπινο σώμα. Ωστόσο, η ντοπαμίνη, της οποίας τα επίπεδα επίσης αυξάνονται με την ερωτική επιθυμία και επιστρέφουν στα βασικά επίπεδα μετά την ερωτική επαφή, διατηρούν τις ισορροπίες στο σώμα. Η ντοπαμίνη εκτιμά τα επίπεδα μελλοντικής ανταμοιβής. Κάνει συγκρίσεις σε μικρο-χρονική κλίμακα (όχι χρόνια) και ενεργοποιείται από την έκπληξη παρά από επαναλαμβανόμενη ανταμοιβή. Κυκλώματα σε πρόσθιες εγκεφαλικές περιοχές τροποποιούν τις παρορμήσεις γνωσιακά (κοινωνικοί κανόνες) και συναισθηματικά (φόβος του ρίσκου).

Ο έρωτας, επίσης, αντιμετωπίζεται από τον οργανισμό ως ναρκωτική ουσία- το σώμα εθίζεται. Οι ενδορφίνες είναι κυρίως υπεύθυνες, καθώς αποτελούν τα ενδογενή «εξαρτησιογόνα» μας και προκαλούν χαλάρωση. Οι ερωτευμένοι ενδιαφέρονται υπερβολικά ο ένας για τον άλλον,  ενώ αδιαφορούν για πιθανές αρνητικές συνέπειες και για το τι συμβαίνει γύρω τους.

Advertising

 

   Ο χωρισμός

Μερικούς μήνες μετά, δυστυχώς τα σώμα μας αναπτύσσει «ανοχή» στα νευροχημικά του έρωτα, και η ευφορία του δεν κρατά για πάντα. Όπως αναφέρθηκε πριν όμως, εφόσον πρόκειται για είδος εθισμού, ο χωρισμός ισοδυναμεί με «στερητικό σύνδρομο». Ενεργοποιούνται εγκεφαλικές περιοχές ανίχνευσης πόνου μετά από έκθεση σε εικόνες του πρώην συντρόφου. Εν τέλει μετά από μερικούς μήνες, έρχεται και η «απεξάρτηση».

   Οι μακροχρόνιες σχέσεις- Μονογαμικότητα

έρωτας
Πηγή εικόνας: maxmag

Οι μακροχρόνιες σχέσεις βασίζονται στο «δέσιμο» που αναπτύσσεται και όχι τόσο στην ερωτική επιθυμία. Η γνωστή ορμόνη της αγάπης, ωκυτοκίνη, σχηματίζει αυτό το «δέσιμο» το οποίο είναι αγχολυτικό, ενώ μειώνει την επιθετικότητα στα θηλυκά και τους ενισχύει τη μονογαμικότητα. Αντίστοιχα η βασοπρεσίνη στα αρσενικά, αντιστοιχεί στην κτητικότητα και στη μονογαμικότητα και έχει επίσης μερίδιο ευθύνης για την επιλογή συντρόφου και τον σχηματισμό δεσμού.

Διαβάστε επίσης  5 επέτειοι στην επιστημονική κοινότητα (Β΄ Μέρος)

Εν συντομία τα παραπάνω

Εν κατακλείδι η ευωχία του έρωτα δεν κρατά για πάντα. Συνήθως η διάρκειά της εκτιμάται στους 6-18 μήνες. Πιθανόν το σώμα να αποκτά «ανοχή» στα «βέλη του έρωτα». Ωστόσο η ωκυτοκίνη, δημιουργεί την εμπιστοσύνη και το δέσιμο, που τελικά θα κρατήσει δύο ανθρώπους μαζί, ενώ ο χωρισμός πιθανόν να οδηγήσει σε «σύνδρομο στέρησης» αφού χάνονται οι ενδογενείς «αμφεταμίνες» και οι ηρεμιστικές ενδορφίνες.

Advertising

Γράφω πολλα πολλα χρονια, με διαφορες διακρίσεις ανά καιρούς. Σπουδάζω Νοσηλευτική στο Καποδιστριακό Πανεπιστημιο, αλλά με κέρδισε ο κλάδος της Ιατρικής Αισθητικής. Αγαπώ ο,τι κάνω και εύχομαι απλά να είχε η μέρα περισσότερες ώρες για να τα προλαβαίνω όλα χωρίς να μένω άυπνη.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Μουσική τζαζ και τέχνη

Η τέχνη της τζαζ στη ζωγραφική είναι βασισμένη στη μουσική,
μυστικά για πηχτές σούπες

Μυστικά για πηχτές σούπες

Τα μυστικά για πηχτές σούπες ξεκινούν με μια βασική αρχή,