Η εφηβεία και η έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας
Μία έρευνα που διεξήχθει από τα Havard Medical School και Cambridge Health Alliance και δημοσιοποιήθηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Internal Medicine έδωσε μερικά πολύ “ενοχλητικά” αποτελέσματα. Αναφέρεται ότι 3.3 εκατομμύρια γυναίκες μεταξύ 18 και 40 χρονών (6.5% του γυναικείου πληθυσμού των Η.Π.Α.) έχουν πέσει θύματα βιασμού κατά την πρώτη τους σεξουαλική επαφή. Τα πιο λεπτομερή στοιχεία της έρευνας είναι ακόμη πιο τρομακτικά. Η περίοδος της ζωής κατά την οποία ξεκινάει να εμφανίζεται η γενετήσια ορμή πρόκειται για μια πολύ ευαίσθητη περίοδος. Η έκβαση αυτής μπορεί να εγχαράξει έντονα την προσωπικότητα, την ψυχική αλλά και την εξέλιξη της σεξουαλικής υγείας της γυναίκας.
Τι εξηγούν οι ειδικοί αναλυτές – συντάκτες της αναφοράς της έρευνας
Η έρευνα από την μία έδειξε ότι η μέση ηλικία εθελούσιας πρώτης σεξουαλικής επαφής των γυναικών είναι κάπου στα 17,5 χρόνια. Παρόλα αυτά η μέση ηλικία των γυναικών που υπεβλήθησαν σε αυτό χωρίς να το θέλουν είναι κοντά στα 15,6 χρόνια. Ένα τρομακτικό ποσοστό της τάξεως του 6,8% ανέφερε ότι κακοποιήθηκε σε ηλικία μικρότερη των δέκα χρονών. Το τρομακτικό είναι ότι οι σεξουαλικοί σύντροφοι/βιαστές βρίσκονταν κατά μέσο όρο στην ηλικία των 27 χρονών. Στα ποσοστά που αφορούν τις γυναίκες συμπεριλαμβάνονται άτομα από όλες τις φυλές, τις εθνικότητες και την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση. Αυτό αποδεικνύει ότι όλες οι γυναίκες διατρέχουν σοβαρότατο κίνδυνο να βρεθούν σε μία τέτοια κατάσταση.
Η Στέφανι Γούντχάντλερ, που ασχολήθηκε με την δημοσίευση της έρευνας, επισημαίνει τα ακόλουθα. “Το ότι εκατομμύρια κοριτσιών και γυναικών βιάζονται κατά την πρώτη τους σεξουαλική επαφή, καθιστά επιτακτική μια πολιτισμική αλλαγή στις διαφυλικές σχέσεις. Θα πρέπει να αφορά τόσο τον δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό βίο, συμπεριλαμβανόμενης και της ιατρικής στην οποία αρσενικά και θηλυκά άτομα θα πρέπει να αξιολογούνται αντίστοιχα.”
Σωματικές και ψυχικές διαταραχές ως επίπτωση σεξουαλικής κακοποίησης
Πέραν του τραύματος που φέρουν οι γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού, οι έρευνες κατέδειξαν και τα ακόλουθα. Πολλές γυναίκες που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά σε μικρή ηλικία έμειναν έγκυες σε ηλικία απαγορευτική για την ανάπτυξή τους. Δεδομένου του καθεστώτος περί των αμβλώσεων στις Η.Π.Α., πολλές γυναίκες αναγκάστηκαν να κυοφορήσουν και να γεννήσουν ένα παιδί. Πολλές πάλι προσπάθησαν στις πρώτες εβδομάδες των κυήσεων να επιχειρήσουν αυτοσχέδιες εκτρώσεις προκαλώντας τρομερή ζημιά στο σώμα τους. Η εγκυμοσύνη στην εφηβεία έχει συνδεθεί πλέον με μια σειρά από διαταραχές. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται οδυνηρές πυελικές διαταραχές, πυελικές φλεγμονώδεις νόσοι, διαταραχές κατά την έμμηνο ρύση και την ωορρηξία. Όλα τα παραπάνω περιορίζουν την γυναίκα στην καθημερινότητά της από μικρά πράγματα, μπορούν όμως να οδηγήσουν και σε στείρωση.
Μια κακοποιητική σεξουαλική επαφή, πέραν των σωματικών τραυμάτων επιφέρει τρομερό ψυχικό βάρος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει διατάραξη της ψυχικής ισορροπίας και της σεξουαλικής υγείας. Δεν είναι λίγες οι φορές στις οποίες μια βιασμένη γυναίκα 1) δεν γίνεται πιστευτή, 2) δεν έχει πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια, 3) περιθωριοποιείται.
Είναι οι γυναίκες ασφαλείς στην ιατρική;
Πέραν όμως από όλα τα παραπάνω, για κλείσιμο έχουμε να αναφέρουμε κάτι ακόμα “σοκαριστικό”. Γυναίκες που έχουν καταφύγει στην αναζήτηση βοήθειας ενός γιατρού (είτε αυτό αφορά γυναικολογικό πρόβλημα είτε όχι) βρέθηκαν σε μεγάλο ποσοστό θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης. Υπάρχουν αρκετοί γιατροί που δεν αντιλαμβάνονται το έργο τους ως θεραπευτές και μπορεί να αντιμετωπίσουν την ασθενή τους είτε με σεξιστικό τρόπο, είτε απλά να μην επενδύσουν τον επαρκή χρόνο σε αυτήν.
Μέσα στις οδηγίες που εξέδωσε η ερευνητική ομάδα της Στέφανι Γουντχαρντ και της Λόρα Χόουκς, είναι ότι μαζί με όλα τα άλλα θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί η κατεύθυνση της ιατρικής. Θα πρέπει να επενδυθούν ερευνητικά προγράμματα πάνω στην ανατομία και την φυσιολογία της γυναίκας. Συγκεκριμένα σε θύματα βιασμού θα πρέπει να λαμβάνεται στην θεραπεία υπ’όψιν το μετατραυματικό σοκ. Τέλος αυτό που επισημαίνουν για άλλη μια φορά με το κλείσιμο της αναφοράς τους είναι ότι όταν κακοποιημένες γυναίκες και κορίτσια δεν έχουν δίπλα τους το Σύστημα Υγείας για να ορθοποδήσουν και να διαχειριστούν το τραύμα, δεν θα το ξεπεράσουν.
Τονική ακινησία: H παράλυση του βιασμού
