Αρχικά θα πρέπει να πω ότι σιχαίνομαι την πολιτική ορθότητα στην τέχνη. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει έναν πραγματικό πόλεμο, κυρίως στην μεγάλη και την μικρή οθόνη. Ο κάθε κριτικός, ο κάθε ένας, πετάει την άποψη του και προσπαθεί να την περάσει ως κάτι το σωστό. Και, μπορεί να συμφωνώ με την απεικόνιση, για παράδειγμα, χαρακτήρων που δεν είναι κατ’ ανάγκη λευκοί ή straight, όμως δεν μ αρέσει η αλλαγή χαρακτήρων μόνο και μόνο για να τονίσουμε αυτήν την διαφορετικότητα. Το τελευταίο θύμα τους ήταν το Iron Fist.
Πριν την προβολή της σειράς, υπήρξε μια άκρως αρνητική δυσφήμιση της σειράς. Κάποιοι θεώρησαν πρέπον ο Iron Fist να είναι ασιάτης. Λες και η σύνδεση πολεμικών τεχνών με τους ασιάτες δεν είναι από μόνη της ρατιστική! Οι χειρισμοί της παραγωγής επίσης, δεν ήταν καλοί. Σε απάντηση των επικρίσεων, έδωσαν την δήλωση ότι η σειρά φτιάχτηκε για τους fans. Παρόμοια απάντηση δόθηκε και για το Batman vs Superman το οποίο, τουλάχιστον στην κινηματογραφική του εκδοχή, απογοήτευσε. Οπότε υπήρξε ένας κακός προϊδεασμός, σε συνδυασμό με το κλίμα που καλλιεργούσαν και διατηρούσαν κριτικοί και κοινότητες. Προϊδεασμός που περνούσε εύκολα σε κάποιον που δεν είχε διαβάσει τα comics. Και προφανώς δεν γνώριζε ότι ο Danny Rand ΔΕΝ είναι ασιάτης!
Ας μην μακρυγορώ, δεν είναι της παρούσης να ασχοληθούμε με την βιομηχανία πίσω από την δυσφήμιση ή το hype που καταλήγει σε τραγωδία και ας περάσουμε στο ψητό. Κατά την γνώμη μου, οι θεατές θα πρέπει να διαμορφώνουν την άποψη μόνοι τους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη γνώμες άλλων. Και ξέρω ότι και το παρόν άρθρο είναι review, αλλά γίνεται με την σκοπιά του fan. Όχι με την σκοπιά του παντογνώστη που θέλει να περάσει την γνώμη του στους άλλους. Περιττό να πω ότι από δω και κάτω θα υπάρξουν πιθανά spoilers, οπότε αν δεν έχετε δει την σειρά και σκοπεύετε να την δείτε, μην συνεχίσετε!
Iron Fist Review
Με τρεις σειρές, και σύνολο τέσσερις σεζόν στο ενεργητικό τους, η ομάδα Marvel / Netflix έχει θέσει κάποια στάνταρ ως προς το τι να περιμένεις. Ξέρεις ότι θα πάρεις μια σειρά που θα είναι άνω του μετρίου, τουλάχιστον στο είδος της υπερηρωικής σειράς. Όπως και οι προηγούμενες, είναι αρκετά αυτόνομη, με χαλαρές αναφορές και συνδέσεις που δεν ενοχλούν αν δεν έχεις ιδέα από τις άλλες σειρές του MCU.
O Danny Rand (Finn Jones) θεωρείτο νεκρός για 15 χρόνια, όταν το αεροπλάνο στο οποίο ήταν με τους γονείς του εξαφανίστηκε στα Ιμαλάια. Όταν ξαφνικά επιστρέφει στην Νέα Υόρκη, και πάει στην εταιρία του, βρίσκει του παιδικούς του φίλους, Joy και Ward Meachum (Jessica Stroup και Tom Pelphrey) να ελέγχουν την εταιρία. Ο πατέρας τους, Harold (David Wenham) ήταν συνεργάτης του πατέρα του. Αρχικά δεν χαίροναι με την επανεμφάνιση του, κυρίως γιατί δεν τον πιστεύουν. Ποιος θα πίστευε άλλωστε ότι ένα δεκάχρονο αγόρι θα επιζούσε μια αεροπορική τραγωδία, και θα ζούσε σε μια πόλη που δεν ξέρει κανείς; Περισσότεροι όταν τους λέει ότι εκπαιδεύτηκε από μοναχούς για να είναι ο Iron Fist! Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο Danny ανακαλύπτει ότι στην εταιρία του εμπλέκεται το The Hand, μια μυστική οργάνωση που είναι ορκισμένος εχθρός του.
Η σειρά προσπαθεί να κρατήσει τον πύχη των προηγούμενων και το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό. Το σενάριο έχει κάποια προβλήματα. Όχι απαραίτητα μεγάλα, αλλά έπεσαν στην προσοχή μου κάποιες προσπάθειες φτωχής έκφρασης. Κάτι θέλανε να μας πούνε δηλαδή, αλλά δεν το πέτυχαν ακριβώς όπως έπρεπε. Η επιλογή των ηθοποιών είναι αρκετά καλή, ακόμη και η ερμηνεία του Tom Pelphrey ως Ward είναι κάτι που θέλω να πιστεύω είναι εσκεμμένο. Θέλει να δώσει έναν τόνο αντιπάθειας και το πετυχαίνει! Η επιλογή του Finn Jones είναι αρκετά στον στόχο της, αποδίδει συναισθηματικά και ποιοτικά στις σκηνές δράσης. Θεωρώ ότι η σεζόν ήταν αρκετά γεμάτη και αυτό ίσως να ήταν το μεγαλύτερο σφάλμα των σεναριογράφων εν τέλει. Προσπάθησαν να χωρέσουν περισσότερους κακούς/καλούς σε μια σεζόν από ότι έπρεπε. Ειδικά όταν έχεις να βγάλεις 13 επεισόδια μόνο.
Θα πρέπει να δικαιολογήσω τους πρώιμους κριτικούς, καθώς τους δόθηκαν μόνο τα πρώτα 6 επεισόδια της σειράς. Η σειρά αρχίζει και αποκτά καλή υπόσταση και το σενάριο της «δένει» μετά το ένατο επεισόδιο, και τα επόμενα τέσσερα επεισόδια στην ουσία «σώζουν» την σεζόν. Μέχρι εκεί είναι κάπως άδειο και γραμμικό. Και είναι κρίμα που συμβαίνει αυτό, σε αντιδιαστολή με τους πολλούς χαρακτήρες. Επίσης ο συνειρμός του «πλουσιόπαιδου που γυρνά στον πολιτισμό μετά από κάτι τραγικό και γίνεται ήρωας» ίσως να υπήρχε στην αρχή, αλλά σε τίποτα ο Danny Rand δεν θυμίζει Batman ή Green Arrow. Έχει ένα δικό του χαρακτήρα. Ένα χαρακτήρα που φαίνεται να δένει αρμονικά με τον Luke Cage στην συνέχεια, και στους Defenders.
Σε γενικές γραμμές, το Iron Fist δίνει κάτι καλό. Όχι όσο καλή ήταν η δεύτερη σεζόν του Daredevil, αλλά δεν παύει να εκπληρώνει τον σκοπό του. Ο Iron Fist σαν χαρακτήρας είναι κάτι το διαφορετικό από τους υπόλοιπους τρεις. Δεν είναι αποτέλεσμα ατυχήματος ή αποτυχημένου πειράματος. Αυτό ίσως είναι κάτι που θα ξενίσει του περισσότερους. Τo background και η ανάπτυξη του χαρακτήρα είναι κάτι το διαφορετικό. Από θέμα παραγωγής, σκηνών δράσης και ερμηνείας όμως, είναι αντάξιο της οικογένειας του τηλεοπτικού MCU. Ένα μεγάλο μείον, το οποίο ανέφερα και πριν, είναι η επιλογή πολλών «κακών», οι οποίοι δεν καταφέρνουν να μεγαλουργήσουν αρκετά. Αν τους συγκρίνουμε με τις ερμηνίες των Punisher, Killgrave και Kingpin, ακόμη και του Cottonmouth, σίγουρα υστερούν.
Τα Easter Eggs του τηλεοπτικού MCU
Αυτό που μου άρεσε πραγματικά ήταν η ελαφριά σύνδεση με τις υπόλοιπες σειρές. Υπήρξαν αμέτρητες αναφορές σε χαρακτήρες και καταστάσεις της Marvel. Θα αρκεστώ να αναφέρω μόνο ό,τι έχει να κάνει με τις σειρές του Netflix.
- Η εμφάνιση του The Hand, αυτή την φορά πιο ξεκάθαρα, μετά την σκιώδη εμφάνιση του στην δεύτερη σεζόν του Daredevil.
- Η εμφάνιση της Claire Temple, που καθώς φαίνεται είναι ο συνδετικός κρίκος όλων των σειρών
- Η εμφάνιση της Jeri Hogarth, στον ρόλο της δικηγόρου του Danny.
- Ένα γράμμα του Luke Cage από τις φυλακές προς την Claire.
- Η μπλούζα του Luke, την οποία δίνει η Claire στον Danny, ο οποίος προσέχει ότι είναι τρύπια από σφαίρες.
- Η αναφορά της δημοσιογράφου στην Karen Page, μετά την συνέντευξη του Ward.
- H Joy αναφέρει ότι είχε προσλάβει την Jessica Jones στο παρελθόν, έμμεσα.
- H Claire βρέθηκε στο Dojo για να μάθει πολεμικές τέχνες ύστερα από το χαρτάκι που είχε πάρει στο τελευταίο επεισόδιο του Luke Cage.
- Η Madame Gao αναφέρεται στον Daredevil και τον Luke Cage
Και τέλος η εμφάνιση του Stan Lee σε αφίσα!
Το κακό είναι ότι οι σκηνοθέτες στα τελευταία επεισόδια, αν και έστρωσαν κάπως την ιστορία, δεν επέλεξαν να βάλουν κάποια άλλη αναφορά ώστε να δέσουν περισσότερο τις σειρές μεταξύ τους.
Εσείς τι γνώμη έχετε για την πρώτη σεζόν του Iron Fist;
