Η “Αναγνώριση” του Άκη Δήμου είναι ο μονόλογος που παρακολουθήσαμε από την Γιώτα Φέστα σε μία αξιέπαινη ερμηνεία στο Θέατρο Τ.
Μία γυναίκα μόνη, ανώνυμη, παγωμένη, με θλιμμένο βλέμμα και άκαμπτο κορμί, καλείται για μία αναγνώριση. Την αναγνώριση ενός πτώματος, ενός άντρα αυτόχειρα που στην τσέπη του φύλαγε τον αριθμό της όταν κατέληξε στο βυθό της θάλασσας. Τώρα καλείται εκείνη να βυθιστεί στην ατέρμονη σιωπή της και να την διαλύσει, να επιτρέψει σε όλα αυτά τα ανείπωτα που φύλαγε στην ψυχή της να ελευθερωθούν από την φυλακή τους.
“Τι θα πει θα σε σκέφτομαι πάντα; Τι άλλο από το θα σε αδικώ ισόβια; “ μνημονεύει τα λόγια του χωρισμού, τα κρίνει, τα σχολιάζει για πρώτη φορά δίπλα στο σώμα του νεκρού άντρα. Μόνη της τότε, μόνη της τώρα, η παρουσία εκείνου ταυτόσημη με την απουσία πάντα. Την οδύνη του θανάτου, το ξερίζωμα του “άλλου” από το κορμί και την ψυχή, το ένιωσε στον χωρισμό τους, ο θάνατος του τώρα είναι λυτρωτικός. Της δίνει το βήμα να πει όσα χρόνια είχε φυλαγμένα, καθηλωμένα στην ακαμψία τους.
Ένα ταξίδι στο πριν είναι το μονόπρακτο κείμενο του Άκη Δήμου, με έκδηλη ποιητικότητα, μπολιασμένο μεταφορές, παρομοιώσεις, συμβολισμούς, που προσπαθούν να αποδώσουν την οδύνη των ανεπούλωτων πληγών ενός προδομένου έρωτα. Ο άνθρωπος που πάλεψε και νικήθηκε στην αρένα του έρωτα και ο χρόνος που στάθηκε και αυτός αντίπαλος του δίχως να σβήσει τα ίχνη αυτού που έφυγε. Η μοναξιά, η εγκατάλειψη, η μνήμη, ο “άλλος”… . Μία διήγηση σαρωτική, μία εσωτερική διαδρομή, ένα οδοιπορικό μίας γυναίκας στις μνήμες εκείνες τις απέθαντες, σε εκείνα τα απογεύματα της Πέμπτης, που την όρισαν και έπειτα την εξόρισαν μακριά από την ομορφιά και την ηδονή του έρωτα.
Η Γιώτα Φέστα, σε συνεργασία με την Φρόσω Μαστροκάλου, επιχειρούν μία διαφορετική σκηνοθετική προσέγγιση σε σχέση με την παρελθοντικές. Απομακρύνονται από την λογική του αναλογίου και αποφεύγουν την χρήση μουσικής, παρά μόνο στην αρχή και στο τέλος σαν να οριοθετούν το κείμενο. Έλλειψη κινησιολογίας και σκηνικού εντείνουν ακόμη περισσότερο την σημασία στο λόγο και στην υποκριτική ικανότητα της ηθοποιού. Το θεατρικό ανέβασμα του ποιητικού κειμένου απογειώνεται με μία ιδιαίτερη ερμηνεία ακίνητη σωματικά και αεικίνητη συναισθηματικά.
Η Γιώτα Φέστα καθηλωτική, με μία εσωτερική ένταση που διαγράφεται σε κάθε μυ του προσώπου της, επικοινωνεί άψογα με τις λέξεις και το βλέμμα της αισθήματα και συναισθήματα και καταδεικνύει, αναντίρρητα, όλη την ψυχολογική κατάσταση της ηρωίδας της. Ανώνυμη στον ρόλο της “δεύτερης” γυναίκας ενός ερωτικού τριγώνου, σε αντίθεση με τα άλλα δύο πρόσωπα που ονοματίζονται, η Φέστα με την γοητευτική φωνή της διηγείται το χρονικό ενός άδοξου, για εκείνη, έρωτα. Παρ όλη την παραβατική, σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα και στερεότυπα, συμπεριφορά της ηρωίδας, καταφέρνει να μας κάνει να την αγκαλιάσουμε με κατανόηση και συμπόνια. Η αφτιασίδωτη σκηνοθετική λιτότητα και η απογυμνωμένη ερμηνεία της Φέστα από υπερβολές και στολίδια, συνηγορούν στο να επικεντρωθούμε στην απεγνωσμένη προσπάθεια του ανθρώπου να λεκτικοποιήσει τον πόνο και την απουσία, σε αυτήν την αναμφισβήτητα κειμενοκεντρική παράσταση.
Η πρώτη εκδοχή του κειμένου της “Αναγνώρισης” δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εντευκτήριο» (τχ. 57, Απρίλιος-Ιούνιος 2002). Την “Αναγνώριση” θα την βρείτε στο τόμο «Άπαντα τα θεατρικά», Άκης Δήμου, εκδ. Αιγόκερως.)
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Άκης Δήμου
Σκηνοθεσία: Φρόσω Μαστρόκαλου – Γιώτα Φέστα
Σχεδιασμός ήχου: Σοφία Καμαγιάννη
Φωτογραφίες: Anna Kei
Παραγωγή: Pan Entertainment
Ερμηνεύει η Γιώτα Φέστα
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Θέατρο Τ, Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16, Θεσσαλονίκη
Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο στις 21:30 & Κυριακή στις 19:00
Διάρκεια παράστασης: 60’
Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 10€ | Μειωμένο 8€ | Ατέλεια: 5€
