Ένας γοητευτικός χαρακτήρας είναι συχνά ένα από τα μεγαλύτερα θέλγητρα ενός καλού μυθιστορήματος. Ο χαρακτήρας, δηλαδή, που δεν θα ταυτιστείς μαζί του, που δεν είναι ούτε ήρωας ούτε αντιήρωας, μα που μέσα του διακρίνεις τόσες ψυχικές συρράξεις, τόσες αντιθέσεις και βαθείς στοχασμούς που δεν μπορούν παρά να σου προσφέρουν μια δυνατή έλξη. Ένας τέτοιος χαρακτήρας είναι ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος του Γιώργου Κατσούλα, ψυχίατρος Δημήτρης Τυπάλδος.
Παρ’ ότι το μυθιστόρημα είναι στη δομή του αστυνομικό- σε ορισμένα σημεία προσιδιάζει και σε θρίλερ- η όλη υπόθεση περιστρέφεται φανερά γύρω απ’ τον Τυπάλδο, ξεφεύγοντας έτσι από τις νόρμες του είδους. Μ’ αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται μια πολύπλευρη σκιαγράφηση ενός ατόμου με αυτισμό και υψηλή νοημοσύνη. Ο διάσημος ψυχίατρος, διαγνωσμένος με σύνδρομο Άσπεργκερ, είναι μια ιδιοφυΐα, ένας άνθρωπος «φάρος». Οι αντιθέσεις που παρατηρούμε στο πρόσωπο του Τυπάλδου είναι αρκετές. Ο χαρισματικός επιστήμονας είναι ταυτόχρονα έρμαιο των φόβων του, των παθών, του έρωτα. Ο άριστος γνώστης της ανθρώπινης ψυχής και των χαρακτηριστικών της, δίνει μάχη με την κατάθλιψη την οποία συχνά ξορκίζει σαν απαγορευμένο δαίμονα. Ο συγγραφέας έχει πετύχει να μας δώσει αυτές τις δαιδαλώδεις ψυχικές αποχρώσεις πολύ μαεστρικά. Χρησιμοποιεί άλλοτε τη λαϊκή γλώσσα και άλλοτε τη λόγια/επιστημονική, τηρώντας πάντα τις ισορροπίες. Μας δίνει εξαιρετικούς μονολόγους που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε την κοσμοθεωρία του χαρακτήρα, τη φιλοσοφία που ανέπτυξε κατά τη διάρκεια της ζωής του, τα κίνητρα των πράξεών του καθώς και τη συνεχή προσπάθειά του να προσφέρει τόσο στο κοινωνικό σύνολο όσο και σε άλλους ανθρώπους με το ίδιο σύνδρομο. Η επιστημονική έρευνα του συγγραφέα όπως και η εμβάθυνση στη δική του ψυχή συμπλέκονται άριστα ώστε να δοθεί ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Φυσικά, μιας και πρόκειται για ένα μεστό και πολυσέλιδο μυθιστόρημα, τα θέματα που θίγονται είναι ποικίλα. Η παιδεραστία, η παιδική κακοποίηση και εκμετάλλευση, παθογενή και σηπτικά φαινόμενα που μαστίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες αποτυπώνονται στο βιβλίο με άψογο τρόπο ούτως ώστε αφ’ ενός να αναδειχθεί το πρόβλημα και αφ’ ετέρου να αποδοθεί λογοτεχνικά ο αποτροπιασμός τέτοιων πράξεων.
Η Αθήνα του Τυπάλδου, μια Αθήνα σε κρίση- κοινωνική και πολιτισμική-, μια Αθήνα των ανισοτήτων και της οχλοβοής απόψεων, μια Αθήνα που «καίγεται», είναι το σύμπαν που συνθέτει ο Γιώργος Κατσούλας. Χαρακτήρες όπως αυτοί του αστυνόμου Τετρίγκα, των γονέων των παιδιών, του Τάσου είναι εκείνοι που μέσα στη «φωτιά» των παθών τους παλεύουν με τους δικούς τους δαίμονες και συνθέτουν ένα πολυποίκιλο καμβά.
Ακόμη, εκτίμησα αυτό το βιβλίο λίγο παραπάνω λόγω των πολλών αναφορών του στην τέχνη- λογοτεχνία, ζωγραφική, κινηματογράφος- πράγμα που καταδεικνύει τη βαθιά ενασχόληση του συγγραφέα με πολλά διαφορετικά καλλιτεχνικά είδη. Οι ιδέες του Γ. Κατσούλα, οι ανησυχίες και οι στοχασμοί του δίνονται με την μαγεία μιας ακατέργαστης ειλικρίνειας και τόνου εξομολογητικού που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Ο Ψυχίταρος Τυπάλδος είναι εκείνο το βιβλίο που δύναται να κάνει τον αναγνώστη να σκεφτεί, να διεισδύσει στον εαυτό του, να αποκτήσει γνώσεις και να προσεγγίσει σύγχρονα προβλήματα με μια εντελώς διαφορετική ματιά.
Συγγραφέας: Γιώργος Κατσούλας
Εκδόσεις: Υδροπλάνο
Έτος έκδοσης: 2020
ISBN: 978-618-5453-54-1
ΣΕΛ.: 500
