Πάντα λάτρευα τις αλληγορικές εξιστορήσεις, εκείνες που φιλοξενούσαν ιστορίες όχι τόσο προβλεπόμενες, απλές και επιφανειακές αλλά εκείνες που ακόνιζαν το νου και την φαντασία σου, που σε προκαλούσαν να βρεις την ιστορία και το νόημα που εξελίσσεται παράλληλα με την κύρια ιστορία και πίσω από αυτήν, που σε προκαλούσαν να βρεις τον εαυτό σου σε εκείνη την κρυμμένη ιστορία.
Ένα από τα βιβλία αυτά είναι και η μεταμόρφωση του Φραντς Κάφκα· η μεταμόρφωση εκδόθηκε το 1915, ένα από τα λίγα βιβλία που εκδόθηκαν όσο ο Κάφκα ήταν ζωντανός και ο ίδιος το θεωρούσε από τα καλύτερα που είχε γράψει. Όταν διάβασα για πρώτη φορά την περίληψη της μεταμόρφωσης, ένοιωσα μία ελκυστική αποστροφή και ένα ρίγος, διαπιστώνοντας πως αφορούσε την ζωή ενός καθημερινού ανθρώπου ο οποίος ξύπνησε ένα πρωινό, όντας ένα σκαθάρι. Αυτή η πρόταση αποτέλεσε και το κίνητρο για να το αγοράσω χωρίς δεύτερη σκέψη, πέρα από τον συγγραφέα που δεν με έχει απογοητεύσει σε κανένα προηγούμενο ανάγνωσμα του που έτυχε να πέσει στα χέρια μου.
Καθώς βυθίστηκα στο ξεδίπλωμα της ιστορίας διαπίστωσα πως ναι μεν ένας άνθρωπος βρίσκεται παγιδευμένος στο σώμα ενός σκαθαριού, ωστόσο τα συναισθήματα και οι σκέψεις του ήρωα δεν έχουν αλλάξει παρά την ατυχή αυτή συγκυρία, κάτι που η οικογένεια του αγνοεί, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει με φανερή δυσαρέσκεια και αποστροφή την νέα αυτή εξέλιξη του γιου της, ενός αρκετά καταξιωμένου νέου με μία πολύ καλή δουλειά που βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό οικονομικά την οικογένεια του, και να κρατάει την μεγαλύτερη δυνατή απόσταση.
Καθώς προχωράει η ανάγνωση γίνεται ξεκάθαρη η παρομοίωση που ξετυλίγεται αργά και μεθοδευμένα· της αλλοτρίωσης του ανθρώπου, της αποξένωσης του από την ταυτότητα του και τον πραγματικό του εαυτό, που σιγά-σιγά του αφαιρεί κάθε όρεξη για ζωή, κάθε ίχνος δημιουργικότητας και φαντασίας και τέλος οδηγεί στην άγνοια της ίδιας του της ύπαρξης. Ξετυλίγονται οι βαθύτατες αγωνίες και ενοχές του κεντρικού ήρωα που αδυνατεί πλέον, όντας σε αυτή την μορφή να συντηρήσει την οικογένεια του, να προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια αλλά και τον φόβο και την στεναχώρια του για την απόκρουση που αισθάνεται η ίδια η οικογένεια του απέναντι του η οποία κορυφώνεται με την επιθυμία τους να εξαφανιστεί το άσχημο αυτό έντομο εντελώς από τις ζωές τους.
Ο Φραντς Κάφκα γράφει εμπειρικά ορμώμενος από προσωπικά περιστατικά και αποτυπώνει τον αντίκτυπο τους σε δικές του ιστορίες, παραλλαγές της ζωής του. Οι σχέσεις με την οικογένεια του αντικατοπτρίζονται σε πολλά έργα του όπως και σε αυτό. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ που αγγίζει πολλές καταπιεσμένες ανησυχίες και φόβους του σύγχρονου ανθρώπου σχετικά με το μέλλον του και αρκετά δραματικό με έντονο το αίσθημα της εγκατάλειψης και της απομόνωσης, συναίσθημα που δεσπόζει σε πολλά βιβλία του, ωστόσο πρόκειται για ένα αρκετά απλά και κατανοητά γραμμένο βιβλίο, μικρό σε έκταση το οποίο μπορεί εύκολα κανείς να διαβάσει μέσα σε διάστημα δύο ωρών, ιδανικός σύντροφος για τις καλοκαιρινές εξορμήσεις και ένα πολύ καλό εγχειρίδιο για σκέψη και προβληματισμό.
