Αν έκαναν ένα καλό οι απανωτοί εγκλεισμοί στο σπίτι, αυτό είναι η στροφή των εφήβων και των ενηλίκων στο βιβλίο. Είτε αυτό είναι σε έντυπη μορφή είτε σε ψηφιακή. Η εφηβική λογοτεχνία γνωρίζει μεγάλη άνθηση τα τελευταία χρόνια και σε αυτή τη δημιουργική, αναγνωστική στροφή, έρχεται η Γενοβέφα Κτενίδου να καταθέσει το δικό της λιθαράκι στον νεανικό λογοτεχνικό κόσμο. Το βιβλίο της, Ζηνοβία η Ατίθαση, είναι μια έξυπνη και, για πολλούς, βιογραφική περιπέτεια της ηρωίδας που βιώνει μια ξέγνοιαστη περίοδο της ζωή της – την εφηβεία. Αν και δεν είναι τόσο εύκολη τελικά.
ΠΛΟΚΗ
Η Ζηνοβία λατρεύει τη μαγειρική. Θέλει τις Κυριακές να βοηθά τον παππού και τη γιαγιά και να περνά τον χρόνο της με τον αγαπημένο της σκύλο. Μεγάλο της όνειρο: να γίνει ηθοποιός. Γι’ αυτό στην εκδήλωση φιλανθρωπίας θέλησε να ανεβάσει τη δική της παράσταση. Από εκεί κι έπειτα, το όνειρο ενεργοποιείται αλλά ταυτόχρονα ξυπνά και η αμφιβολία, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η ανάγκη για επιβεβαίωση. Θα διαβάσουμε την περιπέτεια της Νόβης – από το Ζηνοβία – έτσι όπως ακριβώς την έζησε η ίδια. Με τις φιλίες της, την απόγνωση, την απόρριψη αλλά και την ελπίδα.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Αυτό που με συνεπήρε περισσότερο είναι ότι πολλά γεγονότα και συναισθήματα του βιβλίου ξύπνησαν αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία. Αναμνήσεις που είχα θάψει, όχι θελημένα, και ξαφνικά έρχονταν εικόνες από τότε που ήμουν περίπου στην ηλικία των δέκα με δώδεκα ετών. Η ρομαντική και νοσταλγική γραφή της συγγραφέως ξεχειλίζει σε όλες τις σελίδες του βιβλίου και πιστεύω πως η ίδια συμμετέχει στο έργο της με ένα κομμάτι του εαυτού της. Η Ζηνοβία δεν απευθύνεται μόνο σε εφήβους. Θα ταρακουνήσει το παρελθόν ενός ενηλίκου και θα του προσφέρει χαμόγελο και λαχτάρα.
ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ζηνοβία Λογγίδου! Να σας τη συστήσω, εν μέρει βέβαια…
Δεν ήταν τεμπέλα η Ζηνοβία. Της άρεσε όμως ο ύπνος. Αφήστε που αργούσε τα βράδια να κοιμηθεί γιατί «διάβαζε». Μεταξύ μας, ονειροπολούσε ατελείωτα, γι’ αυτό δεν έφευγαν οι σελίδες της Ιστορίας. Η Νόβη έφτιαχνε δικές της ιστορίες στο χαρτί, στο μυαλό της, σχέδια για τις πρόβες τους, πρόβαρε κάποιες ατάκες από το «Φωνάζει ο κλέφτης» και έκανε την παρουσιάστρια ειδήσεων τοποθετώντας έναν καθρέφτη μπροστά στο γραφείο της. Όλα αυτά η μαμά της Ζηνοβίας, η κυρά-Βαγγελιώ, τα συμπεριλάμβανε στο ρήμα «χαζεύω». «Η Ζηνοβία χαζεύει, δεν διαβάζει», έλεγε η κυρά-Βαγγελιώ. (Σελ. 57)
Εσείς θα την γνωρίσετε καλύτερα και στους δικούς σας χρόνους στην πορεία της ανάγνωσης…
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Γενοβέφα Κτενίδου γεννήθηκε το 1980 και μεγάλωσε στην Αλεξανδρούπολη. Το 2000 ξεκίνησε να φοιτά στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τελειώνοντας τις σπουδές, σύστησε δικές της ομάδες και σκηνοθέτησε παραστάσεις σε συλλόγους, όπου συχνά κλήθηκε να διασκευάσει έργα ή να γράψει για το θέατρο και το κουκλοθέατρο. Το 2008 ξεκίνησε να φοιτά στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή της Μαίρης Βογιατζή – Τράγκα και εν συνεχεία επέτυχε στις σχετικές Εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 2016 παρακολούθησε το Μεταπτυχιακό στη Δημιουργική Γραφή του Πανεπιστημίου της Φλώρινας, το οποίο και ολοκλήρωσε το 2019. Το θεατρικό της έργο «Το Χρυσοφεγγαράκι» έχει βραβευτεί το 2008 με Α’ Πανελλήνιο Βραβείο Θεατρικής Γραφής για παιδιά από το Κέντρο Μεταφραστών και Λογοτεχνών Ρόδου και το 2014 εκδόθηκε σε βιβλίο.
Αν θέλετε κι εσείς να ακολουθήσετε τις περιπέτειες της Ζηνοβίας, κάντε κλικ εδώ.
