Στράτος Λάγιος

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το Εμένα Με Νοιάζει της Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη. Το θέμα του ήταν το περιβάλλον και η ρύπανση. Αμέσως μετά ακολούθησε ο Γλάρος Ιωνάθαν (δώρο από τη νονά) κι έπειτα η σειρά Ανατριχίλες. Από τότε, έχουν περάσει εκατοντάδες βιβλία. Κάποια τα τελείωσα γιατί με συνεπήραν στον κόσμο τους, κάποια άλλα τα άφησα στην πέμπτη σελίδα και σκονίζονται στη βιβλιοθήκη μου. Έχω παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια δημιουργικής γραφής (θεατρική γραφή και γραφή του φανταστικού), τα οποία με βοήθησαν να γράφω πλέον τις δικές μου ιστορίες και τα δικά μου παραμύθια. Με λίγο χρώμα στη ζωή μας και με διάθεση δημιουργική, ξεπερνάς τα όρια της φαντασίας και αγγίζεις τη μαγεία.

Δήμητρα Νατσκούλη – Ας κοπάσουν οι αέρηδες που φυσάνε μέσα μου

Ο άνθρωπος πριν γράψει, ζωγράφισε. Σε βράχους, σε σπηλιές, σε ό,τι έβρισκε πρόσφορη επιφάνεια ώστε να ζωγραφίσει. Η τέχνη ενός εικαστικού φανερώνει πρωτόγονα αλλά και σύγχρονα ένστικτα, ενέργειες και…
Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει

Sun-mi Hwang: Το δικαίωμα στο όνειρο

Όταν παρακολουθούμε ένα ντοκιμαντέρ της άγριας ζωής, αντιλαμβανόμαστε άμεσα τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης των ζώων, πώς λειτουργεί το ένστικτο και την ελευθερία που απολαμβάνουν. Βέβαια, αυτά ισχύουν μόνο στη φύση…
Αθανάσιος Πισανίδης - εκπαιδευτής σκύλων

Πισανίδης Αθανάσιος: “Το ουσιώδες λάθος που κάνει ένας κηδεμόνας ατομικά είναι ότι έχει περισσότερες προσδοκίες και απαιτήσεις από το ζώο”

Όταν ακούμε τη φράση εκπαίδευση ζώου, αμέσως σχηματίζουμε μια νοητική εικόνα ενός σκύλου να το διατάζει κάποιος με το πρόσταγμα Κάτσε και αυτό να υπακούει χωρίς δισταγμό. Στην πραγματικότητα,…